|
2016
|
|
|
Araba, Gipuzkoa, Nafarroa eta Bizkaia elkartu, beraz, eta hiriburu Iruñea hautaturik, geure burua geronek, euskaldunok alegia, euskaldun gisa eta geuri dagokigun bezala gidatzen hastea(...) 2 Españako Erresuma Europan eta XX. mendean lotsarik gabe sartuko bada, herrien errespetuaren fabore sartu beharko du, eta ez bere mende dituen herriak ukatuz eta zapalduz. Eskubideez eta nahiaz, 1931an Lizarran argi-eta-garbi adierazi zuenaz geroztik, Euskal Herriak baturik eta bere gisara gobernatu
|
nahi du
bere burua. Españako Erresuma federatu berrian, hitz batez, sarrera eskatzen dugu Euskal Herriarentzat.
|
|
2018
|
|
|
–Akusatuak zerbait adierazi
|
nahi du
bere buruaren alde. Jakin behar du edozein adierazpen egin nahi balu, akusazioak, defentsak eta nik neuk galdeketa egin ahalko diogula eta ezin uko egingo diola erantzuteari.
|
|
2019
|
|
|
Ikusia dugu gizonek zergatik azpiratu zituzten emakumeak jatorriz; feminitatearen balioaren galera aldi ezinbestekoa izan da giza eboluzioan; ekar zezakeen, ordea, bi sexuen arteko lankidetza; zapalkuntza erraz ulertzen da kontuan harturik nolako joera duen izatedunak bere buruarengandik ihes egiteko bestearengan alienatuz, bestea horretarakoxe zapalduz; gaur egun, gizon singular bakoitzak agerikoa du joera hori: eta gehien-gehienek halaxe jokatzen dute, gainera; senarrak emaztearengan aurkitu
|
nahi du
bere burua, eta amoranteak, berriz, maite duen emakumearengan, harrizko estatua baten irudipean; emakumearen bitartez, gizasemea bere gizontasunaren mitoaren bila dabil, bere subiranotasunaren, bere errealitate immediatoaren mitoaren bila. –Senarra sekula ez da joaten zinemara?, esaten du emazteak, eta gizonaren iritzi dudazkoa eternitatearen marmolean irartzen da.
|
|
|
Ironia samur berarekin ikusten ditu Stendhalek Madame de Chastellerren dudak eta Mathilde de la Moleren inkoherentziak; helburu soil eta legitimo batzuk lortzeko hainbeste joan eta etorri, hainbeste eskrupulu, garaipen eta ezkutuko porrot, horra zer den Stendhalentzat komediarik xarmantena; emakume aktorea epaile eta parte da aldi berean, eta horregatik dute grazia drama horiek, emakumea engainatzen delako eta bide bihurriak inposatzen dizkiolako bere buruari baita delibero bat nahikoa denean ere korapilo gordiarra ebakitzeko; hala ere, drama horiek aditzera ematen dute arima noble bat tortura dezakeen kezkarik errespetagarriena: merezita estimatu
|
nahi du
bere burua; besteren oniritzia baino gorago jartzen du berea, eta, hala, absolutu gisa mamitzen da. Oihartzunik gabeko eztabaida bakarti horiek larriagoak dira ministerio baten krisia baino; Madame de Chastellerrek, bere buruari galdetzen dionean ea erantzungo dion Lucien Leuwenen amodioari, bere burua eta mundua epaitzen ditu:
|
|
|
Emakumearentzat, berari dagokion lur-zatia da etxea, bere gizarte-balioaren eta bere barren-barreneko egiaren adierazpidea. Ezer egiten ez duenez, daukan horretan aurkitu
|
nahi du
bere burua, irrikaz.
|
|
|
Aitzitik, guztiz argitzen dira baldin eta, Hegeli segika, kontzientzian bertan oinarrizko etsaitasun bat aurkitzen badugu gainerako kontzientzienganako; subjektuak kontrakarrean bakarrik agertzen du bere burua: esentzial gisa berretsi
|
nahi du
bere burua, eta bestea inesentzial bihurtu, objektu bihurtu.
|
|
|
Desafioak potlatch baten tankera har dezan, hau da, lehia ekonomiko baten tankera har dezan, eta horretatik abiaturik ondasun pribatuak erreibindika ditzaten aurrena buruzagiak eta gero klaneko kideek, ezinbestekoa da gizonak jatorrizko beste joera bat izatea: esana dugu, aurreko kapitulu batean, izatedunak ez duela lortzen bere burua atzematea alienatuz baino; figura arrotz baten bitartez aurkitu
|
nahi du
bere burua munduan barrena, eta bere egiten du figura hori. Totemean, manan, okupatzen duen lurrean, klanak bere existentzia alienatua aurkitzen du; norbanakoak, komunitatetik bereizten denean, inkarnazio singular bat eskatzen du:
|
|
|
Horren bitartez, neskatoa bultzatua da bere osoan alienatzera, eta bere burua zerbait inertetzat jotzera. Zakilean, mutilak subjektu autonomo gisa aurkitu
|
nahi du
bere burua, baina neskatoak, berriz, panpina mimatu eta apaintzen du bera apaindu eta mimatua izan nahi duen bezala; era berean, panpina zoragarri baten gisan ikusten du bere burua. Konplimenduen eta errieten bitartez, irudien eta hitzen bitartez, neskatoa ohartzen da zer esan nahi duten, polit?
|
|
|
Zenbait herri primitibotan, emakumeek eskubidea dute, baratzean jorran aritzeko egunetan, bortizki bortxatzeko herrira menturatzen den zeinahi atzerritar; emakume guztiek erasotzen diote batean, eta, askotan, erdi hilik uzten dute: tribuko gizonek barre egiten dute balentria horretaz; bortxaketan, biktima haragi pasiboa eta mendekoa da; emakumeak gizon arrotzaz jabetu dira, baita senarrak ere emazteen bitartez; koito normalean, ordea, gizonak jabe gisa berretsi
|
nahi du
bere burua.
|
|
|
Hori ezin azal daiteke abiapuntutzat egitate existentzial hau hartzen ez bada: subjektuak alienaziorako duen joera; bere askatasunaren larriminaren ondorioz, subjektuak gauzetan berraurkitu
|
nahi du
bere burua, ihesbide gisa; joera hori hain da oinarrizkoa, non, bularra kentzean Orotatik bereizi eta berehalaxe, haurra saiatzen baita ispiluetan, gurasoen begiratuan biltzen bere existentzia alienatua. Primitiboentzat, alienatzeko bidea mana zen, totema; zibilizatuentzat, berriz, norberaren arima, beren nia, beren izena, beren jabetza, beren obra:
|
|
2022
|
|
|
Baina bi ekimen horiek probazkoak eta eskala txikikoak izanagatik, aldaketaren proiektuan une berri bat irudikatzen zuten, haien logikaren arabera. Keinu indibidualizatzaileen bitartez, gizonak maskulinizazioaren proiektutik bereizi
|
nahi du
bere burua, eta keinu horiek gaindituta urratzen da mobilizazio politikoranzko bidea, gizarte-ordena patriarkalari ihardesten dion prozesuan.
|