|
2000
|
|
|
Eta nola hurbildu aita jesuitaganat, baldin osaba Joanikotek ezin ikusi bazuen, eta baldin, hark bezalaxe, nik ere zientzia eta libertatea banituen, artean, neure estandarte eta bandera, zeren eta osabarekin sekeretu batek lotzen baininduen, eta odolezko zin batek? Libertateak, ordea, lur mugikorretarik
|
ninderaman
, zalantzaz zalantza, eta nik, batzuetan, zalantza egiten nuen zalantzaz, zeren zalantzak nekatzen zaitu, unatzen zaitu eta erdibitzen zaitu. Eta guti batzuetan pentsatzen nuen ez ote zen hobe arau guztien ontzat hartzea eta nork bere buruari uko egitea, nola erraiten baitzuen aita Bartolomek, guztiari amen erranez, amen, amen eta amen.
|
|
|
Argitzen ahal nion ez nuela haren gibelaldea bilatzen, gibelez aitzin egitea baizik, baina luzeegi joko zukeen. Eskutik
|
ninderaman
, korridorean barna zealdoka. Ez nion ganberaren apaindurari begirik eman, hango argia piztu zuelarik.
|
|
|
Abuztuko asteazken horretan ere, nire emazte ohiaren iduriz izter artean dudan hutsune nabarmenak auto urrikalmendu saio gogotsu eta bortitz batera
|
ninderaman
, ohe gainean ihalozka. Lau hilabete A.D.N.E. estrategiari hertsiki lotua, are gehiago hondarreko bi asteetan, eta porrotik zalapartatsuena nuen ororen gibelondo.
|
|
|
Aitzineko kristalaz harata, autoaren mutur luze urdina zorua xurgatzen ari zitzaion karrika hustuari, nerabe goseti batek espageti mugagabea bezala. Nire lagun" Ximurrak" ziztu bizian
|
ninderaman
hiri lokartuan barna. Ibilgailuaren koadro dotorera makurtua eta kasik tarterik utzi gabe bolantearen eta bere sabel ttipitu eta koloreanitzaren artean, gurpilei negar, enbrageari irrintzi eta martxa aldagailuari karrank eginarazten zien, biraketa bortitz bakoitzari oihuka eta biraoka lagun egiten ziola.
|
|
2003
|
|
|
Aipa genezakeen berdin, sasoi berean, bere beribilean
|
ninderaman
kalonje argiaren erasia: Zer behar duk, gizona, horrela batailaturik?
|
|
|
Oskar eta Rakel Marleneren atzetik abiatu ziren. Ni besoetan
|
ninderaman
Marlenek. Jaisten ari ginen neurrian sototik soinu bat iristen zela ohartu ginen.
|
|
2006
|
|
|
Gauzen gauzatasun zurrunak eta hurkoaren opakotasunak asko angustiatzen ninduen; baina hori, batez ere, Sartreren influentziaz zen. Bestetik, absurdoaren antzerkiak gizakumearen bakardade funtsezkoaren kontzientziara
|
ninderaman
; Samuel Beckett-en Godoten zain obrak izugarrizko zirrara sortu zidan.
|
|
|
Nire ahalegina baino aise ere indartsuagoa zen ur tira bizia. Uhin hormatuen artean, ibaiak lasto gixon bat bezala
|
ninderaman
. Bi hirutan pulunp egin nuen eta bertze hainbertzetan atera ahal izan nuen burua ur azalera.
|
|
|
Sokari eutsi nion, baina labain egin zidan eta, konturatu orduko, okertu egin nintzen ibairantz. Urak
|
ninderaman
, oihuen artean, ur hazietan igeri ezin eginda, burua uretatik kanpo mantentzeko lan izugarriarekin. Beldurra menderatzen saiatu nintzen.
|
|
2007
|
|
|
Zailetan zailena zen, mila eta milaka kideena ere zelakoan. Amodioak
|
ninderaman
eta segur nintzen erdietsiko nuela!
