2015
|
|
1 Oi ene Jainko eta ene jakinduria amaigabea, mugarik ez neurririk ez duena eta aingeru eta giza adimen guztien gainetik dagoena! Oi Maitasuna,
|
nik
neure burua maita eta uler dezakedan baino gehiago maite nauzuna! Zertarako nahi dut, Jauna, Zuk eman nahi didazuna baino gehiago?
|
|
hazi egiten zait Bera zerbitzatzeko gogoa, eta bizitu maitasuna. Eta gehien harritzen nauena da, Jaunak komeni direla ikusten ez dituenak, nahi izanda ere, ezin dizkiodala eskatu, indar, espiritu eta arreta gutxirekin baizik, eta
|
nik
neure burua eskatzera behartu nahi izan arren, ezinezkoa da; ez da Haren Maiestateak egin behar dituen beste gauza batzuk bezala, hauek askotan eska ditzakedala ikusten baitut eta orduz nahiz desorduz eskatu ere. Nik ardura hau izan ez arren, aurrean agertzen zaizkidala dirudi.
|
|
Bedeinkatua izan zaitezela, ene Jainkoa, beti betiko! Eta zein garbi geratu den,
|
nik
neure burua maite dudan baino maiteago ninduzula Zuk! Zenbat bider atera nauzun, Jauna, kartzela hain ilunetik, eta zenbat bider sartzen nintzen berriro bertan zure gogoz kontra!
|
|
13 Bada, aipatu dudan aita honi, beste gauza batzuk bezala, Jaunak eman dio-eta, ikasketaz ahal izan duen guztia ikasten saiatu da, izan ere, oso jakintsua da? eta esperientziaz ulertzen ez duena esperientzia duenagandik jakiten du, eta honekin batera Jaunak laguntzen dio fede handia emanez, eta horrela onura handia atera du beretzat eta arima batzuentzat, eta nire arima da horietako bat; Jaunak bazekien
|
nik
neure burua neke lan artean ikusiko nuela-eta, ni gidatzen ninduenetako batzuk berarekin eraman behar zituenez gero, beste batzuk hemen gera daitezela erabaki zuela dirudi, hainbeste lanetan lagundu didatenak eta on handia egin dutenak. Jaunak ia guztiz aldatu du, bere burua ia ez ezagutzeraino, nolabait esateko?
|
|
Oker egon naiteke, eta gertatuko da ez daukadalaesan dudan hori; baina ikusten duzu Zuk, ene Jauna, neuk dakidala ez dudala gezurrik esaten, eta beldurrez nago, eta arrazoiz egon ere? berriro utziko ez ote nauzun; jakin ere, badakit noraino iristen den nire indar eta bertute urria Zu etengabe niri ematen eta laguntzen egon ezik utz ez zaitzadan; eta Berorren Maiestateak nahi beza ez nadila egon orain ere berorren eskutik utzia,
|
nik
neure buruaz iritzi hau izanik.
|
|
2 Nigan zerbait ona zegoelakoan eraman nahi ninduela konturatzeak, pixka bat nahasi egin ninduen eta pena handia eman zidan; izan ere,
|
nik
neure burua hain kaskar ikusirik, ezin nuen hori jasan. Jainkoari bihotz bihotzez gomendatuz, liluramendu handian igaro nuen matutietako tarte osoa, edo gehiena.
|
|
7 Bada,
|
nik
neure burua baimenarekin eta laguntzeko inor gabe ikusi nuenean, ez nekien zer egin ezta nori agindu ere errentako etxe bat bila diezadan. Frai Martin Gurutzekok bidali zidan gazteaz gogoratu nintzen eta neure lagunei esan nien.
|
|
16 Beharbada oker ibiliko naiz eta ulertzen ez nituen gauza asko egingo nituen, eta inperfekzioak amairik gabeak izango dira. Hau gure Jaunak daki, egiazko epailea baita?
|
nik
neure buruaz ulertu ahal izan dudanez, diot, eta oso argi ikusten dut, gainera, hau ez zetorrela nigandik, obra egitea Jainkoak nahi zuela baizik, eta bere gauza zenez lagundu egiten zidala eta mesede hau egiten.
|
|
6 Ezagutzen ditut aurpegiz pertsona batzuk (esan dudanez, neuk esperimentatu dudana alde batera utziz), egia hau ulertarazi didatenak,
|
nik
neure burua asti gutxirekin ikusiz nahigabez nengoenean; horrela, erruki nituen beti gorabehera artean eta obedientziak agintzen zizkien gauzetan sarturik ikustean; eta nik neure artean pentsatzen nuen, eta baita esan ere, ezinezkoa zela hainbeste zalaparta artean espiritua haztea, orduan ez baitzuten espiritu handirik. Oi Jauna, zein urruti dauden zure bideak gure irudipen baldarretatik!
|
|
Eta horrela, gure Jaunari gomendatzen zaizkio. Haren Maiestateak nahi beza jaun andre hauei osasuna albait lasterren ematea, ez dezadala ikus
|
nik
neure burua berorrengandik hain urruti, Toledon ikusiko banu, pozik egongo nintzatekeela uste baitut. Jainkoari eskerrak, ongi nago.
|