|
2001
|
|
|
Martin Ugalde aitzindari izan zen puntu honetan ere. Eta beraren ostean beste
|
hainbat
idazlek heldu diote inmigrazioaren dramari, modu batera edo bestera. Koldo Izagirre, Pablo Sastre, Iñaki Friera eta Ixiar Rozasek inmigrazioa hartu dute gaitzat beren azken lanetan.
|
|
2004
|
|
|
Oso gazte zela euskal kulturaren alde lan egin beharra sortu zitzaiolarik, literaturari zerbait berri ekar ziezaiokeela sentitu zuelarik, bere burua sail horretan formatzetik hasi behar izan zuen. Bere kasa, literaturaz janzten eta euskara lantzen hasi zen, euskal klasikoak irakurriz, liburutegi zabal bat osatuz,
|
hainbat
idazlerekin harremanetan jarriz, eta garaiko euskal agerkari nagusiakbe re idatzien hedatzailetzat hartuz: Elga r, Jaki n, He rria, Olerti, Gure Herria, Eusko Gogoa, Gazte, Herriz Herri, Anaita suna, Jaunaren Deia, Fedegintza eta Maiatz.
|
|
|
Izan ere, fraide, irakasle eta hainbat esparrutako zereginugariek ez baitzioten utzi nahi zukeen denbora eta dedikazioa idazteko. Ez zuen sekula, gainera, bere burua idazle osotzat hartu, eta literaturari apaltasunez, eragozpenez eta zailtasunez ekin zion, modu autodidakta batez bere burua formatuz, 1950 hamarkadetan plazaratzen hasi ziren
|
hainbat
idazleren modura.
|
|
2008
|
|
|
Ugariak dira erreferentziak, mundu literaturakoak (Proust, Kafka, Joyce...), baina, bereziki euskal literaturakoak (Joseba Sarrionandia, Koldo Izagirre, Txillardegi, Juan Mari Lekuona, Ramon Saizarbitoria...). Mundu literaturako erreferentziak, beraz, Mendebaldeko Nobela Modernoaren aitak dira, J.A. Arrietaren nobelagintzarako eta bere belaunaldiko
|
hainbat
idazleren nobelagintzarako ere eredu izan direnak. Euskal literaturaren kasuan ere, aipu horiek guztiak aitortzak dira, eredutzat hartu diren idazleei eginiko keinuak.
|
|
2010
|
|
|
Gerraosteko belaunaldiak orduan Jakinen inguruan hasi zuen euskara estandarrerako bidea ez batu modernorakoa ere, 1958 eta 1963 artean. ezik euskara batu Artean, esan beharra dago, zientzia positibo eta modernorakoa ere teknikoetarako euskalgintza hamar urte geroagokoa izango zela. Asmoari bidea urratu zabalduz, Baionan egon nintzen 1964ko abuztuan, eta Ermua etorri zen gero, 1968ko ekainean, noski beste
|
hainbat
idazle batuzalerekin elkartuta. Txillardegik ere lagundu zigun, kanpotik.
|
|
2011
|
|
|
Aranburuk eta besteek gezurra diote, ondo asko baitakite gaur egun euskal kultura deitzen dugun hori diru-laguntzarik gabe altxatu zutela askok askoren artean. Frankismo minean
|
hainbat
idazle egungo euskal literaturaren oinarriak jartzen hasi zirenean, nor joan zitzaien diruarekin. Non zegoen dirua, Argiako jendea euskal prentsa euskaraz egiten dena zela aldarrikatu eta aldizkaria berriro bultzatzen hasi zenean?
|
|
|
Urteko literatur produkzioa komentatzeko baliatu ohi dut tarte hau; aurten, produkzio osorako astirik ez eta, deigarria egin zaidan zertzeladatxo bat aipatzera mugatuko naiz: aurreko urteetan egile berri eta gazteen plazaratzea azpimarratu bada,
|
hainbat
idazle nobel beterano dira nobedade udazken honetan, mende erdia pasa eta gero literatur plazara irteten ausartu direnak.
|
|
2020
|
|
|
Egoeratik izaerara, libre gauzatutako izaerara. Esentzia gauzatze itsutik hautazko existentzia larrira jo beharra dugula dio existentzialismoak, eta bide hartatik eta esentzialismo tradiziozalearen kontra aritu ziren
|
hainbat
idazle eta pentsalari, helburu berritzaile bat zutelarik: euskaldunak modernizatu, Euskal Herri modernoa gauzatu (alegia, nazioestatuen mailara eroan).
|
|
|
Euskaltzaindiak finkatu zuen ortografia, Euskaltzaindiak hartu zituen morfologiaren gaineko erabakiak (aditz laguntzaile batua, erakusleak, kasumarkak...), eta abar. Baina gauza jakina da Euskaltzaindiak
|
hainbat
idazlek 1964an Baionan hartutako erabakiak (Davant 2005) izan zituela aurrean. Idazle horiek ezinbesteko ikusten zuten idazkeran," deklinazioan", aditz laguntzailean edo ‘h’ aren erabileran eredu batu baten beharra.
|
|
|
Euskaltzaindiak finkatu zuen ortografia, Euskaltzaindiak hartu zituen morfologiaren gaineko erabakiak (aditz laguntzaile batua, erakusleak, kasu markak...), eta abar. Baina gauza jakina da Euskaltzaindiak
|
hainbat
idazlek 1964an Baionan hartutako erabakiak (Davant 2005) izan zituela aurrean. Idazle horiek ezinbesteko ikusten zuten idazkeran," deklinazioan", aditz laguntzailean edo ‘h’ aren erabileran eredu batu baten beharra.
|