2000
|
|
Eta, gaueko amesgaizto lizun haietan ere, jaikitzen nintzen ohetik, hartzen nuen zigorra, muturrean burdinazko bola tipi puntadun batzuk zituena, eta astintzen eta zehatzen nuen bizkarra, malkoak begietarik isuri arteraino. Azote haiek, haatik, airean txistu egiten zuten arren eta airea bera ere ebakitzen zuten arren, ez zuten, guztiarekin ere, gorputzaren eta arimaren arteko lotura ebakitzen, eta, halatan, penazko eta damuzko nigar haien ondotik bozkarioaren eguzkiak bere izpietarik batekin ferekatuko
|
ninduela
uste izaiten nuen bakoitzean, aldiz, imajinazinoaren hegazti beltza sartzen zitzaidan berriro kontzientziaren eguteran itzal egiterat.
|
|
Ikusi ez
|
ninduela
uste izateko bidea eman zidaten Josefinaren begi zoruan finkatuek. Parera ailegatu, ordea, eta nire agurra aditurik, eman zien bere haurrei instalazioetan bakarrik sartzeko agindua.
|
|
aurkikuntza mamitsurik izan ezean, ugaldeko atso izengabearen afera ez zen gehiago albiste. Azken egunetan lantokian bizi izan nuen askatasunari akabaila ematen baitzion, erabakiak errabiatuko
|
ninduela
uste zukeen Eskalatzaileak. Egiazki, ordea, ez nintzen batere dolutu.
|
2006
|
|
galdetu al zenidan zintzoki, galdetu ote zenion zeure buruari, zer pentsatzen nuen nik zure irrika horretaz? Maite ninduzula eta, zeure maitasun horrek besterik gabe zoriontsu egingo
|
ninduela
uste ote zenuen. Askatasuna aitortzen zenidan –eskerrak! – zure nahiei aurrera edo atzera bidea emateko, baina ez ote zitzaizun bururatu ni ataka estu horretan jartzea bera gogaikarri eta buru-hauste gaitza gerta zekidakeela?
|
2013
|
|
Kopeta argitu zitzaion. Besarkatu behar
|
ninduela
uste izan nuen une batez. Beharrik ez zen halakorik agitu.
|
2014
|
|
Edota banpiroak. Begi gorriko banpirotzat hartzen
|
ninduela
uste dut, biharamunarekin, eguzkiaren argipean buruko min handia nuela etxean batak bestearekin topo egiten genuenean. Ez da hori, baina gauarekin zerikusia du, iluntasunarekin.
|
|
Gehiegitan errepikatzen zen istorioa. Ni ere espezie berekoa nintzen, noski, eta hura bezalako batek bakarrik ulertuko
|
ninduela
uste nuen. Besterik ez nuen, nitaz eta Daniz trufatu arren.
|
2015
|
|
Joeren lagunekin egin dut topo gelatik ateratzerakoan. Beren begirada nire gorputzean zehar irristatu da, ukitu ere egin gabe, eta lotsa sentitu dut, Joek abandonatu egin
|
ninduela
uste nuenean bezalaxe, itxurosoa ez den zerbait ezkutatzeko duenaren susmoko.
|
|
Istorio hartan inork agindu gabe sartu nintzenez eta nora eramango ninduen ez nekienez, nola ihes egin niezaiokeen ezin kalkulatuz hasi nintzen, harik eta obsesio bilakatu zitzaidan arte. Une hartantxe harrapatu
|
ninduela
uste dut sukarrak; horixe da behintzat buruan sartuta daukadana. Ondoko egunetan, nola ihes egin bilakatu zen nire kezka bakarra.
|
|
Nire zaldia arrunt unaturik bazetorren, haren jabea, neu alegia, guztiz leherturik eta izerditan blai ailegatu zen. Egarriak akabatuko
|
ninduela
uste nuen. Lehenbiziko sagardotegian edan eta edan besterik ez nuen egin.
|
|
Iraindu egin
|
ninduela
uste dut.
|
2016
|
|
Pare bat aldiz errepikatu nuen bisita, eta hirugarrenean argia itzali aurretik berak ireki zidan balkoia. Nik ohera eramango
|
ninduela
uste izan nuen, baina bizkarretik maitekiro heldu, eta esna ez nendin arreta guztia jarrita eraman ninduen pasilloan barrena, nik bi besoak aurrerantz nituela, eta jarri ninduen kalean nire etxera begira eta sartu nintzen etxean?, idatzi diot.
|
2021
|
|
–Aitak jo egiten ninduen eta egun batean bortxatu egin
|
ninduela
uste dut –STOP. Santik grabagailua itzali du.
|
|
Arduradunak garrasika hartuko
|
ninduela
uste nuen, baina ez. Okerragoa izan zen.
|
|
Ez nuen batere kargurik egin nuena egin nuelako. Emakumea agertu zitzaidan orduan, salatuz, berriz ere, hiltzaile bilakatu nintzela, horrela ez nuela haren heriotza mendekatzen; eta, nire baitan hark xaxatu
|
ninduela
uste banuen ere, ez zitzaidan salaketa inporta izan, ez bainintzen errudun sentizen.
|
|
erraza ematen du. Barne muinetaraino aldatu nahi
|
ninduela
uste nuen nik –sorbaldak altxatu zituen– Baina ez da horrela. Hitzak sinesten ditu.
|
2022
|
|
Igaro zen eguna, igaro ziren ondorengoak, eta nire sexologoak edo soziologoak ez zidan bizirik zegoen seinalerik bidaltzen. Eta horrek mindu egin
|
ninduela
uste dut. Zein da txorimalo hau, zein da memelo hau, zein da gizon purtzil hau niri muzin egiteko?, nioen nirekiko, eta hasi nintzen bere atarramentuaz kezkatzen, fakultate horretan ikasten ari ziren adiskideei galdezka, eta bizpahiru arratsetan ibaiertzetik paseoak ematera ere iritsi nintzen berarekin topo egiteko aukeraren baten bila, ez berarekin bigarren aldiz oheratu nahi nuelako, inondik inora ere, aurrez aurre jarri eta bere destaina aurpegiratzeko baizik, esker txarrekoa behar baitu gizonak emakume batekin larrua jo, haren ohean lo egin eta biharamunean abisurik utzi gabe ihes egiteko, esker txarrekoa edo koldarra.
|