|
2001
|
|
|
Bai, zeren eta hemendik aurrera, gaur arte erosi, oparitu eta utzi dizkidaten bizipen soineko  guztiak maleta batean sartu eta herriz herri eramango baititut bidean jasotako berri guztiekin batera nahasteko. Baina zuk,
|
nigandik
milaka kilometrotara egon arren, zuk, aspaldian zuretzat  gordeta daukadan txoko apartekoan jarraituko duzu; nire txaleko beltzaren goiko poltsiko bakarrean, hain justu.
|
|
2002
|
|
|
" Inori ez litzaioke bere burua hiltzea otuko, txakurrek haginka egingo  dioten beldurragatik", pentsatu nuen itxaropentsu, lehengo suizidio mehatxuari larritasuna kentze aldera. Beste alde batetik, ordea, semeak oso urrutitik hitz egiten zidala sentitu nuen,
|
nigandik
oso urrun zegoela alegia, ezin bainion haren pentsamenduen hariari jarraitu. Edonola ere, nahiago nuen mila bider txakurren arazoaz hitz egitea, ezen ez heriotzaz, eta bide hartatik  jarrai zezan desio izan nuen.
|
|
|
Horretan nengoela, bits artean burutzar beltz distira  tsua agertu zitzaidan
|
nigandik
pare bat metrora: itsas lehoi bat!
|
|
2005
|
|
|
Alberto? Zer ostia nahi zuen apaizak
|
nigandik
–Ez al zizkidan nahikoa nahastu bazterrak?
|
|
2006
|
|
|
Usoak nonahi, salto txiki zalapartariak eginez hurbiltzen zitzaizkidan nik zerbait ematea espero balute bezala, eta nik pauso bat eman orduko, atzera egiten zuten haiek, baina
|
nigandik
urrutiratu gabe. Itxura zarpaileko eskale hankabakar bat ikusi nuen San Giustotik irten eta usoei ogi apurrak jaurtitzen.
|
|
|
Gizon gutxi munduan nire anaia bezain gizon. Horixe argitzeagatik idatziko dizkizut hitzok,
|
nigandik
jasoko dituzun azkenak. Uste baduzu zure kapritxoen arabera ibiliko den txotxongiloa dela, oso oker zabiltza.
|
|
2008
|
|
|
Gizon bat dago goitik behera beltzez jantzita, zutik eta niri begira herrialde urrun horretatik,
|
nigandik
oso pauso gutxira. Ni ere goitik behera beltzez noa.
|
|
|
–Baina zer nahi duzu
|
nigandik
––egin diot erronka, erdia jakin minak beste erdia nazkak harturik.
|
|
|
Eutsi egin diot begiradari, barneak beldurrak harturik. Zer nahi du
|
nigandik
–Zergatik nago hemen?
|
|
|
Ama
|
nigandik
banatu eta aurrea egin dio:
|
|
|
Amak
|
nigandik
tiraturik, igogailuan sartu gara. Medikuak segitu digu, ez ulertu keinua aurpegian.
|
|
|
Barrutia,
|
nigandik
aldendurik, jiratu egin da bizkarra emanez.
|
|
|
–Beraz ikastaro bukaerako nota ondoko irizpideen arabera paratuko dut. Itzuli eta
|
nigandik
alde egin du?: Bat, klaseetara etortzea; bi, klaseetan parte hartzea; hiru, hiru tragiko handien lan bana irakurri ondoren, lan horietako baten gaineko kritika zein komentarioa klasean azaltzea.
|
|
|
Makurragoa zen, ordea, bere erreakziorik ohikoena: egunak pasa zitzakeen
|
nigandik
iheska. Paso egin nezakeela, eta gai nintzela nire lana betetzeko ertz arantzatsuenak saihestuta?
|
|
2009
|
|
|
–Irribarre txiki bat egin zuen?. Beste unibertso batean,
|
nigandik
urrun, bizi zenik, agian bai... Baina nire antzekorik ez, sekula ez.
|
|
|
" Baina segur aski hori ez da ezer berarentzat, pentsatu zuen halako buruargitasun triste batez?. Zera nahiko luke hark
|
nigandik
, berarenganako ere amodiozko desira hori sentitzea, mespretxuz eta sumin jeloskorrez betea, beste haienganako sentitu edo sentitzen dudana...".
|
|
|
denok batera energiak aktibatu behar genituen, denok biluztu, Xabier eta Lidia ere bai, eta triangelu bat osatu, hiru erregeen hirukia, erpinetan zuek, hiru emakumeok, eta hiru gizonok txandakatuz jo behar genizuen larrua, hazia isuri gabe; nik soilik isuriko nuen errituaren amaieran zure sabelean, une egokian, eguzkia eta ilargia angelu egokian zeudela, aro berriko lehen umearen hazia ernal zedin; eta erritua hiru bider errepikatuko genuen, hiru erregeak jaio zitezen. ...an nahi zenuelako baino ez, zuretik onena eman nahi zenidalako baino ez... ez, ez, ez, zaude, eutsiozu, ez itxi begi horiek, bizirik iraun behar duzu, ikusiko duzu, Linzan barazki salda beroa hartuko dugu, esne beroa eztiarekin, aspirina pare bat, dutxa beroa, bi egun jarraian lotan, eta gero txortan, biziberritu arte, gela txikia utziko digute biontzat bakarrik, ia inor ez da egongo, ulertuko dut
|
nigandik
ezer nahi ez baduzu, gehiago txortarik jo nahi ez baduzu, zakur bat bezala zure albotik uxatzen banauzu, merezia dut, Sara, istorio honetako birjina bakarra, bekatari batek bezala hitz egiten baduzu ere zure ahotsa aingeruzkoa da niretzat, esadazu, esadazu berriro: txoro putakumea, berriro eskua eransten badidak potroak moztuko dizkiat, ziztrin alaena, kabenlaostia; hitz egidazu horrela, halere birjina garbia izango zara, abandona nazazu, ulertuko dut, zoaz Felixekin, nik baino gehiago merezi zaitu, zoaz berarekin, baina ez itxi begiak, utzi zure betseinetako elurra ikusten, zu zeu izango zara, eutsiozu, begira, elurra atertu du, gora, zatoz bizkarrera, goazen, horrelaxe, arin arin jaitsiko gara, badakizu arin jaisten naizela zu bizkarrean hartuta ere, Urriellun oinetakoa puskatu zitzaizunean bezala, bizkarrean jaitsi zintudan, oraingo moduan, eta mendizaleak begira geratzen zitzaizkigun eta barre egiten zuten, eta gu alai, hitz egin eta hitz egin, eta kantari, orain ezin duzu kantatu, ia ez daukazu hausporik, orduan ederki kantatzen zenuen, soprano batek bezala, bordako amonari Cabrales gazta erosi genion, ura eman zigun edateko, gomazko bota zahar batzuk eskaini zizkigun, baina nik esan nion Himalaietako zamaketari baten semea nintzela, luma baten pare zinderamatzala, eta amona likits hark:
|
|
|
Baita deitu ere. Zerbait behar dik
|
nigandik
, laguntza, eta hemen nagok, ez zioat huts egingo.
