2006
|
|
Bihurgune berri bat hartzean, ermita txiki bat ikusi
|
genuen
ibai ertzeko harkaitz gainean. Urre koloreko gurutzea ikusi nion tontorrean, eta larritu egin nintzen; une hura nonbait bizi izan nuen nik, hura guztia ezaguna egin zitzaidan, amets batean bezala.
|
|
Ate nagusia ireki ziguten. Inork ez zigun jarraitu, bakarrik egin
|
genuen
ibairako bidea, gaztainadia zeharkatuz. Labain egin zuen Margaritak eta eskua eskaini nion.
|
2009
|
|
Langarpean zeharkatu
|
genuen
ibaia, gure zaldiei uhaletatik finki kontuta. Bertze aldean zangoa lehorrean pausatu bezain agudo zaldun talde tiki bat agertu zen laino artetik.
|
2010
|
|
Batzuetan, barku bat ikusten
|
genuen
ibaian, kablearekin lotuta ontzi txiki bati, goraka edo beheraka, itsasorantz edo hiri barrurantz. Barkuek tutua jotzen zuten, eta guk 10.000 panfleto gordetzen zituzten kartoizko kaxei begiratzen genien.
|
2011
|
|
Azken kamioiaren zain egon nintzen. Zubiak oso gaizki zeuden eta kostata pasa
|
genuen
ibaia kamioiekin, baina, azkenean, argitu aurretik iritsi ginen bidegurutzera. Bartzelonara jarraitu genuen presarik gabe, bi kamioitan utzi zuten janaria hartu baikenuen eta egun batzuetarako bagenuen jatekoa.
|
|
Ondo samar zebiltzan eta arratseko ordu bata aldean Bidasoa ibaian ginen. Denbora franko galdu
|
genuen
ibaia galtzontzilotan eta arropa eskuan generamala pasatzen, eta orduan esan genien mugan geundela eta momentu erabakigarria zela. Trenbidea pasa eta errepidea zeharkatzerakoan hogei metrora postuan zegoen karabineroa garrasika hasi zen:
|
|
Handik egun batzuetara bost iritsi zirela esan ziguten (1942ko urtarrilaren erdialdera). Zirimiria ari zuela atera ginen, baina ongi zeharkatu
|
genuen
ibaia. Erlaitzera iritsi ginenean, ordea, geldiarazteko oihu egin zigun kuartelean egon beharrean askoz lehenago, errepidetik ehun bat metrora, zegoen soldadu talde handi batek.
|
|
Tabernatik emisorearekin atera zen Franko, baina berrehun metro ibili ondoren lurrean utzi zuen, eta, Okamikak hartzeko keinurik egin ez zuenez, nik eraman nuen Bidasoaraino. Goizeko ordu bietan zeharkatu
|
genuen
ibaia eta esan nien ezin nuela gehiago. Sareak orduan erabiltzen zuen baserria, hura ere Oletan bertan zegoena, oraindik hiru ordura zegoen, eta orduan Okamikak hartu zuen emisorea bizkarrean, baina bideak mendian gora egiten zuen eta ordu laurden batez eraman ondoren gelditu egin zen.
|
2012
|
|
Haiekin joateko baimena erregutu nion, lurralde hura ikusi eta ahal nituen aurkikuntzak egiteko. Lehorrera iritsi ginenean, ez
|
genuen
ibai edo iturbururik ikusi, ezta biztanle arrastorik ere. Gure gizonak, orduan, hara eta hona ibili ziren itsasertzetik ea ur gezarik aurkitzen zuten, eta ni, bakarrik, milia bat inguru ibili nintzen beste alderantz, non landa guztiz idorra eta harkaiztsua zela ikusi bainuen.
|
2016
|
|
Ez
|
genuen
ibaia gurutzatu.
|
2017
|
|
Mesedeetako zubitik zeharkatu
|
genuen
ibaia, Nasa kaletik jarraitu genuen aitaren lagunaren lokalera.
|
2018
|
|
Ahaztu baino, inoiz ez gara jabetu haren balioaz. Gure garaian, ez genuen kultura ekologikorik, baina harreman estuagoa
|
genuen
ibaiarekin, gure jolaslekua zelako hura. Hala ere, gertuko gauzak ez ditugu preziatzen, beti gertatu ohi den bezala.
|
|
Udazkena zen Belarri Makur eta ni gure abentura bidaia luzetik itzuli ginenean, eta hurrengo negua nahikoa epela izan zen. Maiz joaten nintzen nire behinolako zuhaitzeko etxera, eta sarritan aritzen nintzen bila ahabien paduraren eta Belarri Makurrek eta biok marineltza asmatu
|
genuen
ibai ahoaren artean zegoen lurralde osoan; baina ez nuen Zaluren aztarrenik aurkitu. Desagertu egin zen.
|
|
Hara joan zen nonbait, taldetik falta izan zen lau urteetan. Enbor gainean igaro
|
genuen
ibaia, eta labar zabal baten oinean lehorreratu ginen. Labarraren gorenean beste bizileku bat aurkitu genuen, iristen oso zaila eta behetik begiratuta ia ezkutua.
|
|
Gure haitzuloetatik alde egin ondorengo bigarren egunean, gosaldu ondoren, Belarri Makurrek ibairaino jarraitu zidan zuhaitzen artetik. Ahabien paduratik ibaiadar bat lotzen zitzaion lekuan topatu
|
genuen
ibaia. Ibai aho hura oso zabala zen, eta urik ia ez zebilen.
|
2019
|
|
arraina erosi egiten genien, gero gure" pinazan" su ttiki batean erre eta jateko. Hiru egun nabigatu
|
genuen
ibaian, dendatxuetan lo egitera bazterrean gelditu eta. Gibelat gelditu zen Niger ur padura, mila motako arrain eta txoriekin.
|
2021
|
|
SHEPHERD JAUNA: Garai batean, zenbat jende utzi
|
genuen
ibaian itotzen, behar bezala lagundu gabe... eta gaur, bareak ere onartuko genituzke!
|