2003
|
|
Tarteka lur mugimendu txikiak izaten zituztela, munstroaren ipur-konkorrari edo isats aldeari zegokion tokian doi. Eta
|
hura
ez ote zen deabruaren eragina pentsatu zitean orduan.
|
2006
|
|
–això?
|
hura
ez ote zen gure bizitzaren mentura soila?
|
2009
|
|
Domingo harro egoteko moduan egon zitekeen, mirariaren protagonista bera zenez gero, baina bere zalantzak behar zituen, halaber; are gehiago: pentsatzen ere hasia zen
|
hura
ez ote zen Jainkoaren zigorra, eskua moztu zuèn mementoan irudi iraingarri hura tartekatu zitzaiolako, sarjentuaren urrezko hortzak ostia ukitzen zuenekoa, Domingorentzat huraxe baitzen sakrilegioaren esentzia ezin hobeto laburbiltzen zuèn argazkia, sarjentuaren urrezko hortza eta ostia batzen zituena eta buru buruan itsatsita geratuko zitzaiona; hark egin zuen, baina, sakrilegioa, sarjentuak?,... azkenean hori izango da guztia, Kristok ere urrezko hortzak zituela?
|
|
egia zen Domingok bere historian sinesten zuela, berak asmatutako fantasmaren historian?, amets bat ere izan ez zuen, bada!, ezin hobeto bukatzen zena! Amets
|
hura
ez ote zen, baina, amesgaizto bihurtuko errealitatearen galbahetik pasatzerakoan?, berak sinesten zuenaren aurka, hura ere gerta baitzitekeen; bazuen, azkenik, urduri egoteko beste arrazoi bat, odolari lotua, bere anaiatxoa lehen aldiz ikusteko aukerak artega jartzen baitzuen, ezinbestean.
|
|
egia zen Domingok bere historian sinesten zuela –berak asmatutako fantasmaren historian–, amets bat ere izan ez zuen, bada!, ezin hobeto bukatzen zena! Amets
|
hura
ez ote zen, baina, amesgaizto bihurtuko errealitatearen galbahetik pasatzerakoan?, berak sinesten zuenaren aurka, hura ere gerta baitzitekeen; bazuen, azkenik, urduri egoteko beste arrazoi bat, odolari lotua, bere anaiatxoa lehen aldiz ikusteko aukerak artega jartzen baitzuen, ezinbestean.
|
|
Domingo harro egoteko moduan egon zitekeen, mirariaren protagonista bera zenez gero, baina bere zalantzak behar zituen, halaber; are gehiago: pentsatzen ere hasia zen
|
hura
ez ote zen Jainkoaren zigorra, eskua moztu zuèn mementoan irudi iraingarri hura tartekatu zitzaiolako, sarjentuaren urrezko hortzak ostia ukitzen zuenekoa, Domingorentzat huraxe baitzen sakrilegioaren esentzia ezin hobeto laburbiltzen zuèn argazkia, sarjentuaren urrezko hortza eta ostia batzen zituena eta buru buruan itsatsita geratuko zitzaiona; hark egin zuen, baina, sakrilegioa –sarjent... azkenean hori izango da guztia, Kristok ere urrezko hortzak zituela... izango ez zituen, bada, Jainkoaren seme bazen!; Domingok, beraz, barruko zarata hura zuen, eta kanpoko zarata zuen inguruan –etxekoekin ere behar bezala konplitu behar zuen, irri eginez bati eta besteari, nornahiri–, eta bera zarata batetik bestera zebilen, bi zarata haien artean harrapatuta alderrai, gero eta nekatuago, minaren gaineko irria gero eta minezkoago –eutsi nahi eta ezin–, minezko minak irria irentsi, arnasa estutu, eta kordea arnasaren pasabide estu hartatik joan zitzaion arte.
|
2010
|
|
bere betetasun eta distiratasun osoan ager zekidan, ukoaren nolabaiteko proba gainditu ondoren? Eta nire buruaz beste egiteko saio
|
hura
ez ote zen, ondorioz, benetako saio bat izan?, zeren hurrengo pausoan, hurrengorik izatekotan, jo dezagun baietz, nire ahalegin hura berez izan zena baino minutu batzuk luzeagoa izan zela?, bizi senak beste aitzakia bat asmatuko baitzuen, eta hala segituko bainuen, neure ustezko asmoei uko egin eta atzera egin arte. Hala ote?
|
|
Ikuspuntu honetatik, baina, axaleko eta funsgabeko zerbait ote zen Jainkoari egin niòn ukoa —zure ukoa ere bazena, Damaso, baina baita nire inkontzienteak onartutako eta bideratutako zerbait, ausaz, eta inkontzientearen amarrua, hortaz... —, funtsezkoa —Jainkoa— bere betetasun eta distiratasun osoan ager zekidan, ukoaren nolabaiteko proba gainditu ondoren? Eta nire buruaz beste egiteko saio
|
hura
ez ote zen, ondorioz, benetako saio bat izan?, zeren hurrengo pausoan, hurrengorik izatekotan —jo dezagun baietz, nire ahalegin hura berez izan zena baino minutu batzuk luzeagoa izan zela—, bizi senak beste aitzakia bat asmatuko baitzuen, eta hala segituko bainuen, neure ustezko asmoei uko egin eta atzera egin arte. Hala ote?