|
|
|
Beldurra. Zeuk ere sumatu zenuen, ordea, bai alafede, betseinetan ikusi nizun, eta neu nintzen eragile, hura samina nirea, ezin ulertu zerk izutzen zintuen
|
nigandik
, zer min egingo nizun ba, zer min, nire aingeru zinen eta, zure alde bizia emango nuen eta, zugatik elurraren lurraldea ere emango nuen eta, den dena. Beldurra.
|
|
|
". Inork ez zidak inoiz esan halakorik, maite. Denek, lehenago edo geroago,
|
nigandik
ihes egin nahi izaten ditek. Hik bakarrik aitortu duk maite nauala.
|
|
|
Nolanahi ere, ez dut arrasto bat abenturatu gabe gelditu nahi: ahotsño poetiko bat lortua nuen gaztelaniaz, baina euskara lantzen hasi nintzenean ezin ahotsño hura bera neureganatu, eta poesia euskaraz idatzi dudan urrietan lortu dudan emaitza, pobrea izateaz gainera, arrotza, kurtsia,
|
nigandik
beste egina, ni ez naizen beste batek idatzia iruditu izan zait beti. Hitzak sabeliztun baten ahotik atera izan balira bezala eta ez nire baitatik.
|
|
|
Baina, aizue! Niretik eta
|
nigandik
ikasi omen dutena.... Harrituta nago!
|
|
|
hiru orrialde eta erdi nitaz eta nire ondorioetaz beteta. Makina bat hitz asmatu dituzte
|
nigandik
eratorriak. Harritu nauena, hitz horietatik dezente ez dakizkiten kontuak esateko hartu dituztela:
|
|
|
hemen inguruan enara ipurtxuri aldra jolastia. Aurpegi eskuak leihoratzea nahikoa dut, txio txiau txiu etengabekoan
|
nigandik
metro erdira pasatzen jolasean hegalari artista ttikien eskuadrilatxoa hasteko. Bost minutuko girigai honek burua askatu eta atsedentzen dit zeharo eta hats berritzen arnasa.
|
|
2011
|
|
|
Ez du gai horretaz hitz egin nahi, eta axola ez zaiolako... Baleki hori guztia zeinen urrun dagoen
|
nigandik
, hobeto esan, zeinen urrun zegoen nigandik azken egun hauek arte".
|
|
|
Ez du gai horretaz hitz egin nahi, eta axola ez zaiolako... Baleki hori guztia zeinen urrun dagoen nigandik, hobeto esan, zeinen urrun zegoen
|
nigandik
azken egun hauek arte".
|
|
|
Inoiz, halako gorroto sor batekin pentsatu izan zuen: " Zer nahiko ote zukeen
|
nigandik
–Neure bizitza guztian berari leial izatea?
|
|
|
Orduan ulertu nuen mundua itsua eta ankerra zela, eta horretan behintzat, neure senak ez zidan iruzur egin. Nire bihotza borondate onez gainezka zegoen baina inork ezin zion igarri, inork ezin zuen ulertu
|
nigandik
jalgi nahi zuen hizkuntza misteriotsu hura. Neure amak ez ninduen ulertzen.
|
|
|
" Neuk jakin gabe, nire baitan nola hain errotua dagoen Monjeuren oroitzapena, hango irudi batzuk formatzen dira nigan eta irudi horiek kutsatu egiten dizkiet haurrei. Hain txikiak direnez,
|
nigandik
elikatzen da horien espiritua, bularreko haur zirenean gorputza ere elikatzen zen bezalaxe. Neure gogoetak igortzen dizkiet oharkabean".
|
|
|
Halaxe bihurtzen ari natzaizu, zure mundualdiko itzalaren biltzaile eta zure itzal. Dagoeneko
|
nigandik
oso urruti dagoen gorputza zara, baina zure itzalak hemen segitzen du, etxe honetako hormen artean eta nire oroimenean.
|
|
|
Eta bila zebilen erantzuna jaso zuen
|
nigandik
:
|
|
|
Begiei hizketan utzi, babesgabetasun pixka bat erakutsi eta ondo kalkulatu ehizakia irabazteko unea. Etxera ate joka etorri zen egun hartan, ni ninduen ehizakia, eta nire arreta bereganatu zuenean, ziplo erori nintzela ikusitakoan?, haren begiradak beste erregistro bat baliatu zuen,
|
nigandik
benetan lortu nahi zuen egoerara iritsi arte. Eta nigandik lortu nahi zuena zen, itzulingururik gabe esango dut?
