2004
|
|
Euskal Herriko enpresen presentzia oso handia. Urola aldetik, Plazentzi aldetik, Bergara aldetik, Durangaldetik…
|
gure
aitak esan zidan: " Hemen kontuak egiten hasiko bagina, seguru asko, kopuru aldetik Euskal Herritik etorritakoak oso goian egongo ginateke".
|
|
–Bada,
|
gure
aitak esaten du beldurti hutsak direla pelutxeekin eta lo egiten dutenak. Nik ez dut beharrik, eta Loti Ederrak baino hobeto egiten dut lo.
|
2007
|
|
Gure aitak baso behiak edukitzen zituen, eta baso zekorrak ere bai batera eta bestera, eta baso zekorrak adarrak izaten zituen. Eta
|
gure
aitak esan zion Jose Mariari," hi, albokak hik egin dituk?", eta bai, berak egin zituela. " Ba zekor bat zeukaat hiltzeko eta haren adarra eramango diat"," bai, ekarri!" Jose Mariak.
|
2008
|
|
Erantzuten dut: ez gara suizidatzen edo,
|
gure
aitak esan ohi zuen moduan, ez dugu geure burua suizidatzen, egintza horrek ez duelako kontrajardunik errazten; suizidioa, gehienean, post mortemeko estrategia komertzial hutsa izan ohi delako, eta gauza zentzudunegia, aukeran; edo bai... esan dezagun baietz, geure burua suizidatzen ari garela, baina modu bioenergetiko batean, hau da, ezarian eta oso pixkanaka.
|
2009
|
|
Martiña. Ez zuen, ez, nire izena
|
gure
aitak esaten zuen bezala ahoskatu: Martiñá, azkeneko silaban indar eginez, ernegatuta dagoenak mahaian esku kolpe bat joz esango lukeen moduan.
|
2014
|
|
–Ez,
|
gure
aitak zioen ez zirela dotoreak. Ez zihoazela ondo jatetxearekin.
|
|
Lotan sendatu zara. Gorputzak sendatu behar du pertsona,
|
gure
aitak esaten zuen. Gorputz inteligenteak...
|
2015
|
|
Gogoan dut behin mutil gazte bat heldu zela Laurak Batera, maleta hartuta, odontologia ikasteko asmoz. Ez zuen non lo egin, eta
|
gure
aitak esan zion: " Hi gure etxera!", eta gurean egin zuen urtea.
|
|
Ez dit egundo idatzi gure aitak egin zuen bisitaren berri ematen; egin beza, mesedez. Jainkoak nahi beza,
|
gure
aitak dioenez, artzapezpikuaren bisitariak egiten duen eran eta haren aitatasunak bere mojentzat egiten duen eran egin ahal izatea, horrek nahiko probetxu ekarriko bailuke. Halako garrez joanik, Haren Maiestateak lagundu besterik ezin dio egin.
|
|
Ez bidali berorrek Frantziskori, niri baizik, nik egingo baitut ordain-agiria; izan ere, beldur naiz ez ote dituen beste gauza batean gastatuko, batez ere orain ezkondurik dagoela. Ez nuke nahi ezergatik kezka dadin, baina
|
gure
aitak esaten dit moja batzuk hor sartzekotan direla, eta saia bedi haiengandik lortzen. Nik baratze handiagoa izan dezatela nahiko nuke, Beatriz okupatuago egon dadin.
|
|
2 Oso atsegin izan zaigu emakume zahartxoek
|
gure
aitari buruz diotena, eta Jainkoa goresten dut bere sermoi eta santutasunaz lortzen dituen fruituengatik; santutasun hau hainbestekoa izanik, ez naiz harritzen arima haietan eragina izateaz. Idatz biezat berorren agurgarritasunak zer den, poz handia emango baitik jakiteak.
