Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 67

2000
‎Sortu zi  tzaidan amorrazio, egonezin, tristura eta auskalo zer gehiagoren sentimendu bulkada haren eraginez, ohetik jaiki behar izan nuen eta Dabid atzetik etorri zitzaidan, isatsa apaldua duen txakurraren antzera. Eztabaida salara lekuz aldatu, eta hantxe amaitu zen, handik gutxira, zuloaren eskultura jaurti, huts egin, eta kalera irten nahi nuela esan nionean. " Bakarrik?", besterik ez zitzaion atera Dabidi.
2002
‎Zalantza hura sortu zitzaidan. Nolanahi ere, duda hark ez zuen lortu deskubrimenduak sorrarazi zidan poza amatatzerik, eta gurutzatzerakoan, aurpegian irribarrea nuela esango nuke.
2006
‎Ez duk burua galdu behar, esaten nuen lasaitzeko, baina harrak ez zion nire barrena jateari uzten. Damutzen hasita nengoen Elsbethi hitz egin nahi nuela esan izanaz. Berandu zen, ordea, atzera egiteko.
‎Suak ez zuen indarrik, eta han ez zen berorik. Sototik ikatza igo eta sua bizituko nuela esan nion. Frau Gerdak, ezetz, eta egongela seinalatu zuen galtzorratz bat airean jasorik.
‎Kale edo bale egitekotan nengoela, Andreas bera aurreratu zitzaidan eta nire asmoez galdetu zidan. Espero ez nuen opari eder hark adoretuta, pilotu izan nahi nuela esan nion. Banekiela gazteegia nintzela artean izena emateko, baina ez nuela besterik buruan, goizero goizero ekiten niola prestakuntza fisikoari eta hegazkintzari buruz topatutako guztia irakurtzen nuela.
‎Pena handia. Gustuko ez zenuen mutil harekin hautsi nuela esateko betarik ez izana.
2008
‎–Balkoian elkar besarkatuta geundela, maite nuela esan zion. Nik hamabi urte eta berak bederatzi zituenean, kanpineko zuhaixken atzean emandako lehen musu haiekin hasi zen dena.
‎Agian normala izango zen hizketaldi labur bat egitea, garagardo bat hartzera joatea edo ea filma ikusteko gogorik zuen galdetzea. Baina berehala jo nuen bukatutzat hitz elkartrukea, eta etxera joan behar nuela esan nion, sukarra nuela. Ez dakit sinistu ote zuen edo egoera saihesteko aitzakia batekin ihes egin nuela pentsatu zuen.
‎azken finean, adiskide gutxi egin ditut hemen, lanpetuegi ibili bainaiz nire eskolak prestatzen, besteak beste. McKenziek bazkaltzera gonbidatu nau, baina konpromiso hutsez egin du eta, detailea eskertuz, ezin nuela esan diot. Motilei, ordea, baietz esan diet Bernie, s Bungalow Lounge n festa bat prestatu didatela esan dutenean, eta bertan ikusiko dugula elkar esan diot Harrisoni, edo Marki?.
‎Harremana eten izan banu, apartatu egin nahi nuela esan izan banio, Tomasek garbituko ninduen, eta bezeroek eta arrazoi emango zioten gainera. Putak purtzil zikina behar du senarra horrela abandonatzeko!
2009
‎Atera egin nintzen ezkutatuta edo nengoen petrilaren atzetik. Buelta bat emango nuela esan nion neure buruari, ea nobedaderik ote zegoen inguruan. Kontainerraren tapa itxi nuen bide batez.
‎Nik ez neukan medikuari galdetzeko astirik. Berak aholkaturiko moduan egingo nuela esan, eta pastilla kaxa hartu nion. Farmaziatik irtenda lehenengo azaldu zitzaidan sastarrontzira bota nuen, niri baino probetxu hobea egingo zion baten batek aurkituko zuen itxaropenarekin.
‎Programa batean hasi izango ez bazina ez zinatekeela sartuta zeunden putzu beltzetik egundo irtengo, eta, okerrena litzatekeena, etxeko guztiok ere hondatu egingo gintuzkeela egoerak, azaldu zidan. Bokartatarako sarerik handienaren berun guztiak neuzkala altzoan sentitu arren, mugitu egin behar nuela esaten zidan buruak. Banekien etxera ailegatutakoan han aurkituko zintudala.