|
|
|
Etxera ate joka etorri zen egun hartan, ni ninduen ehizakia, eta nire arreta bereganatu zuenean, ziplo erori nintzela ikusitakoan?, haren begiradak beste erregistro bat baliatu zuen, nigandik benetan lortu nahi zuen egoerara iritsi arte. Eta
|
nigandik
lortu nahi zuena zen, itzulingururik gabe esango dut, nik jendea hara hona eramatea.
|
|
|
Eta ez dizut hitz gezurtirik sinetsiko, lotsagabe hori! Eta jakizu lurrak arrazoi bakar bategatik ez zaituela irensten, merezi duzun zigorra jaso dezazun
|
nigandik
.
|
|
|
Hain zuzen, hantxe ikusi nuen lehenengoz,
|
nigandik
gertura, jaguarra deritzan piztia beldurgarria, indiarrek hainbeste miresten dutena. Tiro egiteko gertu neukan eskopeta, baina jaguarrak eraso egiteko asmorik ez zeukala ikusita, bakean utzi nuen.
|
|
|
Ez nuen aditzen indiarren laguntzarena. Ziur nengoen Telmok eta Antonek
|
nigandik
banandu eta berehala garbitu zutela abadea. Kapitainak zazpi urte inguru lehenago apukadu zela esan zuen eta horixe zen Indietara heldu ginen garaia.
|
|
|
Doña Elena, orduan,
|
nigandik
askatu eta soinekoak eranzten hasi zen. Haren gorputzari begira nengoen, haren edertasunak liluraturik nindukan.
|
|
|
J. Andoni segituan konpondu zen neskarekin, baina Maite ez zen
|
nigandik
apartatzen. Esan nion egun batzuk pasa behar zituela J. Andonirekin, ni laster joango nintzela eta gozokiak eramango nizkiela.
|
|
2012
|
|
|
Emakume gazte hura sartu zenean, Hélène zutik zegoen,
|
nigandik
ez oso urruti. Hunkiturik zegoela ematen zuen eta nekatuta.
|
|
|
Izokin koloreko soinekoa zuen neska bat. Cécile Coudray? kantari," Gaur atzo baino gehiago eta bihar baino askoz gutxiago", herriko familia logaletsua, oraindik ere antzara errea eta erbi gisatua digeritu ezinik, eta soineko gorriko emakume ezkondu bat
|
nigandik
oso hurbil, hain hurbil ze nahikoa nukeen eskua luzatzea hari ukitzeko, neure ametsean bezalaxe, hain hurbil ze usaintzen nuen haren larruazalaren lurrin leun eta freskoa, hain hurbil eta hain urruti halere...
|
|
|
–Zure senarra, zure semea, zure etxea... , hasi nintzaion, baina Colette
|
nigandik
bereizi zen atzerantz salto bat eginez eta atsekabea eta amorrua adierazten zituen ahoskera batez, erantzun zidan:
|
|
|
Bera zen, baina ez zen bera. Nigandik hurbil zegoen, baina oso zegoen
|
nigandik
urruti. Biok mundu honetan geunden, baina bera ez ni bezala.
|
|
|
Eguzkiak atzetik ematen zidan eta nire itzala nire aurretik zihoan. Ni nekatzen ari nintzen, itzalak bere ohiko abiada zeraman, eta laster,
|
nigandik
askatu zen eta bakarrik egin zuen aurrera. Sustoz eta arnasestuka iritsi nintzen eguneroko nire paseotxoan buelta ematen dudan puntura.
|
|
2018
|
|
|
Haren ezpainarteko irriak galdua du ordu arteko nausa. Nire behaketa amaitutzat jo duenean, animalia jirarazi du, eta
|
nigandik
urruntzen hasi da. Ederra da zaldiaren trosta, eta askai ezin dotoreagoa osatzen dute zaldiak eta zaldizkoak.
|
|
|
Atea berriro ixtera nindoala, hara mamu tankerako mozorro bat, ilunpearekin bat eginik,
|
nigandik
oso gertu.
|
|
|
Bizilegearen aukera soil huraxe nuen nire bizitzan etsai nagusi. Irudipen haiei uzkur egin, eta Grazibel beti
|
nigandik
gertu edukitzen saiatu beste biderik ez neukan, Grazibelen xalotasuna nire irudimeneko putzu zurrunbilotsu hartan itotzerik nahi ez banuen behintzat.
|
|
|
Lurrean eseri zen bera, justu kriseiluaren pean. Kriseiluaren argi dardartiak konkorragotzen zuen sudur kaiku hark bereizten zuen
|
nigandik
. Ezagutzen gintuztenen esanera, ama batenak izan gintezkeen biok, baina ez ginen ahaide urrutiko ere.
|
|
|
Hemendik aurrera, berriz, neure buruaren jabe izan nahi nikek, nahiz badakidan zein dudan arriskua: legenarduntzat seinalatuko nauzue, eta zuek astindutako ezkila horrek jendea
|
nigandik
apartatuko dik.
|
|
|
Izan nadin, beraz, esker oneko: zer nahi duk
|
nigandik
–
|
|
|
Gero, etsita, etxerantz jiratu nintzen. Arrotza ikusi nuen, aurrez aurre,
|
nigandik
lauzpabost pausotara. Harri baten gainean erronka zegoen, esku bat nire ezpata  sagarrean pausatuta, eta besteaz bere bi zaldien hedeei eutsiz.
|
|
|
Txakurra atzeko hanken gainean eseri zen,
|
nigandik
lauzpabost kanara, hartutako makilakadak artean ere gogoan, antza.
