2000
|
|
Adimenaren ekimena, giza pentsamendua alegia, oldozte bidea da funtsean, aritzeluzea: tximistak ez bezala, gizakiak
|
ez
baitu errealitatea une bakar batean argitzen, ezdu mundua hitz bakar batez azaltzen, denboraren beharrean baita. Gehienez ere, hitzbakartuen nahiz mintzo ez osoen bidez, errealitatearen osotasuna osatzen dutenosagaiak ezagutarazi ditu banan banan.
|
|
Hortaz, oso aintzakotzat hartzeko moduko bitartekotza gertatzen da, batez ere informazio ikuspegitik eta hotsaren balio dokumentaletik. Teknikak
|
ez
du errealitatea den bezala islatzen, zenbait aldakuntzaren bidez baizik, zeintzuei, nahita egiten diren manipulazioetatik bereizteko,, naturalak, dei diezaiekegun.
|
|
Azken hauek giro bat ematen dute aditzera. Beti, beharbada,
|
ez
dute errealitate baten irudi konkretua ematen, baina testuingurua iradokitzen dute, egintza bat gertatzen deneko giroaren parte dira. Batzuetan, lehen planoan ere ager daitezke, sakonetik irtenez.
|
2001
|
|
Itxuraz bere eleberriak errealitatearekin duen lotura estua adierazi nahi diguidazle ondarrutarrak, ez ahantzi, zentzu horretan, Arrandondo izenaren izaeraanagramatikoa?. Errealitatea islatze soiletik urrundu bada. Brix eta Tramanarenhizkera gordinaren aurrean hartzen duen joera autozentsuratzailea lekuko?, errealitate hori eufemizatzeko izan da, inolaz ere ez bere zati bat ezkutatzeko asmoz.Bakhtin en ikuspegi dialogikotik ikusirik, ordea, Kresalak
|
ez
luke errealitatearekiko harreman partzial eta ideologikoa baino. Ohiturazko eleberriak, edo teorizatzaile errusiarrak idilio erregionalista deitzen dion horrek, errealitatearen zati batisolatu eta idealizatu egiten du, euskara eta erlijio katolikoa nagusigo solipsistabatean batzen dituen herrixka, gure kasuan?, ontologikoki polifonikoa deneleberriaren izaera sakonari muzin eginez, errealismotik at geratuz.
|
2003
|
|
Horietako bat aurkituko du irakurleak hurrengo orrialdeetan, baina beste batzuk jorratzea ere posible da. Beraz,
|
ez
dut errealitate osoa azaltzeko inongo asmorik. Aukeratu dudan esparrua Unibertsitatea eta euskara lotzen dituena da, hirurogeita hamarreko hamarkadan hedatu zen aldarrikapenetako bat.
|
2007
|
|
Esan nahi baita, esanahia bere konplexutasun linguistiko antropologiko psikosozial guztian hartu dugula, Sapir-ek 1929an hizkuntz determinismoaren bi printzipio oinarrizko formulatu duenean: errealitatea (soziala) hizkuntzak zertzen duela, eta hizkuntzen artean diferentziak halakoak direla, ezen eta ezein hizkuntza bik
|
ez
dutela errealitate sozial bat bera zertzen.
|
2011
|
|
Autodeterminatzen ohituak daude eta fantasiaren bidez beren buruaren irudi indartsua irudikatzen dute. Beren buruaren irudi puztu hori
|
ez
dute errealitatean oinarrituta egiaztatzen, mendean hartuko dituzten harremanetatik ihes egin eta fantasian babesten baitira. Bakartu egiten dira eta ez dituzte besteen ikuspegi eta jarrerak partekatzen.
|
|
Psikotikoak afektua errepresentaziotik bereizten du, desira
|
ez
du errealitatean edo objektuan inbertitzen; desirak haluzinazioz betetzen ditu; prozesu primarioa nagusitzen da harengan. Ez du pentsatzen, beraz, prozesu sekundarioek indarrik ez dute harengan; hitz egin baino gehiago hitzekin jokatzen du, hizkuntza ekintzaren esparru berean kokatzen baitu.
|
|
Antolamendu neurotikoaren larritasun berezia zikiramendu edo irentze mehatxuari dagokiona da, eta ez zatikamendu arriskuari dagokiona. Neurotikoak
|
ez
du errealitatea ukatzen, baizik eta hura defentsa mekanismoz eraldatu egiten du. Gurasoekiko harremanak modu triangeluarrean egituratuta daude, eta atsegin printzipioaren eskakizunak errealitate printzipioaren menpean gelditzen dira.
|
2012
|
|
...otan kritikatzen duenez, balioabsolutu asko, paperean hain gloriosoki eta dogmatikoki absolutizatuak daudenhoriek baino gehiago, ohituraren eta zirkunstantzia historiko sozialen bidez gizartebatek inplizituki zehaztuak dituen eta betetzen dituen horiek dira, sinple sinpleak.Balio absolutuak, isilpeko premisak besterik ez dira, inplizituki deklaratuak, ezfundamentatuak (paper batean fundamentatzeak
|
ez
baititu errealitatean absolutuegiten), gure elkarbizitza arautzen dutenak (ilara egin autobusean sartzeko, eta abar). Azurmendik bikain azaltzen digu erlatibismoaren eta objektibismoaren artean omendagoen ezikusia.
|
|
...otan kritikatzen duenez, balioabsolutu asko, paperean hain gloriosoki eta dogmatikoki absolutizatuak daudenhoriek baino gehiago, ohituraren eta zirkunstantzia historiko sozialen bidez gizartebatek inplizituki zehaztuak dituen eta betetzen dituen horiek dira, sinple sinpleak.Balio absolutuak, isilpeko premisak besterik ez dira, inplizituki deklaratuak, ezfundamentatuak (paper batean fundamentatzeak
|
ez
baititu errealitatean absolutuegiten), gure elkarbizitza arautzen dutenak (ilara egin autobusean sartzeko, eta abar). Azurmendik bikain azaltzen digu erlatibismoaren eta objektibismoaren artean omendagoen ezikusia.
|
2014
|
|
dena ezeztatzen, baina, berez? den hori ulertzeko duen moduak osatzen du egia.Naturak
|
ez
du errealitaterik giza ekintzaz berrartu ez den arte eta giza natura bera ez da salbuespena» (I, 76).
|
2015
|
|
5 Prezioek paper garrantzitsua jokatzen dute5 Prezioak eta aldaketa teknologikoaren papera eskasia adierazten dutelako, eta, ondorioz, gutxietsiak dira. Prezioek
|
ez
dute errealitatea ordezkaketa eta aurrerakuntza teknologikoa aditzera ematen kanpo eraginen existentzia sustatzen dute. Nahiz eta aldaketa teknologikoa dela-eta.
|
2017
|
|
Beraz, errealitatea genero eragilearen iragazkitik pasatu behardela kontuan hartzen dugu. Egia esan, iturri gehienek
|
ez
zuten errealitatea guztiz objektibokikontatzen, eta eginkizun ezberdinak igarri zitezkeen. Sarritan audientzia konbentzitzekoahalegina nabaria zen:
|