‎Dirurik gabe zegoela, ez baitu saririk irabazten, beti dago dirurik gabe?, eta uxuala neuk ordaindu nuela esan zidan.
2010
‎Proiekzioa goizeko ordu bietan amaituko zen gutxi gorabehera eta banekien oinez eta gauez egin nituela Eibarretik Elgoibarrerako sei kilometroak. Gurasoei lagun baten etxean lo egingo nuela esan nien. Goizeko ordu txikietan iritsiko nintzen etxera, baina hurrengo eguna larunbata zen eta ez nuen eskolarik.
‎Ohitura zaharrari jarraituz, haragia norberak eraman behar zuen sagardotegira. Beraiek uste baino inuzenteagoa eta kokoloagoa nintzenez, ezin nuela esan nien, biharamunean Euskal Fonologiako azterketa neukalako, Txillardegirekin, eta orduantxe hasi behar nuela estudiatzen, ez neukala batere ikasita, fonetika eta fonologia gorrotatzen nituelako. Beraiek, agian, harrokeriatzat hartu zuten nire erantzuna.
‎Gitarra jotzeko eta abestiren bat kantatzeko eskatu zidan Mikelek. Oso ondo jotzen eta kantatzen nuela esan zion hango jendeari. Mirespen exageratua zidan.
‎Donostiako Santo Tomas Lizeoan Mikel Antza, Xabier Aizpurua, Itziar Gillenea eta beste lagun batzuen irakaslea izan zelako, afaltzera gonbidatu gintuen behin. Literaturaz hitz egiten hasi ginen eta nik idatzi egiten nuela esan zioten. Zein idazle gustatzen zitzaidan galdetu zidan, eta nik Sarrionandia esan nion, haren lehen poema liburua atera berria zela eta asko gustatu zitzaidala.
‎Irailaren 12ko La Vanguardia egunkariak oso ongi laburbildu zuen Juaristik esandakoa: " ‘La narrativa en euskera està ¡ subvencionada; en otras condiciones desaparecerÃa’, dice Juaristi" titulatzen zen Sergio Vila San Juanek (newyorktar judu itxura nuela esan zidana) idatzitzako artikulua. " Juaristi afirma en Llanes que la cuentÃstica vasca no existe" zioen La Nueva Españako titularrak.
‎Gogoratzen dut, adibidez, egun batean Jaume Pomarrek munduko entsaimadarik onenak egiten zituzten Palmako parte zaharreko gozotegi batera eraman gintuela, eta gero bere etxera, non oso tertulia atsegina egin genuen. Musika katalana oso gustuko nuela esan eta" La balanguera" herrikoia kantatu nion. Zur eta lur gelditu zen, nola ezagutzen nuen nik abesti hura?
‎Liburuaren promozioa egin nahi nuela esan nion editoreari. Aurreko bi liburuak aurkeztu ere ez nituen egin eta hirugarrenarekin gauzak beste modu batez egin zitezen nahi nuen.
‎Patxintxiren gaiari heldu nion, txostena egin behar nuelako ahalik eta azkarren. Horrelako kasuetan ohi denez, Anizetorekin hitz egin behar nuela esan nion eta ea ba al zekien Benidormetik itzulia zen ala ez. Bezperan kalean ikusia zeukala eta segituan bilatuko zidala.
‎Ez zen normala Arantxak nire asmoei buruz zeukan interesa, baina imajinatzen nuen nondik norakoak ziren nirekin egoteko arrazoiak. Aspaldiko plater bat jateko gogoa nuela esan nion, zekor muturrak saltsan alegia. Espero ez zuen eskaera izango zen, hasperen isila nabaritu niolako telefonoaren beste muturretik.
‎Irudi hori buruan nuela altxatu ziren bi emakumeak aulkietatik. Beharbada inoiz jan ez nuena dastatzeko aukera izango nuela esan zidan Esmeraldak. Arkumea laguntzeko Kubako plater nazionala jarri omen zuen.
‎Handik gutxira jaiki zen Esmeralda, haur bila eskolara joan behar zuela eta. Niretzako ere alde egiteko ordua zela esan nionean, beste whiski bat edango nuela esan zidan Xoxotek. Xehetasunez kontatu zidan nola ezagutu zuen Esmeralda.
