|
2003
|
|
|
Eta ileorde horia zeraman jarrita. Inoiz ikusi
|
nituen
ezpainik lodienak. Sekula imajinatu gabeko gorririk gorriena ahoan.
|
|
2005
|
|
|
Eta ileorde horia zeraman jarrita. Inoiz ikusi
|
nituen
ezpainik lodienak. Sekula imajinatu gabeko gorririk gorriena ahoan.
|
|
2006
|
|
|
Aho guztia hareaz beteta banu baino lehorrago
|
nituen
ezpainak, mingaina, sabaia. Belarrietan, berriz, sekulako burrunba.
|
|
2009
|
|
|
Utzidan bakean! Itsaso txarrak eramango ahal hau!, oihukatu nahi izan nion, baina ezin
|
nituen
ezpainak zabaldu edo, zabalduz gero, ezin nuen ahotsik atera, eta entzuten zen hots bakarra herrenaren egurrezko pausoa zen, kan kan, kan kan. Hasperenka iritsi nintzen, pixka bat lasaiago, herren hotsa isildu baitzen ordurako.
|
|
2010
|
|
|
Hilabete hartan, zuhurtzia handiz mugitu
|
nituen
ezpainak. Ospitalean ez ezik, baita gurasoen etxean, lagun artean eta supermerkatuan ere.
|
|
2011
|
|
|
Txankleta zuriak zeramatzan, deseroso samarrak, baina azazkalak urdinez pintaturik bereak iragarki bateko oin bihurtzen zituztenak;, hainbeste urteren ostean, gazte mantentzen zaidan gorputz atal ia bakarra da. Ez
|
nituen
ezpainak urdinez pintatu, burua urpean sartzeko asmoa nuelako?. Senarraren heriotza, berearen gertutasun eta saihestezintasunaren oroigarri, hedonismorako gonbidapen oldarkorra ere bazen,, gainezka egiten zidan nire barne joritasunak, urtetako bidegabekeriaren ondoren justizia historikoa eskatuz bezala, ezkutuan pasatako urteen konpentsaziotzat; barne bizitza oso epikoa neraman?.
|
|
2015
|
|
|
Bera han egon balitz gutxiago edango nuen, zalantzarik gabe. Beste era batera bustiko
|
nituen
ezpainak.
|
|
|
Nerabezaroarekin batera heldu zen ia erabatekoa bihurtu zen aldentzea; lagunak heroi ametsen atzetik joan baitziren, armen bidetik alegia. Nik haien alde egitea idatzi nuen, haien bizkarrak eta atzealdeak deskribatu nituen, itzulerarik izango ez duten ibilerak, azkenean, betiko ametsaren bila zihoan gazte talde baten poza eta bozkarioa, bidean zehar urrundu ahala txikituz; eta deskribapenaren ondoan, ezpain gorri bi margoztu nituen, betiko galdu
|
nituen
ezpainak. Ez da, ordea, deskribapen hura begi ninietan iltzaturik geratu zitzaidan irudia bezain garbia sekula izango.
|
|
|
Orduan egin nahi izan nion irri bat, ahalik eta naturalena, goxoena, Audrey Tautouk egiten dakizkienak bezalakoa, zakil bat izateak ez diolako bermatzen deus, ez duelako sinesgarriagoa ez eta egiatik hurbilagoa egiten, ez diolako baimentzen besteen jendetasuna bahitzea. Ez jaisteko bere mailara, ez galtzeko denborarik justifikaziotan, nahi izan
|
nituen
ezpainak mugitu, luzatu, aurpegia ematen segitu; ezin.
|
|
2016
|
|
|
Bera nire ondoan egon zen, harik eta atea itxi eta giltza sakelan gorde nuen arte. Eta orduan, garaipena ia erabatekoa izanik, eta ez lehenago, orduan hurbildu
|
nituen
ezpainak haren masailera, eta ostera eskutik heldu niolarik, onik eroan nuen hoteleko ateraino.
