|
2003
|
|
|
Ez al dira konturatzen legea aldatuta Jainkoa bera aldatzen dutela eta Hura kontingente egiten? Eta ez al da
|
gure
Jainko hau, don Kosme, Jainkoa delako, hain zuzen ere, bakarra eta aldagaitza. Bestela ez bailitzateke Jainko izanen!
|
|
|
–Permin, entzun ezazu zer dioen
|
gure
Jainkoak: Fratres:
|
|
2007
|
|
|
Batzuk, dio Dawkinsek?
|
gure
jainkoaren arkeria hori konpontzen saiatu dira. Zertarako horretan nekatuko, ordea?
|
|
2009
|
|
|
M UNDUAREN SORTZAILEA DA, ala gure hiriraren aldezkari armatua, ala pobre eta zapalduen anaia eta begiralea, etab.,
|
gure
Jainkoa?
|
|
|
Handik aurrera banatu egin dira ordura arte bidaide izan ginen askoren bideak. Denok ere birpentsatu beharra edukiko dugu gure historia, gure kultura, gure fedea,
|
gure
Jainkoa. Aurre egin beharra edukiko dugu Europako influentzia intelektual eta sozialei.
|
|
|
–Gure Jainkoa garaile!?, hots, biba gu. Gero, egunen batean,
|
gure
Jainkoa ez da atera garaile, abarrikatu egin gaituzte arerioek. Orduan Jainkoa herriak juzgatzen eta zigortzen dituen epaile justu bilakatzen da:
|
|
|
Funtsean,
|
gure
Jainkoaren kontzeptua grekoa da: platoniko aristoteliko metafisikoa; eta mitoa, judua:
|
|
2011
|
|
|
Baina, garai hartan ni ere gazteagoa eta?, gogoa eman zidan esateko: «Ez, baina
|
gure
Jainkoak ez zuen zure adina, eta ez zekien zer zen zurea bezalako lunbagoa edukitzea». Ni bai bihurria, ezta?
|
|
2012
|
|
|
Ilunabarrean leihoak irekitzen nituen, aurreko ibaian lamiak kantatzen entzuteko. Egun batean lamia horiek gaztelura gonbidatu nituen, eta, mahai handi baten inguruan jarrita, lamiak gure arbaso zaharren,
|
gure
jainkoen, gure patriarka guztien berri ematen hasi ziren. Kontatu zidaten arbaso horiek egun batean etorriko zirela gugana, herri honi ukitu bat ematera, behin betikoz salba zedin.
|
|
|
Arreta handiz entzuten zidan, eta atsegin handiz hartu zuen Jesukristo gu salbatzeko bidalia izatea, eta baita Jainkoari otoitz egiteko era ere, eta Hura zeruan zegoen arren, guri entzuteko gai izatea. Egun batean esan zidan
|
gure
Jainkoak eguzkitik harantzago entzuten bagintuen, Benamuckee baino handiagoa izan behar zuela nahitaez, bera ez baitzen oso urrun bizi eta halere ez baitzien entzuten, baldin eta bera bizi zen mendietara harekin hitz egitera joaten ez baziren. Galdegin nion ea inoiz joan zen harekin hitz egitera.
|
|
|
–esaten zion bizkarrean xafladaka?; zu bezalaxe egona naiz, neu ere! Nire emaztea, gaixo hura, hil zitzaidanean, landetan zehar joaten nintzen bakarrik egotearren, edozein zuhaitzen oinean etzaten nintzen, negar egiten nuen,
|
gure
Jainkoari dei egiten nion, ergelkeriak esaten nizkion; arbaztetan ikusten nituen satorrak bezala egon nahi izango nukeen sabelzola harrez josirik, lehertuta, alegia. Eta pentsatzen nuenean beste batzuk momentu horretan bertan beren emaztetxoekin zeudela elkarren kontra besarkadan loturik, nire makilaz lurrean egundoko danbatekoak jotzen nituen; ia ia eroturik bainengoen, ez nuen jan ere egiten; tabernara joatea pentsatze hutsak nazka ematen zidan, ez zenuke sinetsi ere egingo.
|
|
|
Ni, bikario saboiarraren Fede aitorpenaren eta 89.eko printzipio hilezkorren alde nago! Eta ez dut noski ametitzen
|
gure
Jainkoaren gizontxorik makila eskuan bere baratzean paseatzen dabilenik, bere lagunak balea sabeletan ostatatzen dituenik, garrasi bat boteaz hil eta hiru egunen buruan berpizten denik: gauza zentzugabeak beren baitan, eta, bestalde, fisikako lege guztien kontrakarrekoak zeharo; eta honek, bide batez, frogatzen dizu, apaizak betiere ezjakinkeria nabarmen batean murgildurik egon direla, eta herriak ere beraiekin batera hortxe hondoratzen saiatzen direla.
