|
2015
|
|
|
Nik uste dut, Jainkoak liluramenduetan arimari agertu dizkion sekretuak, honek batzuetan ulertzen ez baditu, ez direla liluramenduak, berezko ahultasunen bat baizik; gorpuzkera ahuleko pertsonei, emakumeak bezalakoei, gerta dakieke, hau da, espirituaren indarren batek berezko izaerari gainez egitea eta horrela beren baitan bildurik geratzea, gelditasunezko otoitzaz hitz egin nuenean, ustez, esan nuenez. Haiek ez dute zerikusirik liluramenduekin; izan ere, liluramendua denean, sinets iezadazue, Jainkoak beretzat harrapatzen du arima osoa, eta berea duenari bezala eta jada bere emaztea duenari bezala, irabazi duen erreinuaren partetxo bat erakutsiz doakio; zati txikia izan arren, dena da handia Jainko handi honengan dagoena, eta
|
ez
du inoren oztoporik nahi, ez ahalmenen oztoporik, ez zentzumenenik; ez noski, eta berehala egoitza hauen guztien ateak ixteko agintzen du, eta Bera dagoeneko atea bakarrik geratzen da zabalik bientzat. Bedeinkatua izan bedi hain erruki handia, eta arrazoiz izango dira dohakabeak erruki honetaz baliatu nahi izan ez eta Jaun hau galtzen dutenak.
|
|
|
Aiene, nire Kreatzailea, aitzakiarik jarri nahi izanez gero, ez dut bat ere! Eta
|
ez
du inork errurik nik neuk baizik. Izan ere, niri agertzen hasi zinen maitasunetik zertxobait ordainduko banizu, nuke nik maitasun hori Zugan izan ezik beste inorengan erabili, eta horrekin guztia konponduko zen.
|
|
|
Inork ez zuen aginterik izan haien artean, aitzitik senidetasun handian, bakoitzak ahal zuen guztia egiten zuen. Adin handiagokoak ziren bi haietakok hitz egiten zuten beren artean, behar zenean; gainerakoek
|
ez
zuten inorekin hitz egiten, ezta ez zuten nahi ere. Atean ez zuten izan egundo giltzarik, kisketa bat baizik; ezta inor ez zen erantzutera joaten, zaharrena baizik.
|
|
|
Ongi daki Haren Maiestateak, gogoratzen naizen heinean? sekula
|
ez
dudala inor hartu gabe utzi diru ondasunen falta honengatik, bestela kontentatzen baninduen. Horren lekuko dira Jainkoagatik soilik hartu ditudan asko eta asko, zuek dakizuenez.
|
|
|
bera geratuko da engainatua. Esan nahi dut, apaltasuna badago,
|
ez
duela inor engainatuko; eta horrela, ez dago izuturik ibili beharrik, Jaunagan konfiantza izan eta gauza hauei jaramonik ez egin baizik, Hura gehiago goresteko ez bada.
|
|
|
3 Nik badakit pertsona bat nahiko estu erabili zutela aitor entzuleek honelako gauzekin, eta gero, handik etorri ziren ondorio handiak eta egintza onak ikusirik, Jainkoagandikoa zen; eta bazuen nahikoa zeregin, ikuskariren batean haren irudia ikusten zuenean, aitaren egiten eta puiesak ematen, hala egiteko agintzen ziotelako. Geroago, domingotar jakintsu batekin, A. Domingo Bañez maisuarekin, hitz eginez, esan zion gaizki egina zela,
|
ez
zuela inork halakorik egin behar, gure Jaunaren irudia, nonahi ikusten dugula ere, gurtzea egoki delako, baita deabruak pintatua bada ere; izan ere, hura pintatzaile bikaina da, eta kalte egin nahirik, geure aldeko lana egiten digu, gurutzea edo beste irudi bat hain bizi eginik, gure bihotzean zizelkatua uzten badu. Bete betekoa iruditu zitzaidan arrazoi hau; bada, irudi zoragarri bat ikusten dugunean, gizon gaizto batek pintatu duela jakingo bagenu ere, ez genioke utziko irudia estimatzeari eta ez genuke kontuan hartuko debozioa ken diezagukeen pintatzailea.
|
|
|
4 Nik nahiko nuke, aita komisarioak konstituzioak zuzendu ahal izatea eta egin daitezenetan ongi jarritako gauza batzuk jartzea, eta orain eskatzen ditugunak kentzea eta jartzea. Eta hau
|
ez
du inork egingo, berorren aitatasunak eta aita Nicolaok ez badute oso gogoz hartzen; eta berorren aitatasunak dioenez, eta nik, ustez, neure gutunean berorren aitatasunari idatzi nionez, gure gauzetan ez dago zertan berri emanik fraideei, eta aita frai Pedro Fernándezek ere ez zien inoiz berri eman haiei. Haren eta bion artean hitzartu ziren gero aktetan jarri zituenak, eta ez zuen ezer egiten niri esan gabe.
|
|
|
4 Pasa beza orria beste aldera. Hau egingo balitz, berorrek ez luke izango hortik irten beharrik, nahikoa motibo baita ni hain urruti joatea neure ahizparekin egoteko eta iloba neurekin eraman nahi izan dudala esateko; hemen, berriz,
|
ez
du inork zer esanik.
|
|
|
Hau ere fraide oinutsa dela esango du berorrek. Honen ile zuria gaizki esate guztiak saihesteko bidea da, eta berorren aitatasuna ez bada,
|
ez
du inork kasurik egingo; orain berorren aitatasuna baitute guztiek ikusmiran, eta nik poz hartuko dut pizturik ikusteaz. Hau orain bururatu zait; ez daramala inora uste badu, jo beza ergelkeriatzat, nik ez baitakit esan dudana baino gehiago.
|
|
|
Haiek oso pozik daude beren ama priorearekin, eta arrazoi dute. Bi edo hiruk sentituko zutena (beste batzuk biziki poztu ziren, uste dut gainerako guztiak) da aitor entzulea kendu izana, harekin aitortzeko
|
ez
genuela inork baimenik esan bainien. Gainerakoak biziki poztu ziren.
|
|
|
Batez ere pertsona baten kasua kontatuko dizuet, nik bereziki tratatu dudan batena. Hura sarri sarri Jauna hartzearen zalea zen, eta sekula
|
ez
zuen inorengatik gaizki esaten, eta otoitzean une samurrak eta etengabeko bakardadea zituen, etxean bere kontura zegoelako; izaeraz biguna zen oso; ezergatik ere ez zen haserretzen, perfekzio handia zena, ezta ezerk ez zion hitz txarrik esanarazten. Ez zen inoiz ezkondu, ezta ez zen ezkontzeko adinekoa ere, eta eraso handiak izan zituen bake honetan; eta hau ikusten nuenez gero, arima aurreratu eta otoitz handiko baten seinaleak iruditzen zitzaizkidan eta estimu handitan nuen hasiera batean, Jainkoaren aurkako irainik ikusten ez nuelako eta bekatutik alde egiten zuela neritzolako.
|