|
|
|
Leotzetako zurubian behera bidali nuen gero zarpail saldo makabroa, beharrezko neurri guztiak hartuak nituela pentsatu nuenean. Zehatz bete zizkidaten zazpi gizonek
|
nigandik
jasotako aginduak: zelda batean pilatu zituzten ordurako izurriz hildakoak, eta gorpu metari su eman, giza tontorra kolofonia, erretxina eta sufre ugariz bustirik.
|
|
2019
|
|
|
–irribarre egin du nagusitasunez, eskua hankartera eramanez?. Hauxe besterik ez dut nahi haiengandik, eta hauxe da beraiek ere
|
nigandik
nahi dutena. Badakit hori.
|
|
|
Ez alferrik. Emagina korrika hasi zen
|
nigandik
ihesi elurretan, eta more more jartzen zen umegorriaren gorputza.
|
|
|
A!, zer nolako paseoak ibaiertz loratsu luzeetan zehar: nire igel adiskideek, sabelak fresko, nenufar hosto baten gainean zuten amesten; kala poxpolin bezain hauskorrek, berriz, bat batean, sahats baten atzean, belar handi finen artean, album japoniar baten orrialdea zidaten zabaltzen; bien bitartean, martin arrantzalea, sugar urdin bat balitz bezala
|
nigandik
ihesi zen abiatzen. Nire gorputz osora, poztasun natural eta sakonez, begietatik barneratzen zen senezko amodioz maitatu izan dut hau guzti hau.
|
|
|
Zerk urduritzen nau, non dago arazoa? Argizariaren egunak nik idatzi banuen ere, Los dÃas de la cerako ahotsa
|
nigandik
hurbil eta urruti dago aldi berean. Ez naiz guztiz ni, baina gero eta erosoago sentitzen ari naiz gaztelaniazko bertsioan.
|
|
2020
|
|
|
Ez galdu. . Pausa egin zuen,
|
nigandik
begiak apartatu gabe denbora osoan. Urduri jartzen ninduen nire zirkin guztiak kontrolatu behar pisuak?.
|
|
|
Armindari kontatzen nizkion gauetako amets gaiztoak. Minotauro satiroa, hil eta gero astean ametsetan hiruzpalau aldiz gizatzar hura odoletan agertzen zitzaidan eta
|
nigandik
hurbiltzean berehala iratzartzen nintzen. Beste amets batean bortxaketaren gertaera berriz bizitzen nuen.
|
|
|
Bizkortzen ari naiz, eta buruari ia oharkabean eragin ondoan piztu zuen kaferako sua eta galderarik ere ez zuen orain ere egin, zer dela-eta bizkortzen. Katiluak eta ohol ttiki bat atera zituen, eta ongi sentitu nintzen, eta ongi nengoen horretan zakurra inguratu zitzaidan gauzak esatera eta mutur leuna laztandu nion nik, eta gertu baina interes berezirik azaldu gabe gelditu zen, begi ilun haiek
|
nigandik
apartatu gabe, niri begira. Eta honela galdetu nuen:
|
|
|
Bertan gelditu nahiko nukeen. Belaun ilegabeak milikatzen dizkiot, baina tiraka segitzen du
|
nigandik
. Eta kanpora orduko, badakit, atea itxiko du, eta ixten du.
|
|
|
Eta ezetz esan ninan nik. Esan ninan luzaro eraman nituela nik neure barrenean, eta nitaz eginak zirela, eta
|
nigandik
atereak zirela, sekula gehiago itxiko ez den arrautzaren moduan irekia nintzelarik. Eta oihuka ekin zidanan, isil hasi, isildu, isil hadi, puta hori, pertza halakoa.
|
|
2021
|
|
|
Arrats batean, gogoan dut, orduan bizi nintzen ostaturaino lagundu zidan; elkarrekin ibili ginen Via Nazionalen. Ni zahar zahar sentitzen nintzen ordurako, esperientziaz eta hutsegitez zamaturik; eta bera gaztetxo bat iruditzen zitzaidan,
|
nigandik
mila mendera urrundua. Zer esan ote genion elkarri arrats hartan, Via Nazionalen, ez dut gogoan; munta handiko konturik ez, inondik ere; mila mendera zegoen urrundua nigandik noizbait senar eta emazte izango ginelako ideia.
|
|
|
Ni zahar zahar sentitzen nintzen ordurako, esperientziaz eta hutsegitez zamaturik; eta bera gaztetxo bat iruditzen zitzaidan, nigandik mila mendera urrundua. Zer esan ote genion elkarri arrats hartan, Via Nazionalen, ez dut gogoan; munta handiko konturik ez, inondik ere; mila mendera zegoen urrundua
|
nigandik
noizbait senar eta emazte izango ginelako ideia. Gero, begien bistatik galdu, eta berriz topatu ginenerako, ez zuen Robert Donaten antzik, Balzacena baizik.
|
|
|
Ahalegintzen banaiz kritikako saiakera bat edo egunkari baterako aginduzko artikulu bat idazten, gaizki samar egiten dut. Horrelakoetan idazten dudana neke handiz bilatu behar dut
|
nigandik
kanpo bezala. Atzerriko hizkuntza bat ikasi edo jendaurrean mintzatu baino hobetoxeago egin dezaket, baina hobetoxeago besterik ez.
|
|
|
Ironia eta malezia, nire eskuetan, garrantzi handiko armak begitantzen zitzaizkidan; irudipena nuen gizon baten gisa idazteko balio zidatela, orduan gizon baten gisa idaztea irrikatzen bainuen kartsuki, ikara gorria ematen baitzidan idazten nituen kontuetatik emakumea nintzela atera ahal izateak. Gizonezkoak ziren pertsonaiak sortzen nituen guztiz gehienetan,
|
nigandik
ahalik eta urrunen eta aldenduen egon zitezen.