‎Froga gainditu nuela esan zidan Teresak. Oraindik lana zuen kontsultan.
‎Erantzunik eman gabe atera nintzen bulegotik laster batean Mariorengana Danielarekin hitz egin nahi nuela esateko. Momentu egokian iritsi nintzen, neska bertan zegoelako.
‎Bazkaria ondo bukatzeko, etxeko espezialitateetako bat zelakoan, torrada famatuak ekarri zizkigun Robertok. Begi keinu bat egin zidanez, nik nahikoa nuela esan nuen. Beti bezain gozo eta mamitsu ekarri omen zituzten, aho eta eztarriko paretak mami bustiaren ferekekin igurztean sentipen hau betiko gorde nahi izateko desioa sortzen zuen janari kolpeak zirela esan baitzuen Joxe Ferminek.
‎Argazkiak ateratzeko trebetasun handirik ez neukala jakinarazi nion. Nahi bazuen, ni baino argazkigile hobea aurkituko nuela esan nion.
‎Raimundoren idatziari hozka egin nahi nion. Manuelaren grabazioak falta zuena bertan aurkituko nuela esaten zidan zerbaitek. Anizeto agurtu eta hamar minutura egin nuen alde etxera, Patxintxik ezezagunari idatzitako gutuna sakelan sartuta.
‎Handik ateratzean kontatu zidan amak zer zuen, aitak ostatuan basoerdi batzuk hartzen zituen bitartean. Moja sartu aurretik berarekin preparazioa egin behar nuela esan omen zien, eta berak erabakiko zuela noiz nengoen ni mojatarako prestatuta.
2011
‎Neska ez zen harrituko, ohituta egongo zen atea ixten zion jendea ikustera. Kemena bildu, sentitzen nuela esan, eta akabo trantzea: baietzak baino buztan motzagoa du ezetzak, askoz ere motzagoa.
‎Agertu izan banizu ere, alferrik, ez baitzenidan sinetsiko. Beraz, besterik gabe, Madrilera joan nahi nuela esan nizun nik. Heldua nintzela, eskubidea nuela.
‎Gure ohiturak eta jokoak, gure berbeta, gure kantuak eta dantzak, gure jatekoak eta janztekoak... guztia begitantzen zitzaien traketsa eta baldarra. Hori dela eta, soldadu baten aurkako apustua jokatu behar nuela esan zidatenean, neure onena ematea gura nuen. Erramun ugazabak ireki zizkidan begiak:
‎Eta ezustean, inozentzian eta zorion betean bizi nintzela, ofizioa ikasi eta beharrean hasi behar nuela esan zidan aitak. Hamahiru urte bete berritan, begiz jota zeukan enetzako beharra:
‎Pasa ziren zortzi egunak, baina ez nuen aldaketarik sumatu eta espezialistarengana bidali ninduten. Erradiografia egin zidaten eta pleuresia nuela esan zidaten, eta ultzera bat, baina azken hori nik ere banekien. Kutsakorra ote zen galdetu nion umeengatik, eta esan zidan ezetz.
‎Beste alde batetik, jakin nuen zaurituentzat bazegoela etxe bat ospitale moduan erabiltzen zutena eta hurrengo egunean lagun haietako batek trenerako dirua eman zidan eta La Roseraie izeneko egoitza hartara joan nintzen. Bi gaztelu handi ziren, eta osasun azterketa bat behar nuela esanda, bulegoetara iristea lortu nuen.
‎Konfiantza handia nuen berarekin. Aztertu eta hotzeria nuela esan zidan eta on egin zidaten pilula batzuk eman zizkidan. Etxean geratu nintzen atera gabe eta sukaldean aritu nintzen, babarrunak eta arrautzak bainituen, baita Tomasek ekarri zuen gazta bat ere.
‎Beste egun batean, Auritzeko behietako bat ondoezik zegoen berria jaso zuten eta nik joan nuela esan zidaten. Joango nintzela esan nien eta horrela geratu zen gauza.
‎–Egia da. Ahari jatea igande eguerdian egin nahi nuela esatera etorri naiz, eta prestatzera etorriko ote zinen jakin nahi nuen.
