|
2000
|
|
|
parte hartu zuen Migelek. Gure Anjelek
|
ezin
du eraman Edurnek senargairik edukitzea.
|
|
|
Nik, inortxori ere esplikazioak emateko gogorik izan ez, eta, irriño bat egiteko indarrak nolabait bildurik, ezezkoa egin diot buruaz (hain zuzen ere bakarrik, isilik eta ilunpetan egon nahi nuen):
|
ezin
dut eraman bulegoan edo kalean aurpegi txarra duzula esaten dizutenen zurikeria, lagundu baino gehiago zein makal zauden nabarmendu nahian dabiltzala dirudielako; ezin dut eraman katedral batean zein bakarrik zauden esatera datorrenaren eskuzabaltasuna, onberatasuna, ez dakit zer hori, halakoek norbera gehiago hondoratzea nahi luketela dirudielako. Ez dakit nola esan...
|
|
|
Nik, inortxori ere esplikazioak emateko gogorik izan ez, eta, irriño bat egiteko indarrak nolabait bildurik, ezezkoa egin diot buruaz (hain zuzen ere bakarrik, isilik eta ilunpetan egon nahi nuen): ezin dut eraman bulegoan edo kalean aurpegi txarra duzula esaten dizutenen zurikeria, lagundu baino gehiago zein makal zauden nabarmendu nahian dabiltzala dirudielako;
|
ezin
dut eraman katedral batean zein bakarrik zauden esatera datorrenaren eskuzabaltasuna, onberatasuna, ez dakit zer hori, halakoek norbera gehiago hondoratzea nahi luketela dirudielako. Ez dakit nola esan...
|
|
2001
|
|
|
gaur baino gar  tsuago eta gupidagabeago eztabaidatzen zuten garaiko gizona zen, baina ideiekin jokatzen zuen gartsu eta ideien kontra gupidagabe. Inoiz pertsonaren baten kontra egiten duenean, urlia horrek, zehaztasun intelektualari  uko eginik, amarruaren bidea darabilelakoan da, Mitxelenak
|
ezin
baitzuen eraman ez eztabaidetan ez giza harremanetan karta markaturik. Polemikarako orduan, agerian uzten ditu bere kartak, beti ezagutzen diogu talaia, Asteasuko Agirrek esaten zuen moduan egiten du borrokan (Anziñaco demboran festetan irten oi ciran gudariac elcarren contra peleatzera; quentzen cituen soñeco guciac, izan etzezan etsayac nondik eldu):
|
|
2002
|
|
|
Isiltasunak urduri jartzen zuen. Sakonean,
|
ezin
zuen eraman besteen egoera berearenetik apartatzea. Uste dut beldur ziola bakardadeari, hortik beti sinpatikoarena  egiten ibili beharra.
|
|
2005
|
|
|
Ez nion erantzun, burumakur, berari begiratu gabe. Orduan, aitak,
|
ezin
baitzuen eraman zerbait galdetzean ez erantzutea, zorrotz begiratu zidan, bihurkina ez zeukan esku lohi koipetsuarekin besotik heldu, eta eskolara eraman ninduen atzera. Bihurkin zorrotzaren kirtenarekin jo zuen mutilen gelako atea.
|
|
2009
|
|
|
horiek guztiak erabakigarriak dira. Eta ezinbestekoa deritzogu, halaber, mugak ezagutzeari eta aintzakotzat hartzeari, okerbidera beste inora
|
ezin
baikaituzke eraman ezintasun guztien sorburua borondate politikoan datzala dioen sinplifikazioak. Bidezidorrak beti albora utzi behar dira, ustez lasterbide diren bidezidorrak egiazki neke bide baino ez baitira izan ohi. Oso gutxi dira mendi gailurra bide zidorretatik harrapatu dezaketenak:
|
|
|
Gezurra ahalik eta apainen jantzita ere, beti gezur geldituko da. Libertad digital omen delakoak,
|
ezin
du eraman inondik ere Baketik Arantzazuko Bake Zentroaren jardun libreagoa. Min ematen dio bere nahaskilo gatazkazko aseezinean.
|
|
2011
|
|
|
Ba norberarekiko gorrotoa, ezin eramana. Behar baldin bada gure burua
|
ezin
dugu eraman, gorrotatzen dugu eta orduan bestea gorrotatzen dugu.
