Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 77

2000
‎—Aitortu behar diat, halarik ere, ezen ez nuela uste horrela hengoenik —erran zidan kapitainak—, zeren haur bat bezala ikusi izan baihaut urteotan, bertze marinelekin arrai eta alegera kasik beti, liburuez ahantzirik eta bizitzaren liburuan murgildurik...
2001
‎Nire listua bere jario likinarekin nahastu eta ahoko hormetan zehar barreiatzen zen, ume txikiak armairutik debekatutako esne kondentsatu potea hartu eta zulo txikia eginez eztarrian behera tanta lodi eta azukratuak zurrupatzen dituen antzera. Noizean behin senarrak zakila mugitzen zuen, nire sabelera iritsi nahiko balu bezala, baina ito behar nuela uste nuenean eskuarekin eusten nion, berriz ere nire erritmoa markatu arte.
2002
‎–Bazen ordua! Eztanda egin behar nuela uste nian! –oihukatu zuen, ziztuan sartuz.
2003
‎Egun batez ustekabean etxera itzuli eta nire ordenagailuan nobela irakurtzen harrapatu nuen, Eklipseak bukatzen ari nintzen, ondo asko gogoratzen naiz. Ero baten moduan oldartu nintzaion gainera eta indarrik izan banu txikituko nuela uste dut. Denboraldi luzea behar izan nuen gertakari hori gainditzeko eta luzeagoa oraindik nobela amaitzeko, dagoeneko ez zela erabat nirea sentitzen bainuen –esan zuen eta gertakaria aipatu eta gero ere bere eskuineko ukabilarekin ezkerreko esku zabalduan kolpeak ematen jarraitzen zuen, boxeolariek borrokan hasi baino lehen bezala.
2004
‎Baina... Gogoratzen duela hiru hilabete, azkenean lortuko nuela uste izan nuenean. Porrotak lur jota utzi ninduen.
2005
‎Hori ez. Bazekien, neronek azalduta, mementoko behintzat, ez nuela uste hura akademikoki burutzea merezi zuenik.
2006
‎Edozein bazter arakatu nahi nuen zure gorputzean eskuak bertan sartzeko, nire hankak zureekin laztandu nahi nituen, giltzarekin lotu eta giltza leihotik behera bota. Lortuko nuela uste nuen, inoiz izandako fantasiarik hoberena izango zela.
2007
‎Musikaren eraginez, ni ere erlaxatu egin nintzen, arinagoak egin zitzaizkidan gorputz atalak oro, eta saltoka hasteko zorian izan nintzen. Salto, brinko eta biribilketa egingo nuela uste dut, sabaia hain baxua eta hain gogorra izan ez balitz. Nagusiak, bost egunen buruan bisitan etorririk, kontuak egin eta miraritzat jo zuen gertatutakoa.
‎Beste batzuek, ikaskideek, nire aitak? ulertu ezin nuen irainen bat botatzen ziotenean (ikaskideek aurpegira; aitak nik entzuten ez nuela uste zuenean), pentsakor gelditzen nintzen ni, sor eta lor. Ez al zen normala Asierrek egiten zuena?
2008
‎hantxe bertan eta bere eskuekin bere sei gaizkideak hil zituenean. Orain hain baketsu zegoen zuhaizti hartan, orduan segur aski deiadarren oihartzuna entzun zela pentsatu nuen; eta oraindik ere, pentsamenduarekin, haren durundia sentitzen nuela uste izan nuen.
2009
‎–Hogeita hamar urtean ibili naiz lege kontuetan sartuta. Dena ikusi nuela uste nuen. Oker nengoen, ordea.?
‎Inprobisazio lana izango litzateke, hori iragarkian azaltzen nuela uste dut. Emakumeak begietara begiratzen dio, esploratzaile bat da, bere intuizioaz baliatzen.
‎–Ez ote da legearen kontrakoa, baimenik eskatu gabe giza errautsak uretara botatzea? Halako zerbait irakurri nuela uste dut.
