Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 212

2000
‎Eta joko batzuk jokatu genituen, eta hatsarrean hark meneratzen ninduen ni... baina, aritzearen aritzeaz —zeren usnatzen hasia bainintzen ezen joko hartarik etor zitekeela ene salbazionea eta ene lagunena—, haren mailan jarri nintzen, nahiz eta ez nion aditzerat emaiten, zeren eta hobe izan baitzitekeen jokoak galtzerat uztea, ene hondar kolpearen hobeki jotzeko.
‎Pipertu ninduen nire aurkariaren aldeko su horrek, hain beheraturik uzten baininduen.
‎Hunkituxe ninduen nire eta aita zenaren oroitzapena sasoiarekin batean joan ez izanak.
‎txiki bat ere egin gabe joan zitzaidan, eta konplotaren arrazoi makiabelikoak azaldu gabe; eskuetatik joan zitzaidan, betiko hil nuen, eta nire baitan alaitasun sakona sentitu nuen, aztarna ezezagunekiko bakea, aurrean arerio bat gutxiago daukazula jakiteak ematen duen lasaitasuna. Garaipen hark, gainera, indartsu egin ninduen ni, eta ahul egin zituen gainerako arerioak: anker eta zorrotz sentitu nintzen, eta halaxe ikusi ninduten haiek.
‎Bereterretan ari nintzelako ezagutzen ninduen ni. Beste lagun guztiak ere ezagutzen zituen.
2001
‎Deblauki dei batek atera ninduen nire pentsamenduetatik.
2002
‎Indiak aukeratu ninduen ni.
‎Ahalegin horretan ari zela harrapatu ninduen ni argazkilari hark. Gaur pentsatzen dut ni han egon izan ez banintz ez zuela, agian, argazkirik ere aterako.
2003
‎Ba, bai. Danak eskuen puntan erabilten ninduen ni, hango seina edo umetxua neu nintzan eta. Ez dakit zelan, ez zergaitik, baina barriro etxera bihurtu ginanean, ni ia erdaldunduta nengoan:
‎Maitasuna jainko handia eta gauza ederrena dela alegia. Eta nik hau ezeztatu dudan arrazoi berberekin ezeztatu ninduen ni ere: nire hitzaldiaren arabera zirudien ederra ez dela ezta ona ere.
‎–Ailegatu gara –esanez ekarri ninduen nire onera.
2004
‎Nire azterketak bi atal ditu eta politena hasierakoa da, hizkuntzei buruzko datuak azaltzen dituena, eta aspergarriena bigarrena, baina hain zuzen horrexek erakarri ninduen ni: non aurkitzen den une honetan euskarak dituen harremanen eta ahaidetasunen azterketa jakiteak.
‎–Exageratua? Anai Robespierreren masaileko hark egin ninduen ni ateo!
‎Makina bat bider ikusi nuen bere ortuan, aitzurrean, alkandora zuri eta praka beltz nasaitan, lanean, inongo sotanarik gabe. Don Nikolasek prestatu ninduen ni lehenengo jaunartzea egiteko, eta bere eskutik hartu nuen lehenengo aldiz Eukaristia.
‎ez al dugu garaia? —deitu ninduen nire barruko Setatsu, Ahots edo dena delako horrek aspaldi, tximista eta trumoi gau batez, eta ondorenean memoriok idazteko agindu zidan. Alegia, ez nuela mundu honetatik alde egin behar aurrez nire testigantza utzi gabe.
‎Hain harritua nengoen palazioen gainean jakindakoarekin, non une batez ahaztu egin baitzitzaizkidan nire behitasuna eta nire behitasunak ematen zidan lotsa. Setatsuak atera ninduen nire gogoetatik:
2005
‎Erabat ezustean harrapatu ninduen nire bizkarrean entzun nuen ahots hark. Norbait zegoen etxearen aurrealdeko mahaian eserita.
