2000
|
|
Eta, biharamunean, berriz, amari berari orro izugarri bat egin zion bertatik bertara eta ama hainbertzeraino izutu eta ikaratu zen, non aitak —ikusirik ama guztiz setatu zela eta erabaki zuela
|
ezen
ez zegoela prest harekin bizitzeko, abeldegiren batean edo bertze nonbait bakartzen ez bazuten bederen— oholezko txabola handi bat eginarazi baitzion zurginari, karratua eta handi handia, zeren eta ez baitzituen ahantziak, artean, tigre bezatzaileraren hitzak, noiz eta honek erran baitzion ezen ez zirela tigre suerte hartako tigreak kaiolaratu behar, tristetzen eta goibeltzen zirelako eta hi... Eta egin zuten, bada, etxe ondoan bertze txabola hura, egokitu zizkioten burdinazko lau leiho, eta hantxe sartu eta hertsi zuten.
|
|
Baina aski da: aski da, bai, eta sobera ere bai, beharbada, nahiz eta ongi aditzerat eman nahi nizkizun neure kontzientziaren gorabehera hauek, zeren eta iraganetik ulertu behar baita etorkizuna, eta uste dut
|
ezen
ez dagoela neure etorkizuna ulertzerik gorabehera haien berri jakin gabe.
|
|
Izan ere, Bolognan gertatuaren bertze bertsionerik ere aditu izan dut, hartaraz gero, jaun André, Galileoren teleskopio hark behar bezainbateko prezisionerik ez ote zuen, edo eguraldia ere halakoa ote zen, baina bizitzak anitzetan erakutsi izan dit
|
ezen
ez dagoela itsu handiagorik ikusi nahi ez duena baino, eta ez nintzateke sobera harrituko, baldin norbaitek afirmatuko balit ezen irakasle haiek itsuen sorta hartakoak zirela. Zeren eta itsu sinesten duenak bizitzako arrazoin bihurtzen baitu bere sinestea, eta hala makurtzen dira arrazoinaren arrazoinik arrazointsuenak ere sinestearen bertze arrazoin horretarat.
|
|
Izan ere, zentzuak eta ebidentziak erraiten didate
|
ezen
ez dagoela meza itemisaest etik hasterik, zeren nihaur ere izana bainaiz nehoiz, mezazale ez ezik, mezajale ere, eta zeren baitakit, halatan, zertaz ari natzaizun: bada baldinba, nola liburuaren anitz orritan jauregiko jendeaz ariko bainatzaizu, eta nola batzuk eta bertzeak hemendik harat eta handik honat ikusteko parada izanen baitugu, jauregia eta jauregi ingurua zer nolakoa zen adieraziko dizut berant baino lehen.
|
|
Ez al dakizu nolakoa den? Eta ez al dakizu
|
ezen
ez dagoela anaia bide batetik eramaiterik eta hura behartzerik, zeren aurkako bidetik joanen baitzaizu?" Eta amak: " Ai, Maddalenentzat dituen begiak Emilianirentzat balitu...!"; eta, hasperen baten ondotik boza beheratzen zuela, erran zuen:
|
|
Baina, aitak, amak eta aita Bartolomek ateratzen zituzten arrazoinen aitzinean, osaba, ohi ez bezala, isil isilik egon zen denbora guztian, atsekabetua eta desgogara. Eta aitak erraiten zuen
|
ezen
ez zegoela etxegoiendarren ohorea horrela lohitzerik ez zikintzerik, Mattinek lohitu eta zikindu zuen bezala... non eta bere etxean eta gurasoen etxean!; amak, deabruak nonahi den eta noiznahi den erein zezakeela bere hazia, baita handikien baratzean ere, eta neurri guztiak ere ez zirela aski, hari buru egiteko; eta aita Bartolomek, finean, arrai eta alegera egoitekoa zela eta Jainkoari eskerrak ... Eta guztiak zeuden, beraz, desgusturat, baina gusturat; nahigabeturik, baina nahitsu, osaba Joanikot izan ezik, zeren baitzirudien ezen atsekabez atsekabe zebilela...
|
|
Eta, ildo beretik, Salamancan xuxendu zenizkidan hitz haiek gogoan, noiz eta erran baitzenidan ezen, katoliko edo protestant, bietarik ere zerbait zinela, baina ez zinela ez bata eta ez bertzea sentitzen, berdinzki erran dezaket nihaurk ere ez dudala ulertzen nola erran dezaketen katolikoek
|
ezen
ez dagoela elizatik kanpoan salbazionerik... are gutiago Indietako oihanetan bizi izan nintzenetik indiar gorri haiekin, zeinak baitziren, karitateari zegozkion kontuetan, giristinoak baino giristinoagoak eta jenerosoagoak, guztia guztien artean partitzen zutenak.