|
|
2008
|
|
|
eta gero, zuen aitak niri eskutik heldu, dantzan hasi? eta ez dakit zer gertatu zitzaidan, ez bainekien jada lurrean nengoen, edo airean
|
ninderaman
, hain zen eta hain da zuen aita dantzari trebea?; edo kontatzen zien: –Bals hura dantzatu nuenean, egia esango dizuet:
|
|
|
Errenditu nintzen, beraz, neska xarmantaren xarmangarrietara; joan nintzen haren atzetik, bihotzaren eztanda haiei eutsiko ote nien ez nekiela, danbor larruak ere lehertu egiten baitira neurrigabeki astintzen dituztenean. Bazekien, bai, neska gazte mulatoak nora
|
ninderaman
: belardi bakarti batera, non araguanei batzuk baitzeuden?
|
|
|
" Festan ikusi orduko ohartu nintzen zuen aita maite nuela. Gero, Straussen bals hura jo zuten... eta gero, zuen aitak niri eskutik heldu, dantzan hasi... eta ez dakit zer gertatu zitzaidan, ez bainekien jada lurrean nengoen, edo airean
|
ninderaman
, hain zen eta hain da zuen aita dantzari trebea"; edo kontatzen zien: " Bals hura dantzatu nuenean, egia esango dizuet:
|
|
|
Errenditu nintzen, beraz, neska xarmantaren xarmangarrietara; joan nintzen haren atzetik, bihotzaren eztanda haiei eutsiko ote nien ez nekiela, danbor larruak ere lehertu egiten baitira neurrigabeki astintzen dituztenean. Bazekien, bai, neska gazte mulatoak nora
|
ninderaman
: belardi bakarti batera, non araguanei batzuk baitzeuden...
|
|
|
Hamar minuturen buruan barrara gerturatu nintzen, eta hantxe neukan aurrez aurre, mutil beltzarana, begi handiekin niri begira, jende artean azaldutako oasi bat bailitzan. Edo, akaso nire ilusioren bat izango zela ere pentsatzera iritsi nintzen bat batean, ordurako dantzaleku hartatik norabait
|
ninderaman
pastillaren efektuak nabari nituela. Buruarekin keinu lotsati bat baino ez nion egin, edariak eskatzera nindoala eta lekua utziko ote zidan galdetu nahiz bezala.
|
|
2010
|
|
|
Demokritoren teoria atomista neure egin nuenetik, nola, bada?! Gure bizitzako antzokian, mundua den bezala onartu, errealitatea zen bezalakoa analizatzera
|
ninderaman
zehaztasun goseak ezinbestean, zehaztasuna, errealitatearen alorrean eta are gehiago alor psikologikoan, matematikenetan ez bezala, ezinezko aukera bazen ere?, asmakeriak bazter utzirik, horra abiapuntua, eta hortik aurrera, bizitzari aurre egin, hara zertaz ari natzaizun. Gero, eguneroko ibilian eta eguneroko ahaleginean aurkitu nuen nolabaiteko sendotasuna:
|
|
|
–Mihia nahi baduzu, hementxe daukazu: hartzea bakarrik falta zaizu??; hala ikusten nituen gauzak, edo irudimenak hartara
|
ninderaman
–dos rojas lenguas de fuego, zioen poetak, eta ez al ziren poetak, bada, jainkoen mezulari??, baina oker nengoen, ni Helenaren mihiaren bila joateko puntuan nengoenean hizketan hasi baitzitzaidan:
|
|
|
goiz osoan egon nintzen, egia esan, urduri. Maitemina irrikatzen nuen, testosteronak hartara
|
ninderaman
, beharbada, baita indar ezkutu ezezagun batzuek ere, sorgin haizearen dantzarekin lotutako plazer sekretu batez mintzatzen zitzaizkidanek?, baina maiteminaren beldur nintzen, aldi berean: gauaren eta munstroaren beldur.