‎Arraroa egin zitzaidan, baina ez nion ezer esan. Xantik bere lagunek ekarritako arrainen bat erakustea espero nuela uste dut. Hamabost kiloko hegaluzeren bat edo auskalo.
‎–Itsasora bultzatu nuela uste duzu zuk, ezta?
‎Eta nik espero nuen azkeneko erreakzioa zen hori. Neska beldurtu egingo nuela uste nuen, bera etorri aurretik behin eta berriz entseatu dudan hitzaldiarekin. Baina barre egin du.
2010
‎soldadurik gabeko batailoiarekin, alegia, jakin behar baitzenuke soldadu hori zurezkoa dela eta zurezkoa izango dela beti, inoiz ez haragizkoa?. Anaia neure mende nuela uste nuen, baina oker nengoen, nik neurea esan ahala, begiak argiz bete, anaia heroien kastakoa nuen, zinez!?
‎Behin erdikusi nuela uste dut.
‎Saihetseko ostikadak izugarriak izan ziren, eta ia arnasarik gabe utzi ninduen. Konortea ere galduko nuela uste nuen, baina ez dakit nondik atera nuen indarra.
‎Zuk konpainia edo batailoi bat zuzendu nahi zenuke, baina soldadu bakarreko batailoiarekin konformatu duzu: soldadurik gabeko batailoiarekin, alegia, jakin behar baitzenuke soldadu hori zurezkoa dela eta zurezkoa izango dela beti, inoiz ez haragizkoa’ Anaia neure mende nuela uste nuen, baina oker nengoen... nik neurea esan ahala, begiak argiz bete —anaia heroien kastakoa nuen, zinez! — eta irri bat marraztu baitzuen ezpainetan, garaile bezain maltzur: Heinrichek, beraz, ni iraintzeko asmoa zuen, baita asmoa istantean bete ere:
2011
‎Bada, asteburu honetan, Bilbon kaleetan bueltaka, behin eta berriz Irati ikusi dut neure inguruan. Arenalean, Someran, San Antonen edo Txakur kalean, bat batean burua jiratu eta Irati ikusi nuela uste nuen, ezinezkoa zela jakin arren. Etengabe iruditzen zitzaidan han zegoela Irati, taberna hartako atarian, edo hemen zegoela, txaranga horren ondoan.
‎Baina, horrelakorik azaldu beharrean, neure bakardadeaz hitz egin nion nik, amak utzitako zuloaz, eta etxe horretan Loritoaren konpainiaz zekarkidan miseriaz. Negar ere egin nuela uste dut, Loritoak biziarazten zidan umiliazioaz jardun nuenean, nire amaren heriotzaren arduradun zen Loritoa, eta Narinhelek hasieran eskaini zizkidan lasaitasun hitzak laztan bihurtu zituen pixkanaka.
2012
‎Ilea moztea erabaki nuen egun hartan zerbait berezia egin nuela uste dut. Ez zen adats ebakitze hutsa izan, aldaketa baten seinale ikusgarria izan zela esango nuke.
‎Ez nuen malkorik bota nahi. Begiak gogor itxiz ur tantak ateratzea galaraziko nuela uste nuen. Baina urak bere bidea egiten du beti eta begietako zirrikituetatik atera zitzaizkidan malko bi esku banatan eroriz.
‎–Ez nuela uste erran nion. Gureak ez dira gaixo psikiatrikoak.
‎Hau saltsa. Sarritan gertatzen zitzaidan hori, norbait ezagutzen nuela uste izan eta ezezagun bati agur esatea. Ezin nituen aurpegiak kokatu, ez geografikoki ezta fisikoki ere.
‎–Azken autobusa goizeko lauretan dut, esan nuela uste dut. Tabernatik atera nahi nuen, eta autobusaren aitzakia maiz erabili izan dut elkarrizketak amaitzeko.