‎–Haren osaba batek bidali ninduen ni Ingalaterrara –Piedadek– Haren osaba izan zen Martin. Martin Alango.
‎–Aberri Askatua, ala hil. Honek ekarri ninduen ni zuengana. Baie eztozue bere lekuan jarri gura.
‎Galdu egin nuen, nolanahi ere. Eta ez nuen negarrik ere egin; berak ere galdua ninduen ni.
‎Alferrik aipatuko zizkidaten niri erretiroak eta diru sariak. Musikak bizi ninduen ni. Zer egin nezakeen esku bakarrarekin?
2006
‎–Hemengo aldi, Joanes –agurtu ninduen nire izenkide Leizarragak.
‎Akademiako ikasle gehienek gorrotatzen zuten, haien doinu gaskoia desagerrazteko tema hartua zuelako. Ni, inolako oinarririk gabe, eredutako aurkezten ninduen nire ikaskideei, nire frantsesa nabarmen gaiztoagoa izanagatik. Gizon izukaitzat genuen, bere onetik inoiz ateratzen ez zena, baina egun hartan aurpegiaren zurbilak salatzen zuen barneko dardaria.
‎Makurragoa izaten zen haren agerpenak begiak bildu gabe atzematen baninduen. Lehenagoko besarkadak berritu nahi banituen, hark sudurreko haizearekin uxatuko ninduen nire zokora.
‎Harritu egin nintzen. Amak ere ikusi ninduen ni, hirugarren solairutik. Lasterka jaitsi zen nigana.
‎Izar tzar bat gelan sartu eta bertan lehertu balitz baino bortitzago itsutu ninduen nire izen abizenen aurreko J eskuz idatziak, eztanda baten moduan zartatu zen judua hitza nire burmuinetan. Haurtzaroan gurasoei erdi entzundako hainbat kontu berritu nuen nire arteko zaldiko maldiko eroan, haien oharkabean ikusitako hainbat eszenatxo berritu nuen; gurasoak nire aurretik zihoazen zalditxo batean, eta sekretu bat duzue, sekretu bat duzue!, egiten nien nik oihu; gurasoek, berriz, beren zalditxotik irri eta karkaraka, esaten zidaten, zu zara gure sekretua, zu!, eta Annettek ere oihu egiten zidan zalditxo zuri batetik bere hoskera zorrotz erretxinaz:
‎Artista izan behar da hain eszena zailak hain modu garbian eta sinesgarrian filmatzeko! Ororen gainetik, baina, bi eszena haien protagonistak erakartzen ninduen ni: Ernst Udet zen pilotua!
‎Denbora gutxi neraman Triesten, baina nahikoa Mussoliniren erregimenak eragindako zentsurak eta hitz egiteko beldurrak estali ezin zuena ikusteko: Triesteko jendeak ia galbaherik gabe jokatzen zuen politika edo erlijioa ez ziren gainerako alorretan, bizitzeko gogo handiz jokatu ere, eta hark erakarri egiten ninduen ni, hain bestelakoa nintzena eta hain bestela hezi nindutena. Bizitzan lehendabiziko aldiz, ez nintzenari begiratzen ari nintzaion nintzenari baino gehiago.
‎Larru kontuak amaitu zirenean, ordea, bizialdi berrian egundo ezagutu dudan nahigabezko putzurik beltzenean murgilarazi ninduen nire gogoaren antzutasunak, nire gorputzaren arroztasunak, nire desegokitasunak.
‎Halako batean, azkenik, sari handi bat egokitu zitzaidan eskaleentzat jokatu ohi nuen loterian, hamar familia behartsuren bizimodua zuzen zuzenean eta behin betiko konpontzeko bestekoa bai gutxienez. Gaiari buruz sakon hausnartu ondoren, ordea, tristatu egin ninduen nire karitateak, azken batean, deus gutxi konpon zezakeela jabetzeak. Zer da, bada, hamar familiaren diru arazoen konponbidea txirotasunaren arazo latzaren aurrean?