|
2011
|
|
Bizitzako pozik handienetakoarekin batera, umetako errege egun bateko ilusioaren parekoa egin omen zion goiz hartako diana doinuak?, gerora ezagutuko genion ezkortasun kroniko hura zakuan hartuta irten bide zen kuartel kartzela hartatik. Ez dakit, gainera, ilusio maskaldu
|
hura
ez ote zitzaion etxera orduko zeharo zapuztu: –Hobe ninan, bai, Kanarias alde hartan sekulako geratu izan banintz; giroa behintzat ez hunan hemengoa bezain berdotza izango hanka txatxu honentzat?; soldadutzatiko mina estakuru, baina itzuli izanaz beraz damu, esango nuke, bere bizitzako penarik handienetako bat horixe bailitzan:
|
|
Geroago ondo ikasiko nuenez, ama beti esaneko izango zuen gizon hark, eta burutik pasatu izan zait bere buruaz beste egitera ere laguntzeko prest izango zukeela, hartaraz gero. Ez dakit esanekotasun
|
hura
ez ote zetorkion zelulakide izan ziren garaitik, gaztetan elkarrekin ibiliak baitziren biak gizarte libreago baten aldeko borrokan. Baina aita kanpoan zela, artean ezagutzen ez nuela halaxe esaten baitzidaten, kanpoan zela?, garai bateko militante managaitzak, apaizarekin nola edo hala moldatu, eta dotrinan has nendin lortu zuen.
|
2014
|
|
Neska gaztea izutu egin zen istant batean, talde
|
hura
ez ote zen destakamentu tatariar bat, Baikaleko ur izkinak miatzeko bidalia. Hala izatera, ezin ihesi joan.
|
2015
|
|
Konplazentzia beraz ikusten zuen gizakiaren miseria, zitalkeria eta tortura. Hondartzako bakardadean erantzun bat partekatzeko, osatzeko eta aurkitzeko amets
|
hura
ez ote zen ispilu bateko isla besterik, eta ispilua bera ere ez ote zen kristalezko mintz bat besterik, gelditasunean formatua ahalmen prestuagoak azpian lo daudenean. Luze iritzita, etsipenez baina joan nahi ezik, edertasunak bere lilurak eskaintzen baititu, baditu bere kontsolamenduak?, ezinezkoa zen hondartzan ibiltzea; jasanezina zen kontenplazioa; ispilua hautsirik zegoen.
|
|
Are eta gehiago, Gorostiza kapitain ordekoa izanik. Dardarak harrapatu zituen askoren barruak, jarraitu beharreko eredua
|
hura
ez ote zen zalantzak. Alferreko borroka hartaz ahaztu eta etxera itzultzea.
|
2016
|
|
Bere abere maitagarriak baretu nahiz, Richardek jarraitu egin zuen ziminoak denen gurasoak zirela esanez. Egia ote zenez ez zekiten, esandako
|
hura
ez ote zen borrokan eta orroka hasi ziren txinpantzeak lasaitzeko esana baizik. Baina Erekek ezetz esan zien, bera nola zutitu egin zen oroitaraziz eta bera baino lehenago zer zegoen adieraziz.
|
|
Alderantzizko bidaia galderaz galdera osaturik egon ondotik, berriro, hemen, ezagutzen ez zuten leku honetan, jakingabetasuna gainerasotzen ari zitzaien. Belztasun ikaragarriak urduri ezarri zituen eta elkarri galdezka hasi zitzaizkion ea
|
hura
ez ote zen Sapi entzundakoa, lurraren beste aldean eguzkirik ez zegoela hemen dena argitsu zelarik. Ez ote zen beste alderdi horretara, ohartu gabe, jauzi egin zutela edo eguzkia joko tzarretan trufaka ari zitzaiela?
|
2019
|
|
Izena ikusi zuenean, begia alaitu zitzaion Telmori, askotan entzun izan baitzion aitari nola Usagoiti doktoreak artatu zuen ama, biok aspaldi hartan Bilbora joan zirenean, bion nahia eta desira baitzen Telmo Bilbon jaiotzea? eta susmoa baitzuen Telmok, beste Usagoiti doktore
|
hura
ez ote zen aurrez aurre zuenaren familiakoa: aitona edo aitonaren anaia edo lehengusua.
|
2021
|
|
Hurrengo ostegunerako jarri genuen hitzordua, eta tentuz ezkutatu nion Nagoreri, badaezpada. Susmoa nuen ile mozte atentatu
|
hura
ez ote zen izan Fridarekin geratuta nengoela bazekielako. Ez Nagorek ezer nahi zuelako nirekin, baizik eta ez zuelako nahi nik beste inorekin deus izatea.
|
2022
|
|
Arauen edozein urratzek, haietatik aldentzeak, desbideratzeak atsekabea eragiten zion, nahiz eta, ongi pentsatuta, gauza horiek ez zeukaten berarekin batere zerikusirik. Lankideren bat mezetara berandu iristen bazen, edo institutuko ikasleen bihurrikeriaren bati buruzko berria zabaltzen bazen, edota emakume irakasleren bat gaueko ordu txikietan ofizial batekin ikusten bazuten, biziki larritzen zen eta etengabe esaten zuen
|
hura
ez ote zen izango bazterrak nahasteko. Eta pedagogia batzordean gogaitu egiten gintuen bere tentuz ibili behar horrekin, bere mesfidantzarekin eta zorrotik ateratako hausnarketekin; haien arabera, gazteen jokabidea desegokia zen, bai emakumeen institutuan eta baita gizonezkoenean ere; geletan zarata handia zegoen –ene, agintariek jakiten badute, ez dadila izan behintzat bazterrak nahasteko–, eta agian bigarren mailako Petrov eta laugarreneko Jegorov eskolatik bota behar genituzkeen, egokiena horixe izango omen zen.
|