‎Egun argiz, baina ongi iritsi ginen. Arakama etorri zenean, Donostiara joan nahi nuela esan nion eta neskarekin sei izanagatik ez zuen trabarik jarri. Horrela, metxero harri eta orratzen erdiak hartu eta Donostiara joan nintzen gainerakoa baserrian ongi ezkutatua utzi ondoren.
‎Guardiari deitu nion eta zopa ekarri zidan berbera etorri zitzaidan. Komunera joan beharra nuela esan nionean, eraman, komuneko atea ireki eta kanpoan albo batean geratu zen zain. Ziegara itzultzean besotik heldu nion, bultzada batekin barrura sartu eta atea itxi nion.
‎Hiru urte egin nituen han urtean hamabost pezeta, abarka pare bat eta galtza batzuen truke. Bukatu nuenean etxera bueltatu nintzen eta Orunbe mendian artzain ibili behar nuela esan zidaten. Ordubeteko bidea zela eta, bordan geratzen nintzen eta igandeetan baino ez nintzen jaisten.
2012
‎Jakiten baita kontu hauek nola hasten diren baina ez nola bukatzen diren, mutil lagunak Pigmalion telefonoan nuela esan zidan haietako batean, Juliok bizkartzain batekin ibili nuela abisatu zidan. Julioren hitzekin gogoratu nintzen:
2018
‎Dirudienez, egun haietan ni ez omen nintzen zelatari bakarra izan; hobeki esan, zelatari zelatatua izan nintzen. Martini emakume sugea ikusi nahi nuela esatean, hark zer edo zer sumatu eta segika hasi zitzaidan: aurrena titiriteroen karpapean sartzen ikusi ninduen; Surapee eta biok Iturburuara joan ginenean ere barrandan izan genuen, eta azken emankizunean ihesean eta odoletan ikusi ninduenean, emakume sugeak heldu egin zidala pentsatu zuen...
‎Zenbaketa lasaigarri hura amaitu nuenean loalditxo bat ere egin nuela esango nuke, lehenago ez zeuden gazte bat eta gizon bat ikusi nituen aldamenean. Handik gutxira, mutikoa isilka eta ingeles txukunean mintzatzen hasi zitzaidan.
2019
‎–Ados dagoela. . Nire aitak ez zekien ezer, asteburua Anerekin igaroko nuela esan bainion.
2020
‎Biharamunean bere ofizinara joan nintzen hanka hankari segika. Aukera asko aztertu nuela, eta soldaduen euskara mina eta kanturako dohaina baliatzea pentsatu nuela esan nion Urbinari. Ezpainak elkarren kontra bildu eta buruari eragin zion hark.
‎Etsipenarekin, adiskideari nire buruaz beste eginen nuela nioen; orduan, Armindak ezer esan gabe esku bat hartzen ohi zidan eta bestearekin bizkarra marruskatzen: beheraldi labirinto baten erdian nengoen.
‎Adiskideaz kanpo ikusten nituen apurrek ez ninduten ulertzen: ziotenean gertatu zitzaidana ez zela larri eta ahaztuko nuela ziotenean furfurian jartzen ninduten. Etxetik ez nintzen gehiago jalgitzen.
‎Eta punpaka dabilkit garagardoa zain guztietako hormen kontra, eta punpaka dabilzkit lehengo garaietako oroitzapenak kaskezurreko hormen kontra, eta besoetan hartu dut animalia, Hilari eraman nuen bezala. Sekula ez nion Miari sentitzen nuela esan. Ez nituen bisitak onartu.
‎Autotik kanpora lerratu zaizkio atzeko zango geldoak eta lehenengo atera itzuli naiz, hanketatik heldu, altxa eta barrenera bultzatzeko, odolik gabe, ez diot eta odolik isurarazi. Hilariren orkatza da eta sekula ez nion Miari maite nuela eta sentitzen nuela esan. Nolatan barkatuko nau sekula inork ere, Miak ez banau barkatzen?
‎Sentitzen dinat Hilari neure erruz hil izana. Sentitzen dinat hiri sentitzen nuela esatera etortzeko beldur handia izana. Sentitzen dinat hik ni modu hartan ikustea nik nahi ez izana.
‎Horra bada. Eta sekulako zortea izan nuela esan zuten sendagileek. Maitasuna ere hustu zidan zuloak.