2007
‎Tira, orain dela hiruzpalau urte gonbidatu ninduen ni Diario Vascok bere kirolaren galara eta horrekin pauso bat eman zuten behintzat, ordura arte zaldien inguruan apenas hitz egiten zen. Eta nire eginak inori Euskal Herrian zaldiei buruzko hizpidea emateko balio izan badu, eta alor hori pixka bat mugitu baldin bada, ontzat ematen dut, eta konformatzen naiz.
‎Fama handiko jatetxe batera eraman ninduen nire aparrezko karameluak. Eseri eta berehala, gizon altu eta bibotedun bat etorri zitzaigun karta zabal eta lodi bat eskainka; menu zabal eta lodia zuten seinale.
2008
‎Baso ertzetik hoska ari zitzaigun ahots garbi, adiskidetsu batek esnatu ninduen ni eta esnatu zituen, egia esan, beste guztiak, zentinela ere, ate zangoaren kontra lokartua, bere burua zuzentzen ikusi bainuen.
‎Gero aparte hartu ninduen ni.
‎–Baina hipotesi horrek ere ez du batere logikarik? Nork eta zergatik hil nahiko ninduen ni. Gainera, esan duzu hiltzaileak ez ninduela ondo ezagutzen ere.
‎Orduak egiten zituzten elkarrekin. Ez ninduen nirekin etortzeak harritu, harmailetan behera elkarrekin zituzten kontu txiki eta irriek baizik. Argirik ez pizteko agindu zidaten eta, garajera daraman pasilloan barrena, alde banatatik heldu eta musukatzen hasi zitzaizkidan.
‎esan zuela. Pitin bat aspertzen ninduen ni beste batekin identifikatzeko zuen borondate obsesibo horrek, baina ez ninduen gehiegi kezkatzen ere, etxeraino lagundu, atarian agurtu eta alde egiteko asmoa bainuen. Beste egunen batean zakurrik gabe aurkitzen banuen, hitz egingo nion nire lanbideaz, idazle batena bezain duina delakoan bainago.
‎–Ez naiz zuk uste duzuna, atera zitzaidan ahots meharrez. Lotsatu ere egin ninduen nire koldarkeriak, ahots garden eta ozenez erantzuteko asmoa bainuen behingoz, garbi uzteko ez nintzela bere senarra edo senargaia.
‎Egun seinalatuetan bakarrik oroitzen dira gutaz, hildakoez... Hilda nago; leuzemia batek banandu ninduen nire familiarengandik. Uste dut egun hartatik inork ez duela bururik altxatu.
‎gorputza su etena ematen ari zaio, eta Realak berarekin nahi du. . Duela bi hilabete eta erdi presidenteak deitu ninduen nire kontratua berritzeko asmoa zeukala esateko eta orain dela astebete klubak asmo hori berretsi zuen. Ikusiko dugu nola doazen gauzak, baina nire nahia hemen urte asko jarraitzea da?.
‎Ezulertuak eta eztabaidak ere izan genituen. Behin baino gehiagotan haserretu ginen, atera nuen bere onetik eta atera ninduen nire onetik. Gau batez, B eta biok arratsalde oso bat berari itxaroten egon ondoren, esan nion:
‎Kontatu egin zidan, besterik gabe. Kontakizunaren xeheak, ordea, harritu egin ninduen ni. Geltokiaren, nasen, trenaren deskribapena zehatzegia zen esanahirik gabea izateko.
‎Gainera, neuk Errusiari halako sinpatia berezia nion. Horrelakoetan bihotzari jaramon egitea gomendatzen dute eta bihotzak Errusiarantz bultzatzen ninduen ni, hara joan behar genuela adoptatzera. Ziurrenik bulkada horren atzetik, nire iragan sasi boltxebikearen lorratzak zeuden, gazte garaietan paparrean atxikita neraman bost puntadun izar gorria, amerikarren aurka galdutako gerra ideologiko guztien nostalgia eta lurrean kondenatu diren langile tristeen aldeko jarrera sasi ezkertiarra.