|
|
|
Pentsatzen nuen egun batean ez bazen bestean helduko niola berriz, baina ez nekien noiz: pentsatzen nuen zain egon nuela seme alabak noiz koskortuko eta
|
nigandik
noiz aldenduko. Izan ere, artean ikasi gabea nintzen orduan seme alabengatik nuen sentipen hura mendean hartzen.
|
|
|
Beldur nintzen neska harekiko zaletasuna, maitasun hitza ez nuen erabili nahi, ernalduko ote zitzaidan; hori bai izango zela amildegi hondogabe batean behera galgari eman ezinik abiatzea. Gainera, hark
|
nigandik
nahi zuena besterik zen, argi zegoen. Hala, bada, eutsi egin nion txirristan behera abiatzeko tentazioari.
|
|
|
" Gaueko lehen loaldiaren ondoren bat batean ikarak jota esnatu nintzelarik, hor ikusi dut ilargi betearen biribil dirdaitsua, itsas uhinen artetik irten berria, argi txit gardenez distiraka; orduan, gau ilunaren bakardade isilaren babesean, jainkosa handi horrek ahalmen berezi eta nagusia zuelakoan, giza gorabeherak haren araberakoak zirelakoan, etxe abere eta basapiztiak ez ezik izaki arimagabeak ere haren argiaren eta haren goiargi babeslearen jainkozko eraginez piztuak zirelakoan, lurreko, zeruko eta itsasoko izakiak ere haren aldietara otzanki egokiturik hura handitzean handitu eta hura txikitzean txikitu egiten zirelakoan, eta ikusirik, gainera, adurrak, nire zoritxar etengabe eta ankerrez aseta, berandu badarik ere, salbamen itxaropena eskaintzen zidala, bada, erabaki nuen neure zorigaiztoari aurpegi ematea, une hartan aurrez aurre agertu zitzaidan jainkosaren irudi handiari otoitz eginez; hala, loaren zorabio nagia bertan astindu eta neure burua garbitzeko irrikaz, hor noa itsasora bainatzera, eta, neure burua zazpi bider murgildu eta gero, zenbaki hori baita egokiena Pitagorasen esanetan erlijio ekintzei hasiera emateko, aurpegia malkoz bustita, honako otoitz hau egin nion jainkosa ahalguztidunari: " Oi, zeruko erregina, lagun iezadazu zorigaitz larrietan, emaiozu indar nire fortuna ahulduari; emadazu atseden eta bake, okerrik gogorrenak irentsi eta gero, aski dut oinazetik, aski dut arriskutik, urrundu
|
nigandik
lauhankako itxura madarikatu hau, eraman nazazu berriro neure etxekoen artera, egizu berriro garai bateko Luzio hura izan nadin, eta, irain egin diodan jainkoren bat haserre bizian atzetik badabilkit, utzi behintzat hiltzen, bizitzen uzten ez zaidanez". Eta baita jainkosak erantzun ere:
|
|
|
Zer diren kontuak. Ez zenuen esperoko
|
nigandik
literaturaren ikuspegi petralagorik. Hara, ordea.
|
|
2022
|
|
|
Esan omen nuen nire lehenengo senar Ahenobardogandik eta
|
nigandik
munstro bat baino ezin sor zitekeela. Mesedez eta faborez.
|
|
|
...en gailurretik hiriari gainbegira eta haren urratsak, lehenengo urrats bat eta gero bestea, zorutik ikusiak erakutsiz, iheska doanaren ikuspegitik, hortxe nire lehengusinaren eskizofrenia, koloreek hitz egiten diote, eta horra nire zorigaitzaren ezdeusa galaxien talkarekin alderatuz gero, edo bere bidean planetak suntsitzen dituzten zulo beltzak eratzearekin alderatuz gero, horra zergatik ez duzun
|
nigandik
istoriorik espero behar, edo salaketa bat, zer pentsatu asko baitago, eta ni ez naiz heltzen gauza guztiak esatera, zeren niri ideia bat baizik ez zait heltzen, ahoz gora etzandako putaren ideia, koito baten aukera eskainka bi hitzorduren artean, hankak Japoneraino zabalik, munduko azken muturreraino, non eguna gaua den eta gaua eguna, eta puta hau izan ninteke ni baina izan liteke ni ez izatea, ... Eta ez pentsa nik arau horri ihes egiten diodanik, espezierik okerreneko emakumea naiz, emakumeak bezala jokatzen duen emakumea, hankak gurutzatzen ditudanean ezkutuka ageri den azpiko galtza gorri txikiaren detailerik inork ez dezan galdu seguru dagoena, inorentzako sekreturik ez duen emakumea, ez, burutik pasatzen zaidan guztia unean bertan erakusten du nire larruazalak, nire ideien segida istantean bertan islatzen zait aurpegiko azalean, nire pentsamenduak pudorerik gabe hedatzen dira, inork haiek gidatzeko moduan, puta naiz eta halaxe dagokit, hari batetik zintzilikatutako txotxongilo bat, baten batek bere zakilaren muturrarekin darabilena, inork ez dezala pentsa nire haur  tzaroa gaztelu zoragarri dorre altuekiko baten zimentu izan zenik, eta handik etsaia etortzen ikusi zitekeela konkistagai zen erresumaren mugak urrunago eramateko, ezta hurrik eman ere, gehiago da hezurdura erdibidean gelditutako bat bere portzelanazko hauskortasuna baizik eduki ez duena, hautsezko destinu bat baizik ez, eta nolanahi ere zer pentsatu asko dago, espazio huts gehiegi bete behar da, hortxe da nire aitaren Bibliako gatzezko estatua, desegiten ari da pixkanaka pixkanaka urtaroen joanarekin, edo hiltzen diren izarrak, hilagatik ere haien argia ez zaigu hemendik hiru milioi urtera baizik