|
2000
|
|
|
Baina artean zalantza bat nuen, zeren, kapitainaren
|
hitzak
entzun bezain fite, osaba Joanikot eta Maddalenen amoriozko iduri ezin ederrago hura etorri baitzitzaidan berriro bururat: ordea, bertzeetan ez bezala, iduri hura bertze iduri batek irentsi zuen segidan, zeren orain bainekien zertarat joaiten zen osaba Joanikot Iruñarat, Donibane Lohizunerat edo Baionarat Pazko Mendekosteetan, urteroko konfesionearen aitzakiaz bekatu bat gehiago egiten zuela eta bekatu bat gehiagorekin itzultzen.
|
|
2004
|
|
|
Aitaren
|
hitzak
entzun bezain laster, jauzi txiki bat egin nuen. Eta esan nion:
|
|
2005
|
|
|
Baina, izebaren
|
hitzak
entzun bezain laster, ezker eskuin mugitu zuen burua Inesek:
|
|
|
Hirurok bakarrik gelditzean, Ramonek Mateo zirikatzeari ekin zion. Honek hasieran bizkarra erakusten zion, baina lehenengo
|
hitzak
entzun bezain azkar jiratu zen.
|
|
2008
|
|
|
Azkeneko
|
hitzak
entzun bezain laster, Nataliari eztanda egin zion bihotzak, zer bestela!?, eta eztandaren odol uhinak, beldurraren eta izu ikaren zaldia arrapaladan zeramatenak, istantean iritsi ziren gorputzaren bazter guztietara:
|
|
|
Amona Luisa ere hantxe zegoen, amona iraganeko erlikia bat zen, petrikiloak eta enplasteroak nahiago zituena medikuak baino?, eta bilobaren
|
hitzak
entzun bezain laster, sorginak uxatzeko edo, aitaren egin zuen, izebak, ilobari besoetatik helduz, mihira zetozkiòn lehen hitzekin erantzuten zion bitartean:
|
|
|
Azkeneko
|
hitzak
entzun bezain laster, Nataliari eztanda egin zion bihotzak –zer bestela! –, eta eztandaren odol uhinak –beldurraren eta izu ikaren zaldia arrapaladan zeramatenak– istantean iritsi ziren gorputzaren bazter guztietara: bihotzak erraietan taup eta taup, bihotzak lokietan taup eta taup...
|
|
|
Amona Luisa ere hantxe zegoen –amona iraganeko erlikia bat zen, petrikiloak eta enplasteroak nahiago zituena medikuak baino–, eta bilobaren
|
hitzak
entzun bezain laster, sorginak uxatzeko edo, aitaren egin zuen, izebak, ilobari besoetatik helduz, mihira zetozkiòn lehen hitzekin erantzuten zion bitartean:
|
|
2009
|
|
|
Mediku jaunak zeruaren aldarria egiten zuen, alferrik, Maria Bibiana negar batean hasi baitzen, baita Ada ere istant bat geroago. Damasori, berriz, galdera bat itsatsi zitzaion buruan, ausaz, medikuaren
|
hitzak
entzun bezain laster: –zergatik??; ondoren, malko bat irristatu zitzaion masailetan behera, jakin ez Bibiana eta Adaren negarrek kutsatu zutelako edo galdera hark nahigabe jasanezin bat sortu ziolako.
|
|
|
galdera bera ere sobran baitzegoen, ausaz, ezusteko ezusteak ere zetozen bezala zetozelako, bat bateko ekaitzen itxurapean maiz, eta ekaitzak ez baitziren jasateko baizik egin, menturaz. Alferrik zebilen, halaber, Gabino, hitzekin jolastu eta atzekoz aurrera jarri nahian, Domingoren
|
hitzak
entzun bezain laster burbuila lehertu eta dar dar jarri baitzitzaizkion ezpainak. Teofilo Maria eta Maria Bibiana ere halatsu zeuden, itxura batean, nor bere iglu existentzial partikularrean:
|
|
|
Ahizparen
|
hitzak
entzun bezain laster, Maria Bibianak Adaren eskutxoa bere eskuaz hartu, eta honela esan zion:
|
|
|
Neskaren
|
hitzak
entzun bezain laster, jota eta guztiz zapuztuta geratu zen Domingo, burua zuri, haren tonto aurpegiak, bat batean itzali zitzaion begietako bizitasuna eta ezpainak erdi erori?
|
|
|
Mediku jaunak zeruaren aldarria egiten zuen, alferrik, Maria Bibiana negar batean hasi baitzen, baita Ada ere istant bat geroago. Damasori, berriz, galdera bat itsatsi zitzaion buruan, ausaz, medikuaren
|
hitzak
entzun bezain laster: " zergatik?"; ondoren, malko bat irristatu zitzaion masailetan behera, jakin ez Bibiana eta Adaren negarrek kutsatu zutelako edo galdera hark nahigabe jasanezin bat sortu ziolako.
|
|
|
hezur muinetako hotza zen hura azalekoa baino gehiago, hitzik eta argudiorik gabe utzi eta begirada ere izoztu ziona, huraxe balitz bezala –hitzik gabekoa, alegia– izatearen larriak berari noiznahi gogoetaratzen ziòn galderaren –" zergatik?" – erantzuna... galdera bera ere sobran baitzegoen, ausaz, ezusteko ezusteak ere zetozen bezala zetozelako, bat bateko ekaitzen itxurapean maiz, eta ekaitzak ez baitziren jasateko baizik egin, menturaz. Alferrik zebilen, halaber, Gabino, hitzekin jolastu eta atzekoz aurrera jarri nahian, Domingoren
|
hitzak
entzun bezain laster burbuila lehertu eta dar dar jarri baitzitzaizkion ezpainak. Teofilo Maria eta Maria Bibiana ere halatsu zeuden, itxura batean, nor bere iglu existentzial partikularrean:
|
|
|
Neskaren
|
hitzak
entzun bezain laster, jota eta guztiz zapuztuta geratu zen Domingo, burua zuri... haren tonto aurpegiak –bat batean itzali zitzaion begietako bizitasuna eta ezpainak erdi erori– ez zuen besterik adierazten; halako zerbait behar zuen Domingok, jarraian" Barkatu" esan baitzion Miryami, bankutik altxatu eta eskuekin halako keinu bat egiten zuela, zera esaten ariko balitzaio bezal... " Bakean nahi duzu, eta bakean utziko zaitut"; eman ere, eman zuen Domingok pauso bat, bankutik alde egiteko asmotan edo... eta beste bat ere emango zuen, ausaz, Miryamen ahotsak istantean geldiarazi ez balu –" Domingo!" –, baita hura jirarazi ere.
|
|
|
Ahizparen
|
hitzak
entzun bezain laster, Maria Bibianak Adaren eskutxoa bere eskuaz hartu, eta honela esan zion:
|
|
2015
|
|
|
Kikirikokoka hasi ziren han bilduta zeuden guztiak, kazetari ugariak barne, eguzkitara ateratako oiloak bezala. Fiskalak eta abokatu akusatzaileen andanak ere elkarri egin zioten murmurio belarrira nire
|
hitzak
entzun bezain azkar. Nire atzeko ilaran. Y un huevo?? 1 esan zuen ozenki gorbata horiz jantzitako gizon lodi batek.
|
|
|
Alabaren
|
hitzak
entzun bezain azkar jakin zuen Iker hilda zegoela. Bestela hanka hautsita zuela esango zion, edo buruan kolpe gogorra, baina ez istripua izan zuela eta berehala joateko.
|