2009
‎Gaur egun, zorionez edo zoritxarrez, Novartis taldearen barruan dago. Segur aski familiako egoera horrek bultzatu ninduen ni neu ere Kimika ikastera.
‎Amorrarazi egiten ninduen nire arrebaren harrokeriak. Batzuetan pentsatzen nuen Leon eta Maria oso antzekoak zirela.
‎Pixkanaka, takadaka ia, Azken Portutik irteteko unea luzatu nahi banu bezala. Haizeak, ordea, itsaso aldera bultzatzen ninduen ni neu ere, beste hosto erori baten antzera. Trenbidea pasa, Santa Klara komentua atzean laga eta San Frantzisko kalea hartu nuen zuzen.
‎Pasatu dira sei urte, eta xehetasun asko atzendu egin zaizkigu. Nork deitu ninduen ni 2003ko otsailaren 20ko goizalde hartan. Ez, zu ez zinen izan.
‎Horregatik ez zidan lorik hartzen uzten Michelleren gonazpikoaren fardelak. Mahaiaren gainetik, fardelak begiratzen ninduen niri. " Ozalea besterik ez zara, Sotero", esaten zidan.
‎Ostiralean Estudianteak aurkitu ninduen ni, San Martinetik Loiolarako bidean. Madrilerako trena hartu behar zuen gauean.
‎Ginbaila erantzi zuen Estudianteak. Hark ere ez ninduen ni erabat ulertzen. Besarkada batez despeditu ginen.
2010
‎oso ezberdinak ginen: aspirina batek liluratu ninduen ni, gripe batek eragin zidàn suzko minaren aurkako borroka gainditu ondoren, eta aitonaren pistolak Heinrich.
‎Eskolara joateaz gain pianoa ikastera joaten nintzen eta banuen lagunekin ibiltzeko astirik ere. Irudiz, deusek ez ninduen nire ikaskideengandik bereizten. Irri egin nahi nuen, adiskideekin egon eta libre izan, eta ahantzi nahi nuen, ahantzi nahi nuela ere ahantzi.
‎Gure gorputzen eta izateen jarraipena. Eta horrexek izutzen ninduen ni. Azkenean, baina, amore eman nuen.
‎Eskolan bakarka hartzen eta epaitzen gintuzten, eta maisua zen horren arduraduna. Hark ezarriko ninduen ni lehenengo, beste bat hurrengo eta Mikel, ausaz,. Sailkapen horrek deus gutxi esan nahi zuen, ordea, gure eguneroko bizimoduan, egiazko bizitza ikasgelatik kanpo baitzegoen, txirrinak klaseen amaiera noiz joko zain.
‎Heinrich eta biok —eman dizkizudan datuekin zu zeu ere ohartuko zinen honezkero— oso ezberdinak ginen: aspirina batek liluratu ninduen ni, gripe batek eragin zidàn suzko minaren aurkako borroka gainditu ondoren, eta aitonaren pistolak Heinrich.
‎Malenkonia. Horrela deitzen ninduen nire senarrak. Sendagilea zen, gizon oso jakituna, bizitza ere maite zuena, baina ez zuk bezala; berak bere sekretuak maite zituen, naturaren, harrien, izarren misterioa atzeman nahi zituen.
‎Gaur esango nuke bi lan eremu ezberdinez ari ginela hitz egiten: kultura modernoarenak arduratzen ninduen ni, filosofian bezala zientzia positiboetan jarduteko balioko zuen hizkuntzak.
‎" Bost izango gara, hortaz", esan nion amari. Asmoak poztu egin ninduen ni ere. " Tarteka, sei.