‎Handik alde egin behar nuen, eta ikasketen aitzakiarekin Bartzelona zirraragarrira lekualdatu nintzen. Bost urte geroago, kostaldeko hiri frantsestu hura ahantzia nuela uste nuenean ezagutu nuen Amets. Donostiarako autobusa hartu nuen, ohi bezala Gabonak senideekin ospatzeko.
‎hamaika zirriborro egin nituen, eta ez nintzen pozik geratzen batekin ere. Azkenean, bertsio perfektua lortu nuela uste nuen, justu justu entregatu behar genuen datarako. Ba, egun hartan bertan Ibanek laguntza eskatu zidan, ez zuela idazlana egiteko astirik izan eta ni horretan ona nintzenez, ea ez zitzaidan inporta?
‎Joder, nire txupa? Galduta nuela uste nuen.
‎Gainera, askotan kanpora joan behar izaten nuen, eta oso tresna erabilgarria nuen, bai euritarako eta baita beroa egiten zuenerako ere. Neke handiak igaro nituen hura egiten, eta denbora luzea behar izan nuen haren antzeko zerbait egin arte; are gehiago, egiteko modua asmatu nuela uste izan nuenean ere, bizpahiru alferrik galdu nituen, nire asmoarekin bat zetorrena egin arte, baina azkenean lortu nuen nire gustukoa egitea. Zailtasunik handiena hura ixteko modua aurkitzea izan nuen.
‎Uharte penagarri honetan zegoeneko bost hilabetetik gora neramatzan, eta egoera horretatik ateratzeko aukera guztiek alde egin zidatela zirudien, eta benetan uste nuen giza itxura zuen ezein izakik ez zuela inoiz leku horretan bere oina jarri. Bestalde, bizilekua erabat tinkotua nuela uste nuenez, gogo bizia nuen uhartearen miaketa zehatzagoa egiteko eta oraindik ezagutzen ez nuen lurraren beste emaitzarik aurki nezakeen ikusteko.
‎Dirudienez, ontzia hondoratu eta itsasertzera iritsi nintzenean hain zorabiatua nengoenez, loak hartu ninduen lekura iritsi baino lehen, kapela, arraunean egin bitartean sokaz buruari lotua izan nuena eta igerian egin bitartean ere han egon zena? erori egin zitzaidan lehorreratu nintzenean; soka, pentsatzen dut, apurtu egingo zen niri oharkabean pasatu zitzaidan zerbaitengatik, kapela itsasoan galdua nuela uste banuen ere. Ahalik azkarren ekar ziezadaten agintzeko erregutu nion Enperadoreari, zertarako zen eta nolakoa zen azaltzen niola.
2013
‎Erakundean satorren bat ote nuen susmatzen hasi ziren lankideak. . Gaztetako lagunen bat izango dik?, zioten beren artean, norbait erosita nuela uste zuten, edo, okerragoa dena: esaten ez bazuten ere, badakit norbaitek alderantzizkoa ere pentsatzen zuela, neu ote nintzen erakundeak Ertzaintzan zuen satorra.
‎Zure eskaerak harritu egin nauela aitortu behar dizut; ez nuen zugandik espero. Ez pentsatu haserre nagoenik, alabaina, bakarrik adierazi nahi baitizut ez nuela uste zure aldetik halako galde egiteen beharrik izango zenik. Ulertu gura ez badidazu, barkatu nire laineza.
2014
‎Nire aferak nituen, baina bere ondoan egoteari utzi gabe. Askatasun pixka bat gehiago merezi nuela uste nuen. Egia esateko, oilobusti bat naiz.
‎Ez nuen utziko. Zergatik utzi behar nuela uste. Baina ez zitzaidan ihardespenik bururatu.
‎Baina ez neukan garbi nora ninderaman elkarrizketak, ezta azkenean zerbait lortuko nuen ere. Samurtu nuela uste nuen:
‎Ama, autoa gidatuz etxeratzen nintzela ikustean, aitarenka hasi zen. Hala ere, hura ez zen nire garai eroenetakoa, nahiko lasai nenbilen, kazetaria izan nahi nuela uste dut. Ez nuen gehiegi edaten, eta legez kanpoko drogak ia ikusi ere ez nituen egiten.