|
|
Jaun administratzaileak erakutsia zidan orduko nola zihoazen etxeko kontuak eta gure aita izan zenaren negozioak, eta, nola zure faltan nihaur bainintzen jauregiaren eta ondasun guztien heredero, manatu nion ezen diru segura nahi nuela eta ez zedila egiteko arriskutsuetan bentura, zeren soberatuki bizi baikintezkeen dirutza haren interesetarik, zeinetarik ehuneko hamarra elizarentzat gorde baikenezakeen eta bertze suma bat miserikordiazko obrentzat. Eta pentsatu eta deliberatu nuen
|
ezen
ez zegoela pertsona egokiagorik, suma honen administratzeko, aita Bartolome bera baino, zeina baitzen aldi hartan Iruñako ospizioko kaperau... eta zeina, ondorez, urtean bizpahiru aldiz etortzen hasi baitzen jauregirat, suma haren jasotzerat, eta ene aitorraren entzuterat, bide batez. Eta hala joan zitzaizkigun urte batzuk bakean, harik eta bertze urte batean bertze izurrite baten haize bortitzak inarrosi gintuen arte.
|
|
Eta zein arrai eta alegera jarri nintzen hura etorri zenean, eta nola besarkatu nuen behin eta berriro... eta berriro eta berriro, besarkada haien bidez egiaztatu nahi banu bezala
|
ezen
ez nengoela amets batean sartua...!
|
|
" Halarik ere, gutun bat skriba diezaioket Villagrandeko dukeari, zergatik ez?, zeren haren eskua, bai, luzea baita, eta zeren dukea zorretan baitago etxegoiendarren leinuarekin"; eta, handik aitzina, hire amak kontatu zidaan nola prometatu zion dukeak zuen aitari ezen markes titulua emanen ziola eta Urbiaingo herria markeserri izendatuko zuela, hire aitak kanoi eta fusilen tratua bete ondoren, baina ezin izan zuela bere hitza bete, zeren, dukea azken urratsa emaiteko puntuan zenean, ahakartu baitzen aldi batez, bertze kontu batzuengatik, erregeren balidoarekin, zeinak ukatu baitzizkion, hartaraz gero, zor zizkion fabore, garazia eta abantail guztiak, aitaren markes titulua tartean. ...erat zihoakidaan, baina nik ere hartua nian neure erabakia orduko, zeren, hasteko, itsasoa utzi nuenetik bortz hilabete baineramatzan lehorrean, gogait gaixto eginik, halako suertez, non itsasorat berriro itzultzeko asmotan bainengoen, eta zeren aitzakia ezin hobea izan baitzitekeen hura enetzat ere, Mundu Berria ezagutzeko eta obra on baten egiteko... eta zeren erakutsi nahi bainion neure buruari
|
ezen
ez nengoela artean ahiturik, adinean sartua egon arren; eta, hala, arrazoin haiek guztiak buruan nituela, erran nioan hire amari: " Andere Graziana, berorren semea ene semea ere izan zen, borzpasei urtez, Itsasoko Aman izan nuen bitartean, eta nihaur joanen naiz haren bila..."
|
|
Zenbatetan iragan ez ote zitzaion hari burutik, Joanes, bere nekealdi hartan eta bere sukarraldi haietan, errege Filipe II.aren iduria gogoan, ezen nekeak eta sukarrak guztiz alferrikakoak izanen zitzaizkiola, baldin hartu beharreko neurria hartzen ez bazuen, zeren paradisu hark bidaia hasi aitzin baitzuen bere jabea, erregek, eskua mugitu gabe eta izerdi xorta bat isuri ere gabe, bere eginen zuenez gero, espedizioneak hura bere egin bezain fite...! Harik eta ohartu zen arte
|
ezen
ez zegoela korapiloa laxatzerik erregerekin hautsi ezean, eta huraxe zela, hain zuzen ere, hartu beharreko neurria. Eta hala igorri zion, finean, gutun ezagun hura Filipe II.ari, non bere hausturaren berri eman baitzion.
|
|
Edo, ez al dakizu ezen hortik datorkidala etxerat datorren emazteki bakoitzari bere soinekoa erosteko usantza? Baina zu marinela izan zara, eta jakinen duzu, halatan,
|
ezen
ez dagoela deskarga on baten egiterik, baldin untzi azpiak behar bezala kargatzen ez badira... Eta nik laket dut emaztekien orkatila agerian jartzea, gero belauna, gero izterra...