‎Baina ez nuen maite nahi, iratzarri nintzeneko. Negar egiten zuen Clarak ohearen oinetan, harrezkero maite ez nuela esan niolarik, eta gero, ama ospitaleko kafetegitik itzuli zenean, alde egin zuen betikoz. Badakit batzuetan deitu egiten diola, amari.
‎Eta etxe aurreko bidetik jo genuen ondoren, ez baikinen haren baratzean barrena berriro ausar  tu. Eta zuzenean, mendian goiti, jo ordez, bidean aurrera segitu genuen, luzeagoa izan arren erosoagoa ere bazelako, eta auzokoa begi onez hartu zuela komentatu zuen amak, eta hala hartu nuela esan nuen nik ere.
‎Makilarik gabe igotzea pentsatu nuen hasieran, baina eroriko ote nintzen beldurrak asaldatu ninduen gero. Ez nion amari bera ikustera nindoala esan, egurastera atera nahi nuela esan nion, egun hartan elkarrekin eginak ginen ibilaldiaren ondoan. Eta etxeraino igo nintzen, baratxe  baratxe, eguraldia ona zelako eta bidea luzea zelako eta nekatu eta izerditu nahi ez nuelako.
2021
‎Ehun libera eskas nituen, eta Parisera iritsi berritan sos haiekin lehenik eta behin gosari legea egingo nuen, kafe etxe batean sartu eta, luzaz, paristarrei begira egongo nintzen; bigarrenik postal bat erosi eta kafe etxean bertan idatzirik, Imlilera igorriko nuen: familia jakinaren gainean jarri behar nuen; hirugarrenik, Estherri deituko nion, Imlilerako bidean Gasteizen geldialdi bat egingo nuela esateko, baina seguruenik okindegian egongo zen, amari laguntzen.
‎Egun hartan ginekologoak jai zian, baina hango erizain bati argi mintzatu eta beste analisi bat egitea aholkatu zidaan. Erizain adintsu batek hartu nindian, eta neure kasa analisiak egiten dirua alferrik galdu gabe, zuzenean hara jo behar izan nuela esan zidaan, baina ordurako berandu izan. Gero, haurra aipatu gabe, eta begietara begiratuta, nituen aukerak aipatu zizkidaan.
‎Itxaronaldi amorrugarri eta nazkante baten ondoren sartu eta P (sikologo) gazte bat adeitasun handiz mintzatu zitzaidaan; nik barrena estutzen zidan guztia zapla bota nioan. P-k ahalbideak, arriskuak eta dena delakoak azaldu zizkidaan, eta horren ostean ginekologo bat etorri eta, mahai batean etzanarazi eta, hankak zabal zabalik nituela, ni aztertu, haztatu, eta baietz!, zazpi astekoa nuela esan zioan P-ri. Ene, ene, ene!
2022
‎" Hil egin da, hil egin da, hil egin da." Eta Marcok ez ninduen askatzen eta burua eskuen artean hartzen zidan. Orduan, gorroto nuela esan nion, ito egiten ninduela, askatzeko. Eta Marcok ezetz, ezetz eta ezetz.
‎Bezero batzuek uko egiten diote hona etortzeari, arrisku handiegia da, esaten dute, nahiago dute ni haiek dauden tokira joatea, berek hartu duten hotel bateko gelan biltzea, ezagutu gintzaketen auzoetatik urrun, eta bestalde badira bezero ezti batzuk zertu baino lehen elkar ezagutzea nahi dutenak, arraroa da baina gertatzen da, taberna batean edo jatetxe batean elkartu behar duzu haiekin, eta afalondoa haien ondoan igaro behar duzu, nik hilean behin, hileko lehen larunbat guztietan libanoar batekin egiten dudan bezala, Malek izena du eta nitaz maitemindurik dago ia, horixe adierazten didate gizon horrek niri egiazko izena eman izanak eta beti hitzordura azaltzeak, eta aldi berean sendo eta etsiturik egoteak, triste eta hunkiturik, eta neuk ere maite nezakeen Malek ez balitz neurriz gain lodi, ez balitz neurriz gain tripazagi, ez balitz ehun eta berrogei kiloko gizona, gainera kontatuak dizkit bere zorigaitz guztiak, esana dit zenbat pisatzen duen doi baina ez naiz oroitzen, pisua adina bezalakoxea da, izenak bezalakoxea, kopuru jakin batez gero jada ez dio axola, eta pisu muga batetik gora ez dago maitasuna egiteko posizio bat baizik, ni bizkarrez etzan eta haren orgasmoaren zain egon, ez dago besterik, eta Malekek neke handiz mugitzen ditu gerria eta