‎erantzun ohi nuen, dudarik egin gabe. Izugarri hunkitu ninduen Henri Charrière preso frantziarraren autobiografiak, eta bizpahiru urtean beste horrenbeste aldiz irakurri nuela uste dut.
2015
‎Gaitz erdi! Halere, arazo bat gutxiago nuela uste nuenean, bat batean, emakumearen asperdura keinua kezka imintzio bihurtzen ikusi dut.
‎Soinu banda perfektua zen abesti hura. Haren erritmora hitz egin nuela uste dut. Entonazio berberaren bila.
2016
‎Erran berri zidana ulertu nuela uste izan nuen istant hartan. Bere ondorioa galdetu nion, gai ikusten ote ninduen jakiteko gogoz.
‎Bost egun haiek inoiz ahantziko ez ditudanak dira. Aitortu behar dudana da, aitzinetik ez nuela uste perfekzioak hainbeste iraun zezakeenik.
‎iskin egitea gehien behar ninduenean, elkarrengandik askatuz gero hari gerta zekiokeenaren erantzukizuna niregan hartu nuelako. Hautsiz gero, elkarrekin bizitako eta bizitzeko geneukan gauza eder oro hondatuko nuela uste nuen, eta, hain ahul egonik, ez neukan hartarako kemenik. Norbait zure unibertsoaren erdigune bilakatu denean eta haren orbitan biraka bizi zarenean zaila da ulertzea zure barnean mugiaraz zaitzakeen indarrik badela.
‎Dena dela, zerbait balego, hobe duzu ezer ez jakitea. Zuk ez zenuen zerikusirik izan nik egin nuela uste duzun horretan, eta, ezer ez badakizu, poliziek galdetzen badizute ez duzu gezurrik asmatu beharrik izango.
2017
‎Aitaren izena daramazu: hari bi aldiz eskatu beharrik izango nuela uste al duzu. Behin bakarrik ere?»
‎Garajera itzuli nintzen. Han zegoen gurpila, paretaren kontra, baina puska baterako bazeuden nik aldatuko nuela uste bazuten. Automobila atzeraka atera eta buelta eman nuen.
‎Nik horrela heldu ohi nuen nahiko indarrik ez nuela uste zenuen ezta
‎Ez dakit nondik atera nuen horretarako adorea. Edo bera edo ni, pentsatu nuela uste dut, eskumuturrak oheburuko burdinari estu estu lotzen nizkion bitartean?, esan zuen eta etenaldi labur bat egin zuen eserita zegoen lekutik altxatu gabe nire bekaina nola gelditzen ari zen ikusteko. –Garbi dago profesional batekin egin zenuela topo gau horretan, baina ondoren artista handi bat aurkitzeko zoria izan duzu?, esan zuen txatxetan.
‎Metodoak ez du sekula hutsik egiten, egundoko inpresioa egiten die gizonezkoei eta lehertzen zaie gizontasuna, husten dira. ...oa tenkatu behar duzu eta dardarizoak egin, epilepsiak joko bazintu bezala, nik gaitasun handia dut gauza horietarako, nahikoa ondo ateratzen zaizkit, eta harrituta gelditzen dira egin duten balentriarekin, emakumearengan horrenbesteko zirrara sortarazteko gai direla pentsatzeak ematen baitie harrotasuna?, esaten nuen eta jarraitzen nuen, behin ur hain sakonetan sartuz gero derrigor jarraitu behar nuela uste bainuen: –Liburuzainarekin ere hasi nintzen teknika horiek lantzen, gizajoa ezinean ikusten bainuen, izerdi patsetan, monitorearen pareko nahi izaten baitzuen, eta batzuetan ondoezen bat emango ziola pentsatzen nuen, halakoxeak baitziren hartzen zituen lanak.
‎Beirok gero! Nick Corey, maite haut, niri behintzat maitasuna iruditzen zaidak?, eta maite haudalako inoiz onartuko ez nuela uste nuen zerbait onartzen ari nauk. Baina ez hadi zakarra izan nirekin, alda nintekek eta.
