|
2003
|
|
|
Existentzialisten Les Deux Magots eta Cafe de Flore ra joaten dira Parisen esnobak (eta zein ez da esnob Parisen, lagun batzuekin, udaberri batzuetan?) —bera eserita dagoen tokian beharbada Sartre eseriko zen, beharbada Simone de Beauvoir, baina beharbada (inork ez dio hori esango) Charles Maurras, Sous le signe de Flore idazten. Halaxe etorriko gara Pasaiako Hugoren etxera pelegrino, tontoa izanda ere —bidaiariengana bidaian—, Hugori erakustera, Euskal Herria ikusten irakatsi digulako, edo irakas diezagun beti berriro, eta
|
haren
leihotik begira, behialako badia, espazioan ja ez dagoena, Hugoreno roipenetan ikus irakurriko dugu. Ikusten jakitea, izaten jakitea baita; edo, ikusten ikastea, izaten ikastea da.
|
|
2006
|
|
|
X.L. Hogeiren bat urterekin, lehen aipatu dudan Pasaiako fabrikan lanean ari nintzenean. Laborategi
|
haren
leihoetatik Pasaiako portuko ahoa ikusten zen. Lanak libre uzten zizkidan tarte guneetan, poesia idazten hasi nintzen.
|
|
2010
|
|
|
Animalia haiei behar bezala behatzeko modu bakarra bizi ziren lekura joatea zen. Posible izan behar du pentsatu zuen Piccardek urari sartzen utziko ez dion kabina bat egitea, urpeko presioa jasango duena,
|
haren
leihoetatik mundu berri hori miretsi ahal izateko. Kabina hori desplazatuko zuen ura baino astunagoa izango zela kalkulatu zuen, eta, beraz, ura baino arinagoa zen substantziaren batez betetako ontziren batetik zintzilikatu zuen.
|
|
2011
|
|
|
Hogeiren bat urterekin, lehen aipatu dudan Pasaiako fabrikan lanean ari nintzenean idatzi nuen lehen poema. Laborategi
|
haren
leihoetatik Pasaiako portuaren ahoa ikusten zen. Lanak libre uzten zizkidan tarte gunetan, poesia idazten hasi nintzen.
|
|
2013
|
|
|
Egun hartan, Endarlatsako amuarrainen etxearen paretik pasatu eta
|
haren
leihoak itxirik ikustean, aitzineko larunbat gauean izaniko mugimendua imajinatu nuen. Bertan izana zen Tomas Tturko.
|
|
2014
|
|
|
Negar egiten zuen arratsaldeak epel eta luzeak zirelako, eta ez zelako gauza Jaunarekin mistikoki guztiz bat egiteko. Batzuetan, laurak inguruan, suediar nesken zurrumurrua aditzen zen zidorrean barrena
|
haren
leiho ondoan, eta haien barre zizkolatsuetan disonantzia izugarri bat sumatzen zuen, zeinak ozen otoitz eginarazten baitzion ilunabarrari deika. Iluntzean, barre eta ahotsak lasaitu egiten ziren, baina batzuetan, egunsentian, Romberg en dendaren ondotik pasatzean, barruan argi horiak pizturik zeudela eta soda txorrotaren nikelezko estalkiak ñirñirka ari zirela, komuneko xaboi merkearen arrastoa sumatua zuen airean, ezin goxoago.
|
|
2017
|
|
|
Neu leihora gerturatu nintzen, ohiko asmoz aldamenean eseriz. Leihoa, kalearen bestaldeko Susana eder
|
haren
leihoa, zirrikitu batez irekita zegoen eta kalean jada zebilen haizeak gortinak higitzen zituen indar dexentez. Barruko ezer ez ikustetik berehala zorua eta leiho aldameneko aulkia ikustea neukan gortina alboratzen zen bakoitzean.
|
|
2019
|
|
|
Oraindik eguna zen arren, argitasuna apaltzen ari zen gauaren hurbiltasunaren aurrean, eta, horregatik ziurrenik, Marcial Besaidek piztua zuen bere gelako lanpara. Errepidearen alboko zuhaixken atzean gordeta, Leirek anaia nagusiaren soslaia ikusi zuen
|
haren
leiho gogokoenaren atzean; huraxe zen goiko solairuan kontraleihoak iltzez eta giltzez itxita eduki ohi ez zituen bakarra. Haren bisaia, kolore horixkako errezel saretu batzuen atzean, nekez antzeman zitekeen, baina ez zegoen zalantzarik norbait zegoela han.
|
|
2021
|
|
|
Hirugarren pisua, ezkerra. Zein zen
|
haren
leihoa. Leiho mordoa zegoen, batzuk ilunak, argituta beste batzuk.
|
|
|
Ines Otsoa Plaza Berrian bizi zen, Deportivo Alaves tabernaren ondoko bebarruko laugarren solairuan. Hortaz,
|
haren
leihoek Andre Maria Zuriaren plaza aldera ematen zuten, aurrez aurre nire etxera, hain justu.
|
|
|
Bazekien hainbestetan ihes egin zion etxe hartara babes bila itzuli zela korrika, eta horrek Xabi jokoz kanpo uzten zuen. Bitan pentsatu gabe, printzipioei bidean iskin egin eta inkoherentziaren kapa bizkarrean zintzilik zeramala, etxe
|
haren
leihotik hegan sartzen irudikatu zuen Ane.
|
|
2022
|
|
|
Urteetan aurrera egin arren, ia egunero egiten zuen saioa instrumentuarekin: udazkenean Erregeen kabalkadarako abestiak entzuten ziren
|
haren
leihoan, Gabonak pasatakoan Aste Santuetarako abestiak prestatzen hasten zen, eta udaberrian, alironetarako piezak... Kar kar kar... Bai.
|
|
|
Hasieran Javierrek, Marcok eta Catalinak barre egiten zuten eta esaten zuten maiteminduta neukan agure batenak zirela. Baina nik banekien Jimenarenak zirela, Jimenak maite ninduelako eta lore haiek
|
haren
leihoetatik zintzilik egoten zirelako. Nik, trukean, janari dendako fruta uzten nion lanpasean, eta amak harrapatzen ninduenean, esa  ten zidan:
|
|
|
–Nolaz izan zara kapaz...? Haren etxean,
|
haren
leihoen aurrean, bera kanpoan dagoen bitartean, preso, beharbada gaixorik, basapiztia hauen tratu txarrak jasaten... Nolaz izan zara kapaz aleman bati irribarre egiteko, aleman batekin berriketan jarduteko?
|