|
|
2018
|
|
|
–Gorpuak
|
ezin
ditu eraman bizkar gainean, inor ohartu gabe, iradoki zuen Leok.
|
|
2019
|
|
|
Inoiz ez zuen bere burua inozotzat jo. Europan beste asko bezala, kezkatan zegoen Hitlerren goraldiarengatik, eta Fürher a herrialde txiki askotan egiten ari zen izugarrikeriengatik, baina
|
ezin
zuen eraman, inola ere, naziek Eslovakia inbaditzea. Beharrik ere ez zuten.
|
|
|
Eta eskerrak ondo baino hobeto esana ere badago, istripuaz geroztik oraindik ez naizelako erosketak egitera joan. Piknik batera
|
ezin
naute eraman oraindik. Paseora ere ez.
|
|
|
Babelgo kontakizun biblikoaren arabera, gizakiok hizkuntza bakarra genuen eta hizkuntza bakarra genuelako omen ginen Jainkoarenganaino iritsi eta goi goikoari aurre egiteko gai. Nonbait, Jainkoak
|
ezin
zuen eraman gu bera bezain harroak izatea: harrokerien arteko lehiatik etorri zen Goigoikoaren mendekua, hortik hizkuntza bakar hura mila puskatan zatitu izana.
|
|
2020
|
|
|
Nik izugarri maite zaitut eta, nire bizitza zara! Estres alu honegatik da,
|
ezin
dut eraman. Enpresan gaizki baino okerrago doa dena.
|
|
|
Hala eta guztiz ere, doktoreak badaki karaka opaku hura Felix Ureñaren ahotsak sortua dela; Vila Flaviako auzo bat da, astapotro hutsa, seguru asko sortzen ari den Estatu Berrian gora egingo duena. Gizon hark, batek daki zergatik, begitan hartua zuen doktorea betidanik, eta batez ere
|
ezin
zuen eraman Pazoaren barruan gertatzen zena, beti kirika baitzebilen han barruko gorabeherei begira.
|
|
2021
|
|
|
Batzuetan
|
ezin
dut eraman. Gaur dena tristura da.
|
|
2022
|
|
|
Punttalakurloak zirela, horixe zuten guztia. Gauza bakar bat
|
ezin
zuten eraman: inork atzera erantzun txar bat ematea.
|
|
|
Zeren jendea, leku txikietan, gaiztotu egiten da, edozer egiteko gauza bihurtzen da, untxiak larrutzeko eta begiak hartara ohitzeko gauza, eta hori ordaindu egiten da, gripea bezala, zeren horrek nekearekin du zerikusia, ahanzturarekin, bizi garen lau kaleekin. Nik krudela izan nahi nuen une hartan Catalinarekin
|
ezin
nuelako eraman haren negarra, eta nik absurdoa irizten nion munduaren amaierarengatik egiten bazuen, gutxiago. Eta izan nintekeen krudelagoa ere, izan nintekeen zitala eta esan niezaiokeen:
|
|
|
Egia da gehiegi hitz egiten dudala, gehiegi hitz egiten dut baina inoiz ez psikoanalistaren aurrean, bere presentziak pentsamendua garatzea behaztopatzen dit, gainera ez zaio interesatzen, espezializatuegi dago, nik esaten dudanaren  atzean aditzen duen horretan zentraturik dago, nik jakin gabe ere dakidan horretan, eta ezer esatea ez du merezi, aurretiaz dakizunean zer esatea ez den komeni, psikoanalistaren arreta beste nonbait dagoenean, era guztietara ere, ezer ez dagoen toki batean, ez bero ez hotz egiten duen tokian, eta batzuetan lepazamarreraino egiten dut, dibanean etzanik, ezin dut eraman psikoanalista bere eguneroko kezketan babestea, egin behar dituen erosketetan eta hurrena idatzi behar duen liburuan, eta hura bere erosotasunetik atera  tzeko handiagoa denean nire desioa nire isiltasuna baino, gauez egiten ditudan ametsak kontatzen dizkiot, haiek nire ordez hitz egin dezaten, aditu hau psikoanalista jauna eta zeuk esan, askoz interesgarriagoa naiz gauez, loak ia eder egiten nau, tamaina handiko ametsak egiten ditut, ekaitzak eta enbatak amets, hil arriskuak eta kode sekretuak amets, erorketa askean amiltzen diren igogailuak, lur azpian milagarren solairuan lehertu arte, igogailuak umedade eta kakalardo mundura buruz amiltzen ezerk eusten ez diela, eta mundu horretatik ezin irten dira igogailuak amildu eran zuloa ezarian ezarian itxi egin