|
|
|
Zu ikusi ote zintuen galdetu nion, ezetz esan zidan, baina bi abere ikusi zituela ukuiluan, hortaz nik ateratzen dut ongi ari dela lanean. Hala hobe, haur maiteok, eta
|
gure
Jainkoak bidal diezazuela pentsa daitekeen zorion oro.
|
|
2015
|
|
|
–Goian bego
|
gure
Jainkoaren babesean! –erantsi du Jakitunak zerura begiratu eta gurutzearena egin bitartean.
|
|
2017
|
|
|
Baina ez al da hori beste esklabotasun suerte bat? Geure burua sakrifikatzea ideia baten alde, gure arrazaren alde,
|
gure
Jainkoaren alde. Ala zenbat eta ugazaba gorago hainbat luzeagoa ote da gure esklabotasunaren soka?
|
|
|
–Bedeinkatua dela
|
gure
Jainko Jauna menderen mendetan, amen!?.
|
|
|
Barka ezazu bada, totelaren idaztankera. Beste gaitz bat dela esan dut arestian, baina ez dakit ez ote den gaitz bera, ez ote zaidan zabaldu buru gogoetatik soin ataletara; gorputz arimak bi iruditu arren bat bakarra dituzu-eta, beste era batera,
|
gure
Jainko jauna bat eta hiru batera den antzera. Hala, gorputz eritasunek jotako gaixo asko eta asko gogo bihotzez ahul, ezertarako gogorik eta bizi-pozik gabe gelditzen diren bezala, ez da harritzekoa bada, buruan mila kezka eta bihotzean hamaika zemai eta zalantza dituen kristauak gorputzean ere igartzea bere gaitza.
|
|
|
Hala berean, dotrinan txikitatik behin eta berriz egitearen poderioz hazkurari hatza ematea bezain senezko eta berehalako bihurtu diren keinu, errepika, hitz eta itxura kristau horiek denek, zenbateraino adierazten dute bihotz barruko sinesmen zindo eta jokabide zintzoa? Iraizean bezala oguzi ohi ditugun bedeinkapenek pozten eta goraltzen ote dute, den mendrena badarik ere,
|
gure
Jainkoa. Ezetzean nauzu.
|
|
|
|
gure
jainkoak
|
|
2018
|
|
|
Euskalbar da
|
gure
jainko partikularra, ia egunero joaten natzaio galdezka zalantza existentzial batekin, ez da txiste bat; gure existentzia kolektiboa hizkuntzaren iraupenarekin dago lotua erabat, baina baita gure existentzia intimoa ere: hiztegietan agertzen ez diren hitzak esaten ditut (erdoka, landura), eta horrek halako harrotasun bat ematen dit, eta aldi berean maila bereko arroztasun bat?, eta oraintxe bertan ere hala etorri natzaio, larri, galdezka:
|
|
2019
|
|
|
Alde eta aldi guztietan, gizonek garbi erakutsi dute nola gogobetetzen dituen kreazioaren errege sentitzeak. . Bedeinkatua izan bedi
|
gure
Jainko Jauna eta mundu guztietako Jauna, ez bainau emakume egin?, esaten dute juduek goizeko lehen otoitzetan; haien emazteek, berriz, honela murmurikatzen dute, etsi etsian: –Bedeinkatua izan bedi Jauna, bere nahiaren arabera egin bainau?.
|
|
|
isiltzen dira jendearen zaratak; kanpaiaren txilina, haizearen ulua, zuhaitzen eta ibaiaren zurrumurrua, txori baten hegal zafla, horiek dira munduaren ahotsak, oraindik entzuten direnak; eta gure gainean izar eternalak beren bidean, Kreatzailearen borondatez. Sarri pentsatu ohi dut
|
gure
Jainkoak sortu zuela gizadia, eta hark sortuak direla izarrak ere; ordea, han goian betiereko ordena eta obedientzia dira nagusi; hemen behean, asaldura, liskarra eta nahasmendua. Non zaude?
|
|
|
Gauero gauero amets bera! Amets ederra, bai, baina, laudatua izan bedi
|
gure
Jainkoa, amets bat besterik ez.
|
|
|
|
gure
jainkoak",
|
|
2021
|
|
|
–Bai,
|
gure
jainko partikularra –egin du zurrumurru Martinek. Entzun da eta ez da entzun.
|
|
|
–Ene Ama Maria! –xuxurlatu zuen– Horra hor,
|
gure
Jainkoak guretzat dauzkan Zeruko belardi berdeak!
|