|
2009
|
|
|
Jakin izanda ere, nuke orduan bezala idatzi. Nire euskarazko tradizioan neuzkan nobela historikoaren jardun apurrek ere
|
ez
zuten nik bilatzen nuena betetzen. Hona zer uztartu behar nituen jario natural batean:
|
|
2010
|
|
|
Har dezagun, kasurako, «Hagina» ipuineko haginlaria. Eta
|
ez
dut nik esango fragmentua eta sakontasuna elkarren aurka daudenik, beste batzuek aitortzen diote fragmentuari osotasuna hartzeko gaitasuna, adibide tontoegi bat jartzearren, puntuak lotuz sortzen den irudiaren antzera. Eta hori egiteko aukera bai ematen du narrazio bilduma honek, printzen bidez ikuspegi bat osatzekoa.
|
|
|
nire amak hamasei urte baino
|
ez
zituela ni jaio nintzenean. Aitak, hegazkinlari kanadar batek, gu hemen utzi eta bere emaztearengana egin zuen.
|
|
|
Baina integristen artean ere mailak eta mailak dira. Batzuek
|
ez
dute nire libururik argitaratu ez saldu nahi; beste batzuek, toleranteagoak, erlijio liburuz betetzen dituzte bazter guztiak, nahiz nire zenbait ale jartzen dituzten salgai. Baina ez da tolerantzia kontuagatik bakarrik, diru irabaziagatik baino.
|
|
2011
|
|
|
Gaur nioke garraio publikoak eskatzen duen kortesiari eutsi, autoa bezain mekanikoa dirudien masak gaizki darama sufrimenduaren antzezpen groteskoa, nuke zotinka negar egin, egin dudan eran, bolantea sorbalda laguntzat, interbentziorik gabe, nahigabe egin dut, bat batean gauza asko ari naiz egiten gaur nahi gabe, brageta irekitzea bat, trenean nukeen zerbait, nahigabe eta oharkabean indarka hasi zaidanari lekua egiteko, sabela seinalatzen didan energia bat, martxa aldatzen dudanero laztanduko banu bezala. Euria ari du, bustitzen ari naiz eta trabaturik dago kristala igotzeko mekanismoa; honek dagoeneko
|
ez
du nire alkazar izaniko makina bera ematen, nire usaina aireztatzen du haize bustiak; teorian familiaren autoa zen, baita emaztearena eta semearena ere, baina ez dut halakorik sentitzerik lortu, harremana estuagoa da nire eta autoaren artean, sarri lehia bat, egia delako, goizero giltza jiratzen dudanean, motorrak baino hausten ez duen isiltasun goiztiarrean, ingurura begiratzen dudala, arriskuar... Beti jakin dut auto festa honetan heriotza gonbidatu bat gehiago dela; lehen egunetan agujetak izaten nituen besoetan bolanteari indartsuegi heltzeagatik, zaldiz banindoa bezala, oraindik mantentzen dut errepidea zuzena denetan eskuak izterretan jarri eta besoak deskantsatzeko keinua.
|
|
2015
|
|
|
Ez nago ohituta zu etxean afaltzen ikustera. Baina zuk ere
|
ez
duzu nigan pentsatzeko ohiturarik, eta zergatik egingo zenuen gaur salbuespena?
|
|
|
Lana egin arren, ez badut zerbait produzitzen, ez danire dirurik sartzen etxera. Baina, behintzat, batzuetaniduritzen zait
|
ez
dudala nire lana hain gaizki egiten.Egiten ahal nituen horiek, egin ditut. Gero, bestea, ez da nire esku.
|
|
|
Baina horren meritua
|
ez
duzu nirea, baizik eta lautik hiru Imanol Lartzabal kantariarena. Haren ahots gozoan aireratu ez balitz, ez baitut uste poematto honen lirika pixarraz inor sekulan ohartuko zenik.
|