|
2015
|
|
|
4 Aipatu dudan andre
|
harekin
nengoenean, gertatu zitzaidan behin, bihotzeko gaitzaz nengoela (izan ere, esan dudanez, gaitz latza nuen, orain jada ez badut ere), karitate handikoa zenez gero, urrezko eta harri preziatuzko bitxiak atera zizkidan, balio handikoak baitzituen, batez ere estimu handitan zuen diamantezko bat. Asko poztuko nindutela uste zuen berak.
|
|
|
Nire arima Jainkoaren mesede hain handi hau hartzera iritsi zenez gero, amaitu ziren nire gaitzak eta Jaunak sendotasuna eman zidan haietatik irten ahal izateko, eta ez zidan uzten arriskuetan eta gogoa barreiatu ohi zidan jendearekin egoten; jende
|
harekin
egon ezik, ordea, lagundu egiten baitzidan kalte egin ohi zidanak. Guztia zitzaidan Jainkoa hobeki ezagutu eta maitatzeko eta zer zor nion eta izan nintzenaz damutzeko bide.
|
|
|
Nik Kristo gizon bezala pentsa nezakeen soilik. Baina sekula ere ezin irudikatu izan nuen neure baitan, haren edertasuna irakurri eta haren irudiak ikusten nituen arren; alderantziz, itsu eta ilunpean dagoenaren antzera, pertsona batekin hitz egin eta
|
harekin
dagoela ikusi arren, han dagoela ziur dakielako (hau da, badaki eta sinesten du han dagoela, baina ez du ikusten), horrela gertatzen zitzaidan niri gure Jaunarengan pentsatzen nuenean. Horregatik nintzen ni hain irudi zalea.
|
|
|
Gai berean jarraitzen du, gure aita san Jose aintzatsuaren etxe honen fundaziokoan. Jaunak nola agindu zuen, dio, han pobretasun santua gordetzeko, eta zergatik etorri zen andre
|
harekin
zegoen lekutik, eta gertatu zitzaizkion beste gauza batzuk.
|
|
|
Nire nebak etorri ziren eta nik haietako bati hainbeste zor diodanez gero, ez nuen galdu aukera
|
harekin
egoteko eta haren arimari eta barruko bakeari dagokienaz hitz egiteko, eta nekea eta nahigabea ematen zidan guztiak; eta hura Jaunari eskaintzen ari nintzela eta hori beharturik nengoelako egiten nuelakoan, gogora etorri zitzaidan nola esaten den gure Konstituzioetan urrutira gaitezela ahaideengandik, eta horretara behartua ote nengoen pentsatzen ari nintzela, esan zidan Jaunak: –Ez, ene alaba, zuen institutuak nire Legearen bidetik joan behar dute eta ez besterik?.
|
|
|
Diodanez, ez dut jakingo honetaz ezer esaten, batzuk arimaren ezkutuan gertatzen baitira, pertsona bat, lo edo erdi lo dagoela, hitz egiten dena ulertzen duelakoan dagoenean bezala. Pentsatzen ari nintzen zein gogorra den bizi izatea, beti konpainia harrigarri
|
harekin
egotea eragozten baitu, eta neure kautan esan nuen: Jauna, emadazu bideren bat nik bizitza hau eraman ahal dezadan.
|
|
|
Ni poz pozik jartzen naiz eta uler nazan saiatzen naiz. Jainkoaren ordez dagoenarekin argi argi tratatzeak asko altxatzen du bihotza, eta horrela izango dut
|
harekin
egon nadin bitartean.
|
|
|
7 Eragina izan du nigan ahizpa hau nire adiskidea den santa
|
harekin
egon izanak ere. Haren ahizpak idazten dit eta otoitzak eskatzen dizkit.
|
|
|
3 Aita hau honantz ez baletor, nik nahiko nuke berorren aitatasuna
|
harekin
egon dadila. Uste dut gauza guztietarako komeni dela geure artean hitz egitea; hala ere, berorren aitatasunak egin dezana izango da zuzena.
|
|
|
Gai berean jarraitzen du, gure aita san Jose aintzatsuaren etxe honen fundaziokoan. Jaunak nola agindu zuen, dio, han pobretasun santua gordetzeko, eta zergatik etorri zen andre
|
harekin
zegoen lekutik, eta gertatu zitzaizkion beste gauza batzuk.
|