|
|
Eta, ai, zein urrun geratzen zitzaidan denbora eta sasoin hura, noiz eta Amsterdameko porturat iritsi bezain fite oilarraren moduan ibiltzen baikinen, oilotik oilorat, geure egitekoa egiten genuela ahalik eta lasterren eta fitezen! Eta nola maradikatzen nuen neure bizitzako aldi hura eta nola ahalketzen nintzen aldi hartaz!, nahiz eta ulertzen nuen, bertzalde,
|
ezen
ez zegoela ikasbide hoberik bizitzak berak eskaintzen ziguna baino eta ez zegoela zentzatze zentzuzkoagorik nork bere buruaren gainean egin zezakeena baino, gure hutsen zuzentzeko eta gure falten korrejitzeko eta erremediatzeko... eta bidean abantzatzeko eta aitzina egiteko, azken finean.
|
|
Eta kontakizun batean ezinbertzekoa luke ordenak, eta hala joan genuke gertaki batetik bertzerat, denbora eta kronologia errespetatuz —iraganetik orainaldirat, eta orainalditik gerorat—, nola marra xuxen batean. Edo, ez al dizut liburuaren hatsarrean erran ez dagoela meza itemisaest etik hasterik, eta ez ote nezake berdinzki erran
|
ezen
ez dagoela sanctus a kyrie eleyson etarat aitzinatzerik, zeren eta nahaste borrastea bailitzateke. Eta hori hala bada, zergatik nabilkizu orduan horrela?
|
|
Eta hala nenbilen, ezinegonaren goren puntuan urduri, eta, hala nenbilela —edo, hala nenbilelako, hain zuzen ere—, Piarres Oihartzabal kapitaina ohartu zen
|
ezen
ez nengoela neure onean, halako suertez, non, untziko zoko gorde baterat ninderamala, erran baitzidan:
|
|
Eta zer gurdiz mintzo haiz hi, bakezko gurdiaz...? Ordea, ez ote dakik
|
ezen
ez dagoela bakea ezartzerik ezpatarik ezean.... Eta ez ote dakik, berdinzki, ezen ezpata bat gutiagorekin nekez egin ahal izanen diegula buru peril guztiei, zeren, baldin jende guztiek erran digutena egia bada, munduan diren ezpata guztiak ere guti izan daitezkeen...?
|
|
—Urte berria da eta etorkizun berri jori baten aitzinean gaude, baina ez genuke ahantzi behar
|
ezen
ez dagoela etorkizun onik zimendu sendorik gabe, eta gaur zimendu horietaz mintzatu nahi nizueke: gure arbasoek galdu zituzten gerla haiei buruz, alegia —eta, mahaiaren alde baterat eta bertzerat so egiten zigula eta barrendik hats hartzen, gaineratu zuen—:
|
|
—Osaba—mintzatu nintzaion—, lehengoan ongi erran zenion Pedro Huiziri
|
ezen
ez dagoela desterru handiagorik nork bere etxean eta nork bere baitan aurki dezakeena baino, eta hori bera gertatuko litzaidake neuri, baldin Urbiainen geratuko banintz, zeren, alde batetik, ez baitut neure amaganik deus ere igurikitzen, eta ez nuke, halatan, haren mehatxupean bizi nahi, inkisizionea dela eta ez dela, jauregiko herederoa nihaur naizen arren, bertzalde; eta zeren, bertzetik, Urbia... Eta nik airea nahi dut eta airea behar dut.
|
|
—Mundu honetan guztia aldatuz zoak, eta hargatik erran zian filosofoak
|
ezen
ez zegoela ur batean bitan sartzerik. Eta pertsonak ere egu noroz aldatzen dituk:
|
2001
|
|
Ondorioz, erreala denak lege baten arabera jokatzen badu, orduan beharrezkoa ere badela esango dugu. Martitzeko biztanleen existentzia ez da inolaz ere beharrezkoa,
|
ezen
ez baitago horrelakorik eskatzen duen legerik.