‎Ez nuela uste erantzun nion. Izan ere, trena hartu behar nuen eta lehenago mokaduren bat jan beharra neukan.
‎Zutik egotea hobe nuela uste nuela esan nion, eta berak, konforme zela, nere ustez komeni zitzaidana egiteko.
‎Zartako galanta izan zen hori. Txekea hartu orduko txoria eskuan nuela uste bainuen, eta ez zuela hegan. Une hartan txoria ez baizik erabakia zegoen nire eskuetan:
‎Maindireetan irristatu nintzen, bi oinak lurrean jarri. Orduan jakin nuela uste dut, edo hala iruditzen zait orain behintzat, gertatu zena gertatuko zela. Terapiek ez zutela funtzionatuko.
‎Erorketa ondorio dela eta ez kausa. Baina nik alfonbrarekin estropezu egin nuela uste dut, nire hezurrak hain hauskorrak direla ez dudalako pentsatu ere egin nahi.
‎Argia itzali nuen gehiago ez ikusteko. Biharamunean ahaztuko nuela uste nuen baina hemen nago, zuri kontatzen, argi dago ez zaidala ahaztu. Inbidia ematen dit zure askatasunak, egunero zerotik hasteko daukazun aukera horrek?.
‎Nire lagunaren historiaren bitartez ulertzen dut bortxaketa geure baitan barneratzen den zeozer dela eta gero ezinezkoa dela gainetik kentzea. Ordura arte, ondo eraman nuela uste nuen, azal lodia nuela eta hiru astakirtenengatik traumatizatzea baino zeregin hobeak nituela bizitzan. Jabetu nintzenean neska haren bortxaketak ordura arteko guztia aldarazten zuen gertaera zela, ulertu eta onartu egin nuen, zehar bidez, zer sentitzen nuen geuregatik.
2018
‎Farraday jaunak jarritako zereginari lotu nintzaion, bada, denbora eskainiz; ordu asko eman nituen lan plangintza hezurmamitzen, eta gutxienik beste hainbeste ordu horretaz gogoetan, beste eginbehar batzuetan ari nintzen bitartean edo lanaldiaren ondoren ohean esna nengoen bitartean. Plangintza osatua nuela uste nuen aldiko, edozein gorabeheraren aurrean probatzen nuen, ikuspegi guztietatik aztertuz. Azkenean, plangintza bat ondu nuen; ez, beharbada, Farraday jaunak eskatu bezalakoxea, baina egin zitekeen onena zen, nire irudiko.
‎Ez nuen alabarik, noski, besterik gabe ez nion billetea osorik eman nahi eta aldi berean ez nuen neure burua zuhurregitzat ikusi nahi. Azkenean, ergela sentitzea lortu nuen, besterik ez.) Kasu honetan, Léak morbosatzat har ez nintzan esan nuela uste dut, bioi sinetsarazteko interes sakon, profesional eta, beraz, onargarria zegoela nire obsesioaren atzean. Lakonikoki erantzuten zien nire mezuei, bai, baina ziur nengoen aurrez aurre elkar ikusiz gero bestelakoa izango zela haren jarrera, benetako entendimentu bat izango genuela, elkarrizketa zintzo eta argigarria.
‎Zer gertatuko zen nire izaeraren atal horrekin, mututu eta zanpatuz gero? Eta kontu mundutarragoei dagokienez, idazteari utziz gero saria merezi ez nuela uste zuten horiei arrazoia ematen egongo nintzen. Tira, proiektua moldatu ahal nuen, inork ez zekien zehazki zertaz ari nintzen idazten.
‎–Tira, baietz esango nuke. Oihu egin nuela uste dut, eta Aiora niri entzunda sartu zela... Bai, halan izan zela uste dut.
‎Halaxe jabetu nintzen Martinen azalaren azpiko mamiaz. Ongi ezagutzen nuela uste nuen. Banekiela bere izaeraren logika zein zen.