|
|
|
" Mihia nahi baduzu, hementxe daukazu: hartzea bakarrik falta zaizu..."; hala ikusten nituen gauzak, edo irudimenak hartara
|
ninderaman
—" dos rojas lenguas de fuego" zioen poetak, eta ez al ziren poetak, bada, jainkoen mezulari? —, baina oker nengoen, ni Helenaren mihiaren bila joateko puntuan nengoenean hizketan hasi baitzitzaidan: " Gauza bat garbi utzi nahi dut.
|
|
|
goiz osoan egon nintzen, egia esan, urduri. Maitemina irrikatzen nuen —testosteronak hartara
|
ninderaman
, beharbada, baita indar ezkutu ezezagun batzuek ere, sorgin haizearen dantzarekin lotutako plazer sekretu batez mintzatzen zitzaizkidanek—, baina maiteminaren beldur nintzen, aldi berean: gauaren eta munstroaren beldur.
|
|
|
Demokritoren teoria atomista neure egin nuenetik, nola, bada...! Gure bizitzako antzokian, mundua den bezala onartu —errealitatea zen bezalakoa analizatzera
|
ninderaman
zehaztasun goseak ezinbestean, zehaztasuna, errealitatearen alorrean eta are gehiago alor psikologikoan, matematikenetan ez bezala, ezinezko aukera bazen ere—, asmakeriak bazter utzirik, horra abiapuntua, eta hortik aurrera, bizitzari aurre egin, hara zertaz ari natzaizun. Gero, eguneroko ibilian eta eguneroko ahaleginean aurkitu nuen nolabaiteko sendotasuna:
|
|
|
Kutxazainaren aurka ostiaka hasteko zorian nengoen. Amorrazio biziak gutxienez kristalak apurtzera
|
ninderaman
eta ez nintzen gauza sentitzen nire burua gelditzeko. Ostia puta, mila infernu eta deabru.
|
|
|
Ospitaleko gelako isiltasuna maitatzen ikasi ninan. Begiak itxita, inora ez
|
ninderaman
espazio ontzi edo urpeko ontzi batean nengonan. Musikarik gabeko Espazioko Odisea edo Nemo kapitaina.
|
|
|
Bukatua zen nire mundu lasaiko igeriketa axolagabea, bakardaderik gabeko bakartasuna, bakantasuna, amaren etenik gabeko fereka eta goxotasuna. Nire itsasoa galtzen ari nintzen eta korronteak mundu ezezagun bateko hondartzara
|
ninderaman
naufrago, ezgai, ezdeus, ezindu.
|
|
|
Estua zen arren pasabidea, betiereko indar batek harantz
|
ninderaman
ezinbestean. Zer zen ordura artean ezagutu gabe nuen itolarri eta presa hura?
|
|
2011
|
|
|
Baina ezin, nik sei hilabete nituen-eta. Amak ume kotxean
|
ninderaman
goizeroko paseotxoan. Itzulerakoan, etxe aurreko okindegian sartu zen ogia erostera ni atean utzita.
|
|
|
Gauzen gauzatasun zurrunak eta hurkoaren opakotasunak asko angustiatzen ninduen; baina hori, batez ere, Sartreren influentziaz zen. Bestetik, absurdoaren antzerkiak gizakumearen bakardade funtsezkoaren kontzientziara
|
ninderaman
; Samuel Beckett-en Godoten zain obrak izugarrizko zirrara sortu zidan.
|
|
|
Uste dut presaka antzean joan nintzela bere etxetik; zapore mikatza nuen, baina baita Bolatokira heltzeko irrika ere. Errudun sentitzen nintzen, baina bihotz taupadak taberna hartara
|
ninderaman
grinak eraginak ziren. Mostradoreko taburete batean jesarri nintzen eta, jesartzen ari nintzela, Juan Preciado etorri zitzaidan gogora.