|
2002
|
|
Arazoa bestelakoa da. Kritika batzuk hain dira zuriak,
|
ezen
ez dago asmatzerik iruzkingileak liburua atsegin izan duen ala ez; beste kasu batzuetan, kritikariaren metafora eta irudi ederren lainopean desagertzen da analisia, informazio eta iritzi bila hurbildu den irakurlea goseak utzirik; noizean behin, bestalde, iruzkindutako liburuarekin zerikusi handirik ez duten gogoetak plazaratzeko erabiltzen du batek edo bestek komunikabideak eskainitako tartea; e... Eta, gehienetan, deskribapen gehiegi eta hausnarketa gutxi dago:
|
2006
|
|
[1] Munduan nagusitu den gustuen aniztasuna —baita usteena ere— hain da nabaria,
|
ezen
ez baitago horretaz jabetu ez den inor. Ezagutza urrieneko gizakiak gai dira beren adiskideen talde estuan ere gustu aldaketak sumatzeko, nahiz eta pertsona horiek gobernu beraren pean heziak izan diren eta aurreiritzi berak zurgatu dituzten hasieratik.
|
2009
|
|
Domingori, huraxe izan baitzitekeen abagunea, baina ez zuen ezertxo ere egin; izeba Ernestina, izan ere, bizitzaren joaneko bidean baino gehiago, itzulikoan zegoen? eta susmoa zuen
|
ezen
ez zegoela itzalik gabeko hitz handirik, zeren hitzik handienak ere. Jainkoa?, bere itzal izugarriak baitzituen, Jainkoaren izenean mila gerra izan ez ziren, bada, historian! Hargatik oroitzen zituen izeba Ernestinak maiz frai Millanek komentuan irakatsiak, Jainkoaren kontzeptuari buruzko eztabaidan isilik egotera zeramatenak, eta huraxe zen, ausaz, kontua, gizakirik gabe ez dagoela ez egiarik ez gezurrik ulertzerik, egia eta gezurra, kategorizazio guztien gainetik, gizakiaren baitan haragitzen baitira, azken batean, eta argi itzalen eremua baita, definizioz, gizakiaren haragia, ez argi hutsarena eta ez itzal hutsarena; izeba Ernestina, beraz, bizitzatik mila gauza eta beste hainbat apaingarri jaso ondoren, hitz handi asko ere bai tartean?, kentze eta soiltze prozesu etengabe batean bizi zen:
|
|
Ordurako Nafarroa anexionatua zegoen Espainiari eta ez dakit zer jarri zuten, baina datu historikoa da. Eta historikoa ere da
|
ezen
ez dagoela inondik inora notiziarik euren artean horregatik eztabaidarik ere egon zenik. Biak bat ziren fedean.
|
|
Izebak bazekien, ongi jakin ere, historia hura guztiz bestelakoa izan zela, txoria leihotik sartu bai baina hormaren kontra jota hil baitzen, gero amak historia birmoldatu bazuen ere etxekoen kontsentimenduarekin, amarena, azkenik, historia ofizial bihurtzen zela: esan nahi baita hantxe konta ziezaiokeela izebak egia –itzalik gabeko egia, maiuskulaz idatzia– Domingori, huraxe izan baitzitekeen abagunea, baina ez zuen ezertxo ere egin; izeba Ernestina, izan ere, bizitzaren joaneko bidean baino gehiago, itzulikoan zegoen... eta susmoa zuen
|
ezen
ez zegoela itzalik gabeko hitz handirik, zeren hitzik handienak ere –Jainkoa–, bere itzal izugarriak baitzituen, Jainkoaren izenean mila gerra izan ez ziren, bada, historian! Hargatik oroitzen zituen izeba Ernestinak maiz frai Millanek komentuan irakatsiak, Jainkoaren kontzeptuari buruzko eztabaidan isilik egotera zeramatenak, eta huraxe zen, ausaz, kontua, gizakirik gabe ez dagoela ez egiarik ez gezurrik ulertzerik, egia eta gezurra, kategorizazio guztien gainetik, gizakiaren baitan haragitzen baitira, azken batean, eta argi itzalen eremua baita, definizioz, gizakiaren haragia, ez argi hutsarena eta ez itzal hutsarena; izeba Ernestina, beraz, bizitzatik mila gauza eta beste hainbat apaingarri jaso ondoren –hitz handi asko ere bai tartean–, kentze eta soiltze prozesu etengabe batean bizi zen:
|
|
Ez zegoen oherik. Soken azpian ilun zegoen, hain ilun,
|
ezen
ez zegoen lurra ikusterik. Gora begiratzean, beste hainbeste gertatu zitzaion.
|
2010
|
|
Maingueneau autoreak dio (1986: 98) ezin dela esan enuntziatu bat ZeBeL denik kontestutik kanpo,
|
ezen
ez baitago forma espezifikorik hura erabakitzeko. ZuBe eta ZeBe modalitateek, ordea, oinarri sintaktiko sendoak dituzte ezaugarritzeko, eta ez dago interpretaziora eta testuingurura jo beharrik.