‎Gosari banaketa amaituta OLTek alde egin zutenean, atean zaindari izan genuen giltzariak iratzarri ninduen nire ameskeria literarioetatik.
‎Ondoko unean" Har nazazu, mesedez" erregutzen ari zitzaidan, ia auhenka, hotel bateko ohe zabalaren maindire zurien artean erdi gordeta. Clararen zango luzeei oratu, niregana erakarri, eta bere alu bustian murgildu nuen zakila, zorionaren itsasoa bailitzan, eta orduantxe... esnatu egin ninduen nire ondoan bidaiatzen ari zen gizon gorbatadun lodikote batek nahigabe galtzetara isuri zidan ur basokada izoztuak.
2011
‎Damaskoko Deklarazioa babesteagatik hiru urte eta sei hilabete egon zen kartzelan Michel Kio. «Jeneral batek kafea hartzera gonbidatu ninduen nire etxetik hirurehun bat metrora zegoen tabernara; ailegatu nintzenean, zutik jarri eta paper batean idatzita zeukana irakurrita, berekin eraman ninduen». Erregimenaren kontra lanean ari zela leporatuta kartzelatu zuten.
‎Zu al zera gaur ere, gajo hori? , aterarazi ninduen nire gogoetatik bere ahots erlastuak, tapakiak antolatzen ari nintzaiola?. Hor al da lehengoan ekarri zidazun albuma?
‎Eta, halako batean, negarrez hasi, eta mendirako bidea hartu zenuen, bakar bakarrik? Eta orduan, zutaz guztiz errukitu, eta betean harrapatu ninduen ni ere zure ametsak, hegan egiteko ametsak. Eta, zugana gibeletik hurbildurik, gogotik kontsolatu nahi izan zintudan, ene hitzek zu bizi zintuèn gaua argituko zutelakoan:
‎Ez nion galdetu eta ez dakit zer lanbide zuen, alarguna zen ala bizpahiru senar zituen. Ez dakit, ezta ere, zergatik aukeratu ninduen ni gau horretan lehiakide izan zitzakeen emakumeei ehizaki moduan erakusteko. Ez dut esango traumatikoa izan zenik, gizonezkook gaztetan jasan ditugun bortxaketek, bortxaketa dei bageniezaie ere, beti baitute zerbait atseginetik, baina horrek ez du esan nahi indarkeriarik gabeak izan zirenik.
‎gosaritan irratiari entzun nion albiste batek ekarri zuen Neska nigana. Neska arriskuan zegoen eta eskatu nahi zidan faboreak arriskuan jarriko ninduen ni ere.
‎Bestela, zer? Mehatxuka hasi behar duk?, erantzun zidan berotuta, eta Neskaren beroak baretu egin ninduen ni. Okerrik gabe ari zen konplitzen hogei bat urte lehenago buruan iltzatuta geratu zitzaidan beren paperetako esaldi bat:
‎nirea izan zen Neskak jo zuen ate lehenbizikoa eta bakarra. Zergatik, ordea, hautatu ninduen ni. Zer ikusi zidan, zer nolako bermea eskaintzen ote nion nik hartaraino fida zedin nirekin?
‎Eskubidea zeukan, guk entzun egiten genuen bere musika. Zergatik ez ninduen ni epaitu behar. Arnasa hartu nuen, esan behar nizkionak asmatzen abiatu nintzen, astiro.
2012
‎Horrek lasaitzen ninduen ni, eta bare dagoen espiritu bat aise betetzen da energia positiboaz, badakielako energia negatiboari joaten uzten. Liburu hau idazterakoan konturatu naiz horretaz, hori zela Benitoren gonbita:
‎Desiratzen egon arren, ez nintzen ausartzen begiak zabaltzera. Beldurtu egiten ninduen nire inguruko objektuak aurrenekoz ikusteak. Ez gauza beldurgarriak ikusteak, aitzitik, ikusteko ezer ez izateak beldurtzen ninduen.