|
|
|
Ez neraman pentsatuta aurreikus zitekeen galdera horri zer erantzun. Seinalea, Martinekin egotea ez zela hara
|
ninderaman
kontu bakarra. Ahaztura honek adieraz zezakeen ez zela ezta kontu nagusia ere.
|
|
2012
|
|
|
Bidaiatzeko gelatxoa karratu karratua zen, leiho batekin alboetako hiru alderen erdian, eta leiho bakoitzak burdin hesia zuen kanpotik, bidaia luzeetan istripurik gerta ez zedin. Laugarren aldean, leihorik ez zeukan hartan, bi urkila sendo finkatu zituzten eta, zaldiz ibiltzeko gogoa nuenean,
|
ninderaman
pertsonak haietan zehar larruzko uhal bat pasatu eta bere gerriari lotzen zion. Eginkizun hau, Glumdalclitch ondoezik egotea suertatzen bazen, nire konfiantza zuen morroi serio eta fidagarriren bati egokitzen zitzaion beti, nahiz Errege Erreginekin joateko izan haien bidaialdi ofizialetan, nahiz lorategiak ikusteko, nahiz Andere ospetsu edo Gobernuko Ministroren bat Gortean bisitatzeko izan; zeren eta laster hasi bainintzen funtzionario nagusien artean ezagutua eta estimatua izaten, neure merituengatik baino Maiestateen ederrarengatik gehiago, uste dut.
|
|
|
Ero legez atalondora irten, jauzi batez nire Txerkesaren gainera igo, une hartantxe etxe inguruan paseatzera baitzeramaten?, eta heriosuharrean abiatu nintzen Piatigorskeko bidetik. Gupidarik gabe zigortzen nuen zaldi ahitua, zeinak, bafaka eta adurra barra barra zeriola, ziztu bizian
|
ninderaman
bide harritsuan aurrera.
|
|
|
Funtsean, euskaraz izan arren ele pornografikoek ez ninduten izutzen, are gutxiago ahalketzen, ekintzek eta jaidurek baizik. Haurtzarotikako minberatasun larrutzaile batek
|
ninderaman
beti umezurtz antzera. Sumindura ziztak baztertu eta harmailetan jauzika jarraitu nuen partidan zehar auzo eta gidaria suertatu zitzaidan gizon plaxenta.
|
|
|
Oseba Daniel errodagileak
|
ninderaman
bizkarrean bere etxe aldera neure baitaratu nintzelarik. Otto. Hilen niza. Bixtan duk ezetz!
|
|
2013
|
|
|
Baina orain pentsatzen ditut gauza horiek. Orduan arintasun moduko horrek
|
ninderaman
, eraman ninduen airean espaloian barrena, mundua grabitate urriko eremua dela pentsarazteraino, eta horrela, oinezkoei iskin eginez, adinaren zamatik libre, iritsi nintzen terraza bistaratzera.
|
|
|
Berehala ulertu dut: gogoak harantz
|
ninderaman
, gure zokorantz, orduan hil nukeen berarekin, eta ez orain, bakarrik, bertan behera utzirik.
|
|
2014
|
|
|
...azken bizkar emate latzetik, bizi bizi nabari bainitzakeen artean haren ertz metalikoak astiro barneratzen nire azalik gardenenean, bularrak hain haragi bizitan non gorputzaren memoriak edozein fereka puzten baitzuen dimentsio askoz handiagora, ia epikora; aurreko jabeak egurtu ostean errepidean abandonatuta aurkitu duzun zakur bilakatuta, belarri atzeak amultsu ukitze soilak zure autoa segitzera
|
ninderaman
, berriz gelditu eta zeurekin etxera eroatea onartu arte; horregatik hunkitu ninduen ia malkoetaraino karnabal ostegunaren biharamunean bertan Z k mezu bat bidaltzeak elkarrekin pasatako une ederrak eskertzeko eta jakinarazteko asko gustatuko litzaiokeela, nik nahi baldin banuen behintzat, trago lasaiago batzuk hartzeko gelditzea, Y rekin horrelakorik gertatzea ezin sinetsizkoa zelako, eta horrega...