|
|
determinazio positiboen bidez (San, jakintsu...), modalizazioen bidez, elementu tipografikoen bidez (letra larriak...), lexikoarekin... Hain ditu muga argiak barruti honek,
|
ezen
ez dagoen irakurlea nahasteko arriskurik. Analisi linguistikoan aztertu da zenbait mekanismoren ugaritasuna eta presentzia diskriminatzailea:
|
|
Eta historiaren filosofia hau bururatzean nik ez dut ahazten ezen hasi naizela hipotesis batekin, eta hori garatu dut. Nahikoa simplea da nire hipotesia, baina garbi daukat
|
ezen
ez nagoela historia universala erabat esplikatzeko moduan. Baina argi piska bat badut eman.
|
|
Datu ikaragarri horien baitan, azpimarratzekoa da
|
ezen
ez dagoela hezkuntza pribatuan matrikulatutako ikasle bakar bat bera ere, azterketa hori gainditzen duenik, ezta Lehen Hezkuntza mailakorik ere.
|
2011
|
|
XX. mendeko zientziak aurkitu du
|
ezen
ez dagoela legerik probabilitateak baizik, materia ezegonkorra baita eta unibertsoaren ordena kaosa baita berez.
|
2013
|
|
Zenbat noziarazten zuten gerra madarikatu haiek Abdel Haqq!, honek bihotz arimetan aldaketa hura izan zuenetik, batez ere, pentsaturik
|
ezen
ez zegoela aterabide bakarra baizik, gatazka haiek konpontzeko: solasaldiak eta solasbideak, armak alde batera utzita.
|
|
Eta bistan da Iraultzaren asmoen artean hizkuntza uniformetasuna dagoela, eskolaren bidez ezarria. Baina asmo horren ontasuna hain omen da ebidentea,
|
ezen
ez dago aipatu ere egin beharrik. Justifikatu beharrik ere ez, jakina.
|
|
Zenbat noziarazten zuten gerra madarikatu haiek Abdel Haqq!, honek bihotz arimetan aldaketa hura izan zuenetik, batez ere, pentsaturik
|
ezen
ez zegoela aterabide bakarra baizik, gatazka haiek konpontzeko: solasaldiak eta solasbideak, armak alde batera utzita.
|
2016
|
|
H. d., moralik estuena (tribuaren barruan) moralgabezia totalarekin (tribukoak ez direnekin) bategina ikusten da. Hain ere bategina,
|
ezen
ez baitago morala izaterik immorala izan gabe.93 Arrotzarekin, zer esanik ez arerioarekin, ez sinpatiarik, errukirik, ez egia esan beharrik edo gaixoa artatu beharrik dago: moralak ez du hura barnebiltzen.
|
2017
|
|
Agintari frantsesek ikasbidearen eredua hori erakutsi eta bete egin zuten, aipatu gerrillari biak Laudioko plazan garrote zigorraren bidez egun argitan hilarazi zituztelako. Gazeta de Madrid egunkariak erantsi zuen ondo merezitako heriotza izan zutela brigante biek; izan ere, Izarrako apaizaren agindupean ibilitako bi gerrillari horiek hain ziren gaiztoak
|
ezen
ez baitzegoen delitu espezierik gaizkile horiek egin ez zutenik.
|
2018
|
|
Historian lekurik ere ez dezagula izan nahiko dute, egunen batean historiak, oso urrun ez den egun batean, denok berdin epai gaitzakeelako. Baina ez, nik ez dut gauzak 96 horrela izan diren oroitzapenik, hain horrela
|
ezen
ez dagoela gehitzeko ezer. Ados nago gure erresistentzia armatuak behar baino gehiago iraun duela, jakina, baina gauza garrantzitsu batzuen aurrean berandu erreakzionatu baikenuen, oso berandu...
|
2021
|
|
ordu estra kontaezinak, beltzean eginiko lanak, kontratu zaborrak, mila eskubide urraketa... Baina langilearen egoera hain da zaurgarria
|
ezen
ez baitago egoerari aurre egiteko aukerarik, ez bada langile antolakuntza propioaren bitartez.
|
|
Beste zenbaitetan benetako izaki batek sortzen du irudimenezkoa, baina, hain dira biak elkarren ondo ondokoak,
|
ezen
ez baitago asmatzerik non amaitzen den benetakoa eta non hasten irudizkoa. Horietako bat da albatrosa.
