|
2013
|
|
|
Euren aburuz, zuzenbide kanonikoa zuzenbide zibilaren azpiko jakintzagaia zen oraindik ere. Grazianok ezinezkoa
|
nahi zuen
: berez kontraesanezkoa zen gaiari harmonia-itxura faltsua ematea.
|
|
|
Eraldaketa gregoriarrek eztabaida hagitz berriak piztu zituzten, eta halakoak ezin ziren beste barik indarrez konpondu, aurreko mendeetan egin ohi zen bezala. Botereak bere burua legitimatu
|
nahi zuen
, eta lege-bildumak, erromatarrak zein germaniarrak izan, oinarri-oinarrizko jurisdikzio-arazoen bide-erakusle baino ez ziren. Gotzain eta printzeek bilatutako pertsonak printzipio objektibo nahiz zentzuzkoetan oinarritutako argudioak eskaintzeko gai izan behar ziren, alegia, aginte unibertsala zuten argudioak eskaintzeko gai.
|
|
|
«Printzearentzat atsegin denak lege-indarra du». Ulpianok eginiko baieztapen horren jatorrizko testuinguruak, beharbada, enperadorearen botere bat ekarri
|
nahi zuen
hizpidera: aplikatu beharreko zuzenbidearen inguruko ikuspegi desberdinak barneratzen zituen eztabaida juridikoa ebazteko boterea.
|
|
|
Enperadoreari bakarrik, ala, beste magistratuek ere badute halakorik? Lotariok eman zion enperadoreari horrek
|
nahi zuen
erantzuna: imperator gisa enperadoreak bakarrik du imperiuma.
|
|
|
Justinianoren lan juridikoa programa handizale baten barruan kokatu behar da. Programa horrek Erromako Inperioaren antzinako loria berriztatu
|
nahi zuen
bere alde guztietan. Justiniano energia handiko eta adimen argiko gizona zen, eta, Napoleonek bezala, lo-ordu gutxi behar zituen.
|
|
|
1584 urtean erregina Isabelen gortean enbaxadore espainiarra zen Bernardino de Mendoza jauna salatu zuten eskoziarren erregina, Maria, espetxetik atera eta Ingalaterrako erregina bihurtzeko konplotean parte hartzeagatik. Kontseilu pribatuak Mendoza zigortu
|
nahi zuen
, baina aldez aurretik kontsulta egin zion Gentiliri, ikuspegi juridikotik hori bidezkoa ote zen jakiteko. Horren iritzirako, zuzenbide zibilaren arabera enbaxadoreek ukiezintasun kriminala zutenez gero, ezin zitzaien inolako kondenarik ezarri; Mendoza, bada, erbesteratu baino ez zuten egin.
|
|
|
Vinnius autore eklektikoa izanik, zuzenbide zibil erromatarra aurkeztu
|
nahi zuen
zuzenbide unibertsalaren oinarrizko kontzeptuen iturri gisa, alegia, izaerak eta eginera judizialak eratorritako kontzeptuen iturri gisa. Beste autore batzuek, aldiz, arreta handiagoa jarri zuten probintzia batuetako zuzenbidearen gain, horren eta zuzenbide zibil hutsaren arteko desberdintasunak azpimarratuz.
|
|
|
Andra Mariak argudiatu zuen Satanek edukitze-baimena zuela, baina Jainkoaren intereserako bakarrik, eta Kristok ezezkoa eman zion actio spolii izenekoari. Orduan Satanek erreibindikazio-akzioa erabili
|
nahi zuen
, ulertu baitzuen gizateriaren gaineko eskubidea zuela, jatorrizko bekatuaren ondorioz eta Jainkoak Adani esan ziolako fruitu debekatua jatean hil egingo zela. Andra Mariak salbuespena (defentsa) azaldu zuen, ondokoa baieztatuz:
|
|
|
Neurri hori 1727 eta 1747 urte bitartean jarri zen indarrean goi eta behe Austrian. Maria Teresak, Karlosen oinordekoak, kodeketa osatuagoa lortu
|
nahi zuen
.
|
|
|
«Gure garaiko bokazioa, legeriari eta jurisprudentziari dagokienez». Savignyk lan hori idatzi zuen A. E J. Thibautaren proposamenari erantzuteko; autore horrek Kode zibil erkidea egin
|
nahi zuen
Alemaniako estatu guztientzat, estatuok modu juridikoan batu ahal izateko, Code civil izenekoak Frantziako zuzenbidea batu zuen bezalaxe.
|
|
|
XIX. mendean Alemanian zuzenbide erromatarrari hurbiltzeko mugimenduari Pandektistika deitu zitzaion, eta mugimendu horrek aurrera egin zuen, zuzenbidea halako matematika juridiko moduan aurkeztu zuten autore iusnaturalistei esker. Savignyk frogatu
|
nahi zuen
pandectas deitutakoek eratorritako kontzeptu zientifikoak erabil zitezkeela, garai hartako arazoak konpontzeko.
|