2000
|
|
Handik berandu erretiratu ginen eta, Adela eta Estherrek donuts ei ekin bitartean gelan tar tar tar jarraitu zutenez, atzo ezin izan nuen ezer idatzi (zer edo zer argi baldin badut, horixe da: bikote gelakide honek nire bizi  tzaz ahalik eta gutxiena jakitea; aldiz, badirudi
|
haiek
ez dutela sekreturik eta, atzo, esate baterako, jakin ahal izan nuen Adelak ez duela oraindik apustua irabazi, eta Niagarako hartan jo zuen erasoan huts egin zuela: " Furgonetan bertan saiatu nintzen Dan xaramelatzen, baina kanpamendua bera bakarrik altxatzen tematu zen eta nire gizona ikustearekin etsi behar izan nuen.
|
|
Nik hara eta hona ibili garela erantzun diet, eta ezetz, estimatua dagoela, baina ez dudala donuts ik nahi, ezta artean zabaldu gabe zituzten txokolatezkoetatik ere. Orduan
|
haiek
ez dute onik izan ikusi eta fotografiatu dituzten toki guztiak aipatu arte (gaurkoan bakarrik bi errollo amaitu eta dagoeneko argazki errebelatuekin agertu dira, eta batean baino gehiagotan Danekin batera agertzen ziren edo hura bakarrik ezustean aterea). " Bai horixe, New York bera baino monumentosoagoa dugu Dan gidaria.
|
2003
|
|
decúbito supino. Hilarioren heriotza egiaztatu aurretik nik egin nuen gauza, makarra egurtzaile
|
haiek
ez baitzuten artean ez hatsik ez zentzurik berreskuratu, gorpura hurbildu eta nire eskuin belarria ipini nuen haren bihotzaren gainean. Ez zen taupadarik entzuten.
|
2006
|
|
Iluntze hartan ez nintzen konturatu Edurnek" ze polita!" esan zuenean bi hitz
|
haiek
ez zituela ahora ekarri beharrik izan, etorri egin zitzaizkiola baizik.
|
2009
|
|
Txillidaren galdera
|
haiek
ez zuten, ez dute erantzunik: artistak gizakia kilikatu nahi du eta misterioaren aurrean jarri; haatik, erantzun ezin diren galderak, galdera betikoak?
|
2011
|
|
Azken finean, pentsatzen dut gure lurraldea, gure nazioa edo nahi den bezala esan, nik ez nuke hitz hori erabiliko baina, gure sorlekua, gure Euskal Herria den bezalakoa da. Ez dago orekarik askotan, batzuek badute guk ez dugun gauza asko, guk baditugu
|
haiek
ez duten beste gauza asko, Hegoaldean Iparraldean ez dagoen hedapen ekonomiko handiagoa eta industria eta soziologia ezberdin bat, adibidez. Beraz, gure Euskal Herria den bezalakoa da eta niri, zenbait momentutan eta zenbait arlotan kosta izan zait hori onartzea.
|
2018
|
|
bertan pilatzen zituen zaborretatik erreskata  tzen zituen hegaluze lata erdi hutsak eta bestelakoak. Eskuizkribua, karpeta urdina,
|
haiek
ez zituen inoiz abandonatzen, haiei besarkatuta hartzen zuen gauero loak. Armairu barruan eta kandelen laguntzarekin, eskuizkribua berriro irakurtzeari ekin zion.
|
|
Handik ez hain urruti, ontzi sabelean, pena bakarra du gizon txikiak, pena bakarra burdinazko itsasontzi
|
haiek
ez dutelako mastarik ez oihalik. Hori beste gauza bat izango zen.
|
|
Ez dakit ezer zuzenik esango genuen antenan, zorionez ez dut uste gordeta egongo direnik zinta haiek. Baina handik aterata, Basque kafetegian jarraitzen genuela hitz  aspertua gogoan dut, eta ordu
|
haiek
ez ditut saltzeko, eskola hartakoa naizela esan dezaket harro, lagun haiekin eta beste hainbat guregana etortzen zirenekin batera.