‎–Ezjakin hutsa da, isilarazi ninduen nire adiskideak, aurrera eginez balantzaka, eta ni haren atzetik, pega pega eginda. Segituan iritsi zen sakonunearen bukaerara, eta harkaitzak ez ziola jarraitzen uzten ikusirik, inozo bat bezala geratu zen, zeharo txundituta.
‎Ezerk ez ninduen eramango ertz hartatik dozena erdi bat iarda baino gutxiagora. Zinez diot, hainbeste larritzen ninduen nire lagunaren posizio arriskutsuak, non lurrean luze luze etzan, inguruko sasiei heldu eta hala ere zerura begiratzen ere ez bainintzen ausartzen; eta aldi berean, alferrik saiatzen nintzen haizearen zakarrak mendiaren oinarriak berak ere arriskuan jarriko zituelako burutapena uxatzen. Denbora behar izan nuen eseri eta urrutira begiratzeko adina adore biltzeko.
‎Guztiz txunditurik begiratu nion, baita ikaraturik ere; ez nuke asmatuko ordea sentipen haien zergatia agertzen. Sorgortasunezko zirrara batek hartu ninduen nire begiek neskaren urratsei jarraitu zietenean. Azkenean itxi zen atea haren atzetik, eta nire begiratuak senaz eta irrikaz bilatu zuen anaiaren begitartea:
‎Lisboara iritsi nintzenean, galdezka ibili ondoren, nire pozgarri, itsasoan Afrikako itsasbazterretik harantzago nengoela, bere ontzian jaso ninduen nire lagun zahar kapitaina aurkitu nuen. Zahartua zegoen, eta utzia zuen itsasoko lanbidea, baina semea, ordurako gizondua, jarri zuen itsasontzian, eta oraindik ere Brasilgo merkataritzan aritzen zen.
‎Lurrak landatzeko zereginean sartuta nengoen nolabait, itsasoan jaso ninduen nire adiskide kapitaina azaldu zenerako; izan ere, ontziak ia hiru hilabete eman baitzituen kaian zamatzen eta hurrengo bidaldia egiteko prestatzen, eta Londresen diru apur bat nuela esan nionean, aholku zintzo eta benetakoa eman zidan:
‎Denboraldi horretan, harritua utzi ninduen nire familiaren ugalketak. Kezkatua nengoen nire katemeetako bat galdu nuelakoan, eta ihes egin zidala edo hil egin zitzaidala pentsatu nuen, eta ez nuen haren berri gehiagorik izan, harik eta, harriduraz, abuztuaren amaieran hiru katakumerekin etxera itzultzen ikusi nuen arte.
‎Leydenetik itzuli eta berehala, Abraham Pannell kapitainak zuzentzen zuen Swallow ontzian mediku izateko gomendatu ninduen nire maisu on Bates jaunak, eta kapitain harekin eman nituen hiru urte eta erdi, bidaia pare bat Sortaldera eta beste alde batzuetara eginez. Itzuli nintzenean, Londresen finkatzea erabaki nuen, nire maisu Bates jaunak horretara bultzatu baininduen, baita berak gomendatu ere zenbait gaixori.
‎Ni baino lau bat urte zaharragoa zen neska batekin hasi nintzen orduak pasatzen, solfeotik ezagutzen nuen eta herritik urrun xamar bizi zen, ikastolakidea; etxera gonbidatu ninduen nire bakardade klandestinoren batean. Bazekien egun gutxi atzera amona hil zitzaidala, baina ez zen horregatik nire aurrean pailazoarena egiten jartzen, heriotzak sufritu beharrean, ospatzekoak balira bezala.
‎Espero nuen, jabea noizbait sekretuki itzuliko zela. Polizia etorri zen eta preso eraman ninduen nireak ez ziren puskak andeatzeagatik. Hiru hilabete iragan nituen kartzelan.