|
2022
|
|
Hobe genuke jainkoak denoi horrelako bizitza bat emango baligu. Ezer ez diat behar, eta ez nauk inoren beldur, eta nire burua hain ongi ulertzen diat,
|
ezen
ez baitago ni baino aberatsago eta libreago den pertsonarik. Errusiatik hona, Siberiara, bidali nindutenean, lehenengo egunetik bertatik tematu ninduan:
|
|
Bizpahiru lagun ditut noiztenka irteteko, ez dira egiazko adiskideak ere, laneko lagunak baizik, eta esana dudala uste dut, tekno jaietara joaten gara afaldondoetan zeren libertitu nahi izanez gero ez dago batak bestea zertan ezagutu, musika hain dago altu
|
ezen
ez dago komentario zitalak aditzeko modurik, jende gehiegi hiena begiradarik nabarmendu ahal izateko, bizpahiru lagun ditut eta haiekin hitz eginez saiatzen naiz nire buruan gertatzen dena kontziliatzen, Montrealgo ingeles bihotzeko apartamendu honetan gertatzen dena, gainera ni bezalakoak dira, puta gazteak, esan behar dut nik ez dudala gainerako emakumeekin eztabaidatzen, egiazkoekin, munduko e... Bizpahiru lagun ditut noiztenka irteteko, ez dira egiazko adiskideak ere, laneko lagunak baizik, eta esana dudala uste dut, tekno jaietara joaten gara afaldondoetan zeren libertitu nahi izanez gero ez dago batak bestea zertan ezagutu, musika hain dago altu ezen ez dago komentario zitalak aditzeko modurik, jende gehiegi hiena begiradarik nabarmendu ahal izateko, bizpahiru lagun ditut eta haiekin hitz eginez saiatzen naiz nire buruan gertatzen dena kontziliatzen, Montrealgo ingeles bihotzeko apartamendu honetan gertatzen dena, gainera ni bezalakoak dira, puta gazteak, esan behar dut nik ez dudala gainerako emakumeekin eztabaidatzen, egiazkoekin, munduko emakumeekin, gauza gehiegik bereizten gaituzte jadanik, mugitzeko eta hitz egiteko moduak, gorputzak, izan zukeena baina jadanik ez dena, eta horrek behar baino espazio gehixeago betetzen du, eta hantxe lasai geure puta praktikaz hitz egiten dugu, bezerorik arraroenez, Michael txakurraz eta Michael Juduaz, inoiz ezagutuko ez ditudanak aparte utzirik, txikiak gustatzen ez zaizkielako, beltzaranak nahiago dituztelako ilehoriak baino, larruazal zuriak jasaten ez dituzten bezeroak, eta puta naizenez geroztik nire lagun guztiak ere halaxe dira, puta ziren lehenagotik edo puta egin dira, puta izatea gaitz kutsakorra da, nahi beste diru eduki ohi duzu, sosak nazkatu arte xahutu ditzakegu, konpromiso bakarra duzu, buztanen aurrean belaunikatzea eta hankak zabaltzea, eta zenuke asmatu zenbat diren eta nolakoak, ez duda egin badirela ikasleak prest direnak zernahi egiteko, beren ikasketekin aurrera jo ahal izateko, hilaren amaierara heldu ahal izateko, eta geure artean gaudenean gure egoera are gehiago dramatizatzeko esaten ez dugunik ez dago, nola justifikatzen dugun inoren aurrean puta izaera, adibidez, eta bezeroei dagokienez, ez dago elkarri kontatzen ez diogunik, haien maniak eta batzuetan uzten dituzten eskupekoak, lerdea dariola egoteko duten modua eta mihiaz izterren barrenaldean azkura egiteko era, handi eta indartsu izateaz duten segurtasunaz aritzen gara, emakumeei plazera emateko behar den guztia daukatelako ideia tinko hori, jasotzen duten bezainbat atsegin emateko tirria, eta bata besteari galdetzen diogu ea perbertsoa izan behar den larrua jotzen diozunari ordaintzeko, edo alderan  tziz, perbertsoak gutxiengo bat ote diren giro honetan, baina bai, ardo gorri bat eskuan mahai baten inguruan kalakan aritzen garenon puta eskarmentuaren ondorioz dekretatzen dugu egiazko perbertsoek badakitela beren harrapakinak seduzitzen, badakitela beren iritziak gainerakoen desiraren gainetik inposatzen, diskurtsoa eta karisma dituztela, ez dutela emakumeei ordaindu beharrik korritzeko, zer dela-eta errukitu lukete beren alaba eta putetara joan, zer dela-eta ez lukete beren iloba edo idazkaria seduzituko, perbertsoak ez baitira perbertso denbora osoan, hala