burua, eta hileko lehen larunbat guztietan Parc hiribideko japoniar jatetxera joaten gara, Kotorirenera, non oinetakoak erantzi behar baitira jateak oinekin zer ikusirik izango balu bezala, eta ahal dugun guztia jaten dugu, sushi, txipiroi frijitua, idia eta arroza, barazkiak, pasta eta saltsa guztiak aparte, ikaragarri gustatzen zait jatetxera joan eta furian jatea, esan behar dut etxean ez dudala batere kozinatzen, ez dut ezer jaten, edo ia ezer ez, eta orduan hilean behin badarik ere aprobetxatu egiten dut, eta sakea edo berak hautatutako ardo beltzetik edaten dugu, inoiz ez da ardo berdina, zeren plazerak aldatzen jakin behar da, zapore berriak deskubritu aldioro, eta bestela Ouzeri jatetxera joaten gara, Mont Royal-en ireki duten greziar jatetxera, eta han beti galeper erreak orburu bihotzekin eskatzen dut sarrerako, beti ardo beltz jakin hori, azala gorriarazten didan horixe, Ouzerin aukera handiagoa da eta giroa lasaiagoa, jendea urtebetetzeetan eta ezkontzetan joaten da hara, eta gero hotelera joaten gara zeren Maleki ez zaio nire logela gustatzen, txikiegia egiten zaio jakina, eta ohea beheregi dago, eta oroz gain kartzela arriskua saihestu nahi du, halaxe dio, noiznahi etorri litezke poliziak, atea jo eta bere bizia hondatu, poliziek atea jo lezakete aitak jo lezakeen bezalaxe, eta niri garrasi egiteko gogoa etortzen zait Malik bere alabagan pentsatzera behartzeko, haren irudia gu bion artean jartzeko, eta behin eta berriz esaten dit ez duela buruhausterik nahi zeren familia bat du eta gizarte maila handikoa da, banku bateko gerentea da, baina ez zenuke kezkatu, esaten diot nik beti, poliziarik ez zaigu gogait eragitera etorriko zeren italiar mafiaren babesa du gure agentziak, ez al duzu telebista ikusten, ez al dituzu egunkariak irakurtzen, legeen gaineko legeak ere badira, jendailaren metalegeak dira, diru beltza zuritzen dute, putak ere baliatzen dituzte, baina ni ez naiz horrekin obsesionatzen zeren nik ez dakit ezer agentziaren eta erakunde kriminal baten arteko filiazioaz, proxenetek ez dute ohiturarik langileei informaziorik emateko, eta gainera hoteleko gelak gustatzen zaizkit, unibertso itxi bat eratzen dute, tapizezko oskolak oheko izarekin konbinatzen du, Van Goghen eta Moneten lanen erreprodukzioak dituzte, paper zurian bildutako edontziak eta film pornoak, bainurako jelaren poltsatxoak, eta horiek burbuilazko bainuontzira bota eta kokotserainoko aparra egiten dute, eta Malek ikusi nuen lehenengo aldian, Kotorin, hantxe baitzegoen nire zain, edontzi sake bat eskuan, zera pentsatu nuen, hona hemen gizon bat, gizena, ordaindu ezik larrua jo ezin duena, ezin duena egin ahoz gora baizik etzan eta orgasmoaren zain geldi geldi egon, eta bere emazteagan ere pentsatu nuen, beharbada hura ere gizena izango da, ez dira uztartzeko gauza, eta zera hauetan pentsatzen ari nintzela Malekek irribarre egin zidan esanez ni ikusteak asko pozten zuela, ...Malekek jakin nahi zuen ea ezagutzen nuen zeren nonbait hura ere nire agen  tziatik joan zitzaion, espainiarra zela esan omen zioten telefonoz, halako neurria zuela, halako pisua, eta neska azaldu zenean ez omen zuen agindu ziotenaren antzik, batere ez, gezurtiak ez beste, ziria sartu nahi izaten digute, esan zidan, ordaindu egin behar izan nion, nahiz eta ezin izan nuen ezer egin, etxera itzuli behar nuela esanez bidali nuen etorritako lekura, alaba gaixorik nuela esan nion, sukarrarekin, izerditan blai, eta ordubetez, amorruz jaten genuen bitartean, Monitari buruz hitz egin zidan, berari gustatu ahal izatekotik oso urrun zegoela, eta ordubetez garrasi egiteko gogoa izan nuen, zer eskubiderekin, nola hitz egin dezakek horrela emakume bati buruz, nork eta hik, hain itsusi, hain gizen izaki, et...