|
2019
|
|
Baina gure alferrak harri zorroztu berria hartu eta oreinen eta zaldien perfilak margotu zituenean kobazuloko horman? Irudi
|
haiek
ez zuten ehizarako balio, ezta inoren amaren lepotik zintzilikatzeko ere. Ez ziren teknologia, ezta dekorazioa ere, apenas ziren-eta ikusten.
|
2020
|
|
Hamabostean behin, elizako Ama Doloreetakoaren aldarea garbitzen laguntzera joaten zen harekin, eta kaputxinoek ostien hondarrak ematen zizkien eskertzeko. Ez zituen luzaroan hartu etxekoandreak,
|
haiek
ez zutela beharrik eta goseak zeuden umeei emateko eskatu zien fraideei. Kalean ikusten zituzten umegorriak," aunque sea para un plato de patatas" esanez eskua luzatuta, ahora eramateko ezer ez zeukatela.
|
|
deitu egiten dituzte, haien izenak ozen esan. Eta deituak izan direnak, izen abizenez izendatuak (inoiz ez da izen bat hain propioa izan), kamionetara igotzen dituzte, bizkarrez bizkar loturik; gizon
|
haiek
ez dute elkar ezagutzen, baina heriotzaren atariko gatibutasunak eragin ohi duen elkartasun automatikoan bizi dira, bizkarra bizkarraren kontra loturik, eta anaiaren berotasuna sentitzen dute, ez aitarena, ez amarena?, anaiarena, elkarrekin hiltzera daramatzatelako. Hotzikarak sentitzen dituzte, batak bestearena, besteak batarena, eta hankak eta eskuak lotuta sartzen dira kamionetara.
|
|
Apenas dirudien guztiz itxitako biderik dagoenik harentzat, ezta oligarka batekin ezkontzekoa ere. Gauetan irteten denean, gizonezkoek arrunkeria iraingarrienak botatzen dizkiote kalean, eta garbi dago, beraz,
|
haiek
ez dutela Marianne desiratzeko lotsarik, oso kontrara baizik. Eta unibertsitatean, askotan, iruditzen zaio ez dagoela mugarik bere garunak egin dezakeenarentzat, sartzen dion guztia sintetiza dezakeela, buru barruan makina indartsu bat edukitzea bezala da.
|
|
Ericek ate aldera keinu egiten du buruarekin, mutil zaharrago batzuk iritsi direlarik. Teorian,
|
haiek
ez lukete han egon behar, bakarrik txartelarekin sartu ahal izango zela esan zuen diskotekak. Mariannek ez daki zein diren, norbaiten nebak edo lehengusuak beharbada, edo institutuko diru bilketako ekitaldietara joatea gustatzen zaien hogeitaka urteko mutil batzuk, besterik gabe.
|
2021
|
|
Kezkatu xamar ninduzun udako erritmoarekin. Elenek Xabiren aita sermoi
|
haiek
ez zituen batere gogoko, are gutxiago Xabi lagun mina Aneren senar bilakatu zenetik hirurak elkarrekin zeudela biei batera botatzen zizkienak. Gogoz kontra entzun zion begirada barandaz kanpoko trenen joan etorrian jarrita.
|
|
–Senar emazte
|
haiek
ez dute ondorengorik, ordea! Zeuk esan didazu lehentxeago erroldan ez direla abizen horiek batera agertzen.
|
|
Uda guztietan ateratzen zen gai hura hizketaldiren batean, eta ez beren artean bakarrik, herriko jendea zatituta baitzegoen. Alde batean alkatearen aldekoak zeuden (ia denak, alkateak zer edo zergatik ateratzen baitzuen gehiengo osoa beti, hauteskundea joan hauteskundea etorri), eta
|
haiek
ez zuten gaizki ikusten luxuzko urbanizazio bat egitea, udalaren asmoa zen bezala (alkateak milioikada batzuk irabaziko zituen, noski, orubearen jabea zenez). Eta beste aldean proiektuaren kontrakoak zeuden; oso gutxi ziren, lau katu (aita haietako bat), eta inguru hura berreskuratu eta hondartza luzatu nahi zuten, ontziola eraiki baino lehen zegoen bezala utzi dena, herritar guztiek toki hartaz disfrutatu dezaten.
