|
2004
|
|
|
Nire urratsek Notre Dameko katedralera eraman ninduten ia oharkabean. Ez zen
|
nik
uste bezain handia, baina, inondik ere, nire arima gaixoak behar beharrezkoa zuen edertasun dosia hartzeko tokirik egokiena zen. Eraikin haren harri grisari begira gelditu nintzen.
|
|
|
Baina neska guztiak ez ziren enekomanoak, eta haien artean ere gauzak ez ziren
|
nik
uste bezain errazak; autografo bila zetozkidàn emakumeen artean saiatu nintzen behin edo behin aieruz edo zerbait esaten, baina hutsaren hurrengoak izan ziren nire fruituak. Eta etxean ematen nituèn orduak ezin luzeagoak egiten zitzaizkidan, laket nuèn musika jartzen banuen ere:
|
|
2010
|
|
|
Gizakia ez dela
|
nik
uste bezain onbera.
|
|
2011
|
|
|
–Nire psikiatrak erraten dit ez nagoela
|
nik
uste bezain gaizki, baina tira, une batez zalantzan egon zen gogaikarria edo, okerrago, errukarria gertatzeko beldurrez. Azkenean, aitorpenekin jarraitzea erabaki zuen?.
|
|
2012
|
|
|
Baina sekula ez nuen pentsatuko barrez lehertuko zenik. Garbi zegoen ama ez nuela
|
nik
uste bezain ondo ezagutzen. Malkoak atera zitzaizkion barrearen barreaz.
|
|
|
Zerraldo egin nuen lo, eta inoiz baino hobeto esnatu nintzen. Orduan, lasaiago hasi nintzen pentsatzen, eta, neure buruarekin eztabaidan aritu ondoren, erabaki nuen uhartea, horren atsegina eta oparoa izanda, eta ikusi nuen bezala kontinentetik ez oso urrundua, ez zegoela
|
nik
uste bezain alde batera utzia; eta biztanle egonkorrak ez zituen arren, noizean behin txalupak iritsiko zirela, baten batek hala erabakita, edo agian kontrako haizeak bultzatuta; eta hamabost urte neramatzala eta ez nuela inoiz inoren itzal edo giza irudiarekin topo egin, eta inoiz iritsi izan balira ziurrenik ahal bezain laster handik alde egingo zutela, ordu arte ez baitzuten egokitzat hartu ha...
|
|
|
Esana egin nuen, eta berehala oihu egin zuten gudarosteek izuturik eta harrituta; izan ere, eguzkiak dir dir egiten zuen argi argi, eta islak itsutu egiten zituen nik zimitarrari batera eta bestera eskuan eragitean. Maiestatea, oso errege adoretsua bera, ez zegoen
|
nik
uste bezain beldurtua; zorrora itzultzeko agindu zidan, eta botatzeko zorura ahal bezain poliki, katearen muturretik metro pare batera. Ondoren eskatu zuen gauza, hutsik zeuden burdin habeetako bat izan zen, nire poltsiko pistolak alegia.
|
|
2015
|
|
|
–Zaharregiak gara hirugarren bati errua botatzeko. Joan bada, gu bion artekoa
|
nik
uste bezain ongi ez zihoalako izan da; hori argi dago.
|
|
|
Bai. Azkenean ez da
|
nik
uste bezain izugarria izango. Ezer funtsezkorik ez dagoela jakiteak, asaldatu beharrean, bakez eta harmoniaz betetzen nau.
|
|
2017
|
|
|
Zuzen jarri nintzen eta atari aldera joan nintzen korrika. Orduan ikusi nuen zer gertatzen zen, eta gauzak ondo ez bazeuden ere, ez zeuden
|
nik
uste bezain gaizki, dena den.
|
|
|
Etxeko sarreratik sukaldera sartu nintzen, etxea ezagutzen ez zutenentzat Inesek hartutako norabidearen bestelakoa, Inesek logelarantz jo baitzuen maleta egitera?, eta sukaldeak daukan bigarren atetik salara pasa nintzen, hemendik Ines zegoen logelan sartzeko. Bizkarra emanda harrapatu nuen gajoa, maleta egiten, ez ninduen
|
nik
uste bezain ondo ezagutzen?. Sukaldean hartutako eskuzapi bat sartu nion ahoan, derrepente.
|
|
2022
|
|
|
Ez nekien berak ere garai nahasiak bizi izan zituela. Bera ez zela
|
nik
uste bezain arrunta. Bera, ni bezala, galduta egon zela (Isilunea, amari begira) Galduta jarraitzen du?
|