|
2010
|
|
|
eta konplexutasunean ezinezkoa da iraultzaileek amets duten iraultza: nola egingo du, bada, iraultzak aurrera mundu zabalean, baldin eta hiruzpalau solairuko eraikineko etxebizitzetako jabeak konpontzen ez badira, batek soinua ateratzen duelako eta besteak zapatak garbitzen eta astintzen
|
ez
dituelako sarrerako alfonbran. Gero, gainera, boterearen kontua dago, anaitasun unibertsalaren izenean boterea hartzen dutenek beti baitituzte anaia ideologikoak, besteak baino anaiago direnak, halako moldez, non, errealitatearen sinplifikazioan, beste anaia guztiak etsaitzat hartzen baitituzte?
|
|
|
Ideia horiek errealitatean gauzatzea eta garatzea, baina, uste baino konplexuagoa da... eta konplexutasunean ezinezkoa da iraultzaileek amets duten iraultza: nola egingo du, bada, iraultzak aurrera mundu zabalean, baldin eta hiruzpalau solairuko eraikineko etxebizitzetako jabeak konpontzen ez badira, batek soinua ateratzen duelako eta besteak zapatak garbitzen eta astintzen
|
ez
dituelako sarrerako alfonbran. Gero, gainera, boterearen kontua dago, anaitasun unibertsalaren izenean boterea hartzen dutenek beti baitituzte anaia ideologikoak, besteak baino anaiago direnak, halako moldez, non, errealitatearen sinplifikazioan, beste anaia guztiak etsaitzat hartzen baitituzte... gogoratu, bestela, Stalinen purgak:
|
|
2012
|
|
|
Berak ergela banintz bezala begiratu zidan. Izan ere,
|
ez
zuen sarrera niri itzultzeko inolako keinurik egin, neuk ordaindu niola ondo baino hobeto zekien arren; nik ere ez nion eskatu, hori egia da: ez zitzaidan dotorea iruditu.
|
|
2018
|
|
|
Baina gaizki ari naiz, eszenatoki hau ez dago antzoki batean, ez dago butakarik, ez dago palkorik, inork
|
ez
du sarrerarik ordaindu, oholtza gaineko odolak ez ditu zipriztinduko: kamera batentzat jarritako eszenatokia da hau.
|
|
2019
|
|
|
Kafe oso beroa prestatu zuen, beti egiten zuen bezala, eta katilua eta platertxoa eskuan zituela, trago txikietan xurgatuz, etxea ibili zuen berea zela berriz sentitzeko, bainugelatik hasi zen, hondarrean horrelakorik egiteaz lotsatuko zela jakin gabe burutu zuen tindatze operazioaren aztarnak han ziren, gero egongelara joan zen, han ez zen ia inoiz egoten, han zegoen telebista, mahai baxua, dibana, sofa txiki bat, ate kristalduneko apalategia, gero bulegora joan zen, han mila bider ukitu eta ikusi denak ohikotasunsentsazioa itzuli zion, eta azkenik logelara joan zen, antzinako kaobazko ohea, arropa gordetzeko armairua, hau ere egur berekoa, mesanotxea, altzariak horma handiagoetarako eginak ziren, hemen konkortuta bezala zeuden, espazioa txikiagotzen zuten. Ohe gainean, sartzean bota duen tokian, liburua dago, tribu sarraskituaren azken cherokeea, Maria Sara doktorearen adeitasun esplikagaitzaz Rua do Milagre de Santo Antónion errefuxiatu dena, esplikagaitza, esaten dio bere buruari, ez delako ulergarria proposamena egin izana bakarrik ironiarengatik, Idatz ezazu liburu bat, eta, bestalde, konplizitate batek, intimoa denez,
|
ez
du sarrerarik hemen, non ez den doktoreak ikusi nahi duela gizona noraino dagoen prest erokeriaren bidean barna ibiltzeko, buruko nahastea gizonak berak aipatu zuela kontuan hartuta. Raimundo Silvak platertxoa eta katilua mesanotxean pausatu zituen, Batek daki ez ote den harridura inpresio hau sintoma bat, etxea nirea ez balitz bezalako inpresio hau, edo ni toki honetakoa eta gauza hauetakoa ez banintz bezalakoa, galdera eskegirik gelditu zen, erantzunik gabe, horrela, Batek daki leloarekin hasten diren guztiak bezala.
|
|
2022
|
|
|
–Ez zen istripu bat izan –ahapetik bera ere. Jendeen joan etorriak etenik
|
ez
du sarrera honetan– Ez nik eragina, behintzat.
|
|
2023
|
|
|
Laetitiak
|
ez
du sarrera nagusiko argia pizteko lanik ere hartu, aski argi ematen baitute kanpoko farolek, leiho zabaletatik barna. Bi urratsetan joan da bere bulegora, eta hango argia piztu du, bai.
|