delako, berrogei mila solairuko eraikinak iheska doan jendearen buru gainera abailtzen ari direla egiten dut amets, eta bitartean inurri itsu mordo bat eskapo doala, pasatzen diren autoei arretarik eman gabe, itsasondo abisalekin eta aldiro mozten diren telefono deiekin egin dut amets, kaixo ama, ez dut ezer aditzen, ez negar egin ama, non zaude, zure zenbakia galdu dut, ahaztu egin dut, baina esadazu, gaizki aditzen dizut, eta zergatik ezin ote dut hatzik mugitu, zergatik ezin ote dut hitzik egin, eta hau luzatu egiten da mila modutan ere, ez dute erantzuten, telefonoa hutsari joka ari da, zirkuitu elektrikoen espazio mugagabeari joka, ez dute erantzuten badakitelako neu naizela, zenbaki faltsua delako, linea okupaturik dagoelako eta dirurik ez dudalako, galdurik nago munduaren azkenean, goitik behera putzu arrokazko batera amiltzeko zorian dagoen eraikin bateko gainaldean, kaixo ama, non zabiltza, nola urrundu ahal izan naiz zugandik puntu honetaraino, nola egon ninteke zure bizitik mila kilometrora, hemendik ezin duzu nire ahotsa aditu, nola utzi ahal izan zaitut bakarrik ohe horretan, hiltzen ari zaren horretantxe, baina hobeko dut orain hitz beste egin, ez dut amets horiez gehiago hitz egin nahi, uste dut beti egin izan ditudala ametsok, ama negarrez ikusi nuenetik aitak hots egiten ez ziolako, aita laneko bidaian joana zelako bere gastu kontuak harturik, ahaztu egin nau esango zidakeen amak nire presentziaz ohartu izan balitz, ez du nigan ez zugan pentsatzen, beste emakume batekin dago, esan zezakeen amak, baina hobeko dut horretan ere ez sakondu zeren inoiz ez naiz helduko esan ez zidanaren hondora, eta joan den astean edo joan den hilabetean, ez nago seguru, hamar urte nituela egin nuen amets, nire aitaren alaba nintzela eta atsegin eman nahi niola, nik eskolan egindako marrazkiei begira zegoen, neska txiki baten marrazkiak ziren, zeru zuria eta laino urdinak, eguzki horia arraia gorriekin eta zelai berdea, eta zer da infantilago halako marrazki bat baino, non tximiniak oker ageri baitira etxeetako teilatuetan, baina aita ez zen hori pentsatzen ari, begira, esan zidan, gaizkia zeruan dago, ernamuinean dago, jaio zain dago goritu ahal izateko, paperari su emateko, eta marrazkiko zeruari begiratu nionean serpentina urdinek estalia ikusi nuen, zeru tormentatua zen, eta izarrak zurrunbiloek zeramatzaten, esne bidearen itsasbeherarekin batera, eta brastakoan zerua higitzen hasi zen, serpentina urdinez irakiten, baina gero eta gutxiago ziren urdin eta gero eta gehiago ziren beltz, sugearen odolaren beltza da, erantzun zidan aitak nik galdera egin izan banio bezala, jakingo ez banu bezala, zeru desatsegin bat milioka suge beltzezkoa, ez aita, oker zaude, zeru guztiz zuri urdina da, Mariaren soinekoa bezain, bai, egia da ...spezializatuegi dago, nik esaten dudanaren  atzean aditzen duen horretan zentraturik dago, nik jakin gabe ere dakidan horretan, eta ezer esatea ez du merezi, aurretiaz dakizunean zer esatea ez den komeni, psikoanalistaren arreta beste nonbait dagoenean, era guztietara ere, ezer ez dagoen toki batean, ez bero ez hotz egiten duen tokian, eta batzuetan lepazamarreraino egiten dut, dibanean etzanik,
|
ezin
dut eraman psikoanalista bere eguneroko kezketan babestea, egin behar dituen erosketetan eta hurrena idatzi behar duen liburuan, eta hura bere erosotasunetik atera  tzeko handiagoa denean nire desioa nire isiltasuna baino, gauez egiten ditudan ametsak kontatzen dizkiot, haiek nire ordez hitz egin dezaten, aditu hau psikoanalista jauna eta zeuk esan, askoz interesgarriagoa naiz gauez, loak ia ed...
