|
2017
|
|
|
Borobilak, hiruki antzekoak, txikiak, handiak, kolpatuak eta distiratsuak. Baina inoiz
|
ez
zuen aurkitzen magalean zeramanaren edertasuna zuenik.
|
|
2019
|
|
|
Txikia da baina nahikoa geuretzat. Gero hitz egingo dugu dugunaz, eta hemen
|
ez
badut aurkitzen joango naiz handiagoren bat bilatzera, edo erizainari galdetuko diogu.
|
|
|
Ez, eta baten bat hemendik zabalik
|
ez
badugu aurkitzen, gure kalean badaukagu zapore guztietakoak saltzen dituen bat, kontxo!
|
|
2020
|
|
|
Nahiago du zoruko egur horixkaren biribil ilunei erreparatzea, tamaina eta itxura desberdinetako orbanetan begirada galtzea, biribil batetik salto egitea begiekin beste batera; ohol xafla bakoitzak gutxienez badauzka holako bat edo bi, denak antzekoak eta denak dira diferenteak, zoruko egur guztiak bereiz daitezke zipriztinduta dituen beltzuneei esker, kolpe ilun horiek bereizgarri direlako, xafletako identitate markak. Berak, bitartean, atzamar puntak igurtzi ditu bata bestearekin, eta konturatu da ez duela hatz markarik, azala berdindu zaiola, lehen zituen arrasto finak
|
ez
dituela aurkitzen, bera ez dela egurraren modukoa, ez duela identitate markarik. Agian, ez dagoelako berez dagokion lekuan, sustraiak ebaki dizkiotelako, etxetik urrutiegi dagoelako eta argi dauka bidaia luzeegiaren ondorioz gertatu zaiola, balea baten tamainako barku hartan sartu ziren guztiei berdin pasatuko zitzaiela... baina, bat batean, eztul hots ezagun bat entzun du, errepikatu da, berriz ere entzun du, belarrietara heldu zaizkio talka eta talka, itsasoa handi dagoenean olatuek egiten duten antzera, uxatu ditu bere atzamarren gaineko kezka inuzenteak eta Carmenen aurpegia topatzeko altxatu du burua.
|
|
2023
|
|
|
Abenduaren 23an autoerretratua egiten ari zen Gauguin eta Roulin anderearen (Berceuse) erretratua egiten ari zen Vincent; edaten ari zen edaria aurpegira bota zion Vincentek Gauguin-i (Uhde, 1991); geroago, Vincentek barkamena eskatu zion, eta Gauguin-ek barkatu zion, baina Parisera itzuliko zela berehala esan zion; Vincentek gelditzeko eskatu zion (Morante Goachet, 1996); Gauguin-ek arratsaldez kalera irten zen eta atzean pauso arin batzuk entzun zituen; biratu zenean Vincent bereganantz zetorrela ikusi zuen, aizto bat eskuan zuela; kemen handiz begiratu zion Gauguin-ek eta Vincent, burua makurtu eta bira erdia emanez, Etxe Horira joan zen. 1888ko abenduaren 23an Arlestik idatzitako gutunean (565) Vincentek Theori esaten zion bere ustez Arlesen egoteko ilusioa galdu zuela Gauguin-ek; Gauguin sormen handikoa zela, baina bake handia behar zuela, eta bake hori Arlesen aurkitzen ez bazuen, inon
|
ez
zuela aurkituko.
|
|
|
Zergatik? Inoiz
|
ez
dut aurkitu horren azalpenik. Orduan uste nuen emakume hark nigandik zerbait nahi zuela.
|