2009
|
|
Ezin bertzela izan, 1.000 armagizon Chambesko jaun adoretsuaren manupean izanik, gu zaintzeko. Erregina
|
nire
ama ez dago gu galtzeko prest.
|
2013
|
|
–Badakizu
|
nire
amak ez zaituela inoiz begiko izan?
|
2015
|
|
–Baina
|
nire
amak ez tristatzeko esaten dit beti. Garrantzirik ez emateko horri.
|
|
Testuinguru honetan nire burua aipatzea zilegi bazait, esan dezadan ez XVI. mendean baizik eta XX.enean nik neuk ere latinez ikasi nuela Aitagurea, amak irakatsia, baina hori dela gure amak dakien latin guztia, hots, Aitagurea buruz ikasia; beraz, Azpilkuetaren amak bezala, gutxi gorabehera, ezta? Baina
|
nire
amak ez zidan gaztelaniaz hitz egiten, euskaraz baizik. Esango nuke Martin Azpilkuetari berdin gertatu zitzaiola, eta horrela ulerturik askoz ere hobeto interpretatzen dugula haren esaldi bihurri eta harrigarria.
|
|
Baina hala eta guztiz ere, ez nuen bakerik:
|
nire
amak ez zidan egunez lo egiten uzten, ez zuelako nahi, xelebre, bihur nendin.
|
2022
|
|
Goizetan ‘Cultura general’ egiten genuen, eta arratsaldeetan josi", oroitzen du Libek. Eskolan" Cara al Sol" kantatzen bazen ere,"
|
nire
amak ez zigun kantarazten. Eta eskolak bukatutakoan ume batzuk hartzen zituen eta euskaraz idazten eta irakurtzen erakusten zien".
|
|
Maitea, badakizu
|
nire
ama ez dagoela zuk lan egitearen alde; eta aitak negozioa nik eramatea nahi du. Denborarekin ulertuko dute, hitzematen dizut, baina oraingoz jarrai dezagun itxurak egiten.
|
|
(Publikoari) Bueno, bai, agian dramatikoegi jarri nintzen. Baina hilabete besterik ez neukan guztia era logiko, kronologiko eta antologikoan idazteko, eta ez nik ez
|
nire
amak ez genekien benetan zer gertatu zen bera eta Virginiaren artean. Antza, Virginia bere bizitzatik desagertu zen.
|
2023
|
|
Nire etxeko intimitatean barneratuz, Brigittek begien parean jarri zizkidan ordura arte batere inportantziarik eman ez nien hainbat kontu. Ez,
|
nire
amak ez daki kozinatzen, ezta maionesa xixtrin bat egiten ere, etxeko lanak ez zaizkio interesatzen, ez da emakume" femeninoa". Adierazpen zitala, egun batean sesioan ari garela:
|
|
" Niri amak egiten zizkidan soinekoak, den denak, hartara merkeago ateratzen dun". Nik gauza bera erantzuten diot beti,
|
nire
amak ez daukala astirik, eta egia da, baina zer dela eta ibili behar dut etengabe ama zuritzen. Zergatik lotsatzen naiz aitortzeaz nahiago duela dendan zerbitzatu eta kontuak atera, edo ez lukeela asmatuko niri soineko bat josten?
|
|
Ospakizun gisara irudikatzen nituen etortzekoak ziren eraldaketa guztiak, erditzea izan ezik, zigorra begitantzen baitzitzaidan gehiago. Ez nituen sinisten neska batzuek hilero egiten zituzten oinazezko imintzio haiek,
|
nire
ama ez baitzen sekula kexatzen, eta azkenik" hori" etortzeak emango zidan poztasuna ezin nuen sabelminekin erlazionatu. Ziur nengoen nik ez nuela sufrituko.
|
|
Holakoetan, sentipen mingots bat etortzen zitzaidan, hots,
|
nire
ama ez zela benetako ama bat, besteena bezalakoa. Ez zen ez bihozbera ez maitekorra, ez zen sukaldean abila eta are gutxiago etxekoandre maratza; ez nion nire amaren tankera handirik hartzen maistrak irudikatzen zigun ama eredugarriari.
|
|
Eta badut halako irudipen lauso bat ere, emakumeen zorigaizto ia denak ez ote diren gizonek eraginak izango. Baina ez dut burua askorik nekatzen gogoeta horietan, nire eredua ama delako eta
|
nire
ama ez delako inoren eta ezeren biktima.
|