|
|
|
Ni ere lasaitu nintzen. Baina ez neukan garbi nora
|
ninderaman
elkarrizketak, ezta azkenean zerbait lortuko nuen ere. Samurtu nuela uste nuen:
|
|
2015
|
|
|
Egun haietan ez nekien gerora zer gertatuko zitzaidan baina odolaren lekuan kafea baneuka bezala nenbilen: ipurterrerik eta beste ezertan arretarik jarri ezinda, inora ez
|
ninderaman
hurrengo minutuaren antsiaz.
|
|
|
Neure sendotasunik ezak, esan dudanez?
|
ninderaman
beldurti agertzera.
|
|
2016
|
|
|
Taberna edo gaua ez zen beste guztiak min ematen zidan: eguzkiaren argiak, aire freskoak eta isiltasunak; azala, niniak eta birikak erre arteraino min. Uretatik kanpo arraina nola, akabura
|
ninderaman
medio itogarrian sentitzen nintzen, zegokidan ez lekura bueltatu ezean biziraun nukeen sentipenak gaina hartuta. Ez leku hura tabernetako gaua zen.
|
|
|
Hura zebilen gurekin denean.Baina ni ez nintzen hartaz ohartzenbizimodu haren zentzu sakonaz, eskutik
|
ninderaman
Maisu onaz; nik ez nekien noranzkoa hartzen.
|
|
2017
|
|
|
Hurrengo kalean apeza bazen halabeharrez eta hara joan ginen gu, eta beste denak gurekin batera, esan nuke?, eta xederan harrapaturik gertatu nintzen. Myrak arrastaka
|
ninderaman
besotik helduta; eta beste morroiak han zetozen atzean barrez eta txantxetan, bizkarrekoak emanez eta neri opoak oinpean harrapatuz, beraz ezin gelditu.
|
|
|
Nik ezin nuen bizirik eta sano itzuliko ote zinenentz kezkaturik ibili. Hautsi egin behar nuen inora ez
|
ninderaman
bide hura. Zorigaitzerako abantada hura apurtu.
|
|
|
Itsasargi bikainak baina, aldi berean, harlauza are bikainagoak gure belaunaldiko eskultoreentzat. Bideak haiengana
|
ninderaman
ia erremediorik gabe. Hautua ez zen nirea.
|
|
|
Azaleratu nintzenean, itsasertzetik lehen baino metro batzuk urrunago nengoela ohartu nintzen. Tirainak itsas zabalerantz
|
ninderaman
. Aitari deitu nion.
|
|
2018
|
|
|
Abiada baten gidatzen zegoela, abioia ematen zuen porcheak; hiritik kilometro gutxi batzuetara zegoen kirol portu eder batera gindoazela esan zidan mutilak. Volvoa begibistatik galduta nuen eta egiatan nora ote
|
ninderaman
kezkaz jarri nintzen. Baina laket portura gu eta beste biak erdi batera arribatu ginenean, jarraian kendu zitzaizkidan zuztargabekeriak burutik.
|
|
|
Pagadi zahar hark eta haizearen laguntzaz kulunkan zebilzkion hostoek, isiltasun harekin nahastuta, aire magikoa ematen zioten une hari, onddoekin edo onddorik gabe. Beste garaietara
|
ninderaman
sentsazio multzoak eta une batez makila, saskia eta buruan jiraka neramatzan azken gorabehera guztiak utzita etzan egin nintzen amalurraren besoek besarka nintzaten eta nire ustez taupadak sentitu nituen, barne barnean, lurraren sakonetik bidalitako taupada hots mutuak, barnerakoiak, eta horrela jarraitu nuen luzaroan mika baten karrankak esnatu ninduen arte. Buru gainean kulunkan zebilen pago baten adarrean zegoen niri beha, burua tik tak alde batera eta bestera mugituz argazkiak atera nahian bezala.