lanean nola etxean, eta gai jakituria handiko hauez hitz egiten dugun bitartean, makillatzen gara, orrazten, batak besteari soinekoak aldatzen dizkiogu baina delako soinekoa jantzi nahiko lukeenari txiki gerta dakiola opaz, ipurdia handiagotu, eroriagotuko dion esperantzan, Black and Blue rako prestatzen gara edo Bal en Blanc erako, tira, estadio olinpikoan egingo den hurrengo rave rako, eta ikusleak babesten dituen zementuzko oskol baten antza du estadioak, eta horixe poza geure buruak guztien aurrean agertzeko edertzea, soinuak eta argiak birrindutako hogeita bost mila pertsonaren aurrean, paretik igarotzean gerritik heltzen dizuten esku ezezagunak, musu bustiak lepoan, eta zeure kontra estutzen diren sabelpeak, zu baizik nahi ez zaituztenak, eta taldean joaten gara, lumaz eta pailletaz jantzirik, jendartean galtzeko asmoz joaten gara, irribarre aztoragarri batekin eta begiak drogak dilataturik dantzan ari den jendearen artean alderrai ibil  tzeko, mundua hain da ederra extasiaren eraginpean, jendea pozak eraldaturik dago, aurpegiak anfetaminez eta gainezka egiten duen maitasunez sutuak, begiak orbitatik irtenak anaitasunez, ikaragarri maite zaitut, hain zara eder, hain polit, hantxe ehunka pertsona infinituraino errepikatzen den erritmoaren tinkaldian sorgindurik, eta urrunetik ikusi zenuke jendetza, goiko harmailetatik begiratu behar da ikuspegi osoa izatekotan, argi multikoloreak jendetzan proiektatuak, eta jendetza birika erraldoi baten modura taupaka, gorputz bakar bat iduri, atal bero gihartsu bat, ore trinko eta zaratatsu bat puntu gazi mordo batean deskonposatua, eta bolumen ikaragarri horretan, pentsaezina litzateke bestelako egoera batean, ematen du musika geure barrutik datorrela, sabeletik, orgasmo baten aldapan bezala, eta denek zoriaren arabera besarkatzen dute elkar, eskuekin etengabe ukitu eta laztandu batak bestea, gauza tribala da, diotenez, orgiastikoa, denbora guztien hastapenaren erreaktibazioa, giza komunitatea lehen, aspaldian, zen bezalakoa, erritualen eta deabrutzeen mundua, naturaz gaindikoarena eta gehiegizkoarena, legeak baino lehenagoko munduarena, pultsioena eta jainkosena, ilargiaren kultuarena, baina haren misterioa inork esplikatu aurrekoa, zeru uztaiarena, zeinen bihozberatasunari eskaintzen baikenizkion geure buruak, zerua geuri gainera erori ez zekigun, galiarrei erori zekien urak eta suak harturik, eta eguzkia hurrengo egunsentian ez ateratzeko arriskua zegoela sinesten zen garaia, aldioro hortzak sartuko zizkigula mehatxu egiten zigun munduaren magia.
|
|
Bizpahiru lagun ditut noiztenka irteteko, ez dira egiazko adiskideak ere, laneko lagunak baizik, eta esana dudala uste dut, tekno jaietara joaten gara afaldondoetan zeren libertitu nahi izanez gero ez dago batak bestea zertan ezagutu, musika hain dago altu ezen ez dago komentario zitalak aditzeko modurik, jende gehiegi hiena begiradarik nabarmendu ahal izateko, bizpahiru lagun ditut eta haiekin hitz eginez saiatzen naiz nire buruan gertatzen dena kontziliatzen, Montrealgo ingeles bihotzeko apartamendu honetan gertatzen dena, gainera ni bezalakoak dira, puta gazteak, esan behar dut nik ez dudala gainerako emakumeekin eztabaidatzen, egiazkoekin, munduko emakumeekin, gauza gehiegik bereizten gaituzte jadanik, mugitzeko eta hitz egiteko moduak, gorputzak, izan zukeena baina jadanik ez dena, eta horrek behar baino espazio gehixeago betetzen du, eta hantxe lasai geure puta praktikaz hitz egiten dugu, bezerorik arraroenez, Michael txakurraz eta Michael Juduaz, inoiz ezagutuko ez ditudanak aparte utzirik, txikiak gustatzen ez zaizkielako, beltzaranak nahiago dituztelako ilehoriak baino, larruazal zuriak jasaten ez dituzten bezeroak, eta puta naizenez geroztik nire lagun guztiak ere halaxe dira, puta ziren lehenagotik edo puta egin dira, puta izatea gaitz kutsakorra da, nahi