|
2005
|
|
|
Atera garenean zain
|
genuen
andre zimurtsua, zeru koloreko arropa maiztua daroa, eta abarkak. Galegoz mintzo da, nire zapatetatik begi zoliak altxatu gabe.
|
|
2006
|
|
|
etengabe esnatzen zen, negarrez hasi, eta aita edo ama jaiki behar, umea besoetan hartu, lasaitu, eta berriz loak hartzeko. Lotara joan aurreko ipuinak izeneko liburu bat erosi genuen, pediatra katalan batena; lagunen eta familiakoen hamaika aholku jarraitzen saiatu ere bai; dena alferrik ordea, eta, besterik ezean, txanda sistema bat antolatu
|
genuen
andreak eta biok, gau osoan ez bazen ere bakoitzak hiruzpalau orduz behinik lo egiteko: gauaren lehenengo partean ni jaikiko nintzen umea lasaitzera, eta bigarrenean Aloña.
|
|
2011
|
|
|
Seten batzuk Georges Brassensen hilobira zihoazela, ikusi genuen, Paul Valeryrenera gutxi batzuk, eta oso bakanak bietara. Valeryren hilobian solas delizios bat izan
|
genuen
andre frantses batekin, poetaren bezain Gipuzkoako Getariaren ezagutzaile ona. Euskal Herria, ez zuen ulertzen, baina maite zuen.
|
|
2013
|
|
|
Hain justu, bortizkeria hura emakumeekin egindako lanaren ondorio izan zela uste dut: agerian utzi
|
genuen
andreok gai direla euren bizitzaren jabe bihurtzeko, eta gizon haiek ez zuten gustuko izan. Baina salatu ostean ez zen beste arazorik egon, mobilizazioak antolatu genituelako eta oso babestuta geundela ikusi zutelako.
|
|
2014
|
|
|
Gure azken taberna izango denaren ostean40 ordubete gehiagoz egiten diogu muzin etxerako ordua heldu dela onartzeari eta lauza umelen gainean alderrai abiatzen eta mintzatzen gara, bestalde gauaren nire parte maiteena dena, gominolazkoa dirudien luzapen zentzugabe hori, beti minez oroitzen dudan eszena urbanoa, unean uneko kide (ar) ekin egindako etxeratze ibilaldi amaigabea eta hari dagokion berbaroa, abenida hutsak, inorentzat ari ez diren farolak, Berlin ekartzen didate gogora, iruditzen zitzaidanean halako batean Skalitzerstrasseko zokoren batetik zeharo anatopikoki Ulises Lima41 agertuko zitzaidala begirada galduarekin eta Cesárea Tinajero izena zeramala bekokian idatzirik, edo Ferdinand Bardamu42 etengabeko lanturu ezkorrean AEBetarako itsasontzia non hartu behar zen galdezka, baina normalean kaleko saltzaile definiezinak besterik ez ziren izaten eta pizgailuak erosten nizkienean P-k esaten zidan, es increíble, igualito que en el Perú? eta gero trenaren zubiaren azpian43 topatzen
|
genuen
andre zarpailari P-k berak ematen zion bere zigarretetako bat musu truk, eta ondoren jada Warschauerstrasseko estaziora ailegatzeko aldapan gorantz, biok garraiatuko gintuen trenaren bila, nor bere Ringaren alderantz bata bestearen kontrako noranzkoan, P-ri aitortzen nion heriotzara gerturatzen nindoanerako nire plan sekretua zeru katolikoaren balizko existentziaren abarora itzultzea zela eta ord... eta amaieran beti nire izena bere modu berezi horretan ahoskatzen zuen, dardarka jartzen ninduen gisa hartan ebakiz, azentua behar ez zen tokian eginez.
|
|
|
Eta kantatuko
|
genuen
Andrea, debekatuta dago erretzea.
|
|
2016
|
|
|
Ikusi genuen hurrengo argira joan eta erreskatatu
|
genuen
Andrea, kokapen dinamikoko operadorea.
|
|
2018
|
|
|
–Gorpua, ekin zion Leok ostera? elizako frontoiari eusten dioten lau zutabe erraldoietako baten kontra zegoen jarrita, eta atzo Saint Michel iturrian aurkitu
|
genuen
andrearen itxura bera zeukan. Medikuak esan zigun gizon hura labankada batez odolustuta hil zela.
|
|
2023
|
|
|
«Eli, azken bala!». Estropada bukatutakoan, uretan ginela, arraunlarion artean komentatu
|
genuen
Andreak esandakoa. Azkeneko estropada zela esan nien.
|