helduko, japondarren asotsa Tokion, jendetza garrasika irudi azkarren bidez ikusia, goitik, King Kongen gailurretik hiriari gainbegira eta haren urratsak, lehenengo urrats bat eta gero bestea, zorutik ikusiak erakutsiz, iheska doanaren ikuspegitik, hortxe nire lehengusinaren eskizofrenia, koloreek hitz egiten diote, eta horra nire zorigaitzaren ezdeusa galaxien talkarekin alderatuz gero, edo bere bidean planetak suntsitzen dituzten zulo beltzak eratzearekin alderatuz gero, horra zergatik ez duzun nigandik istoriorik espero behar, edo salaketa bat, zer pentsatu asko baitago, eta ni ez naiz heltzen gauza guztiak esatera, zeren niri ideia bat baizik ez zait heltzen, ahoz gora etzandako putaren ideia, koito baten aukera eskainka bi hitzorduren artean, hankak Japoneraino zabalik, munduko azken muturreraino, non eguna gaua den eta gaua eguna, eta puta hau izan ninteke ni baina izan liteke ni ez izatea, izan liteke beste inor, izan liteke nor edo zer denaren irudi izoztua bezeroen bidean gurutzatzea, zernahi izan liteke, oinetakoa jantzitako oina edota piztiaren begirada, emakume hordiaren abandonoa edota horri higuina dion beste emakume baten erresisten  tzia, baina bai, egia da berezitasunak ditudala, zaletasunak, badira gauza batzuk gustatzen zaizkidanak eta beste batzuk higuin ditudanak, eta txortan egiten dudanean, adibidez, nahiago dut txakurtxoaren jarrera, aukeran nahiago dut horma zikinari begirako txakurtxoa izan, atzean bi organok bat egiten dutela, gorputzetik aparteko bi sexu, giza borondate batekin ikustekorik ez balute bezala, ikustekorik ez nirekin, nire buruarekin, nirea ere ez dena zeren bat egite horretatik albait urrunen baitago nire burua, gogamenez, esan nahi dut, ez naute ni bereganatzen, ezta nire zirrikitua ere, emakume izateaz duten ideia bereganatzen dute, emakumearen sexuaren jokamoldeaz duten ideia, baina bost axola hori zeren txakurtxoaren jarrera honetan errazagoa zait bezeroak ez besarkatzea, haiek nire gainean daudela ez dut pentsatu beharrik, eskuz laztandu nazakete, asko gustatzen zaizkit eskuak zeren hotzago da, gauza gutxiago inplikatzen du horrek eta gainera burua beste inon ibili nezake, berriketan, bizialdia izan litzatekeen saga irudikatzen, adibidez, edo, bezeroaren hatsanken ordez, filosofiako irakaslearen arnasestuak irudikatzen, irakaslea niri egia errebelatzera balihoakit bezala, edo psikoanalistaren hatsankak irudika  tzen, haren dibanean etzaten bainaiz bera nirekin elkartzera balihoa bezala, alegia, lanbide honetan ikusiko ez ditudan gizon horiengan guztiengan pentsatu nezake, haiek ez baitira putetara joaten, haiek ez, haiek nahiago dituzte liburuak, hitzen eta kontzeptuen bidez gozatzen dute, hartzen dute atsegin, botere gosearen eta betiereko itzuleraren izarretako espazioaren bidez, haiek ez dute nigan pentsatzen, astunegia natzaie haragiz, handiegia, eta hitz egiten hasten naizenean batzuetan gogaikarriegia naiz, ohar inkoherenteak eta ezordukoak egiten ditut, desiratua den gorputz honi buruzko oharrak dira guztiz gehienak, behar den guztiaz osatutako gorputza eta bat egiten ez duena hala ere, aldi batetik bestera, egun batetik bestera, gorputz hori inoiz ez da lehengoa bera, gehiegi oroitarazten dit nire ama larba, amorru biziz tiranizatzen eta indar betez erdeinatzen dut, halako batean ihes egin banio bezala.
|
|
|
Eta ez pentsa nik arau horri ihes egiten diodanik, espezierik okerreneko emakumea naiz, emakumeak bezala jokatzen duen emakumea, hankak gurutzatzen ditudanean ezkutuka ageri den azpiko galtza gorri txikiaren detailerik inork ez dezan galdu seguru dagoena, inorentzako sekreturik ez duen emakumea, ez, burutik pasatzen zaidan guztia unean bertan erakusten du nire larruazalak, nire ideien segida istantean bertan islatzen zait aurpegiko azalean, nire pentsamenduak pudorerik gabe hedatzen dira, inork haiek gidatzeko moduan, puta naiz eta halaxe dagokit, hari batetik zintzilikatutako txotxongilo bat, baten batek bere zakilaren muturrarekin darabilena, inork ez dezala pentsa nire haur  tzaroa gaztelu zoragarri dorre altuekiko baten zimentu izan zenik, eta handik etsaia etortzen ikusi zitekeela konkistagai zen erresumaren mugak urrunago eramateko, ezta hurrik eman ere, gehiago da hezurdura erdibidean gelditutako bat bere portzelanazko hauskortasuna baizik eduki ez duena, hautsezko destinu bat baizik ez, eta nolanahi ere zer pentsatu asko dago, espazio huts gehiegi bete behar da, hortxe da nire aitaren Bibliako gatzezko estatua, desegiten ari da pixkanaka pixkanaka urtaroen joanarekin, edo hiltzen diren izarrak, hilagatik ere haien argia ez zaigu hemendik hiru milioi urtera baizik helduko, japondarren asotsa Tokion, jendetza garrasika irudi azkarren bidez ikusia, goitik, King Kongen