‎Bezero batzuek uko egiten diote hona etortzeari, arrisku handiegia da, esaten dute, nahiago dute ni haiek dauden tokira joatea, berek hartu duten hotel bateko gelan biltzea, ezagutu gintzaketen auzoetatik urrun, eta bestalde badira bezero ezti batzuk zertu baino lehen elkar ezagutzea nahi dutenak, arraroa da baina gertatzen da, taberna batean edo jatetxe batean elkartu behar duzu haiekin, eta afalondoa haien ondoan igaro behar duzu, nik hilean behin, hileko lehen larunbat guztietan libanoar batekin egiten dudan bezala, Malek izena du eta nitaz maitemindurik dago ia, horixe adierazten didate gizon horrek niri egiazko izena eman izanak eta beti hitzordura azaltzeak, eta aldi berean sendo eta etsiturik egoteak, triste eta hunkiturik, eta neuk ere maite nezakeen Malek ez balitz neurriz gain lodi, ez balitz neurriz gain tripazagi, ez balitz ehun eta berrogei kiloko gizona, gainera kontatuak dizkit bere zorigaitz guztiak, esana dit zenbat pisatzen duen doi baina ez naiz oroitzen, pisua adina bezalakoxea da, izenak bezalakoxea, kopuru jakin batez gero jada ez dio axola, eta pisu muga batetik gora ez dago maitasuna egiteko posizio bat baizik, ni bizkarrez etzan eta haren orgasmoaren zain egon, ez dago besterik, eta Malekek neke handiz mugitzen ditu gerria eta burua, eta hileko lehen larunbat guztietan Parc hiribideko japoniar jatetxera joaten gara, Kotorirenera, non oinetakoak erantzi behar baitira jateak oinekin zer ikusirik izango balu bezala, eta ahal dugun guztia jaten dugu, sushi, txipiroi frijitua, idia eta arroza, barazkiak, pasta eta saltsa guztiak aparte, ikaragarri gustatzen zait jatetxera joan eta furian jatea, esan behar dut etxean ez dudala batere kozinatzen, ez dut ezer jaten, edo ia ezer ez, eta orduan hilean behin badarik ere aprobetxatu egiten dut, eta sakea edo berak hautatutako ardo beltzetik edaten dugu, inoiz ez da ardo berdina, zeren plazerak aldatzen jakin behar da, zapore berriak deskubritu aldioro, eta bestela Ouzeri jatetxera joaten gara, Mont Royal-en ireki duten greziar jatetxera, eta han beti galeper erreak orburu bihotzekin eskatzen dut sarrerako, beti ardo beltz jakin hori, azala gorriarazten didan horixe, Ouzerin aukera handiagoa da eta giroa lasaiagoa, jendea urtebetetzeetan eta ezkontzetan joaten da hara, eta gero hotelera joaten gara zeren Maleki ez zaio nire logela gustatzen, txikiegia egiten zaio jakina, eta ohea beheregi dago, eta oroz gain kartzela arriskua saihestu nahi du, halaxe dio, noiznahi etorri litezke poliziak, atea jo eta bere bizia hondatu, poliziek atea jo lezakete aitak jo lezakeen bezalaxe, eta niri garrasi egiteko gogoa etortzen zait Malik bere alabagan pentsatzera behartzeko, haren irudia gu bion artean jartzeko, eta behin eta berriz esaten dit ez duela buruhausterik nahi zeren familia bat du eta gizarte maila handikoa da, banku bateko gerentea da, baina ez zenuke kezkatu, esaten diot nik beti, poliziarik ez zaigu gogait eragitera etorriko zeren italiar mafiaren babesa du gure agentziak, ez al duzu telebista ikusten, ez al dituzu egunkariak irakurtzen, legeen gaineko legeak ere badira, jendailaren metalegeak dira, diru beltza zuritzen dute, putak ere baliatzen dituzte, baina ni ez naiz horrekin obsesionatzen zeren nik ez dakit ezer agentziaren eta erakunde kriminal baten arteko filiazioaz, proxenetek ez