|
2007
|
|
|
Ez dakit nondik dabilen Irene, urrun seguru aski, baina argi dut beharrezko kilometro guztiak egingo dituela aitari azken agurra emateko. Nik ere joan nahiko nuke elizara, badira urteak Irene ikusten ez dudala,
|
haren
ahotsa ere hiruzpalau aldiz entzun dut beste hainbeste urtetan, postal bi ditut hozkailuan haren sinadurarekin, ez besterik. Eta ez da iraganarekin inongo zorrik kitatzeko, ez.
|
|
2009
|
|
|
Eta, orduan ere, halaxe ibili zen Regina Teofilo Mariarekin, bazirudien, beraz, semearen gaitzak sabelean hutsune bat eragin ziola amari, amaren beraren horror vacui berezkoari lotutako indarren erantzuna ekarri zuena, ahalegin estra baten moldean: sendagai bat baino hobe bi, bi baino hobe hiru, hiru baino hobe lau??, hotzeriaren aurkako borrokan astebetean eta bi astetan, orain pilula bat ematen ziola, orain ziropa koilarakada bat, eta orain bularraldea Lourdesko uraz igurzten, alferrik; horregatik zegoen Regina kezkatuta medikuaren kontsultan, Teofilo Mariak aurrerantzean ederki oroituko zuen behintzat amaren aurpegi iluna, baita
|
haren
ahotsa ere, dar dar batek hartua, medikuari semearen gaitzaren berri eman zionean, bere jarduna harako esaldi harekin bukatzen zuela:
|
|
|
tiro batek Chaplinen urontzia txintxirrin bihurtu zuèn egun berean, beraz?, aurrekoetan ez bezala, distira berezi batek hartu zituen aitaren begiak: hain zen berezia distira hura, baita
|
haren
ahotsa ere, esperantza ezusteko batek modulatua?, non Teofilo Maria instantean jarri baitzen defentsiban, era gehiegizko batean jarri ere, zer zen, bada, aitaren jarrera hura, Domingo tabutzat hartzetik noiznahiko hizketagai bihurtzera bultzatu zuena??, errealitatea desitxuratzeko ere gertu; esan nahi baita Teofilo Mariak askoz ere bereziagoa eta distiratsuagoa ikusi zuela, apika, aitaren begieta... Domingo zinez itzul zitekeela etxera, eta ez bilauaren paperean, heroiarenean baizik, erramu koroa, aita eta bera salbatu izanagatik jasoa?
|
|
|
tiro batek Chaplinen urontzia txintxirrin bihurtu zuèn egun berean, beraz–, aurrekoetan ez bezala, distira berezi batek hartu zituen aitaren begiak: hain zen berezia distira hura –baita
|
haren
ahotsa ere, esperantza ezusteko batek modulatua–, non Teofilo Maria instantean jarri baitzen defentsiban, era gehiegizko batean jarri ere –zer zen, bada, aitaren jarrera hura, Domingo tabutzat hartzetik noiznahiko hizketagai bihurtzera bultzatu zuena? –, errealitatea desitxuratzeko ere gertu; esan nahi baita Teofilo Mariak askoz ere bereziagoa eta distiratsuagoa ikusi zuela, apika,...
|
|
|
Eta, orduan ere, halaxe ibili zen Regina Teofilo Mariarekin –bazirudien, beraz, semearen gaitzak sabelean hutsune bat eragin ziola amari, amaren beraren horror vacui berezkoari lotutako indarren erantzuna ekarri zuena, ahalegin estra baten moldean: sendagai bat baino hobe bi, bi baino hobe hiru, hiru baino hobe lau... –, hotzeriaren aurkako borrokan astebetean eta bi astetan, orain pilula bat ematen ziola, orain ziropa koilarakada bat, eta orain bularraldea Lourdesko uraz igurzten, alferrik; horregatik zegoen Regina kezkatuta medikuaren kontsultan, Teofilo Mariak aurrerantzean ederki oroituko zuen behintzat amaren aurpegi iluna, baita
|
haren
ahotsa ere, dar dar batek hartua, medikuari semearen gaitzaren berri eman zionean, bere jarduna harako esaldi harekin bukatzen zuela:
|
|
2021
|
|
|
Beti izaten zen arratsalde bat, George Morgan herrira joan eta gauean berandu arte itzultzen ez zena. Amak goiz bidaltzen zituen umeak ohera, baina haiek sentitu egiten zuten etxeratzen zenean, altzarien kontra estropezuka pixka bat, eta
|
haren
ahotsa ere entzuten zuten hormaren beste aldean. Aitaren ahotsa halakoetan bakarrik izaten zen tristea eta adorerik gabea.
|
|
2022
|
|
|
Olaiaren akordeak berehala batu dira ertzainaren dunbalak markatzen duen erritmora. Baita
|
haren
ahotsa ere, noski. Bera da taldeko kantaria.
|