|
2001
|
|
|
N: Oi, Samuel, ez dakizu nola...,
|
ez
dakizu zenbat...
|
|
|
Hizkuntzari bagagozkio, aski da Sabinen beste hura gogoan edukitzea: kaltegarriago dela arrotz batek euskaraz ikastea
|
ez
dakit zenbat euskotarrek euskaraz ez jakitea baino. Hor ere," euskotartasuna", dakigun oinarrietan finkaturikako zera, nagusi zen" euskalduntasunaren" aldean.
|
|
2002
|
|
|
Bide batez:
|
ez
dakit zenbat hartzen duen, eta berdin zait une honetan, baina pentsatzen dut euskaraz argitaratzeagatik hartuko duela diru hori. Horregatik nire harridura egunkari honen aldaera ingelesez ere(!) ikusi dudanean Interneten [16].
|
|
|
Gure izar nagusi Eguzkiaren handitze eta eztanda ziurrarekin bezala gertatzen zait: zertarako arduratu, gure bolatxo triste hau hondar izpi bihurtuko duen pum hori hemendik
|
ez
dakit zenbat milioi urte barru gertatzen bada. Badago kontsolatzen denik pentsatzen gure ondorengoek, progresuaren indar miresgarriak bultzatuta, asmatuko dutela fisikaren patuari ihes egiteko bideren bat, izarrarteko emigrazioa, kasu; baina hori espekulazio hutsa da, hots, agian gauzatuko da, agian ez.
|
|
2005
|
|
|
Gau hartan, Marroren etxeordearekin egin nuen amets;
|
ez
dakit zenbat bider jausi nintzen eskailburutik, baina erortzeek ez zuten amaierarik, ez nuen hondorik jotzen, zorurik gabeko zulo batean behera behin eta berriz amilduko banintz bezala. Izerdi patsetan esnatu nintzen, eta bat batean hartu nuen Marroren etxeordeko ganbaratxoa hobeto miatzeko deliberoa, ea aurreko txandan topatu ez nuena topatzen nuen.
|
|
|
Aitak hizketan jarraitu zuen, eta guk irribarrez entzuten genion; aprobetxatu beharra zegoen abagune hura,
|
ez
baikenekien zenbat denbora igaroko zen berriro halako joerak ematen zion arte. Hala eta guztiz ere, hark esan zizkigun istorio guztiak gerra aurrekoak ziren; hantxe zeukan muga aitak, gerran; handixe hedatzen zen amildegi ilun isila.
|
|
|
Egia zen:
|
ez
nekien zenbat diru neukan aurreraturik ere. Eskupekoak gordetzen nituen zapata kaxatik hartzen nuen behar nuena; ordurako bi kaxa goraino beterik neuzkan billetez, eta ez nuen haiek xahutzeko denborarik.
|
|
2006
|
|
|
Ez dakit zergatik izan zen, Pilik alamena handia eman zidalako edo bilerekin liluratuta ikusten nuelako, asuntoa da jakin mina piztu zitzaidala eta zerrendako liburu horietako bat irakurtzen hasi nintzela. Ba
|
ez
dakizu zenbat gustatu zitzaidan! Carson McCullers delako emakume batena da, El corazón es un cazador solitario.
|
|
|
Guztiz gogaitu ninduen beste egun oso bat egoera hartan pasatu beharrak. Denbora dezente neraman,
|
ez
dakit zenbat egun, Angelo apenas ikusi gabe, apenas ezer jakin gabe berari buruz. Gaixoaldiko egunak kontatuta, ia hilabete zen Triestera heldu nintzela.
|
|
|
Baita ulertu ezin ziren idazki txiki batzuk ere. Bi neska izenen arteko erlazioak haril  katzen eta elkarren arteko istorioak asmatzen entretenitu nuen
|
ez
dakit zenbat denbora.
|
|
|
Horren ordez, pantomima bat idazten hasi nintzen Simpli  cissimus aldizkari satirikoko estiloa antzeratu nahian. Amorru biziz ekin nion lanari,
|
ez
dakit zenbat denbora egingo nuen idazten. Guztiz kontzentraturik nengoela, esku bat sentitu nuen bizkarrean.
|
|
|
Nik ez nuen gogo zipitzik, baina Hermanni halako moduz eman zion kasketak frau Gerda ezagutu behar nuela, ezen besotik heldu baitzidan eta ezkaratzeraino eraman. Arropa zaharren zakua zoko batean utzi eta, eskaileretan gora gindoazela,
|
ez
dakit zenbat urte lehenago gertatutako istorio bat kontatu zidan. Elur ekaitz batek mendiko praktikak egiten ari ziren bost soldadu harrapatu omen zituen bete betean.
|
|
|
Etenik gabe kontatu dut Gretaren istorioa, baina kontakizunak iraun zuen bitartean Angelok sukaldeko leihotik begiratu zuen,
|
ez
dakit zenbat aldiz. Aldian behin, lepoa luzatzen zuen, zerbait entzun nahiko balu bezala.
|
|
2008
|
|
|
–Gogoko dudalako zuri begiratzea. Ezagutu zintudan egunetik, erantzun zidan, eta handik aurrera gertatu zen guztiaren sekuentzia garbirik ez dut, ez dakit nola gertatu zen, ez dakit zer izan zen zeren aurretik edo atzetik,
|
ez
dakit zenbat denbora pasatu zen. Ordularia gelditu zelako sentsazioa izan nuen.
|
|
|
Dena dela, ez zekiat bizirik iritsiko naizen irteera egunera:
|
ez
dakik zenbat familia eta lagunarteko afari eta irteera prestatu dizkidaten, despedida dela aitzakia.
|
|
|
Uda batez, oporrengatik herria erdi hustu zela baliatuz, negozioa egun batzuetarako itxi eta, Valladolideko errepidetik barrena, Tomasek Galiziara eraman ninduen. ...nahi, ez zitzaidan haien itxura gustatu, baina Tomasek jateko eta jateko, afrodisiakoak direla, eta zanburiña bat probatu nuen, eta gero bestea, eta gero bestea, Tomasek barre egiten zuen niri begira, afrodisiakoak direlako gustatu al zaizkizu, Rosita?, eta eskua pasatzen zidan masailetik, eta ni alai alai, nola ez ba!, beste mahaietako jendeak begiratu egiten zigun, auskalo zer pentsatuko zuten,
|
ez
dakit zenbat zanburiña jango nuen, eta oheratu ginenean sekulako kabitu ezina sentitzen nuen urdailean, eta zanburiña guztiak bota nituen, baina Tomasek, kargu hartu beharrean, eskua kopetan jarri eta lagundu egin zidan, akabo afrodisiakoak! esan zidan barrezka, eta niri ere karkailatxoa atera zitzaidan afaritakoak botatzeari utzi gabe, Tomasek harrerara deitu zuen kamamila bat eskatzeko, ez naiz gau hartako beste ezertaz gogoratzen, biharamunean Baionara abiatu ginen, itsasoa ikustera, ni pozez zoratzen nengoen Tomas pozik ikusten nuelako, eta autoan zer esango, eta, gaur ez dituzu zanburiñak eskatuko, ezta?, eta nik ezin barre egin sekulako orratzak neuzkan-eta buruan, Baionara iritsi ginen, hotela hondartzaren parez pare zegoen, eta Tomasek argazki bat ateratzeko eskatu zion han hurbil polaroid batekin erretratuak ateratzen ari zen gizon bati, Tomasek eskupeko polita eman zion argazkiagatik eta gizona kontentu, gu ere bai, gero tabernaz taberna ibili ginen Baionako kaleetan, alkohola usaintze hutsak botalarria eragiten zidan niri, baina Tomasek gogotik edan zuen egun osoan, eta hotelera itzuli ginenean harrerara joan zen, igotzeko xanpaina gure gelara, eta Tomasi gustatu ez zitzaion zerbait esango nion nik harrerako neskaren aurrean, ez dut gogoan zer, nahikoa edan zuela edo horrelakoren bat, baina kontua da alaitasunetik petralkeriara pasatu zela kolpean, eta gelako atea itxi bezain laster ukabila jaso eta sekulako ukabilkada eman zidan aho betean, zer haiz ba puta zahar ostia, hik ez dun erremediorik, beti izango haiz puta zorritsu bat, horixe esan zidan, eta ni ahoa odoletan nuela nengoen, begira nola utzi zidan ahoa, begira beza berorrek nazka ematen ez badio, hemen falta zaizkidan hortzak orduan galdutakoak dira...
|
|
|
Azkena, arrastazioa (arrastáziyue). " Hori duk arrastazioa daukana horrek!" eta hola, eta delako horrek daukan arrastazio izeneko hori da
|
ez
dakit zenbat gauza egin beharra eta iritsi ezina; eta dagoena da itota, eta dabil arrastaka bezala, eta bizi da ezinean, eta... Estresa tapatzeko adinako indarra hartuko ote du arrastazioak nere barruko fonotekan?
|
|
|
Gorputz sozialaren zentzumenak
|
ez
dakit zenbat diren, baina bai honako bi hauetara bil litezkeela aise: (A) gastamena eta (B) nazkamena.
|
|
2009
|
|
|
–Urduria eta bortitza zen... baina hori ez da osasun kontua. Bazituen, bai, fobiak, estutasunak, baina
|
ez
dakit zenbat aldiz entzun diodan aitari esaten: " Ez dago erotuta, inoiz ez da egongo erotuta".
|
|
|
Bigarren horretara animatu ninduen hark. Lapitza eta papera hartu, eta
|
ez
dakit zenbat marrazki egin zituen nire esanetara. Ez zait erraza azaltzea nolakoa den akabuan osatu dugun argizaiola.
|
|
|
Ehorztetxekoa amaitu eta etxera ailegatu naizenean, arropak aldatu, eta hango bulegoan eman didaten inprimakia irakurri dut, hamaiketako modukoa egin dudan bitartean. Ehorztetxekoak esan dit gorpu bat erraustu gura denean gauzak bideratzeko modurik errazena dela hiltzen denaren familiakoren batek inprimaki hori betetzea; hau da, beste berba batzuekin esanda, hiltzen naizenean etxekoren batek, aitak hain zuzen ere(
|
ez
dakizu zenbat poztuko nintzatekeen zeu ere tartean izango bazina), bete lukeela inprimaki hori ni erraustua izan nadin. Inprimakia, azken batean, zinpeko aitorpena egiteko da.
|
|
|
Elkar agurtu eta gero, aitak lagundu zion motorra geure garajera eramaten. Badakizu gizonak nolakoak diren, gure sasoiko gizonak behintzat; ba, berehala hasi ziren medikuaren motorra zela eta ez zela alamenean; motorrik onena baino hobea zela auto berdingo bat eta
|
ez
dakit zenbat halako bota zituzten. Berotu ahala, medikuarekin berarekin ere sartzen hasi ziren," guapoa bera, gero, e" eta hortik gorakoak entzun behar izan zituen ulertu ez arren.
|
|
|
Zuk ez zenuen ulertzen zergatik eskegi behar zen kutxillo handia ezkerreko iltzean eta txikia, patatak zuritzeko eta erabiltzen genuena, eskuinekoan; edo zergatik ipini behar zen beti txaparen aurreko burdinaren alde batean koilarak eta sikatzeko trapua eta bestean eskuak sikatzeko erabiltzen genuena. Horrela itsurik egin genezakeela lan sukaldean eta
|
ez
dakit zenbat erretolika gehiago botako nizun; zuk, horregatik, edozein iltzetan eskegitzen zenituen kutxilloak edo txaparen aurreko burdinaren edozein aldetan ipintzen trapuak, sukaldeko beste edozein tokitan uzten ez zenituenean, kutxilloak zein trapuak, eta" maniatika bat zara zu, ama" erantzuten zenidan nik agirika egiten nizunean. Badakizu?, neuk ere zeuk egiten zenuen modu berean egiten nuen kutxilloekin eta trapuekin gaztetxoa nintzenean, doña Mercedesenera joan baino lehen, eta zuri botatzen nizkizun erretoliken antz antzekoak entzun behar izaten nituen amumarengandik.
|
|
|
Hark ez zion garrantzirik eman nik esan nion ezeri: jada ez zinela deitu eta berehala altxatzen ohetik goizetan, gaixotzen hasi zinela edo aitzakiak jartzen zenituela institutura joateko eta
|
ez
dakit zenbat halako aipatuko nizkion. Haren erantzunak entzunda, badaezpada ere, ez nion niretzat esanguratsuena zena aipatu, ez diren gauzak ikusten hasita nengoela pentsa ez zezan edo.
|
|
|
Ez zenuten inork hartu, baina makina ez zegoen bere tokian. Asteak pasatu ondoren, etxeko zokondo guztiak
|
ez
dakit zenbat bider arakatu eta gero, aldendutzat eman nuen, zer gertatu zitzaion jakin gabe. Ardura, ordea, ezin nuen burutik kendu.
|
|
|
Bitxikeria moduan esan gura dizut egun hartako guardasola oraindik bizirik dagoela. Berri bat oparitu zidatenean baztertu egin nuen arren, zutaz pentsatzen aritu izan nintzen egun euritsu batean berriro hartu nuen,
|
ez
dakit zenbat urte eta gero, etxetik irtetera nindoala. Nola diren gauzak, ezta?, gaur egun modan daude berriro ere halako guardasolak.
|
|
|
Halere, eta hau beste lagun baten solasetik hartua da? goizeroko albistegia pairatu ostean, dela
|
ez
dakit zenbat kilometroko ilarak autopistan eta nazional 1ean, direla hainbat era eta modutara eraildako saldo gaueroko eta egunerokoa erraiak ozpintzeraino irentsi ostean, hainbat triskantza, horrenbeste burugabekeria... azkenean, isolatzeko eta banakakokerian norbere burua gordetzeko tentazioa ere ematen dizu.
|
|
|
Zenbat nagusi eta agintari, zenbat kontratista eta kapataz, idi parea nahiz makinatzarra, katerpilarra edo gurpil handi mandoa, pertsona gajoa baino askozaz estimatuago dutenak. Kopuruak, hileroko nahiz urterokoak, eta ez du balio aurten iaz baino
|
ez
dakit zenbat gutxiago direla kanpai dilindariz adierazteak, argi esaten du zer nahi duten lurrean eta nor zeruan.
|
|
|
–Bai, hitzarmena da pailazoen istorio berrien muina. Izan ere, mintzoarekin egindako hitzarmenean,
|
ez
dakit zenbat aldiz errepikatu dudan bezala, bizirik irauteko herri baten ahalmena dago. Hori da, hain justu, herri baten itxaropenari indarrean eusten diona.
|
|
2010
|
|
|
Ahotsean sumatu dion indar falta ez dion bere egoerari bakarrik egotzi. Faltan sentitzen zaitut,
|
ez
dakizu zenbat. Bai heuk ere, haragi bizitan sentitzen dun haren hutsunea, aspalditxotik.
|
|
|
Kontua da halako batean dantzara atera ninduela Juanitok. Don Juan Antonio zutitu eta ziztuan hurbildu zitzaigun, elkarrengandik apartatu eta purrustan hasi, ea hura al zen Jaunari eman behar zitzaion lekaime gai baten jokaera, zerbaitegatik esaten zuela berak ez neukala bizimodu hartarako preparaziorik, hitz egingo zuela Ama Nagusiarekin eta nik
|
ez
dakit zenbat kontu. Tximista bezala atera zen, autoa hartu eta Bedaiopera.
|
|
|
âBeste
|
ez
dakit zenbat diru, D. Batista Minondo jaunari, eta Agustina Zubiri emazteari: y Maria Ana Zubiri cuñada, dueños que fueron de la errerÃa de Ollin y sus montes jaros, la que tube en arriendo.
|
|
|
–Adunako Gaztañadi baserriko semea eduki zuela morroi eta
|
ez
dakit zenbat zor ziola. Gaztañadi baserria propio de la casa Azelain omen zela dio.
|
|
|
–Errenteriako(?) seme bati, cuio nombre ignora, alias marranta de la casa de Plateronea,
|
ez
dakit zenbat zor ziola.
|
|
|
Atzenean, ikasminak erabat jo eta, etengabe bere atzetik hasi nintzen arte. Eta hasi banintzen hasi, jainko ttikiak bestek
|
ez
daki zenbat buruhauste eta atze aurre ibili izanen dudan geroztik, beste hogeiren bat urtez edo, hara eta hona, kanta xahar honen sustrai bila, maitale liluratua bere guzizko maitearen atzetik bezalatsu...
|
|
2011
|
|
|
–Egunetik egunera makalago ikusten zaitut, nekatuago: lan gehiegi egiten duzu, Voget; eta
|
ez
dakit zenbat kafe edaten duzun egunero: ematen du besterik ez duzula ahora eramaten.
|
|
|
Zerbait oso berea duena defendatzeko, edo bere bizia defendatzeko, bale. Baina bizitza eman eta bizitza eman duelako baten bat hil delako zerbaiten alde, Serbian hil direlako
|
ez
dakit zenbat mila serbo bosnio edo serbiarrak, edo kroatak, hil direlako ideia batengatik, ideia nazionalista batengatik kasu honetan, bere konnotazio guztiekin, hil direlako, ideia hori eta beraien konportaera onak direla sinistu behar izatea, iruditzen zait gezur izugarria eta oso deitoragarria. Zergatik izango dira onak horien ideiak eta horien konportaerak, bizia eman dutelako?
|
|
2018
|
|
|
âHartu zitean makil bat, sartu zioaten marrazo baten hortza muturrean, prestatu zitean nahastura bat landare  zuku, errauts, ikatz, olio eta
|
ez
zakiat zenbat gauzarekin, eta mailuka hasi zituan nire azalaren kontra, tinta hura barruan sartu zidatean arte. Egun batean, ordea, bakea galdu zuan.
|
|
2019
|
|
|
(negarrez imajinatzen dut aita, eta lasaitzeko eskatuz ama). Ospitalean dena esplikatu zieten, Heterochromia iridium aren kasu bakarra izaten dela
|
ez
dakit zenbat milioika jaiotzetatik eta hau eta bestea. Ba hori, horregatik jarri zidatela Iris izena, nire arrarotasunaren ondran eta omenean.
|
|
|
Erantsi horri Heterochromia iridium arena eta hutsaren hurrenean geratzen naiz, ehuneko batetik behera: zero koma zero zero,
|
ez
dakit zenbat zero gehiago eta zenbakitxo bat azkenean. Espeziala naizela, alegia, aparta (ez berezia edo arraroa bakarrik, espeziala!).
|
|
|
Proportzio harrigarrian: ehuneko zero koma zero zero,
|
ez
dakit zenbat zero gehiago eta zenbakitxo bat azkenean.
|
|
2020
|
|
|
Luzapena, beraz. Carlosek jarri zuen hirunako berdinketa, baina, epaileak
|
ez
dakit zenbat luzatu zuen partidua. Hamar minutu inguru, ziur.
|
|
2021
|
|
|
Jonanerengan berebiziko aldaketa nabaritu nuen Unanuetarrekiko kontu garbitze hura egin eta gero. Ospitaletik irtenik, zerbait hartzera jaitsi ginen, isilik; gero, autoa Hondarretan utzita, Igeldoko itsasargiraino igo ginen oinez, eta han itsasoari begira igaro genuen
|
ez
jakin zenbat denbora, isil isilik. Ondoren, Lasarteko etxera eraman nuen.
|
|
|
–... eta
|
ez
dakit zenbat elkarte gehiagorena ere bada. Besteak beste, MatuSalem zaharraren Brotxaren Brigadarena, esan zuen Tasiok, begia kliskatuz.
|
|
|
âEsan ez didak, ba, gaur beste batekin afaltzekotan hintzela? Eta LucÃa eta biok
|
ez
zekiat zenbat aldiz irten zareten... pare bat aldiz, bai, gutxienez.
|
|
|
Oraindik ere oso gogoan dut, hotzak hilik, kafe etxe batean sartu eta kafesne bero bat eskatu nuela. Barrako opilak eta ikusirik, zerbitzari pinpirin bati kruasanaren prezioaz galdegin nion;
|
ez
dakit zenbat erantzun zidan (hogei bat ogerleko?), baina nik, dirua ongi atxiki nahian, keinu irribarretsu batez ez nuela nahi adierazi nion.
|
|
2022
|
|
|
garbitu duen emakumea ekarri, gero gorpua prestatu, gero, berriz, hilkutxa, kaperan meza emateko antolamenduak... Aita O. Rourkek bakarrik nik
|
ez
dakit zenbat egin duen. Berak ekarri dizkigu lore horiek guztiak eta bi kandela ontzi horiek kaperatik hartuta, berak idatzi du Freeman, s Generalerako oharra eta bera arduratu da kanposanturako paper guztiez eta James gizajoaren aseguruaz.
|
|
|
–Esan nahi nuen asko sentitzen dudala,
|
ez
dakizu zenbat...
|
|
2023
|
|
|
Rozinak halaxe idatzi zuen, eta behean gehitu zuen, ez baitzuen gutuna segituan bidali: ...lurperatu geninan Ihan gainean dagoen Tabor-eko hilerrian, meza kantatua ospatu geninan eta Ihan eko eraman zitenan lur ematera; denok geundenan han, familia osoa eta biloba guztiak, Ihan osoa; jende asko etorri zunan, Sveta Trojica ko Ravnikarravnikar familiakoak ere bai, orobat Zlato Polje koak, ¦tanje koak, Stob eko Anton familiakoak, inguruko mendietako guztiak, edonondik agertu zunan jendea,
|
ez
dakin zenbat jende etorri zen, hi eta John Kvas baino ez zineten falta, lagun handiak zitunan, badakin, John-ek hanka bat galdu zinan tren baten azpira erorita, egin ezan aitak eskatu zinana; orain bai, orain laster joango naun horra berriro, esaion John-i aita hil zaianala eta ordaindu meza bat New York en, Maria renean, elkar ezagutu genuen leku hartan, ez Forest Hills en....
|
|
|
Apika, bada beste denboraren bat, atzeman ezin dugun beste dimentsioren batean. Ekuazioak eta guzti egin dituzte beste dimentsio batzuei buruz, eta
|
ez
dakit zenbat soka ere deskribatu dituzte, unibertsoaren beste aldetik norbait goruan ariko balitz bezala.
|