gailurretik hiriari gainbegira eta haren urratsak, lehenengo urrats bat eta gero bestea, zorutik ikusiak erakutsiz, iheska doanaren ikuspegitik, hortxe nire lehengusinaren eskizofrenia, koloreek hitz egiten diote, eta horra nire zorigaitzaren ezdeusa galaxien talkarekin alderatuz gero, edo bere bidean planetak suntsitzen dituzten zulo beltzak eratzearekin alderatuz gero, horra zergatik ez duzun nigandik istoriorik espero behar, edo salaketa bat, zer pentsatu asko baitago, eta ni ez naiz heltzen gauza guztiak esatera, zeren niri ideia bat baizik ez zait heltzen, ahoz gora etzandako putaren ideia, koito baten aukera eskainka bi hitzorduren artean, hankak Japoneraino zabalik, munduko azken muturreraino, non eguna gaua den eta gaua eguna, eta puta hau izan ninteke ni baina izan liteke ni ez izatea, izan liteke beste inor, izan liteke nor edo zer denaren irudi izoztua bezeroen bidean gurutzatzea, zernahi izan liteke, oinetakoa jantzitako oina edota piztiaren begirada, emakume hordiaren abandonoa edota horri higuina dion beste emakume baten erresisten  tzia, baina bai, egia da berezitasunak ditudala, zaletasunak, badira gauza batzuk gustatzen zaizkidanak eta beste batzuk higuin ditudanak, eta txortan egiten dudanean, adibidez, nahiago dut txakurtxoaren jarrera, aukeran nahiago dut horma zikinari begirako txakurtxoa izan, atzean bi organok bat egiten dutela, gorputzetik aparteko bi sexu, giza borondate batekin ikustekorik ez balute bezala, ikustekorik ez nirekin, nire buruarekin, nirea ere ez dena zeren bat egite horretatik albait urrunen baitago nire burua, gogamenez, esan nahi dut, ez naute ni bereganatzen, ezta nire zirrikitua ere, emakume izateaz duten ideia bereganatzen dute, emakumearen sexuaren jokamoldeaz duten ideia, baina bost axola hori zeren txakurtxoaren jarrera honetan errazagoa zait bezeroak ez besarkatzea, haiek nire gainean daudela ez dut pentsatu beharrik, eskuz laztandu nazakete, asko gustatzen zaizkit eskuak zeren hotzago da, gauza gutxiago inplikatzen du horrek eta gainera burua beste inon ibili nezake, berriketan, bizialdia izan litzatekeen saga irudikatzen, adibidez, edo, bezeroaren hatsanken ordez, filosofiako irakaslearen arnasestuak irudikatzen, irakaslea niri egia errebelatzera balihoakit bezala, edo psikoanalistaren hatsankak irudika  tzen, haren dibanean etzaten bainaiz bera nirekin elkartzera balihoa bezala, alegia, lanbide honetan ikusiko ez ditudan gizon horiengan guztiengan pentsatu nezake, haiek ez baitira putetara joaten, haiek ez, haiek nahiago dituzte liburuak, hitzen eta kontzeptuen bidez gozatzen dute, hartzen dute atsegin, botere gosearen eta betiereko itzuleraren izarretako espazioaren bidez, haiek ez dute nigan pentsatzen, astunegia natzaie haragiz, handiegia, eta hitz egiten hasten naizenean batzuetan gogaikarriegia naiz, ohar inkoherenteak eta ezordukoak egiten ditut, desiratua den gorputz honi buruzko oharrak dira guztiz gehienak, behar den guztiaz osatutako gorputza eta bat egiten ez duena hala ere, aldi batetik bestera, egun batetik bestera, gorputz hori inoiz ez da lehengoa bera, gehiegi ...en gailurretik hiriari gainbegira eta haren urratsak, lehenengo urrats bat eta gero bestea, zorutik ikusiak erakutsiz, iheska doanaren ikuspegitik, hortxe nire lehengusinaren eskizofrenia, koloreek hitz egiten diote, eta horra nire zorigaitzaren ezdeusa galaxien talkarekin alderatuz gero, edo bere bidean planetak suntsitzen dituzten zulo beltzak eratzearekin alderatuz gero, horra zergatik ez duzun
|
nigandik
istoriorik espero behar, edo salaketa bat, zer pentsatu asko baitago, eta ni ez naiz heltzen gauza guztiak esatera, zeren niri ideia bat baizik ez zait heltzen, ahoz gora etzandako putaren ideia, koito baten aukera eskainka bi hitzorduren artean, hankak Japoneraino zabalik, munduko azken muturreraino, non eguna gaua den eta gaua eguna, eta puta hau izan ninteke ni baina izan liteke ni ez izatea, ...
|
|
|
...korritzea nahi dute, eta nik plazera izan dezadan, mihia ibiltzen dute nire gorputzean, oso  osorik zirrikitua banintz bezala, lehen aldiz ikusitako emakume bati halakorik egitea normala balitz bezala, emakume bat beren alaba izan zitekeena, hori ez da ahaztu behar, mihila ibiltzen dute nire gorputzean barrena eta lerde ilara luzea uzten didate izterretan, eta gero lerde horri begiratzen diote,
|
nigandik
irten balitz bezala, belaunetaraino busti zara laztana, bistan da gustatzen zaizula, eta nik irribarre egiten diet atseginez, segi maitea, ez gelditu, eta zertan ari ote dira beren emazteak bi lan hitzorduon artean, iturkinaren edo postariaren gainean etzanda ote daude garai bateko fartsetan agertzen zuten bezala, umeak nondik datozen esplikatzen zutenekoetan bezala, edo lotaratzeko zorian ote da...