|
|
|
Agur kristau horretan ezagutu nuen, lehen nafarrek, Pelaioren ahotsa entzunik, sarrazenoen kontra antolatu zuten lehen gurutzadaren biltze oihua. Lehengo denbora horien oroitzapenak bere prisma poetikoa ezarri zuen
|
ninderaman
tauladan. Menditarren talde desberdinek, haien arropa bitxiek eta haien begitarte beltzaranen irudi fantastikoak, iluntzeak emeki handitzen zituenak, margo ohargarria egiten zuten, pintore baten irudimenak nekez zirrimarra lezakeena.
|
|
2020
|
|
|
Neure burua atzematen nuen tarteka jendartean nengoela, lankideekin txolarte batean edo laneko orduetan bilera batean, hark bezperan esandako zerbait ahopeka errepikatzen, eta ezagutzen nindutenek kezkaturik begiratzen zidaten. Egun horietan bozkario moduko batek
|
ninderaman
airean bezala, harik eta berriro itxaroteko jarrera gailentzen zitzaidan arte?, jarraitu zuen, baina negar zotin batek hautsi zion berriro ere jarduna.
|
|
|
Zergatik bestela? Ederki babestu zituen bizkarrak nondik
|
ninderaman
ez asmatzeko. Bai bordara joatean eta baita autora itzultzean ere.
|
|
|
Gorantz hasi arren, trabeska jarraitu genuen ordu pare bat edo, altueran baino gehiago luzeran metroak biltzen. Ez nekien nora
|
ninderaman
. Zein ingurutan genbiltzan banekien, jakina.
|
|
|
Aitak eta biok korrika ihes egin genuen Bulebarretik ateratzen den kale batetik. Aitak eskutik helduta airean
|
ninderaman
, eta atari batean sartu ginen. Eskailerak gora eta gora igo genituen ganbarako ateraino, eta zoko ilun batean uzkurtuta, ezkutatuta, zain gelditu ginen isil isilik.
|
|
|
Zu. Egia esatera, janari dendetako kutxen aitzineko ilaran itxaron bitartean nire sakelakoaren pantailara etengabe begira egoteko sasijarrera behatuko zukeen edonork, eta kalean barna ibilki aparailu hura inoiz ateratzen ez nuela jakinda, ezkutatzeko zerbait zeukan gizatxartzat joko ez banindukeen arren, egiatan asmatuko zuen ni gizaki sinotsutzat jotzean, ikusita nolako aldrebeskeriak egitera
|
ninderaman
ezagunekin hizketan hasteko beharra saihesteak. Gaztetan ezagutu nuen morroi batek baino gehiagok" klandestinitatepeko urteei" egozten zizkion, hotsandiko begitartez, sozializazio akastunaren adierazgarri horiek.
|
|
2021
|
|
|
Perpausaren hasiera hasieran ere ageri da anitzetan: Ez nuen atsedeten Zu gozatuz; aldiz, zure edertasunak nindekarren, eta berehala nire haziak zuregandik
|
ninderaman
(Orixe); Aldiz, Pierre, Jean, François, Jacques, Dominique edo ni bezala Paxkal izendatuko balitz... (Landart); Aldiz hogei urteren buruan zubi berria ez zen oraino arras pagatua (Oronoz).
|
|
|
Atzekoan sartu ginen Maddi eta biok, eta Senari jarraituz Pont de l’Almaraino joan ginen, han ibaiaren beste aldera igaro eta berriro Notre Dameko zubiraino jaisteko. Estalkia kenduta gindoazen, haizeak niri euforia gisako bat eragiten zidan, eragiten dit oraindik ere neure zaharrean, umezarora
|
ninderaman
bozkario halako bat zen. Pozik nengoen, eta poz hori adierazteko altxatu eta Françoisi lepoan musu bat eman nion.