‎Honela zioen: orain jada ezin dut, ahal izango nuela uste nuen, orain jada ezin dut. Hilda omen zegoen.
2019
‎–Zurekin hitz egin ahal izango nuela uste nuen, justifikatu zen Maider.
2020
‎Oinetakoak arrastaka, bere etxerantz zihoan heinean, esandakoa gogoan hartuko zuela zin egin zidan bizpahirutan, eta erantzun inprobisatu bat eman ordez, bumeran bat bota nuela uste izan nuen: estualditik ateratzeko balio beharrean, bere jakin mina areagotzea besterik ez bainuen lortu.
2021
‎Hainbeste arrunkeriaren artean balioko zidan zerbait idoroko nuelako esperantzan. Noiz eta etsi behar nuela uste nuenean, azkenean neure burua itsasora bota nuelakoan, arranoa sentitzen bainintzen indioilarren oihanean galduta. Egun gehiegi ordurako, astebete besterik igaro ez bazen ere.
‎Baiezkoa esan nahi zuen keinu amultsu bat egiten saiatu nintzen, baina tonto aurpegia jarri nuela uste dut: zakurra hezurraren zain.
‎Nagorek atea ireki zidanean, nire gaitz guztiak konponduko zituen neskarekin topo egin nuela uste izan nuen. Eta ni izerdi aureola harekin!
‎Eta halako batean zurrunbiloa iruditu zitzaizkidan begien aurrean nuen errepidea, berde demaseko hura, zeru berunkara, auto barneko airea eta mugitzen ari zen errepidea. Eta estura batek hartu zidan burua, eta gero eta hertsiago bilakatzen joan zen, eta, une batez, burua galduko nuela uste izan nuen, kartzelako hasierako urteetan bitan edo izan nuen sentsazioa berrituz. Itzal batzuk hasi ziren auto barnean zurrunbilo antsiatuan forma munstrotsuak hartu nahian baina ezinean berriz ere itzaletan errenditurik.
‎Zeure bizitzak muga burugabe bat zeukan, eta ni nintzen. Nire bizitzarekin nik erabakitzen nuena egiten nuela uste nuen, libre eta hutsik gabe sentitzen nintzen. Eskandalua beste batentzat izango zen beti.
‎Zerbaitek eragiten zidan nire baitaren sakonean. Ahots hura isilarazia nuela uste nuen, ordea. Lehenik Jacques... – Ez zaitut baliabide bat bezala erabili nahi.
2022
‎Egin behar nuelako egin nuen. Egin behar nuela uste nuelako. Eta zer zen jakin nahi nuelako ere bai.
‎Nire aholkularia, Anna, urduri jartzen zen hala ere batzuetan, erdia asmatu egiten nuela uste baitzuen eta, gainera, berariaz antzaldatzen nituela oroitzapenak, ez dakidalako karikaturara jo gabe ezer idazten, ez nuelako datu bakar bat ere ematen, ez nekielako, ez jakiteagatik, aitona hori noiz jaio zen ere. Orduan haserretu egin nintzaion eta" jakina badakidala aitona hori noiz jaio zen, mil ochocientos ochenta y cincon" esan nion, gaztelerazko zenbaki horiek euskal erara ahoskatuz, gure etxean data garrantzitsuak gazteleraz gogoratzeko ohitura baikenuen.
2023
‎Zuk, zure presentzia soilarekin, txoko arrunt hau toki eder bihurtu duzu. Eta ni, erabat arrotz sentiarazi nauzu ume umetatik hain ondo ezagutzen nuela uste nuen Donostia ezberdin honetan.
‎Halako batean, lagun batek aipatu zion sukaldaritza ikasi behar zuela Leioan, eta Enekori interesgarria iruditu zitzaion. " Nik oinarrizko sukaldaritza ikasiko nuela uste nuen, baina bertan ezagutu nuen jendearen bidez ohartu nintzen hura haratago zihoala, eta gosea sartu zitzaidan, ikasteko gosea, grina".
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia