2004
|
|
Nahikoa izan zen esaldi
|
hura
ni, munduko behirik zoriontsuena sentituz, erabat bere mendean jartzeko. Gaurko egunetik begiratuz, zer esango dugu, ez zela horrenbesterako, antzematen zela bolada hartan euli burua neukala.
|
|
Eskerrak eman orduan? Ez zen, ez, behi
|
hura
nire antzekoa!
|
2010
|
|
" Aupa, David!", esan zidan mutil batek pasaeran. Jiratu egin nintzen ahots
|
hura
nik uste nuenarena ote zen. Agustin neukan begira.
|
|
Denbora gutxi behar izan nuen konturatzeko: doinu
|
hura
nire amarena zen. Bere azentua erantsi izan balitzait bezala, eta ez Mamousineko jendearen biarnesa edo gure lankideen andaluziarra.
|
|
Batzuetan, sartu telefono kabina batean eta dei egiten nion; baina ezin izaten genuen bi minutu segidan hitz egin, bera negarrez hasten zen. Txarra zen
|
hura
niretzat, eta deiak bakantzen hasi nintzen.
|
|
Loiolako gizona zen partez, gizon praktikoa ere izango zen don Hipolito, ez zuhurra soilik: erraz asmatuko zuen 15 urteko mutila lasai uzteko moduko argudioren bat —" zure aita bezalakoak hamar mila izan ziren gerran, eta okerragoak beste hamar mila", eta ez zen susmo
|
hura
nire baitan gelditu izango nola objektu desegoki bat erraietan, gero eta barrurago, gero eta itsatsiago.
|
|
Ez naiz gogoratzen. Une
|
hura
nire oroimenaren uretara iritsi zenik ere zalantza egiten dut. Gogoratzen dudan bakarra, oso larri ibili nintzela, gero eta izutuago Ashbury eta Frederick kaleen gurutzean sortutako kidetasuna galduko genuelakoan, eta bere begi North Cape haiek zaintzen nituela zirkin ezdeusena ere antzeman nahian; zalantza hartan joan zitzaizkidala minutuak harik eta Dylan Thomasen poema ospetsua —" aita, ez zaitez otzantasunez sartu gau isilean" — aipatu nion arte; edo aipatu baino gehiago, errezitatu, erdizka.
|
2011
|
|
" Ezusteko eta ez ahazteko ziztada itzela izan zen
|
hura
niretzat: lozorrotik iratzarri eta zutik geratu nintzen, tente eta kieto, abesti miresgarri hura burutu zuen arte.
|
2014
|
|
Nik munduaz zer uste,
|
hura
nik nola antzeman, horixe da mundua niretzat. (Motel, ez muinak hainbeste urtu, munduaren muinean egonagatik ere!)
|
|
Gure amaren aginduz, Adela gu bezalakoa balitz bezala jokatu behar genuen, Down sindromea ez balu bezala. Belarrondoko bakarra eman zidan amak bizitza osoan eta
|
hura
nik, Gipuzkoa plazan Adelitaren zain geundela, lehengusua anormala zela esaten tematu nintzelako. Egingo nuela planta hori, baina Adelita ez zela normala, ez zela gu bezalakoa.
|
2015
|
|
Hori zen noumeno kontzeptuaren funtzioa, izatez muga negatibo baten oharpena baino ez dena, sekula atzemango ez duguna. Baina arazoa aldez aurrekoa zen, zertan itxi behar zuen Arrazoia norberaren baitan, nahiz eta nor
|
hura
Ni transzendental bat izan. Hurrengo filosofietan saiatuko ziren ziega subjektibo hura hausten, saio horien oinordekoak gara subjektutasun guztiak, bizipenak eta zentzudun erreala barne, praktiketan ezartzen ditugunok.
|
|
Brougher anaiek beren saloona zabaldu dute. Anson Phelps Stokes jauna Gayhartekin etorri zen Austindik, eta pozgarria izan da
|
hura
nire arrakastaren lekuko izatea. Austin oso makal dago orain, eta Tonopah goi goian.
|
|
Zaila du euskaldun nafar bat azken mohikanoaren konplexuaz noiz edo noiz kutsaturik ez sentitzea. Liburuan aurreratu ahala ahotsaren gu
|
hura
ni baterantz eboluzionatuz doa; berriz indibidualizatzen da, bere etsipenaren kontrako barne borrokan galdutako gizonezko baten ahotsean, hain zuzen. Poema batean larri zauritua izan dela iradokitzen da; ospitaleko ohatze batetik haurtzaroko bizipenak eta gerrako episodioak gogoratzen ditu.
|
|
Nire oroimena hasten ez delako hitz haiekin. Ele haiek nire memoriatik haratago daude; garrasi
|
hura
nire memoria hasi baino lehenagoko gertakaria da. Isilunea, ordea, oroit dezakedan bezain urrun hasten da.
|
|
Hura zen... ametsaren atea. Hustasun harekin egin nahi nuen amets,
|
hura
nire ametsa izatea nahi nuen. Elur hark bete nintzan, eta amets gozo hura gau osoan luza zedin bilatzen nuen.
|
|
Goizean ere lana egina nuen; eguerdian etxebizitza bloke hartara hurbildu. Atera zen, eta berehala jakin nuen andre
|
hura
nire galeriakidearen neska laguna zela.
|
|
—Gauza da inork ez zidala ziurtatu emakumearen senar osasuntsu
|
hura
nire Ezkabako laguna ez zenik. Horretaz jabetu nintzen aste pare bat geroago, jada handik urrun.
|
|
Lagun batekin ezponda baten beheiti amildu ginen eta errekasto batean bukatu nintzen, gorputz erdia barrenean sartua nuela. Konortea galdu nuen; berreskuratzean lagun
|
hura
nire ondoan hilda zegoela egiaztatu nuen. Erorikoarekin bekokia urratu nuen; aurpegia odoletan eta lokatzetan blai neukan.
|
|
Berriz iraganetik plagiatua izana nintzen. Norbaitek poema baten argudio eta lerroren bat kopiatu zidan, hain trebeki kopiatu ere ezen nire poema
|
hura
nik idatzi aitzin plagiatu zidan. Aurreplagiatu zidan.
|
|
Handik,
|
hura
nire ustekabea semeagandik jakin nuenean Lichi zaldi zale handia zela, gaztetan hogei zaldi behorretaraino gobernatu zituela Ogaden go gerlara deitu zuten arte. Handik bihurtu ondotik, ezin izan zuen hainbat abere gobernatu, eta orain zaldi behorrak moxal batekin baizik ez ditu.
|
2017
|
|
ez ibili gezurretan edo fikzionatzen kontakizunean, antzemanen dut eta. Testua amaitutakoan, igorri
|
hura
nire helbide elektronikora. Gaur zortzi, hemen berean, berriro elkar ikustean, jakinaraziko dizut zein den nire iritzia zure eskaeraz...
|
|
" LEGIO ANTONINA LVII". Jakin nuen ezpata
|
hura
nirea zela. Begi eman nien beste objektuei:
|
|
Laneko arropak soinean eramanagatik ere, dotore, lirain eta indartsu. Harro sentitu nintzen denon buru joaki zen gizon
|
hura
nire aita zelakotz.
|
2019
|
|
Dena ari zen erliebe bitxi eta berezia hartzen. Dena beste modu batera sentitzen nuen, zerbait berria zen
|
hura
niretzat, eguzkia ezkutatzen horizontean, tonu laranjatsu bortitz haien artean, hainbeste okre eta hainbeste tonu gorrixkaren erdian... Gogoan dut leku hark zeukan usain berezia, egurats epel sargoria, distantzien bat bateko aldaketa, une batean dena oso urrun zegoen niretzat, eta orain, berriz, edozein gauza uki nezakeen eskuekin, sentitzen bainuen horizontearen marra ere hatz puntekin ukitzen nuela.
|
|
Baretasun aroa izan zen
|
hura
niretzat, urte lasaiak benetan, ikasteari eta irakurtzeari zeharo emanak: etengabe hartzen nuen ene buruaren arta, nire gorabeheren garapena aztertuz, neuzkan gaizki egonak, buruko minak eta epilepsia erasoaldi txikiak aintzat hartuz, baita insomnio boladak ere; eta ez, nire burua ez zen inoiz gehiago izan garai batekoa istripuaren ondorioz.
|
|
Bart nahasi baldin badira logelara sartzerakoan, orain ere nahas daitezke eta apika utzi dute ohar hau nahi ez zuten logelan. Baina ez, ez ziren nahasi, ohar idatzi
|
hura
nire izena letra larriz jarrita hasten baitzen, DAFNE. Ez dago Dafne askorik hor zehar eta bat baino ez zegoen autobus txango hartan, ni neu nintzen.
|
|
Nolabait, gorde egin behar nuen nire jokoa — nire maite izateko modua — gorputz
|
hura
nire egitea, bera zen-eta nire maite izateko modua. Lotsagarri al zen?
|
2020
|
|
enterua. " Itxuraz aingeru direnak deabru enteruak izaten dira askotan." Ez al zen
|
hura
nire Deabru Guardakoari zegokion hitza. Begiratu nion hobeto, eta bai, halaxe zen, nire Deabru Guardakoa.
|
|
—Hura da, eta izanen da, bertsio ofiziala, ez inork ez ezerk aldatuko ez duena. Baina, aizu, hiltze
|
hura
nire asmotan ez egoteaz gain, guztiz ustekabetzat hartu ninduen. Eta batez ere nik ez nuen hil Casetas hura.
|
|
Behinola zuberoako bazter batean neukan noizbehinkako babesetxola. Isiltasunaren, bakearen santutegi
|
hura
nire orduko bizitokitik ehun kilometrora zegoen. Nire arbaso batzuen eskualdetik hurbil hurbil egon arren, ez bakarrik arnas bila, identitaterik eza eske ere jotzen nuen ezleku hartara.
|
2022
|
|
Oi, ama! Martin
|
hura
nire lehengusua zen-eta! Bota nion.
|
|
Baliteke bertsolari erantzun moduko bat izatea, edo jolas moduko bat, gero neska
|
hura
nire bizitzako pertsona garrantzitsuenetakoa bihurtuko baitzen. Mundu euskaltzale eta abertzalean garai hartan modan zegoen nire irudia, eta ez zen esperoko nik espainiartasunari buruzko iruzkin positibo edo defentsibo bat egitea.
|