|
2008
|
|
|
Reginak mezua ematen zion bitartean, bi urrats aurrera egin zituen Alvarok, ezpainak ardatz zituèn irri zabal batek azpimarratzen zuen haren begiei zerièn alaitasuna?, eskua luzatu zuen?; baina Alvarok eskua luzatu orduko, esan ere, esan zion une
|
hartan
Reginari: –Eta hik ez al dun beste enkargutxoren bat niretzat, beste klase batekoa????
|
|
|
Reginak mezua ematen zion bitartean, bi urrats aurrera egin zituen Alvarok –ezpainak ardatz zituèn irri zabal batek azpimarratzen zuen haren begiei zerièn alaitasuna–, eskua luzatu zuen...; baina Alvarok eskua luzatu orduko –esan ere, esan zion une
|
hartan
Reginari: " Eta hik ez al dun beste enkargutxoren bat niretzat, beste klase batekoa...?" – luzatu zuen berea Reginak morroiarena geldiarazteko, baita haren intentzioei erabateko ukoa egiteko ere, bide batez:
|
|
2009
|
|
|
bere aita espiritualarengana joaten zen, baina bazirudien bere ezinegona barrukoagoa zela: hain barrukoa, non inor ez baitzen hara iristeko gauza, ez Ernestina ez aita espirituala, ezta Regina bera ere, gero eta galduago sentitzen zena, gero eta bakarrago; eta hala, hain neurriz kanpokoa egin zitzaion ezinegona, non, astebete lehenago (ekainaren azken egunetan zeuden, neska mutilak oporretan) Villalbako markesa andereari idaztea otu baitzitzaion, hark salbatuko baitzuen ataka estu
|
hartan
Regina, inork salbatzekotan!?, sekula idatzi ez ziòn moduan, desesperazioaren ertzetik:
|
|
|
Behin komunean, Adak, defentsa sistema psikologikoak eraginda edo, oka egin zuen, baina amak, eroaldi obsesibo batek hartua ote zegoen une
|
hartan
Regina, tokia eta burua maila batean galduta, bai, baina baita bere buruaren jabe ere, ikerketa azkeneraino eramateko gai??
|
|
|
–Mingaina moztuko dizut, izen abizenak esaten ez badizkidazu! , ihardetsi zion amak, zutik jarri eta esku luzatuarekin mehatxatzen zuela; gero, baina, haserrealdiak urrunegi eraman balu bezala (aspaldi nozitu zuèn gorputzaldi txarraren oihartzunak iritsi ote zitzaizkion une
|
hartan
Reginari, inkontzienteki iritsi ere oroitzapen urrun baten moduan, noiz eta aita kalonje don Rafaelek markesa anderearen alaba Natalia exorzizatu baitzuen, Reginaren beraren Madrilgo egonaldian?), ahotsa apaldu eta honela mintzatu zitzaion?: Ai, Ada, gezur asko entzun dizkizut dagoeneko, eta apo hau ere irenstea nahi duzu?
|
|
|
–Mingaina moztuko dizut, izen abizenak esaten ez badizkidazu! –ihardetsi zion amak, zutik jarri eta esku luzatuarekin mehatxatzen zuela; gero, baina, haserrealdiak urrunegi eraman balu bezala (aspaldi nozitu zuèn gorputzaldi txarraren oihartzunak iritsi ote zitzaizkion une
|
hartan
Reginari, inkontzienteki iritsi ere oroitzapen urrun baten moduan, noiz eta aita kalonje don Rafaelek markesa anderearen alaba Natalia exorzizatu baitzuen, Reginaren beraren Madrilgo egonaldian?), ahotsa apaldu eta honela mintzatu zitzaion–: Ai, Ada, gezur asko entzun dizkizut dagoeneko, eta apo hau ere irenstea nahi duzu?
|
|
|
Behin komunean, Adak, defentsa sistema psikologikoak eraginda edo, oka egin zuen, baina amak –eroaldi obsesibo batek hartua ote zegoen une
|
hartan
Regina... tokia eta burua maila batean galduta, bai, baina baita bere buruaren jabe ere, ikerketa azkeneraino eramateko gai? – beste zerbait nahi zuen:
|
|
|
" Beti hitz egiten dugu apaingarriez, eta oraintxe gelditu naiz ni apaingarririk gabe... baina ni ezin naiz apaingarririk gabe bizi"; eta, halere, Reginak ez zion egia osoa esaten, zeren, ohiko apaingarriekin ere, neke egiten baitzitzaion egunero jaiki eta bizitzari aurre egin behar izatea; bien bitartean, bere burua zigortzen zuen, munstroa hazteko behar adina adore izan ez zuelako; aldika –askotan– bere aita espiritualarengana joaten zen, baina bazirudien bere ezinegona barrukoagoa zela: hain barrukoa, non inor ez baitzen hara iristeko gauza, ez Ernestina ez aita espirituala, ezta Regina bera ere, gero eta galduago sentitzen zena, gero eta bakarrago; eta hala, hain neurriz kanpokoa egin zitzaion ezinegona, non, astebete lehenago (ekainaren azken egunetan zeuden, neska mutilak oporretan) Villalbako markesa andereari idaztea otu baitzitzaion –hark salbatuko baitzuen ataka estu
|
hartan
Regina, inork salbatzekotan! –, sekula idatzi ez ziòn moduan, desesperazioaren ertzetik:
|
|
2010
|
|
|
eta ez ditut ahaztekoak. Espainian errepublika ezarri berria zen eta berandu gabe agertuko zen Ama Birjina Pagoagan? ez egun
|
hartan
Regina enean egin genuèn afaria ez afalondoa; aita etxean sartu ahala. Teofilo Maria osaba Ismaelen etxean geratu zen han herrian, ez dakit zergatik, esan zuen:
|
|
|
Hil zuten, bada, Alberto... eta ez ditut ahaztekoak —Espainian errepublika ezarri berria zen eta berandu gabe agertuko zen Ama Birjina Pagoagan— ez egun
|
hartan
Regina enean egin genuèn afaria ez afalondoa; aita etxean sartu ahala —Teofilo Maria osaba Ismaelen etxean geratu zen han herrian, ez dakit zergatik— esan zuen: " Entzun duzue?"; aita pozik zegoen, euforiko:
|