|
2010
|
|
|
Notak hartzen ari naizelarik, ene arkatzaren punta barnera sartzen zait eta
|
ezin
dut gehiago idatzi. Kexu, arkatza inarrosten dut.
|
|
2018
|
|
|
" cadajo!..." Lantzari gaixoa beldurturik zen. " Don Tomas, nekaturik naiz!,
|
ezin
dut gehiago. Hemeretzi hil ditut".
|
|
2021
|
|
|
Bi: Demagun Julio Iglesiasen lagun talde batek, edo norbaitek,
|
ezin
duela gehiago jasan egoera hau. Ezin dituela Julioren eskubideak hain zapalduta eta bere ingurukoen samina hain piztuta ikusi.
|
|
|
Mendia eta biok hasi ginen gure igoera egiten. Tamalez, hain lodia zen elur azala, hankak elur pilotaz gainezka zituela eta, pattararen erdian zakurrak
|
ezin
zuen gehiagorik aitzinatu. Geratzen zen bidea egiteko, artzain baten moduan, nire besoetan hartu nuen.
|
|
2022
|
|
|
Koma egoeran da, larrua gris; burua, eskuineko begia, eskerreko eskua eta papoa bendatuak; gorputz guztia hodiz loturik, mekanika erraldoiz inguraturik. Behako bat aski izan nuen jakiteko, momentu horretan
|
ezin
nuela gehiagorik jasan. Bere arreba kasik trenputxartu zen, amak begiak malkoz beteak zituen.
|
|
|
Usteltzen delarik beltza dun. Kolatzen din eta
|
ezin
ditun gehiago eskuak garbitu. Holako nahaspulla lekatsua egiten din.
|
|
2023
|
|
|
Obedientzia hori ez eiki da mugagabea, baina ezin du mugarik eduki kontzientziaren asaldura aldetik baizik; muga hori definitzeko ezin da eman inolako irizpiderik; norberak ere ezin du irizpiderik behin betikoz finkatu bere kasu propiorako; sentitzen dugunean
|
ezin
dugula gehiago obeditu, orduan desobeditu behar dugu; baina, zer nahi gisaz, krimenik gabe desobeditu ahal izaiteko bada baldintza bat beharrezkoa dena, hori nahikoa ez izan arren. Baldintza horrek eskatzen du obligazio hain larderiatsu batek bultza gaitzan non derrigortzen gaituen arrisku guziak salbuespenik gabe erdeinatzera; eta desobeditzekotan garelarik eta gehiegizko lanjer batek arrastatzen bagaitu, orduan barkaezinak gara edo desobeditzea pentsatu izanagatik, edo ez desobeditzeagatik; gainera desobeditzera zorrozki obligatuak ez garen guzietan, zorrozki obligatuak gara obeditzera.
|
|
|
Fraide budista gazte bat, zeinaren aita diruari baizik pentsatzen ez zuen zikoitz zahar bat baitzen, bere aitaren betiereko salbamenaz arranguratua zen; Beraz, komentuaren zuzendariak aita zahar hura jinarazi zuen eta hitz eman zion sos bat emanen ziola Jaunaren izenaren errezitazioa praktikatuko zuen aldi oro; eta arratsetan komentura jiten bazen erratera zenbat sos zor zizkion, ordainduko zizkiola. Agureak, xoratuak, bere denbora libre guzia praktika horri dedikatu zion; beraz arratsero komentura jiten zen ordaindua izateko; baina, momentu batean, ez zen gehiago komentura agertu; aste baten buruan, zuzendariak fraide gaztea aitarengana berri eske igorri zuen; horrela jakin zuten agureak hainbeste errezitazio egiten zuela non
|
ezin
zuen gehiago kontatu zenbat aldiz errezitatu zuen; eta horrek zuela eragozten bere diru bila etortzetik. Orduan zuzendariak fraide gazteari kontseilatu zion ezer gehiago egiteko eta goait egoteko; zenbat egun beranduago agurea komentura jin zen begiak dirdir, eta kontatu zuen iluminazio bat izan zuela.
|