|
|
2 Mojei dagokienez,
|
gure
aitak esanda utzi zuen, nire ustez, Beatrizen ama sar zedila, eta ni biziki poztu nintzen, eta beraz, ongi egingo du hartzean eta eman diezaioke abitua zori onean, niretzat benetan pozgarri baita, eta esan nik beraren ondoan izan nahiko nukeela. Beatrizen profesa, nik dagoeneko idatzia diot emateko, nik esango baitiot gure aitari, eta erregutu nire alde, eta ez nadila ahaztu egun hartan.
|
|
9 Nik, egiaz, ez dakit nortzuk diren joan zirenak, ongi ezkutuan izan baitute niri eta
|
gure
aitari esan gabe, ezta ez nuen uste berorren agurgarritasunak hortik hainbeste eramango zituenik ere; baina iruditzen zait berorrekin loturarik estuena dutenak izango direla. Oi egiazko obedientzia espiritua, norbait Jainkoaren ordezko dela ikustean, ez baita eragozpenik izaten hura maitatzeko!
|
|
Sekula ez genuen jakingo karta hartan zer esaten zuen. Dena dela, aitak hurrengo egunean ere eskolara bidali ninduen, eta oraingoan Doña Patroziniok gure auzokide Jon Lopategiri esan zion
|
gure
aitari esateko eskola ez dela bakoitzak nahi duenean joan eta nahi ez duenean ez, taberna bezala, sartu irteneko tokia, eta, beraz, gehiago ez joateko eskola hartara. Hori ikusirik aitak eskolaz aldatu ninduen, oraingoan Ariatzako eskolara.
|
2018
|
|
Abuztuan herrixka eta parrokia gehienetan ospatzen zituzten feira eta erromeriak ziren egunen monotonia apurtzen zuten bakarrak. Baina,
|
gure
aitak zioenez, gerra osteko azoka eta ospakizun haiek ere triste eta ilunak ziren, gerra aurrekoekin alderatuta. Eskasiaren garai hartan ez zegoen salerosketarako gauza handirik, ezta ezer ospatzeko zio askorik ere, eta ematen zuen berunezko geruza batek hartzen zituela festa guztiak.
|
2019
|
|
“ ¡ Uy, qué guapa! ” nire ahizpari begira; “ ¡ Uy, qué guapo! ” nire anaiari begira. Eta gero isildu egiten ziren, eta
|
gure
aitak esaten zuen: “ ¡ Es muy lista!
|
2021
|
|
Da guri zegaitik e" zeunskuen holakorik permitidu? Nik gogoratzen deutset gure aitagaz gauza bardina gertatu ohi jatala, eta zelan
|
gure
aitak esaten eustan: Zuek eztakixue umeak hazten.
|
|
Nirea, ordea, oso gauza berezia, baliteke bitxi samarra, begitantzen zait. Esan bezala, gure aitak umetan Steinwick piano bat ekarri zigun etxera, ez dakit ba nik zenbat aldiz eskatuta berez musikazale porrokatua zen gure amak, oso fina, bere gustu guztietan
|
gure
aitaren esanetan, bere hain leinu prestuari zegokionez, Garizabaldarrak beti gogoan zituela, ustezko finak, bai, jauntxo garbiak, besterik ez. Orduz geroztik pianoa lagun min izan nuen, pianoaren aurrean kalean baino ordu gehiago ematen nuen, eta nire amak horrela agintzen zidalako ez ezik, sarritan ere nire gogoa zen, pianoak eskaintzen zidan plazerra oso gutxitan aurkitzen bainuen kaleko lagunekin, jolasean zein solasean.
|
2022
|
|
Eta Korrika da gure ama gau eskolan euskara irakasle, edo kilometroak lurrean marrazten, edo AEKren aldeko txosnan bokatak egiten, edo gauean amona atondu ostean ikasleen idazlanak zuzentzen. Korrika da
|
gure
aita esanez, «badator Korrika!» hura hasi baino hilabete bi edo hiru lehenago, amaren ausentzia deskribatuz. Korrika da aitita Balendinen argazki mitikoa atzean Ardatz duela ahoan txupatxusarekin.
|