|
|
|
...o gehiegizko tarte hura bete nuen gurasoak bereizten zituen guztia neuk eraman behar nuelako, eta nire ohe txiki tanto arrosadunekiko hartatik oheratu zirela aditzen nuenean, iluntzeko hamarrak aldera beti, haien logelara sartzen nin  tzen isil isilik eta bien artean sartzen nintzen txikitxo  txikitxo, aurpegia aitaren aldera edo amaren aldera nuela, guztiz gehienetan aitaren aldera zeren amak
|
ezin
zuen eraman ni bere ondoan ikustea eta seinale bat eginez uxatzen ninduen, eta seinale hura ez zen hitz bat ere, gehiago zen zarata bat, txistu egiten zuen nire aldera, baina katuei txistu egiten zaien modura mahaira ez igotzeko edo landareekin ez jolas egiteko, hortzak estuturik eta jotzeko prest obeditzen ez badute, eta seguru samar amak ez zuen nahi nik haiekin lo egiterik, baina aitak bestela...
|
|
|
" Poeta zen idazlea baino areago, horrekin esan nahi dut ordenagailuaren aurrean jartzen zela eta zain egoten zela, ordenagailua itzalirik ere, idatzi behar zuena ahots batek diktatu balio bezala. Baina
|
ezin
zuen eraman etxean bakarrik egotea, eta, beraz, kafetegietan itxaroten zuen, edo, inoiz, baita neure etxean ere. Pantaila beltzean bere buruari begira ikusten nuen, baita ordubetean ere, bat batean lerro batzuk edo orri bat idazten zuen, gero ahotsa isildu egiten zen, eta berriz zain jartzen zen."
|
|
|
...spezializatuegi dago, nik esaten dudanaren  atzean aditzen duen horretan zentraturik dago, nik jakin gabe ere dakidan horretan, eta ezer esatea ez du merezi, aurretiaz dakizunean zer esatea ez den komeni, psikoanalistaren arreta beste nonbait dagoenean, era guztietara ere, ezer ez dagoen toki batean, ez bero ez hotz egiten duen tokian, eta batzuetan lepazamarreraino egiten dut, dibanean etzanik,
|
ezin
dut eraman psikoanalista bere eguneroko kezketan babestea, egin behar dituen erosketetan eta hurrena idatzi behar duen liburuan, eta hura bere erosotasunetik atera  tzeko handiagoa denean nire desioa nire isiltasuna baino, gauez egiten ditudan ametsak kontatzen dizkiot, haiek nire ordez hitz egin dezaten, aditu hau psikoanalista jauna eta zeuk esan, askoz interesgarriagoa naiz gauez, loak ia ed... Egia da gehiegi hitz egiten dudala, gehiegi hitz egiten dut baina inoiz ez psikoanalistaren aurrean, bere presentziak pentsamendua garatzea behaztopatzen dit, gainera ez zaio interesatzen, espezializatuegi dago, nik esaten dudanaren  atzean aditzen duen horretan zentraturik dago, nik jakin gabe ere dakidan horretan, eta ezer esatea ez du merezi, aurretiaz dakizunean zer esatea ez den komeni, psikoanalistaren arreta beste nonbait dagoenean, era guztietara ere, ezer ez dagoen toki batean, ez bero ez hotz egiten duen tokian, eta batzuetan lepazamarreraino egiten dut, dibanean etzanik, ezin dut eraman psikoanalista bere eguneroko kezketan babestea, egin behar dituen erosketetan eta hurrena idatzi behar duen liburuan, eta hura bere erosotasunetik atera  tzeko handiagoa denean nire desioa nire isiltasuna baino, gauez egiten ditudan ametsak kontatzen dizkiot, haiek nire ordez hitz egin dezaten, aditu hau psikoanalista jauna eta zeuk esan, askoz interesgarriagoa naiz gauez, loak ia eder egiten nau, tamaina handiko ametsak egiten ditut, ekaitzak eta enbatak amets, hil arriskuak eta kode sekretuak amets, erorketa askean amiltzen diren igogailuak, lur azpian milagarren solairuan lehertu arte, igogailuak umedade eta