2004
|
|
Burutik gauza guztiak pasatu zitzaizkigun ama, amona eta hiruroi: haren atzetik
|
joan
behar ote genuen, udaltzainei partea eman behar ote genien, edo etxean itxaron.
|
2005
|
|
Ni, beti bezala, lurrera inkaturik geratu nintzen, duden matazan: gure adiskideei laguntzera
|
joan
behar ote nuen. Ala beste bien ondoan gelditu garagardoa edaten?
|
2009
|
|
elizarako bidean ikusitako zalgurdiak eta automobilak, elizara sartu baino lehenago ikusi zuèn eskalea, hiru banku aurrerago zuèn gizonaren buru soila, bola gazta bat zirudiena, Adaren ile txirikordak, Damasoren betaurreko lodiak, berriro zalgurdiak eta automobilak, eta berriro burusoila eta bola gazta? , inoiz baino esperantza handiagoarekin etorri zenak inoiz baino fruitu gutxiagorekin
|
joan
behar ote zuen, bada, esku hutsik??, baina hara: bat batean beste irudi bat etorri zitzaion, aurrekoak uxatu zituena, zapatetan sartu zituèn harriak eta bere oin zaurituak, harriak eta bere oin zaurituak, harriak eta bere oin zaurituak?
|
|
–Zuetako norbaiti bostehun pezetakoren bat galdu al zaio?? (. Baina zer?, pentsatu zuen aldi berean, ausaz,, nik jendeari esan, eta norbaitek gezurra asmatzen badu??); edo udaltzainengana
|
joan
behar ote zuen eta objektu galduen bulegoan entregatu? (. Baina zer, udaltzainen batek eramaten badu??); edo bere ezkutalekutik saltoka aterako ote zen jendeari berri ona adierazteko, drakma aurkitu zuèn ebanjelioko emakumeak bezala:
|
|
hartu zuen eskuan, begiratu zuen espaloira ezpel hesiaren gainetik –hamar hamabi metro atzerago hiruzpalau oinezko zetozen espaloitik–, geratu zen haiei begira bizpahiru segundotan, zalantza handi batek hartua iduri...; zein izango zen hurrengo pausoa... oinezkoengana jendetasunez hurbilduko ote zen: " Zuetako norbaiti bostehun pezetakoren bat galdu al zaio?"(" Baina zer", pentsatu zuen aldi berean, ausaz," nik jendeari esan, eta norbaitek gezurra asmatzen badu?"); edo udaltzainengana
|
joan
behar ote zuen eta objektu galduen bulegoan entregatu? (" Baina zer, udaltzainen batek eramaten badu?"); edo bere ezkutalekutik saltoka aterako ote zen jendeari berri ona adierazteko, drakma aurkitu zuèn ebanjelioko emakumeak bezala:
|
|
elizarako bidean ikusitako zalgurdiak eta automobilak, elizara sartu baino lehenago ikusi zuèn eskalea, hiru banku aurrerago zuèn gizonaren buru soila, bola gazta bat zirudiena, Adaren ile txirikordak, Damasoren betaurreko lodiak, berriro zalgurdiak eta automobilak, eta berriro burusoila eta bola gazta... –inoiz baino esperantza handiagoarekin etorri zenak inoiz baino fruitu gutxiagorekin
|
joan
behar ote zuen, bada, esku hutsik? –, baina hara: bat batean beste irudi bat etorri zitzaion, aurrekoak uxatu zituena –zapatetan sartu zituèn harriak eta bere oin zaurituak, harriak eta bere oin zaurituak, harriak eta bere oin zaurituak... besterik ez! –, eta, irudion haritik, bere kexua:
|
2010
|
|
nahiz eta, bestalde, ez dakidan zer gehiago egin nezakeen. Zuen gurasoekin hautsi eta Domingorekin
|
joan
behar ote nuen. Hori ere ez zen, bada, irtenbide egokia, hain ikusten nuen zure gurasoen eta nire arteko zorren balantza neure aldera makurtuta?
|
|
Abenturak ez zuen asko iraun, egia esanda, bi egun eta gau bat ozta ozta, goiz batez abiatu baziren biharamun iluntzean etxean baitziren atzera. Ez dakit mahatsa edo frutaren bat biltzera
|
joan
behar ote zuten, halako zurrumurruak ibili ziren auzoan, han irabazitako diruarekin kostako herriren batera joateko asmotan omen ziren gero, hondartzan turistei edariak salduz edo hamakak zabalduz bizimodua ateratzeko, eta neskatan egiteko ere bai, nola ez.
|
|
Egia da gero ahalegindu ginela Maria Bibiana, Ada, zu eta laurok Domingorekin halako harreman ezkutu batzuk gauzatzen eta bideratzen, batean arropa batzuk bidaltzen genizkiola, bestean elikagaiak... baina bihotzean beti geratu izan zait erru arrasto bat, sarritan oroitarazten didana ez nuela Domingorekin zuzen jokatu eta gehiago egin behar nuela haren alde... nahiz eta, bestalde, ez dakidan zer gehiago egin nezakeen. Zuen gurasoekin hautsi eta Domingorekin
|
joan
behar ote nuen. Hori ere ez zen, bada, irtenbide egokia, hain ikusten nuen zure gurasoen eta nire arteko zorren balantza neure aldera makurtuta...
|
2013
|
|
Izan ere, heure burua ito gura baduk, hortxe dauzkak errekak ere? eta orain zer, Mantxolako koban sartu eta lurpeko mundura
|
joan
behar ote duk, munduko erreken azpian sua egin eta haiek guztiak lehortzeko, egunen batean haietako batean itoko haizen beldurrez?. Faborez?!
|
|
–Bai, baina ez haiz zazpi urteko haurra, eta gainditu egin behar duk problema hori. Izan ere, heure burua ito gura baduk, hortxe dauzkak errekak ere... eta orain zer, Mantxolako koban sartu eta lurpeko mundura
|
joan
behar ote duk, munduko erreken azpian sua egin eta haiek guztiak lehortzeko, egunen batean haietako batean itoko haizen beldurrez.... Faborez...!
|
2016
|
|
Alderdiak presa zuen. Hiru hilabete baino gutxiago zituzten, eta Perezek ez zuen argi idazkari nagusiak Parlamentura ere
|
joan
behar ote zuen. –Denbora galdu zen; Laurak une hartan ez zekien non zegoen.
|
2017
|
|
Ergela ni, gero! Museoraino
|
joan
behar ote nuen, han agian Susana egongo zela eta. Nondik atera nuen nik han egon behar zuenik?
|
2022
|
|
Handik astebetera, izotza guztiz urtutakoan eta transbordadorea jartzen zutenean, Simeon ez beste txalupari guztiak ez ziren jada beharrezkoak izango, eta tartariarrak herrixka batetik bestera joateari ekingo zion, dirua eta lana eman ziezaioten erregutzera. Emazteak hamazazpi urte besterik ez zituen, eta ederra zen, ongi bizitzen ohitua, lotsatia; hark ere herrixketan zehar
|
joan
behar ote zuen, aurpegia erakutsiz28 eta limosna eskatuz. Ez, hori pentsatze soila ikaragarria zen...
|
2023
|
|
Hala behar zuten. Haatik, hain urrun
|
joan
behar ote zuten. Nork merezi zuen urte guztia hain bakarrik egotea?
|