|
|
|
Esate baterako, beti galdetu izan diot neure buruari zer dela-eta konplikatzen nintzen Nonirekiko harremanetan, zergatik ez nuen alboratzen berandu baino lehen; egia esan, sexu harremana behin eta berriz errepikatu eta gero, beti bertsua da, eta, gordin begiratuta, ez da idiarena jotzea baino gozagarriagoa. Baina Nonirekiko harreman hark tunel ilun batera
|
ninderaman
, eta noraez hura egiten zitzaidan erakargarrien. Noni artean sasoian zegoen, adina adin, biho  tzeko arazotxoa eta guzti; gehiegi ere astintzen ninduen, harekiko borroketatik neure belaun eskasa minberatuta irteteraino; beldur nintzen egunen batean istripuren bat izango ote genuen.
|
|
|
Hark erakusten zituen joerak oroituta, ispilu baten aurrean ote nengoen ba? Neure purtziltasunak eta ordura arte neraman maitabide okerrak azkenean santutasunaren ataka horretara ote
|
ninderaman
–Amodioan limurkeria orori uko egin, maitasun ideala bizi, Werther-ek bezala edo Santa Teresak bezala; Noni hilik, eta Pinpilinpauxarena amaitzen zenean, eta berandu gabe amaituko zen noski?
|
|
|
Kopurua bota zuenean, arnasa eten zitzaidan. Jolas hark nora
|
ninderaman
jakin nahi nik, ordea.
|
|
|
Soberan banengo bezala da. Urteak neramatzan zonbi izaten, ohituraren legeak
|
ninderaman
. Bitxia da, baina berari ere gauza bera gertatzen zitzaion; gauzak aldatzeko asmorik ere ez zuen, ordea, batez besteko bizimodua egitea ongi dagoela uste zuen.
|
|
|
–Biok ere badakigu ez dizudala honetaz hitz egin behar, baina halaxe da. Segitzen nuen ikerketa ildoak harexengana
|
ninderaman
. Oraintxe bertan ezer ez dator nik uste nuenarekin bat, German.
|
|
|
Horrek kezkatzeko moduko gai batera
|
ninderaman
: hala El Diario Alavés nola El Correo Vitoriano, gure tokiko prentsa, bata bestearen etsai amorratuak, behin eta berriz azpimarratzen ari ziren Tasio Ortiz de Zarate handik bi astera irtengo zela, lehen kartzela baimena eskuan, hogei urte espetxean eman eta gero.
|
|
|
Eztia eta ozpina. Eta egun hartan bizitzaren uhinak goraka
|
ninderaman
, zeren autobus geltokira itzuli eta berri onak ekarri ohi zizkidan gizon bat ikusi bainuen.
|
|
|
Lasterka hasi zen nire eskuari helduta. Etxera
|
ninderaman
. Ziur berogailua zeukala.
|
|
2022
|
|
|
Nik... ez dakit, neska harengana hurbildu besterik ez nuen egin nahi, eta ibaia zeharkatzen hasiko nintzen... baina ez naiz oroitzen. Ura oso handiturik zetorren, eta arrastaka
|
ninderaman
.
|
|
|
Eta beraren kontra amorratu beharrean, ezustean Moniqueren azalak erakarria sentitu nintzen, ezinago erakarria. Emakumeak bazuen berehala errenditzera
|
ninderaman
zerbait. Irrikaz nengoen beragana hurreratzeko, ukitzeko eta milikatzeko.
|
|
2023
|
|
|
Campo dos Martires da Patria plazan ikusi nuen azkenekoz eguzkia Douro ibaian ito  tzen. Morfina pilulen eraginpean, ez nintzen gehiago neure buruaren jabe, eta neure zoroak Baixako kalexketan behera
|
ninderaman
, neure beste erdiaren bila. Gaua uholdeka zetorren ibaialdetik kaioen garrasiekin batera, azuleju zuri urdineko fatxada korrokoilduak zartatuz, zeinen leiho balkoietan atso horzgabeak baitzeuden zelatan.
|