kakalardo mundura buruz amiltzen ezerk eusten ez diela, eta mundu horretatik ezin irten dira igogailuak amildu eran zuloa ezarian ezarian itxi egin delako, berrogei mila solairuko eraikinak iheska doan jendearen buru gainera abailtzen ari direla egiten dut amets, eta bitartean inurri itsu mordo bat eskapo doala, pasatzen diren autoei arretarik eman gabe, itsasondo abisalekin eta aldiro mozten diren telefono deiekin egin dut amets, kaixo ama, ez dut ezer aditzen, ez negar egin ama, non zaude, zure zenbakia galdu dut, ahaztu egin dut, baina esadazu, gaizki aditzen dizut, eta zergatik ezin ote dut hatzik mugitu, zergatik ezin ote dut hitzik egin, eta hau luzatu egiten da mila modutan ere, ez dute erantzuten, telefonoa hutsari joka ari da, zirkuitu elektrikoen espazio mugagabeari joka, ez dute erantzuten badakitelako neu naizela, zenbaki faltsua delako, linea okupaturik dagoelako eta dirurik ez dudalako, galdurik nago munduaren azkenean, goitik behera putzu arrokazko batera amiltzeko zorian dagoen eraikin bateko gainaldean, kaixo ama, non zabiltza, nola urrundu ahal izan naiz zugandik puntu honetaraino, nola egon ninteke zure bizitik mila kilometrora, hemendik ezin duzu nire ahotsa aditu, nola utzi ahal izan zaitut bakarrik ohe horretan, hiltzen ari zaren horretantxe, baina hobeko dut orain hitz beste egin, ez dut amets horiez gehiago hitz egin nahi, uste dut beti egin izan ditudala ametsok, ama negarrez ikusi nuenetik aitak hots egiten ez ziolako, aita laneko bidaian joana zelako bere gastu kontuak harturik, ahaztu egin nau esango zidakeen amak nire presentziaz ohartu izan balitz, ez du nigan ez zugan pentsatzen, beste emakume batekin dago, esan zezakeen amak, baina hobeko dut horretan ere ez sakondu zeren inoiz ez naiz helduko esan ez zidanaren hondora, eta joan den astean edo joan den hilabetean, ez nago seguru, hamar urte nituela egin nuen amets, nire aitaren alaba nintzela eta atsegin eman nahi niola, nik eskolan egindako marrazkiei begira zegoen, neska txiki baten marrazkiak ziren, zeru zuria eta laino urdinak, eguzki horia arraia gorriekin eta zelai berdea, eta zer da infantilago halako marrazki bat baino, non tximiniak oker ageri baitira etxeetako teilatuetan, baina aita ez zen hori pentsatzen ari, begira, esan zidan, gaizkia zeruan dago, ernamuinean dago, jaio zain dago goritu ahal izateko, paperari su emateko, eta marrazkiko zeruari begiratu nionean serpentina urdinek estalia ikusi nuen, zeru tormentatua zen, eta izarrak zurrunbiloek zeramatzaten, esne bidearen itsasbeherarekin batera, eta brastakoan zerua higitzen hasi zen, serpentina urdinez irakiten, baina gero eta gutxiago ziren urdin eta gero eta gehiago ziren beltz, sugearen odolaren beltza da, erantzun zidan aitak nik galdera egin izan banio bezala, jakingo ez banu bezala, zeru desatsegin bat milioka suge beltzezkoa, ez aita, oker zaude, zeru guztiz zuri urdina da, Mariaren soinekoa bezain, bai, egia da, zeru urdina da gaur baina nolanahi ere gaizkia hortxe dago ezkutaturik, erdizka ageri da horko lainoen artean, begiratu hurreagotik, antzematen zaio, toki guztietan dago eta oroz gain haurren marrazkietan, oroz gain zure haur buruan zeren hazten zarenean zu zeu ere suge izango zara, ez duzu suge itxura izango baina suge izango zara, zeru urdinaren itxurapean irakin egingo duzu, baina hori ez da egia aita, ezin da egia izan, eta amets hartan ni