beste diru eduki ohi duzu, sosak nazkatu arte xahutu ditzakegu, konpromiso bakarra duzu, buztanen aurrean belaunikatzea eta hankak zabaltzea, eta zenuke asmatu zenbat diren eta nolakoak, ez duda egin badirela ikasleak prest direnak zernahi egiteko, beren ikasketekin aurrera jo ahal izateko, hilaren amaierara heldu ahal izateko, eta geure artean gaudenean gure egoera are gehiago dramatizatzeko esaten ez dugunik ez dago, nola justifikatzen dugun inoren aurrean puta izaera, adibidez, eta bezeroei dagokienez, ez dago elkarri kontatzen ez diogunik, haien maniak eta batzuetan uzten dituzten eskupekoak, lerdea dariola egoteko duten modua eta mihiaz izterren barrenaldean azkura egiteko era, handi eta indartsu izateaz duten segurtasunaz aritzen gara, emakumeei plazera emateko behar den guztia daukatelako ideia tinko hori, jasotzen duten bezainbat atsegin emateko tirria, eta bata besteari galdetzen diogu ea perbertsoa izan behar den larrua jotzen diozunari ordaintzeko, edo alderan  tziz, perbertsoak gutxiengo bat ote diren giro honetan, baina bai, ardo gorri bat eskuan mahai baten inguruan kalakan aritzen garenon puta eskarmentuaren ondorioz dekretatzen dugu egiazko perbertsoek badakitela beren harrapakinak seduzitzen, badakitela beren iritziak gainerakoen desiraren gainetik inposatzen, diskurtsoa eta karisma dituztela, ez dutela emakumeei ordaindu beharrik korritzeko, zer dela-eta errukitu lukete beren alaba eta putetara joan, zer dela-eta ez lukete beren iloba edo idazkaria seduzituko, perbertsoak ez baitira perbertso denbora osoan, hala lanean nola etxean, eta gai jakituria handiko hauez hitz egiten dugun bitartean, makillatzen gara, orrazten, batak besteari soinekoak aldatzen dizkiogu baina delako soinekoa jantzi nahiko lukeenari txiki gerta dakiola opaz, ipurdia handiagotu, eroriagotuko dion esperantzan, Black and Blue rako prestatzen gara edo Bal en Blanc erako, tira, estadio olinpikoan egingo den hurrengo rave rako, eta ikusleak babesten dituen zementuzko oskol baten antza du estadioak, eta horixe poza geure buruak guztien aurrean agertzeko edertzea, soinuak eta argiak birrindutako hogeita bost mila pertsonaren aurrean, paretik igarotzean gerritik heltzen dizuten esku ezezagunak, musu bustiak lepoan, eta zeure kontra estutzen diren sabelpeak, zu baizik nahi ez zaituztenak, eta taldean joaten gara, lumaz eta pailletaz jantzirik, jendartean galtzeko asmoz joaten gara, irribarre aztoragarri batekin eta begiak drogak dilataturik dantzan ari den jendearen artean alderrai ibil  tzeko, mundua hain da ederra extasiaren eraginpean, jendea pozak eraldaturik dago, aurpegiak anfetaminez eta gainezka egiten duen maitasunez sutuak, begiak orbitatik irtenak anaitasunez, ikaragarri maite zaitut, hain zara eder, hain polit, hantxe ehunka pertsona infinituraino errepikatzen den erritmoaren tinkaldian sorgindurik, eta urrunetik ikusi zenuke jendetza, goiko harmailetatik begiratu behar da ikuspegi osoa izatekotan, argi multikoloreak jendetzan proiektatuak, eta jendetza birika erraldoi baten modura taupaka, gorputz bakar bat iduri, atal bero gihartsu bat, ore trinko eta zaratatsu bat puntu gazi mordo batean deskonposatua, eta Bizpahiru lagun ditut noiztenka irteteko, ez dira egiazko adiskideak ere, laneko lagunak baizik, eta esana dudala uste dut, tekno jaietara joaten gara afaldondoetan zeren libertitu nahi izanez gero ez dago batak bestea zertan ezagutu, musika hain dago altu
|
ezen
ez dago komentario zitalak aditzeko modurik, jende gehiegi hiena begiradarik nabarmendu ahal izateko, bizpahiru lagun ditut eta haiekin hitz eginez saiatzen naiz nire buruan gertatzen dena kontziliatzen, Montrealgo ingeles bihotzeko apartamendu honetan gertatzen dena, gainera ni bezalakoak dira, puta gazteak, esan behar dut nik ez dudala gainerako emakumeekin eztabaidatzen, egiazkoekin, munduko e...
|