2008
|
|
Batzuetan errefuxiatuengana, guregana hurbiltzen zen. Ardoren bat pagatzen genion, barre egiten
|
genuen
bere lepotik eta gero pikutara bidaltzen genuen.
|
|
–Horri buruz hitz egin
|
genuen
bere momentuan, Teresa. Zuk ikasi.
|
|
Gure alabak Feng Fu Han zuen izena, baina gogoan dut izena ezin izan nuela ondo entzun. Astearterako jarri ziguten hitzordua eta orduan izango
|
genuen
bere aurpegia ikusteko aukera.
|
2010
|
|
Iniziazio bataiotzat hartzen
|
genuen
bertan sartzea, edo etorkizunean atsotzar ez bihurtzeko garantiatzat gutxi gorabehera. Jakin minak jotako gaztea izanda, nahitaezko geltokia zen; edo etxeko egongelaren luzapena, asper asper egindakoentzat.
|
|
Nire izena Arregi baita, Erroman bizi naiz, eta nik ere, zure pertsonaiak bezala nire lana Vatikanon egiten dut". Barre zabal bat egin zidan berehala eta elkarrekin aipatu
|
genuen
bere liburuak nitaz izaniko arrakasta. Liburu horretan hain zuzen ere, lehenengo orrietan Padre Ignacio Arregui izeneko jesuita bat azaltzen da.
|
|
Goizeko 4ak eta 3 minutu (06:03) eta ilargi betea orduantxe ezkutatzen. Atzo gauean ezin gozatu izan
|
genuen
bere talobetea, goialdea belztua baitzen ordu askotxotan. Bete betean alde egin digu goizean bistatik.
|
2011
|
|
Eta behin, ostatu batean, Antonekin eta biokin topatu, gure jantzi narrasak eta alproja itxura edo ikusi, eta ea lanik ba ote geneukan galdetu ziguan. Guk ezetz, eta ea nahi ote
|
genuen
berarekin jardun. Eta guk baietz.
|
|
Baina hilabete batzuk ospitaleratuta egon ondoren ongi samar utzi zuten. Ni aspertua nengoen hainbeste tren hartu beharrarekin eta herrian bertan hasi nintzen lanean zisterna lantegi batean, zazpietatik zazpietara eta larunbatetan bost orduz, baina eguerdian ordu eta erdiko atsedena
|
genuen
bertan bazkaltzeko; gainera, lantegia etxetik bi kilometrora zegoenez, oinez itzultzen nintzen.
|
2012
|
|
Mintegitik atera, eta telefonoa zegoen geletariko baterantz abiatu nintzen. Garbitzaileak ikusi nituen goiko pasabidearen mutur banatan lanean; eskaileretan behera eginda, elkar agurtu
|
genuen
bere bulegoan zegoen atezainak eta biok. Beste inor ez zegoela institutuan uste izan nuen, dbhko eskolak ordu bi eta erdietan amaitu baitziren eta Batxilergokoak, hirurak eta hogeita bostean.
|
2019
|
|
–Ferekatzeari utzi gabe, Ane nire gainean etzan zen eta ahoan musu eman zidan. Elkarri musuka jardun
|
genuen
berak ferekatzen ninduen bitartean korritu nintzen arte?. Zure txanda, esan zuen.
|
|
Eta gure iolak, Hosto oste8 izenekoak, astero astero eraman zituen Senaren ur azalean, Asnières eta Maisons Laffite bitartean, bost mutil zorioneko eta indartsu, paper pintatuzko itzalkin baten petik pertsona bixi eta buruarinak lemaz gobernatuak. Bera uretan pasea  tzera ateratzeko morroi arduradunak bagina bezala tratatzen gintuen gu; eta guk, denok, asko maite
|
genuen
bera.
|