|
|
|
Begiak itxi eta galtzerdi luzeak nola kendu zituen gogora dezaket, bere zangoetako azala kentzen ari balitz bezala; sandia zaporeko txikle bat ari zen jaten eta zapore hori ere itsatsirik geratu zait memorian. Bere lepoaren kontra pausatu
|
nituen
ezpainak eta bere gaztetasuna xurgatzen saiatu nintzen. Bularretako estuegi bat zeraman eta askatu zuenean bere bularrek egin zuten dantza oroitzeak zirrara bat eragiten dit oraindik ere, eta eragiten jarraituko didala iruditzen zait bizi naizen artean.
|
|
2017
|
|
|
Egunak eman
|
nituen
ezpaina handituta eta bekaineko ubeldura itsusi batekin, eta jakin min puntu batekin itzuli nintzen erizainarengana, gogoa bainuen ingeleseko irakaslearekin zer gertatu zen jakiteko. Artelan baten aurrean balego bezala egon zen begira, isilik baina harro.
|
|
2018
|
|
|
Jakesekin bazkaldu behar nuen eguna. Horregatik pintatu
|
nituen
ezpainak azken saio horretarako, noski. Horregatik nire dardara, horregatik batez ere.
|
|
|
–Ez nago izututa, adierazi nion. Jonaneren musuaren zaporea gordetzen nuen artean, eta mingaina pasatuz busti
|
nituen
ezpainak?. Baina alde egin beharra daukat, Jonane.
|
|
2019
|
|
|
Eta, hala, ergela sentitzeko atsegin bitxia dastatzen nuen[...] Hark inposatzen zidan sufrikarioa latzegia baldin bazen,. Mila esker, ene jauna? xuxurlatzen nuen, eta, azkenerako, sufrikarioz ia akiturik, haren eskuan ezartzen
|
nituen
ezpainak, garrasirik ez egiteko; aldi berean, oldar batek behingoz bihotza hausten zidalarik, iritsia nintzen zorion beteegiak hilik egoteko desira sortzen duten aldarte horietako batera.
|
|
|
Nire ilekizkur beltzei eta nire azal zuriari oso ondo doakie laranja kolorea, eta horixe erabiltzen dut hamabost urte nituenetik. Hasieran okasio berezietan bakarrik pintatzen
|
nituen
ezpainak (eta hamabost urterekin hala izaten ziren kolegiora joan beharrik ez nuen egun guztiak), eta azkenean batxilergoa amaitu eta neure unibertsitario bizitza hasi nuenean, eguneroko ohitura bihurtu zen. Nire bereizgarria huraxe izango zela erabaki nuen, haurtzarotik helduarorako urratsa.
|
|
|
Zer dira tolesdura nahasi horiek guztiak. Ez nekien bereizten klitorisa eta ezpain txikiak, zeren nire ezpainek ez baitzeukaten testu liburuetan ikusten
|
nituen
ezpainen antzik: nireak kanporantz irtenak ziren, mehatxagarriak, eta ez ziren" txikiak".
|
|
2020
|
|
|
Kraska egiteko zorian ziren beirazko begitxo distirantak paratzen nituen orduan, berari beha. Goitik behera errepasatzen nuen, osorik irentsi nahiko zuen katu eme bat, betea bezain dirdaitsua, banintz bezala, eta pleinuan zabaltzen
|
nituen
ezpainak eskua beherago eramateko, bere bularraren aurka irmoago estutzeko, eta beso sendo haiek nire plazera eraginkorrago askatzeko erregutuz. Arratsalde batean esan zuen, paseatzen ari ginela; hogeita bost urte nituen orduan eta erremolke baten antzera iraularazi zidan bihotza:
|
|
2021
|
|
|
Esatekotan egon nintzen niri behintzat ez zitzaidala oraindik arroza bigundu... Baina garaiz itxi
|
nituen
ezpainak. Berarentzat utzi nuen petralkeriaren urrezko domina.
|
|
|
Aste Santuko oporrak hasi berriak nituen, eta berarekin egon nintzen denbora guztian. Gurutze bideko bertso zaharrak ibili
|
nituen
ezpain artean, burutik kendu ezinik, Jerusalengo alabak, ez negar nigatik. Gure amak goxo goxo hartzen zuen Jonane, zer jan nahi zuen galdetzen zion.
|