triste nengoen zeren inork ezin zuen ezer egin, okerra egina zegoen, beharrezkoa zen, eta eskuan neuzkan gainerako marrazkiak erakutsi nahi izan nizkionean haietan maleziarik ez zela berari frogatzeko, suak hartuak zituela ohartu nintzen, zelaiak barku pirata bihurtuak ziren eta haien gainetan gizonak bata bestea akabatzen eta pasarelatik botatzen ari ziren, barkuek herio  tzaren bandera jasoa zuten eta itsasoa gorria zen, hondoan jendearen orroak aditzen ziren, denak kondenaturik zeudela iragartzen zuten, amets tragikoa, horratik, psikoanalista jauna, hamar urte nituela gaiztotu nintzen ni, ezin beste ondoriorik atera, azkenaren hasiera izan zen, puteriora eraman ninduen endekatzearen hastapena, eta horixe esan, eta isildu egin nintzen, dena esanik zelako, ebidentziak ez dira esplikatzen, nagusitu egiten dira galdera gehiago jaso ez denean, beti esan ohi denez, eta berriz ere isiltasuna eta egin behar diren gauzen gaineko kezka, eta gehiago hitz egiteko gogorik ez baldin badut, ez baldin badut besterik jakin nahi, da nire ametsak guztiz argiak direlako, sufritu egiten dut nire koherentziagatik eta biziagatik, erantzun gehiegi ematen baitizkidate, eta gainera, nolanahi ere, zer dela-eta eduki nuke psikoanalista baten premia nire hitzei pisu handiagoa emateko, gaurgero aditzen ez ditudan hitzez nardatzeko, zeren mila aldiz ere esanak ditut, ez dakit ezer, zeren nire gurasoek ezin dute bere partea egin, larrutik ordaindu behar dut eta baten batek eman du nire kontrako lekukotza, zeren psikoanalistak horretarakoxe daude hor, barkatzeko eta barkamena eskatzeko, barkatu alaba, barkatu ama, baina nik ez dakit inor barkatzen, nik ez dakit hortzak estutzen baizik, zakilak ahora sartzen dizkidatelako behin eta berriz, aitaren zakila putekin tratuan dagoelako, ez puta bakar batekin, uste dut nik, zeren puta batek beste bat dakar automatikoki, eta honek ere beste bat ordezkatzen du bere gorputzaren naturaren bidez, eta halaxe libratzen dira bezeroen buztanetatik, nire aitaren buztanetik, edozein emakumerekin gogortzen baitzaio aitari zakila, bere emaztearekin izan ezik.
|
|
2023
|
|
|
Mallorcan, urtebetez bizi izan zen Chopin musikariarekin; Conchak egonaldi hari buruzko liburua irakurria du eta sentipen kontrajarriak eragin dizkio. Nekazariek
|
ezin
dute eraman emakume bat libre ibiltzea eta Concha bat dator haien kexuekin; bestalde, egilearen beraren estereotipoak ere asaldagarriak dira: kontakizuna autobiografikoa eta egilea emakumezkoa izan arren, maskulinoa darabil estiloan eta, horrekin batera, bereziki mallorcarrei eta, oro har, espainiarrei buruzko estereotipoak haserretzeko modukoak dira, barbaroen pare agertzen baitira.
|
|
|
Etxe hartan denok genuen argi non zegoen bi munduen arteko muga, eta senarrari noiz edo beste ahazten bazitzaion, hala nola niri ohikoa baino adeitasun handiagoz mintzatzen zitzaidanean mandaturen bat agudo egiteagatik edo zorionak ematen zizkidanean berak ia erdi ezkutuan ordaintzen zizkidan ikasketetan saiamenez aritzeagatik, berehala gogorarazten zion andreak non zegoen marra zeharkaezina. Emakume hark
|
ezin
zuen eraman nire jatorri sozialeko ume mukizu batek ikasketetan aurreratzea. Horregatik, finantza arazoak zirela medio Gordon jauna mahastiak saldu beharrean aurkitu zenean, emazteak senarra konbentzitu zuen etxeko gastuetan dirua aurreztearren ni jauregitik kale gorrira botatzeko.
|