|
2022
|
|
...atu eta Arnaud hil egingo litzateke, Schreber presidenteagan pentsatzen dut, bere zain kosmogonian, eta Jainkoa besarkatzen duela, Schreber, mundua giza arraza berri batez birpopulatu nahi izan zuen azpisugea, gizon horiengan pentsatzen dut, zoraturik zeuden, baina haien zorotasuna nire zorotasunetik urrun da, titiak jasotzea eta ilea harrotzea dira nire kezkak, haien kezketatik urrun nabil, gizon
|
haiek
ez zuten denborarik emakumeak aurretik igarotzen ikusteko, bazuten egiteko hoberik, eta sinetsi gero, ongi legoke haien modura deliratzea, unibertsoaren beste aldetik helduko diren erantzunak ematea geure buruei, zer naizen errebelatuko didan hori izarretan deszifratu litzatekeelako, ederra litzateke hostoen kraskatze txikiena ere niri zuzendua balitz, neure lekua seinalatuko balit, neure zoria, ...
|
|
...n hatsankak irudika  tzen, haren dibanean etzaten bainaiz bera nirekin elkartzera balihoa bezala, alegia, lanbide honetan ikusiko ez ditudan gizon horiengan guztiengan pentsatu nezake, haiek ez baitira putetara joaten, haiek ez, haiek nahiago dituzte liburuak, hitzen eta kontzeptuen bidez gozatzen dute, hartzen dute atsegin, botere gosearen eta betiereko itzuleraren izarretako espazioaren bidez,
|
haiek
ez dute nigan pentsatzen, astunegia natzaie haragiz, handiegia, eta hitz egiten hasten naizenean batzuetan gogaikarriegia naiz, ohar inkoherenteak eta ezordukoak egiten ditut, desiratua den gorputz honi buruzko oharrak dira guztiz gehienak, behar den guztiaz osatutako gorputza eta bat egiten ez duena hala ere, aldi batetik bestera, egun batetik bestera, gorputz hori inoiz ez da lehengoa bera, geh... Eta ez pentsa nik arau horri ihes egiten diodanik, espezierik okerreneko emakumea naiz, emakumeak bezala jokatzen duen emakumea, hankak gurutzatzen ditudanean ezkutuka ageri den azpiko galtza gorri txikiaren detailerik inork ez dezan galdu seguru dagoena, inorentzako sekreturik ez duen emakumea, ez, burutik pasatzen zaidan guztia unean bertan erakusten du nire larruazalak, nire ideien segida istantean bertan islatzen zait aurpegiko azalean, nire pentsamenduak pudorerik gabe hedatzen dira, inork haiek gidatzeko moduan, puta naiz eta halaxe dagokit, hari batetik zintzilikatutako txotxongilo bat, baten batek bere zakilaren muturrarekin darabilena, inork ez dezala pentsa nire haur  tzaroa gaztelu zoragarri dorre altuekiko baten zimentu izan zenik, eta handik etsaia etortzen ikusi zitekeela konkistagai zen erresumaren mugak urrunago eramateko, ezta hurrik eman ere, gehiago da hezurdura erdibidean gelditutako bat bere portzelanazko hauskortasuna baizik eduki ez duena, hautsezko destinu bat baizik ez, eta nolanahi ere zer pentsatu asko dago, espazio huts gehiegi bete behar da, hortxe da nire aitaren Bibliako gatzezko estatua, desegiten ari da pixkanaka pixkanaka urtaroen joanarekin, edo hiltzen diren izarrak, hilagatik ere haien argia ez zaigu hemendik hiru milioi urtera baizik helduko, japondarren asotsa Tokion, jendetza garrasika irudi azkarren bidez ikusia, goitik, King Kongen gailurretik hiriari gainbegira eta haren urratsak, lehenengo urrats bat eta gero bestea, zorutik ikusiak erakutsiz, iheska doanaren ikuspegitik, hortxe nire lehengusinaren eskizofrenia, koloreek hitz egiten diote, eta horra nire zorigaitzaren ezdeusa galaxien talkarekin alderatuz gero, edo bere bidean planetak suntsitzen dituzten zulo beltzak eratzearekin alderatuz gero, horra zergatik ez duzun nigandik istoriorik espero behar, edo salaketa bat, zer pentsatu asko baitago, eta ni ez naiz heltzen gauza guztiak esatera, zeren niri ideia bat baizik ez zait heltzen, ahoz gora etzandako putaren ideia, koito baten aukera eskainka bi hitzorduren artean, hankak Japoneraino zabalik, munduko azken muturreraino, non eguna gaua den eta gaua eguna, eta puta hau izan ninteke ni baina izan liteke ni ez izatea, izan liteke beste inor, izan liteke nor edo zer denaren irudi izoztua bezeroen bidean gurutzatzea, zernahi izan liteke, oinetakoa jantzitako oina edota piztiaren begirada, emakume hordiaren abandonoa edota horri higuina dion beste emakume baten erresisten  tzia, baina bai, egia da berezitasunak ditudala, zaletasunak, badira gauza batzuk gustatzen zaizkidanak eta beste batzuk higuin ditudanak, eta txortan egiten dudanean, adibidez, nahiago dut txakurtxoaren jarrera, aukeran nahiago dut horma zikinari begirako txakurtxoa izan, atzean bi organok bat egiten dutela, gorputzetik aparteko bi sexu, giza borondate batekin ikustekorik ez balute bezala, ikustekorik ez nirekin, nire buruarekin, nirea ere ez dena zeren bat egite horretatik albait urrunen baitago nire burua, gogamenez, esan nahi dut, ez naute ni bereganatzen, ezta nire zirrikitua ere, emakume izateaz duten ideia bereganatzen dute, emakumearen sexuaren jokamoldeaz duten ideia, baina bost axola hori zeren txakurtxoaren jarrera honetan errazagoa zait bezeroak ez besarkatzea, haiek nire gainean daudela ez dut pentsatu beharrik, eskuz laztandu nazakete, asko gustatzen zaizkit eskuak zeren hotzago da, gauza gutxiago inplikatzen du horrek eta gainera burua beste inon ibili nezake, berriketan, bizialdia izan litzatekeen saga irudikatzen, adibidez, edo, bezeroaren hatsanken ordez, filosofiako irakaslearen arnasestuak irudikatzen, irakaslea niri egia errebelatzera balihoakit bezala, edo psikoanalistaren hatsankak irudika  tzen, haren dibanean etzaten bainaiz bera nirekin elkartzera balihoa bezala, alegia, lanbide honetan ikusiko ez ditudan gizon horiengan guztiengan pentsatu nezake, haiek ez baitira putetara joaten, haiek ez, haiek nahiago dituzte liburuak, hitzen eta kontzeptuen bidez gozatzen dute, hartzen dute atsegin, botere gosearen eta betiereko itzuleraren izarretako espazioaren bidez, haiek ez dute nigan pentsatzen, astunegia natzaie haragiz, handiegia, eta hitz egiten hasten naizenean batzuetan gogaikarriegia naiz, ohar inkoherenteak eta ezordukoak egiten ditut, desiratua den gorputz honi buruzko oharrak dira guztiz gehienak, behar den guztiaz osatutako gorputza eta bat egiten ez duena hala ere, aldi batetik bestera, egun batetik bestera, gorputz hori inoiz ez da lehengoa bera, gehiegi oroitarazten dit nire ama larba, amorru biziz tiranizatzen eta indar betez erdeinatzen dut, halako batean ihes egin banio bezala.
|
|
Eta ez pentsa nik arau horri ihes egiten diodanik, espezierik okerreneko emakumea naiz, emakumeak bezala jokatzen duen emakumea, hankak gurutzatzen ditudanean ezkutuka ageri den azpiko galtza gorri txikiaren detailerik inork ez dezan galdu seguru dagoena, inorentzako sekreturik ez duen emakumea, ez, burutik pasatzen zaidan guztia unean bertan erakusten du nire larruazalak, nire ideien segida istantean bertan islatzen zait aurpegiko azalean, nire pentsamenduak pudorerik gabe hedatzen dira, inork haiek gidatzeko moduan, puta naiz eta halaxe dagokit, hari batetik zintzilikatutako txotxongilo bat, baten batek bere zakilaren muturrarekin darabilena, inork ez dezala pentsa nire haur  tzaroa gaztelu zoragarri dorre altuekiko baten zimentu izan zenik, eta handik etsaia etortzen ikusi zitekeela konkistagai zen erresumaren mugak urrunago eramateko, ezta hurrik eman ere, gehiago da hezurdura erdibidean gelditutako bat bere portzelanazko hauskortasuna baizik eduki ez duena, hautsezko destinu bat baizik ez, eta nolanahi ere zer pentsatu asko dago, espazio huts gehiegi bete behar da, hortxe da nire aitaren Bibliako gatzezko estatua, desegiten ari da pixkanaka pixkanaka urtaroen joanarekin, edo hiltzen diren izarrak, hilagatik ere haien argia ez zaigu hemendik hiru milioi urtera baizik helduko, japondarren asotsa Tokion, jendetza garrasika irudi azkarren bidez ikusia, goitik, King Kongen gailurretik hiriari gainbegira eta haren urratsak, lehenengo urrats bat eta gero bestea, zorutik ikusiak erakutsiz, iheska doanaren ikuspegitik, hortxe nire lehengusinaren eskizofrenia, koloreek hitz egiten diote, eta horra nire zorigaitzaren ezdeusa galaxien talkarekin alderatuz gero, edo bere bidean planetak suntsitzen dituzten zulo beltzak eratzearekin alderatuz gero, horra zergatik ez duzun nigandik istoriorik espero behar, edo salaketa bat, zer pentsatu asko baitago, eta ni ez naiz heltzen gauza guztiak esatera, zeren niri ideia bat baizik ez zait heltzen, ahoz gora etzandako putaren ideia, koito baten aukera eskainka bi hitzorduren artean, hankak Japoneraino zabalik, munduko azken muturreraino, non eguna gaua den eta gaua eguna, eta puta hau izan ninteke ni baina izan liteke ni ez izatea, izan liteke beste inor, izan liteke nor edo zer denaren irudi izoztua bezeroen bidean gurutzatzea, zernahi izan liteke, oinetakoa jantzitako oina edota piztiaren begirada, emakume hordiaren abandonoa edota horri higuina dion beste emakume baten erresisten  tzia, baina bai, egia da berezitasunak ditudala, zaletasunak, badira gauza batzuk gustatzen zaizkidanak eta beste batzuk higuin ditudanak, eta txortan egiten dudanean, adibidez, nahiago dut txakurtxoaren jarrera, aukeran nahiago dut horma zikinari begirako txakurtxoa izan, atzean bi organok bat egiten dutela, gorputzetik aparteko bi sexu, giza borondate batekin ikustekorik ez balute bezala, ikustekorik ez nirekin, nire buruarekin, nirea ere ez dena zeren bat egite horretatik albait urrunen baitago nire burua, gogamenez, esan nahi dut, ez naute ni bereganatzen, ezta nire zirrikitua ere, emakume izateaz duten ideia bereganatzen dute, emakumearen sexuaren jokamoldeaz duten ideia, baina bost axola hori zeren txakurtxoaren jarrera honetan errazagoa zait bezeroak ez besarkatzea, haiek nire gainean daudela ez dut pentsatu beharrik, eskuz laztandu nazakete, asko gustatzen zaizkit eskuak zeren hotzago da, gauza gutxiago inplikatzen du horrek eta gainera burua beste inon ibili nezake, berriketan, bizialdia izan litzatekeen saga irudikatzen, adibidez, edo, bezeroaren hatsanken ordez, filosofiako irakaslearen arnasestuak irudikatzen, irakaslea niri egia errebelatzera balihoakit bezala, edo psikoanalistaren hatsankak irudika  tzen, haren dibanean etzaten bainaiz bera nirekin elkartzera balihoa bezala, alegia, lanbide honetan ikusiko ez ditudan gizon horiengan guztiengan pentsatu nezake, haiek ez baitira putetara joaten, haiek ez, haiek nahiago dituzte liburuak, hitzen eta kontzeptuen bidez gozatzen dute, hartzen dute atsegin, botere gosearen eta betiereko itzuleraren izarretako espazioaren bidez, haiek ez dute nigan pentsatzen, astunegia natzaie haragiz, handiegia, eta hitz egiten hasten naizenean batzuetan gogaikarriegia naiz, ohar inkoherenteak eta ezordukoak egiten ditut, desiratua den gorputz honi buruzko oharrak dira guztiz gehienak, behar den guztiaz osatutako gorputza eta bat egiten ez duena hala ere, aldi batetik bestera, egun batetik bestera, gorputz hori inoiz ez da lehengoa bera, gehiegi ...n hatsankak irudika  tzen, haren dibanean etzaten bainaiz bera nirekin elkartzera balihoa bezala, alegia, lanbide honetan ikusiko ez ditudan gizon horiengan guztiengan pentsatu nezake, haiek ez baitira putetara joaten, haiek ez, haiek nahiago dituzte liburuak, hitzen eta kontzeptuen bidez gozatzen dute, hartzen dute atsegin, botere gosearen eta betiereko itzuleraren izarretako espazioaren bidez,
|
haiek
ez dute nigan pentsatzen, astunegia natzaie haragiz, handiegia, eta hitz egiten hasten naizenean batzuetan gogaikarriegia naiz, ohar inkoherenteak eta ezordukoak egiten ditut, desiratua den gorputz honi buruzko oharrak dira guztiz gehienak, behar den guztiaz osatutako gorputza eta bat egiten ez duena hala ere, aldi batetik bestera, egun batetik bestera, gorputz hori inoiz ez da lehengoa bera, geh...
|
|
Zurezko panpina haiek hitz egiteko gai ziren, bai, baina zerbait falta zitzaien. Zurezko panpina
|
haiek
ez zuten espiriturik, ez zuten arimarik.
|
2023
|
|
Gizon gosetu batek ezin dik pentsatu. John-ek jarritako eranskinen bidez, lurrun beroa galdararen erditik igo eta bizkorrago berotzen zen eta nahastura lehenago hasten zen irakiten eta hondoa ez zen kiskaltzen, pieza osoan zehar eta goiko aldean gutxienez bi milimetroko zirrikituak behar zituen, lurruna haietatik irten zedin borborka hastean; zulotxo
|
haiek
ez zuten elkarrengandik gertuegi egon behar, gutxienez hiru edo lau zentimetroko tartea utzi behar zen, bestela piezak sendotasuna galduko baitzuen eta deformatu egingo baitzen. John tresna haiek egiten hasi aurretik, Brinovc ek lastoa jartzen zuen galdaren hondoan, lodi, gero urez estali eta nahastura gehitzen zion bete arte, lastoa hariduna izaki ez zen igotzen nahasturaren gainera destilatzerakoan, baina lastozko oheak trinkoa behar zuen izan nahasturaren zatirik trinkoenak azpira igaro ez zitezen; noski, lastoak ez zuen lizunik eduki behar, ez eta belar txarren arrastorik ere, likoreari dasta txarra ematen baitzioten; beltzek bereizten zuten lastoa, Rozinaren begirada zorrotzaren pean, edozer zakarrez garbitu arte, eta azkenean Rozinak usaina hartzen zion, ea kirats motaren bat nabaritzen zuen.
|