|
2004
|
|
|
Giza ezagutza prozesuaren subjektua zein den definitu nahi du ageriko eta zalantza gabeko modu batean, eta, oraingoz behintzat, Jainkoak du jokatu inolako paperik hor. Jainkoa eta zalantzan diharduena ez gara bat izango; eta helburua giza ezagutza oinarritzea denez, gizakia
|
jarri
behar du ezagutza prozesuaren abiapuntuan eta hortik ekinda heldu behar du ezagutzara, baita Jainkoarenera ere azkenean. Ez da, beraz, abiapuntu egokia izango Jainkoa lehen egia argi eta bereizitzat hartzea, geuk izan behar dugu eta ezagutza prozesuaren abiapuntua.
|
|
2005
|
|
|
Berak, aurrean, konparatu beharreko hizkuntza ezagunak bakarrik ditu. Hauengan, lehenik eta behin, tonuen eta esanahien arteko parekotasunean
|
jarri
behar du arreta eta, hemendik abiatuz, hizkuntz asmatzailearen ideien joskera igarri behar du, bai eta berau era sinesgarri antzeko batean bereizi.
|
|
2006
|
|
|
Hiribildu ongi gotortuak, gaztelu aberatsak, luxuzko objektuak, urrezko eta zilarrezko arma ongi apainduak, gerrarako erabilgarriak ez ziren zalgurdiak..., arkeologiak azalarazi dituen elementu horiekin harremanean egon zen giza aberea ezagutzeko, ordea, iturri gehiago
|
jarri
behar ditugu ibilian.
|
|
|
Aprioriko erregela estetikorik ez dagoen arren, giza naturak dituen oinarrizko ezaugarriak direla-eta, adostasun estetikora iritsiko garela uste du Humek. Helburu horri begira ikusle ideal baten kokapenean
|
jarri
behar dugu gure burua: artelanari buruzko ahalik eta informazio gehien lortu behar dugu eta, halaber, gure gustua edo sentiberatasun estetikoa findu behar dugu praktikaren bitartez.
|
|
2007
|
|
|
4 Horretara
|
jarri
behar dugu geure burua eta, zehazki, elkarrizketaren aurrebaldintzez galdetu, ze hortik abiatuz bakarrik ulertu ahal izango ditugu berori gauzatzeari kontrajartzen zaizkion zailtasunak. Aurrebaldintza horiek, lehen unean bederen, oso erraz adieraz daitezke, hain zuzen gizakiaren hitz egiteko eta entzuteko gaitasun bikoitzean oinarritzen baitira.
|
|
2014
|
|
|
Beste modu batera esanda, horrek lotura du isiltasunaren rol formalarekin. Isiltasun horrekin oposizioan
|
jarri
behar dugu Wagner, eta ez sarritan jarri ohi den bezala musikak sortzen duen bat bateko boterearen ondoan. Egia da soinuen boterea agerikoa dela, sortzen duen ondorioa sarritan afrodisiakoa da, militarista, edo larrosaren ura da, egia da, onar dezagun hori guztia ere tarteko dagoela.
|
|
2021
|
|
|
323), munduratu eta gorputz ezagugarri eta bizigarri gisa eratzen gaituzten markak diren heinean. Gure subjektuaren eraikuntzan ezartzen diren bazterketa formen jakitun izanik, ordea, etengabe birpentsatu eta ezbaian
|
jarri
behar ditugu, baieztapen estrategikoaren eta problematizazioaren arteko tentsioan. Kasu horretan, erregimen heterozuzeneko marko eta kategorien zurruntasuna kontuan izanik, markoa bera eta horren zutabeak diren kontzeptuak desnaturalizatu, ukatu, antzaldatu, aldatu, malgutu, gainezkatu eta alteratzeko apustua egin da, generoa bizitzeko era askotarikoak loratu, azaleratu eta bizigarri egin daitezen, beste konfigurazioak bezain ‘erreal’, inolako tutelaje, zigor eta mehatxurik gabe:
|