dute ohiturarik langileei informaziorik emateko, eta gainera hoteleko gelak gustatzen zaizkit, unibertso itxi bat eratzen dute, tapizezko oskolak oheko izarekin konbinatzen du, Van Goghen eta Moneten lanen erreprodukzioak dituzte, paper zurian bildutako edontziak eta film pornoak, bainurako jelaren poltsatxoak, eta horiek burbuilazko bainuontzira bota eta kokotserainoko aparra egiten dute, eta Malek ikusi nuen lehenengo aldian, Kotorin, hantxe baitzegoen nire zain, edontzi sake bat eskuan, zera pentsatu nuen, hona hemen gizon bat, gizena, ordaindu ezik larrua jo ezin duena, ezin duena egin ahoz gora baizik etzan eta orgasmoaren zain geldi geldi egon, eta bere emazteagan ere pentsatu nuen, beharbada hura ere gizena izango da, ez dira uztartzeko gauza, eta zera hauetan pentsatzen ari nintzela Malekek irribarre egin zidan esanez ni ikusteak asko pozten zuela, ...hura ere nire agen  tziatik joan zitzaion, espainiarra zela esan omen zioten telefonoz, halako neurria zuela, halako pisua, eta neska azaldu zenean ez omen zuen agindu ziotenaren antzik, batere ez, gezurtiak ez beste, ziria sartu nahi izaten digute, esan zidan, ordaindu egin behar izan nion, nahiz eta ezin izan nuen ezer egin, etxera itzuli behar nuela esanez bidali nuen etorritako lekura, alaba gaixorik nuela esan nion, sukarrarekin, izerditan blai, eta ordubetez, amorruz jaten genuen bitartean, Monitari buruz hitz egin zidan, berari gustatu ahal izatekotik oso urrun zegoela, eta ordubetez garrasi egiteko gogoa izan nuen, zer eskubiderekin, nola hitz egin dezakek horrela emakume bati buruz, nork eta hik, hain itsusi, hain gizen izaki, eta nire pentsamenduei igarri balie bezala baietz esan zidan,...
‎Ingurumen zientziak ikasi bitartean, sarri galdetzen zidaten ikasketa horiek zer ote ziren eta zertarako, gradu berria zen eta (ia ahaztuta nuen garai hura!). Graduondoko kideei ekonomia ekologikoa zertaz zihoan azaldu behar nien maiz, horretan lan egiten nuela esaterakoan galdera ikur erraldoia ikusten bainuen bestearen buruaren gainean. Askorentzat ingurumen politika bakarrik Artikoko hartzak salbatzeari buruzkoa zela zirudien, edo zuhaitzak besarkatzeari buruzkoa.
2023
‎Ehiztari haiek, baina, ikusi beharreko guztia ikusi zutela eta ez zutela alde egiteko presarik iritzita, tira, gizonak, nik beste zeregin batzuk ere badauzkat, esan nien. Aitzurra bizkarrera botatzearekin batera, azkonarrak aztakatu eta laskituriko artotza berdindu behar nuela esan nien. Esaiok aitxeri bihar eguerdian bueltatuko garela, eskatu zidan antiojodunak.
‎Irabazi egin omen nuen apustua. Ez dut lortu jakiterik zenbat aurkari izan nituen; bada bakarra izan nuela esan didanik eta baita bostetik gora izan nituela esan didanik ere.
‎Zurrungariak galdetu zidan ea traba egin ote zidan, eta nik ezetz, burua dendatik kanpora dudala gustatzen zaidala lo egitea, bakoitzak bere maniak ditik aizak. Halaxe egin nuen lo ibilaldiko lau gauetan, burua kanpoan nuela, eta asmatu nuen, asmatu ere, gero eta teknika finagoz, sudurra ez hozteko bufandatxo bat erabiliz eta horrela; eta asmatu nuela diot, zeren, zurrungari izateaz gainera, puzkerti ere bai baitzen nire dendakidea. Burua kanpoan nuela saihestu nituen haren putz isilak; zirrikitutik irteten zen kerua laster irensten zuen eguratsak.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia