|
2001
|
|
|
Hogeita bost urte nituen hiriaren erdian alokatu nuenean etxea, Daniela eta honen amona Teresarekin partekatua. Eta garai hartakoa da amaren azken kasetea, goiz lanbrotsu batean
|
gure
pisuko atean ezustean agertu zenekoa. Neurea bakarrik nuen ahots sakon eta lodiak aurpegia erakutsi zidan, eta egun hartan are gehiago maitemindu nintzen nire ametsetako irudiaz.
|
|
2009
|
|
|
Egoera aprobetxatzeko tenorean nengoen. Hutsik egongo zen
|
gure
pisua Madrilen neramatzan hiru hilabeteetan lehenengo aldiz. Gabi, lanbide ezagunik izan gabe logelak azpi alokatzen zizkigun kabroia (pisuaren jabea bera zela sinestarazi zigun), eskiatzera zihoan (gure diruarekin) etxean sartuta (eta alokairua kobratu gabe) zeukan errubia piercingdun horrekin.
|
|
|
Nahiz eta garai hartan nik Txaberri ezer aurpegiratu ez. Hortxe gaude, beraz, Donostiako
|
gure
pisuan. Txaberren hortzak zuriak dira eta nik ile luzea daukat.
|
|
|
Berri horiek guztiak
|
gure
pisuan sartzen ziren, gurekin bizi ziren boladatxo batez, baina ez zuten inondik inora gure bizitza oztopatzen, apenas komentatzen genituen, dena jakintzat ematen zen, ikusitzat. Txaberrek bakarrik erosten zuen egunkaria, eta eskuz esku pasa ohi genuen horrelako gauzak gertatzen zirenean, eta gero sukaldeko zoruan olioa erortzen zitzaigunerako lanpas gisa erabiltzen genuen.
|
|
2019
|
|
|
Ezer ere ez, nik uste. Ziurrenik,
|
gure
pisuaren modukoa izango da, baina gu heldu baino lehen zen bezalakoa. Gela hutsak.
|
|
2021
|
|
|
Sofatik altxatzeko nahiko lan egunez, ez bada casting bat egiteko hogei egunetik behin, EITBko estudioetan edo Victoria Eugenian edo Arriagan edo..., inoiz ez Euskal Herritik kanpo, zertarako, total, alferrik izango da eta; eta gauez ezin sartu izara artean, dela Juego de Tronos, Stranger Things, Sex Education, The End of the Fucking World, dela telefonoz ari dela bere lagunen batekin, dela Twitterren, Facebooken, Instagramen katramilatuta dabilela kasik eguna argitu arte. Eta hori dena, gero esateko niri, sofatik, kafe beroa eskuetan eta artean pijama gisa erabiltzen duen eta kuleroak doi estaltzen dizkion alkandora zabal urdin argi hori kendu gabe, zirimiriak Egiako
|
gure
pisuko leihoak nola zipriztintzen dituen begiratzeari utzi ostean, nik euritako galtzak janzten ditudala ikusirik: merezi al dizu?
|
|
|
Nagoreren hitzak eta zango amaiezin haiek buruan nerabiltzala egin nuen Egiako
|
gure
pisutik beherakoa, nire azeri lokaztuaren gainean indartsu. Aldapan behera, baita soldadurik zimelena ere.
|
|
2022
|
|
|
Fantomas, Hilotzen lapurra, Momiaren madarikazioa... Fantasia eta beldurrezko irudi haien atzean paretak hezetasunez belztuta zeuden, baina nik birritan pentsatu gabe emanen nuen Sarasate Pasealekuko
|
gure
pisua, bere bainu, jangela eta balkoi guztiekin, gela sekretu haien truke. Operako mamuaren bizilekua bezalakoa zen!
|