‎Zikinak zikintzen ninduen ni ere.
‎Badaezpada ere. Mezu baten burrunbak atera ninduen nire burutazioetatik. Sakelakoa atera nuen.
‎– Beautiful –atera ninduen nire baitatik Irlandatik etorritako doktore ospetsuak, zerumuga miretsiz.
2013
‎Oraino ez nekien Henrikek halako mesederik egina zionik bere kapitain fidelari. Hark ez ninduen nik bera bezain aise ezagutu. Kasik mende laurdena iragana zen elkar ikusi genuen hondarrekotik.
‎Gaztetan ez bezala, bere amaren gorpuzkera eta itxura bereganatuak zituen Margarita Valoiskoak. Halako eiteak lagundu ninduen nire, emaztea, izan zena ezagutzen.
‎Horren partez, supazterrari so gelditu nintzen, sukaldera sartzean Gilen bezala. Boz batek atera ninduen nire baitaratzetik.
‎Cornelie azalpen gehiago ematera zihoan, baina Luis azaldu zen, eta besotik heldu eta herrestan eraman ninduen nire" aurkariak" ezagutzera hitz hori erabili zuen. Bost minutu geroago, tokadiskoaren ondoan nengoen berriro, delako aurkari haien izen ikasi berriak buruan:
‎Nork suizidatu ninduen ni
‎Nork suizidatu ninduen ni.
‎Nork suizidatu ninduen ni.
‎Nork suizidatu ninduen ni.
‎ala bakardadeak aukeratu ninduen ni?
‎Bakardadeak aukeratu ninduen ni.
‎Abesti berriak konposatzen joan ahala, hatzak desagertzen joan zitzaizkidan bizitzaren kontzertu sinfonikoan, ahurra biluzik eta umezurtz geratu arte Orduan, beste eskua altxa nuen zerurantz, laguntza eske, gaua iristeko beldurrez baina inor ez zen erreskatatzera hurbildu eta ur hotzetan mantentzen saiatu nintzen arren, geratzen zitzaizkidan hiru hatzekin, bi hatzekin, hatzarekin orbanak irentsi ninduen nire lagun guztiak hilda zeudela abestuz
2014
‎Baina badut errezeloa, kimika kuantikoan lanean hasi nintzenean, erakarri ninduena izan zela egitura kimikoaren azken muturrera iristeko dugun ahalmena, eta gero handik jakin ahal izatea zer ezaugarri dituen molekula jakin batek. Horrek, gaitasun horrek txunditu ninduen ni. Batez ere, kontrajartze bategatik.
‎Gure artean aspaldi itzali ziren maitasun txinpartak. Baina kontuz, ez nahastu, Alexek ez ninduen ni gorrotatzen, eta nik ez nuen senarra gorrotatzen. Erosotasun hutsagatik bazen ere, oraingoz elkarrekin segitzen genuen.
‎Niretzat ez da erraza. Nire amak zaindu ninduen ni, baina nire umeak nire amak zaintzen ditu. Ni hainbat kargutan izan naiz.
‎Iraganarekin elkarriz­keta bat izan da eta leinuaren zama kita­tzeko modua. Gaztetan nire abizenak pisu haundia zuen, niregandik ber­tze zer­bait­ espero zen eta horrek ez ninduen ni izaten uzten. Liburua biz­ka­rreratu dudan harririk pisutsuena izan da, baina jauzi egin eta bota dut. Baketze eta baretze ariketa bat izan da.
‎Garai hartan Fraileen ikastetxe batean nengoen eta bertan bizi zen moja batek erakutsi zizkidan lehen akordeak jotzen. Egiazki ez nintzen ni izan gitarra jotzea erabaki zuena, gitarrak hautatu ninduen ni.
‎Eramango ninduen nik 8 urte nituenean.
‎Horrek mugiarazi ninduen ni, eta guztioi.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia