2000
|
|
Eta, hitz haiek erraiten zenizkidala, nola oroitu nuen nik denbora hura, erabakitzen nuenean neure kasa, hamar hamaika urteko umea nintzela, katoliko eta protestant izaitea —orain katoliko, orain protestant, neure kontzientziak manatuaren arabera—, zeren eta osaba Joanikot eta jaun Marcel bainituen irakasle, eta biak miresten nituen eta ikasleen egitekoa zen irakasleen erranetarat egoitea... harik eta egun batean buruan bertze erran hura sartu zitzaidan arte: " Egia bat eta bakarra da", neure baitan mila zalantza eta bertze hainbat korapilo sortarazi zizkidana,
|
ez
nekielako jada zer aldetarat jo eta zeren alde! Nola ez nuen oroituko, bada, denbora hura, baldin zu ere puntu hartan bazintudan, nahiz eta ez puntu berean, zeren ni joaneko bidean bainengoen eta zu itzultzekoan, eta zeren, zure pentsua ez baitzen, ondorez, ume baten pentsu hauskorra, baina gizon jakintsu baten pentsu fermu bezain sendoa!
|
2001
|
|
Ironiarik gabe
|
ez
dakit jada historiarik kontatzerik dagoen.
|
2008
|
|
eta gero, zuen aitak niri eskutik heldu, dantzan hasi? eta ez dakit zer gertatu zitzaidan,
|
ez
bainekien jada lurrean nengoen, edo airean ninderaman, hain zen eta hain da zuen aita dantzari trebea?; edo kontatzen zien: –Bals hura dantzatu nuenean, egia esango dizuet:
|
|
eta Natividad amarengana joan zen, zer zuen urte berriak berritik, urte zaharraren bidetik zihoala bazirudien??: Natalia gero eta okerrago dago, ama, eta nik
|
ez
dakit jada zer egin?
|
|
" Festan ikusi orduko ohartu nintzen zuen aita maite nuela. Gero, Straussen bals hura jo zuten... eta gero, zuen aitak niri eskutik heldu, dantzan hasi... eta ez dakit zer gertatu zitzaidan,
|
ez
bainekien jada lurrean nengoen, edo airean ninderaman, hain zen eta hain da zuen aita dantzari trebea"; edo kontatzen zien: " Bals hura dantzatu nuenean, egia esango dizuet:
|
|
Ostirala zen –Urteberri eguna– eta Natividad amarengana joan zen –zer zuen urte berriak berritik, urte zaharraren bidetik zihoala bazirudien? –: Natalia gero eta okerrago dago, ama, eta nik
|
ez
dakit jada zer egin...
|
2009
|
|
laguntza; azken finean, herrestan zaramatzan historia korapilotsu bat, antzaldatzen ari zaituena. Odisea da ez jakitea odisea dela;
|
ez
jakitea jada itzulia zaren ala inoiz baino galduago, eta ez jakitea jadagoneko etxerik eta Itakarik batere inon ba ote dagoen.
|
|
Hain izan zen bortitza bularrean sentitu zuen eztanda, hantxe eten zitzaion eztuladia, bizpahiru segundo geroago berritu egin zitzaiona, are zitalago eta are bortitzago; Adak
|
ez
zekien jada, seguru ezetz, bihotza bera ere aterako ez ote zitzaion ahotik halako batean: lurrak irentsiko ahal nau?!, Teofilo Mariak sarrailaren kirtenari eragiten zion bitartean, alferrik.
|
|
Ada, berriz, negar egiteko gogoarekin sartu zen gelara, malko gutxi batzuk ere bota zituen ordurako, eta
|
ez
zekien jada barre ala negar egin, erdibidean irtenbidea aurkitu zuen arte, nebari irri zabala luzatzen ziola, Domingorengan are irri zabalagoa eragin zuena, gero eta zabalagoa, bere burua barrez ikusi zuen arte: bere barre hari laster erantsi zizkion, ordea, aiene batzuk, barreak eragindako mugimenduek muinoiko mina minagotzen ziotelako.
|
|
Eta isildu egin zen?
|
ez
baitzekien jada nola hasi nahi zuen, jakin ongi zekien arren zer esan behar zuen funtsean; huraxe zuen, ordea, auzia, funtsezkoa esateko funtsezko hitzak behar zituela: hitzik egokienak, alegia, bakoitza bere tokian, lehenengo hitza lehen eta atzetik besteak, hurrenez hurren; berehala etorri zitzaizkion bi lehenak, halako eran, non, mintzoaren aurreko arnasa hartzen zuela, esan baitzuen:
|
|
Eta isildu egin zen...
|
ez
baitzekien jada nola hasi nahi zuen, jakin ongi zekien arren zer esan behar zuen funtsean; huraxe zuen, ordea, auzia, funtsezkoa esateko funtsezko hitzak behar zituela: hitzik egokienak, alegia, bakoitza bere tokian, lehenengo hitza lehen eta atzetik besteak, hurrenez hurren; berehala etorri zitzaizkion bi lehenak, halako eran, non, mintzoaren aurreko arnasa hartzen zuela, esan baitzuen:
|
|
Hain izan zen bortitza bularrean sentitu zuen eztanda, hantxe eten zitzaion eztuladia, bizpahiru segundo geroago berritu egin zitzaiona, are zitalago eta are bortitzago; Adak
|
ez
zekien jada, seguru ezetz, bihotza bera ere aterako ez ote zitzaion ahotik halako batean: lurrak irentsiko ahal nau...!, Teofilo Mariak sarrailaren kirtenari eragiten zion bitartean, alferrik.
|
|
Ada, berriz, negar egiteko gogoarekin sartu zen gelara, malko gutxi batzuk ere bota zituen ordurako, eta
|
ez
zekien jada barre ala negar egin, erdibidean irtenbidea aurkitu zuen arte, nebari irri zabala luzatzen ziola, Domingorengan are irri zabalagoa eragin zuena, gero eta zabalagoa, bere burua barrez ikusi zuen arte: bere barre hari laster erantsi zizkion, ordea, aiene batzuk, barreak eragindako mugimenduek muinoiko mina minagotzen ziotelako.
|
2011
|
|
Tximista baten kolpearekin aurreikusi du gertatzera zihoana," Lazkano, aspaldikoa", esanez hautsiko du bere durduzadura hogeitaka urte ikusi gabe daraman emakumezkoak, hortzadura perfektua, begi berde atxarolatuak, ilea tunel zuri baten marko beltz beltza Anaren aurpegi zurbilean, muxu emango diote elkarri, deserosotasunez, dispentsatuz baino gehiago muxua emanez, atseginetik edo desatseginetik zenbat duen neurtzea zaila den sorpresa benetakoz bere senarra aurkeztuko dio," hau Fidel da", edo" Fernando", edo auskalo zein izen absurdo izango duen halako emakume ezinezkoarentzat dudarik gabe terrenalegia eta neurriz beherakoa datekeen senar gorrotagarriak, bakarrik etorri ote den galdetuko dio, eta berak patetikoki baietz," bakarrik etorri naiz", bakarrik etorri dela erantzun dio, agerian utziz, ez bere autonomia bakartia, bere bohemia lubakitu interesgarria, baizik eta bere bakardade penagarriaren azpildura oro bere biluzian;" hogeitaka urte pasatu dira eta ez daukat teatrora nor ekarri, horra elkar ikusi gabe igaro diren bi hamarkada luzeen laburpen erdiragarria", esku programari batere begiratzeko premiarik gabe egindako sinopsia. " Zu izan zinen nire aukera galdua, nire aukera bakarra, hamar urte pasatu ditut nire bizitzako emakumea izan zinela pentsatuz, eta beste hamar nire bizitzako emakumea izan zinela pentsatuz hamar urte pasatu nituela pentsatuz, eta geroztik
|
ez
dakit jada zer pentsatu, zutaz zer eta nola pentsatu, esan nahi dut", hori guztia ez dio esango, jakina, baina begietan irakurriko ote dion esperantza dauka, tximistaren trazurik gabe tximistaren iraupena izan duen lipar hartan bere oroitzapenak horraino errebobinatzeko xantza izan du Lazkanok, aurreikusteko gerta zitekeena, eta azkenean gertatu ez dena, teatroko argi guztiak itzalita baitau...
|
2012
|
|
EGIkoa, ETAkoa, edo ELAkoa, edo denetakoa, ote zen lagunaren aztarna ere galdu egin nuen. Neure burua jesuita imajinatzen nuen baina
|
ez
nekien jada izan nahi nuen. Moneten Zelaiko merienda koadroko emakumearen biluzia asko gustatzen zitzaidan eta nigan erremedio gabeko kalteak egina zen, Botticelliren Primadera?
|
|
Noski, batek
|
ez
daki jada nori sinestsi, ikasleari edo komeni denean erabiltzen dituen maisuaren irakatsiei, zeren eta hogeita batgarren mendeko lehen hamarkadan nor eta Zizek bera baita Zulaikaren mistifikazioaren neurri zehatza ematen diguna:
|
2014
|
|
Hitz egiteko deitzen dizudala uste al duzu? Berdin dit zertaz hitz egin, egia esateko,
|
ez
dakit jada zer esan. Hizketaldi bera dugu beti.
|
|
Hemen zer diodan ere
|
ez
dakit jada.
|
2015
|
|
|
ez
baitakigu jada bizirik batere ba ote den
|
2017
|
|
Aylan Kurdi izenaz akordatzen? Oraindik bai, baina ez du denbora asko udazkeneko haizeek memoriaren orbelpean estal dezaten gogoratzen Kubako haur hartaz, AEBetara eraman edo ekarriaz,
|
ez
dakit jada zer zen heroi bilakatu zuten Eliancito hura.... Sukarra, esan bezala, jaitsi zaigu eta duela hilabete ematen zuen gutariko bitik batek errefuxiatuak hartuko zituela etxean, gelak prest ere geneuzkan, baina honezkero...
|
|
berrien berri,
|
ez
daki jada zein zein den ere.
|
2018
|
|
—Gerran bezala, zehar kalteek —erantzun du Laszlok— Baina gerrari gerra noiz deitu behar zaion ere
|
ez
dakigu jada!
|
2019
|
|
sobera edo
|
ez
dakitelako jada zer egin berarekin
|
2020
|
|
–Zerorrek begiratu, egia erran
|
ez
dakigu jada zer gelditzen zaigun hor gibelean –erantzun dio Txarrok, gogo handirik gabe.
|
|
Naufragioa da, borroka, desesperazioa, autoengainua, Gozo uharteko gozotasunaren limuria, meditazioa, ihesa zeure buruari eta gustuei, ‘jainkoren baten’ laguntza; azken finean, herrestan zaramatzan historia korapilotsu bat, antzaldatzen ari zaituena. Odisea da ez jakitea odisea dela;
|
ez
jakitea jada itzulia zaren ala inoiz baino galduago, eta ez jakitea jadagoneko etxerik eta Itakarik batere inon ba ote dagoen. (Ibid.:
|
2021
|
|
Tangoa dantzatzen ahaztu zaio [lehen bazekien eta orain ez. Ahaztu zaio(
|
ez
daki jada) hori egiten].
|
|
“Gabriel, Roucok esan du abortatu duten emakumeei barkatu egingo diela Elizak benetan damutzen badira:
|
ez
dakizue jada fededunak nondik atera ere”. JMJ gehiago behar nituen (tira, ez naiz kexatuko, denbora batez luzatu ziguten errestaurazio aurreko dibertsioa:
|
2022
|
|
Uneren batean, orobat, polizia etorri zaio ospitalera aitorpena hartzera, nahiago izan dute horrela, modu" informal" samar horretan egitea, komisariara deitzea baino, are gehiago kontuan hartuta semeez arduratu behar dela. Eta haiekin etorri da Gustavo, murgil igeriketa enpresako arduraduna, edo lehenago izan da Gustavorena, edo ondoren,
|
ez
daki jada. Esan diote norena den yatea, akats ergel bat besterik ez dela izan; pixka bat desbideratu dela, ustekabean, zeraman itsasbidetik eta zona babestuan sartu dela, abiada betean bistan denez.
|
|
Baina uste dut ni ondoan egonda zertxobait gehiago ulertzen duela, zeren ni, beraren pisuarekin, moldatzen naiz oraindik, eta beraren begiradari, eusten diot oraindik. Gurasoak, ordea, nekatuta daude eta begirada kontuan
|
ez
dakite jada, eta Norak, berriz, eguzkia hasten denetik joaten den arte begiratzen die, Norak ez duelako begiratu besterik egiten, eta kaka, eta jan, ahora ematen diozunean. Jada ez dakite zer egin hainbeste nekerekin.
|
|
jakin nahi dudan ere
|
ez
dakit jada
|
|
Eta nik
|
ez
nekien jada aita nintzenik.
|
2023
|
|
«Batek
|
ez
daki jada zer jan» “Batek ez daki jada zer jan”. Zenbat aldiz entzun edo esan dugun esaldi hori.
|
|
«Batek ez daki jada zer jan» “Batek
|
ez
daki jada zer jan”. Zenbat aldiz entzun edo esan dugun esaldi hori.
|
|
Baina zer egingo genion; ordurako ez zegoen atzera bueltarik. Behe laino itxia genuen alde guztietara, behe lainoa aurrean eta behe lainoa atzean; nik
|
ez
nekien jada zein zen aurrea eta zein atzea. Saioak ere ezetz uste dut.
|