|
|
|
...zen da, kaleraino ere bai, eta hiriko kakofonian galtzen da, bi klaxonen artean hiltzen da, eta, nola seguru nagoen inguruko biziak aditzen didala, ahots goiti hitz egiten dut, zoroek bezala, denetaz eta ezertaz jardun gabe hitz egiten dut, etenaldirik gabe, ez dadin hitzen artean hutsarterik izan, nire jardunak errezo baten iduria izan dezan, eta hitzek bata bestearen ondoren desfilatu behar dute
|
nigandik
ez datorren ezeri tarterik ez uzteko, idazten dudan moduan hitz egiten dut, ohean eserita, leihoko errezela itxien aurrean, nire buruaren inguruan biraka, hona eta hara tinko begira, hormak, izarak, aulkia, gau mahaia, goma aparra zoruan, hemen dauden gauzei zuzentzen natzaie, horrek ez duela ezertarako balio jakinagatik ere, hitz jario atergabean jarduteak ez du ezertarako balio baina horretan t...
|
|
|
...parteka  tzeko gai ez delako, baiki, zeren nik ez baitakit egiazki maitatzen, ezer eskatzen ez duen maitasun bat esan nahi dut, dena ematen duena, baita bizia bera ere, eta bost axola zein bizia, bizi bete eta adoretsu bat, heroi zintzoz betea, profeta  maitasun bat, gizon zahar jakintsuarena, kirtena gogortzen ez zaionarena, ez, nik ez dakit maitatzen agur maitasunez baizik, nire maitasuna zu
|
nigandik
nahitaez alde egitera bultzatuko zintuzkeen horietako bat izango litzateke, eta zeure urratsetara itzultzen gogor saiatuko bazina ere, neuri eman zidatena emango nizuke, oso gutxi da, esango zenidake, baina zer edo zer bada, oso gutxi ezer baino gehiago da, bizitzeko gutxienekoa, haragiz estalitako hezurdura bat, zeini bizkarraldean kolpetxo batzuk jotzen baitzaizkio korrok egiteko, bizpahiru orr...
|
|
|
Hazi egin beharra daukate, kitto. Hazi, bai,
|
nigandik
urrun. Nik ere egia diot, zure antzera, Jaafar, kartzelako zure gertakariak kontatzean bezala.
|
|
|
Funtsean, nire antza daukan bakarra Ahmed da. Urteetan zehar alboan izan nuen eta ni jabetu ez bera ari zela
|
nigandik
gehien ikasten. Orain jabetzen naiz, nirekikoak egiteko kemena eta kuraia izan duenean, gogoz alde egin duenean.
|
|
|
gure artean jadanik ez dagoen Allal. Zoaz, urrundu
|
nigandik
. Badakit hau guztia zeuk eragin duzula.
|
|
|
Itzuli egingo da, berragertu, eta berpiztu. Hobe duzu
|
nigandik
urruntzea, Malika. Ez gogorarazi nigan sekula ezabatzerik izango ez dudana:
|
|
|
Hauxe: nola besteri opa izate zintzo eta sentitu hori aurrenik
|
nigandik
igarotzen den (besteari iritsi aurretik), eta nola, beraz, opa izate hori nigan ere badagoen egotez eta egitez, gertatzen dena omen da sendatzea bestearengana iristen dela, baina lehenagotik neuregana ere iristen dela, edo irits daitekeela. Asmo berekoi batekin eta sentitu gabe egin ezkero, ez omen du balio.
|
|
|
Arraza definiturik gabeko zakur bat, niretzat zakur guztiak diren bezala, westyak izan ezik?. Ainhoa Perez,
|
nigandik
nahikoa urrun elkar agurtu ahal izateko. Hausnarketa atenporal bat:
|
|
|
Filosofoari gertatzen zitzaiona gertatzen zait niri ere: eguneroko paseoan, leku ezagunetan aukera gehiago daukadala bestea aurkitzeko, eta ez
|
nigandik
sobera urruneko bidaietan. Izan ere, bada munduarekiko egia modu bat, bidaiari etxezaleak agerian uzten duena.
|
|
2023
|
|
|
Nahasezina, belarrien sakonunean eztanda eginiko trumoi baten antzeko. Gure Jaunaren ahotsa, honela ziotsola," Ihes egin ezan
|
nigandik
, madarikatu horrek". Zela aberearen hanken artetik jalgia zen oihu izugarria," Infernuko suan sar hadi, heuretzat prestatu baitute deabruak eta haren ministroek.
|
|
|
Ilunpeetan barnera hadi atsedenik ezagutzen ez duen sugearekin batean". ...imaur eta suzko mendietan goiti igotzen, eta haizeak orroaka jotzen zuten eta pikaz eta belez estaliriko zuhaitzek kirrinka oldartzen ziren haranetan beheiti amiltzen ziren bitartean, zafraka segitzen zuen ahotsak atergabe," Neronek zizelatu hindudan eta beste baten mirabe bihurtu haiz", horren burrunbatsu non ozta ozta bereizten zituen emakumeak entzuten ari zen hitzak," Urrun hadi
|
nigandik
, deabruak harturiko ume hori, nik belarriak eman eta hik beste bati entzun baihion". Izu laborrian behatzen zion Margaridak zaldiaren ipurdiari eta ezetz egiten zuen buruaz," Ahoa eman ninan eta beste batekin hasi hintzen hizketan", estropezu egiten zuen baina berean zirauen oihuak," Begiak eman nizkinan eta ilunpeei behatu hien".
|
|
|
Zoritxarrez, gure arteko hitzorduak gutxitzen hasi zitunan pixkanaka. Ematen zinan
|
nigandik
aldendu nahi huela arrazoi ezkuturen batengatik. Baina ez ninan berehalakoan susmatuko, Gisele, hire ezpain haragitsuen tamainako asmo handinahiak hituenik eta hire gurariak mamitzeko nire ezpalarengatik utziko ninduanik.
|