|
2000
|
|
|
Jakin mina, bestetik. Nik, hamar urte bete berri,
|
ez
nekien gauza garbirik, baina, hala ere, hasia nuen kezkaren harra nire barnean hozka. Eta hobe nuen gauzak bere tamainan ipintzea.
|
|
2002
|
|
|
Hori guztia dio: horregatik esaten dut nik
|
ez
dakidala gauzak beltz ikusten dituen, edo etorkizunik gabe. Ez hori bakarrik:
|
|
|
Jakina: hori guztia ikusirik, kontu hauek hain oker eta triste baldin badaude, hain makurka baldin bagabiltza,
|
ez
dakit gauzen konpontzeko okinarekin ingelesez hastea gomendatuko nukeen edo, oraingoz behintzat, bere horretan uztea dena dagoen moduan, aldamenekoekin zenbatenaz eta trabatuagotzeko tematzen garen, hanbatenaz izango baita euskara kontrara tratatua. Uste baitut, datu horien arabera, gizarte elebidun baten alde egiteko arrazoi pila bat ematen zaigula hor, esperimentuekin hasi aitzinetik.
|
|
2008
|
|
|
–Gizon hori gure aitaren adiskidea izan zen. Guk
|
ez
dakizkigun gauzak dakizki aitaz.
|
|
2009
|
|
|
Neure burua horrela jokatzen harrapatzen dudanean, larritu egiten naiz; ez zaidalako edo normala iruditzen, beharbada; normala ez, baina arraroa ere ez, dena den. Azaltzen
|
ez
dakizkidan gauza askorekin egiten dut topo azkenengo urte honetan.
|
|
2010
|
|
|
XX. mendearen hasieran euskara galdu zuen Arabako eskualde batean jaio zen Ibarretxe, Aiaran. Francoren diktadura garaian, euskara irakastea eta kalean erabiltzea debekatua zegoen, eta Juan Jose Ibarretxek
|
ez
zekien gauza handirik euskaraz. Beste horrenbeste gertatzen zitzaion bere familiari ere, bi alabei izan ezik; hauek askatasuna berreskuratu ondoren jaio ziren eta eskolan ikasi zuten euskaraz, euskaldunak ziren eskolatik.
|
|
2011
|
|
|
Alderdi honetan beti egiten du epel eta, askotan, baita bero galanta eta sargoria ere. Hemen nagoen denbora guztian sekula ere ez dut hotzik eduki, sekula ere ez dut izotzik eta elurrik ikusi, eta bertoko zaharrenek ere
|
ez
dakite gauza horiek zer diren. Otxandion, berriz, aterpea zegoen garbitokian, baina nahiz eta aterpeko teilatuak eta hormek euriaren eta haizearen aurka babes egin, neguko hotzaren aurka ez zegoen ezer egiterik.
|
|
2018
|
|
|
Sinagogan delarik, gaztetxoaren zeregina bertako  eskailera altuaren angelua neurtzea da, huraxe baita aitak etxeko eskailerari eman nahi dion neurria. Hans semeak, ordea,
|
ez
daki gauza handirik geometriaz eta ez zaio besoarekin  eskailerako angelua neurtzea baino ideia hoberik bururatzen. Eskuin besoa, beraz, eskailerako esku karrilean lerratzen du, sorbalda eta buruaren artean berrogeita bost graduko angelua osatuz, eta gero, besoa amiñi bat ere mugitu gabe, keinukera horrekintxe, besoa jasota oinez egiten du aroztegirainoko tartea, arotzari nolabait adierazteko, angelu horretako esku karrila jarri nahi diola bere aitak etxeko eskailerari.
|
|
2019
|
|
|
Bere egitekoetan zetzan nondik nora zihoazen jabetzea, ziurtasunez ibiltzea eta ororen gainetik mapak irakurtzen jakitea. Hasieran, mutikoek ez zioten konfiantzarik egiten, ohituraz, emazteek planoak leitzen
|
ez
zekitela gauza ezaguna zelako.
|
|
2020
|
|
|
Eta nola jakingo nuen nik?, galdetu nian. Sekula ikusiko hukeen zakur bizkorrena izango litzatekeelako, eta hik eta biok baizik
|
ez
dakizkigun gauzak jakingo lituzkeelako. Dantza egingo luke, eta ateak irekiko lituzke eta amaren komodan pixa egingo luke.
|
|
|
Nire anaia, bere hanka luzeekin, eta ni, neure hanka luzeekin, harrien azpiko harren moduan kiribildurik. Eta soinua ateratzen duten gauza guztiak, eta usaina eta zaporea duten gauza guztiak, eta
|
ez
genekizkien gauza guztiak, eta ezagutzen ez genituen eta imajinatzen genituen gauza guztiak, hantxe ziren guztiak, trostan eta jauzika, eta gure amaren sabeletik at mugitzen ziren. Soinuak hasi ziren arte.
|
|
2022
|
|
|
Zeren, jauna, ez dizut kontatu Catalinak txikitatik asmatzen dituela abestiak amarik gabeko egunak arintzeko. Ez dakit onak diren, nik
|
ez
dakidalako gauza horien berri, baina guk zera esaten diogu beti: " Catalina, kanta ezan, kanta ezan, ez dadila orrian geratu, hor ez diten-eta egon behar".
|
|
|
" Ergelok, istripua izan dela!". Zeren nik hori egingo nuen, baina noski, jauna, berak
|
ez
daki gauza horien berri.
|
|
|
Eta ni, txundituta, Catalinarengana hurbildu nintzen eta Catalinak, belaunen gainetik geratzen zitzaion soineko gorri bat soinean, triste esan zidan: " Ez zekinat, Lea, nik
|
ez
zekinat gauza hauen berri". Eta Juana hurbildu zen segituan eta esan zidan arrazoi nuela, arrazoi nuela, arrazoi nuela, Jainkoak estutu bai baina ez duela itotzen.
|
|
|
" Juanita, mundua akabatzen bada, nik zurekin akabatu nahi dut", eta Juanak, entrega entrega eginda, baietz esan zuen, baietz, baietz, elurrak joaten direnean ezkondu egingo gara, nik ez dut-eta mundu honetatik joan nahi ezkontza probatu gabe. " Ez zekinat, Lea, nik
|
ez
zekinat gauza hauen berri", esan zidan Catalinak eta gehitu zuen sei egun pasatu zituela etxean sartuta bakar bakarrik, eta nik pentsatu nuen: " Hobe, Catalina, hobe", baina ez nion esan, eta Catalinaren malkoak borborka erori ziren, kexu zelarik ea zergatik aitak, norbait maitatu nahi bazuen, ez zuen bera aukeratu maitatzeko.
|
|
|
Eta goizeko hiruretan abeltzain ibili behar badu, ba, ibili egiten da, eta behiren bat lokatzetan ez aurrera eta ez atzera geratzen bazaio, ez du inoren laguntzarik behar izaten hura handik ateratzeko. Nik
|
ez
dakidan gauzetan gastatzen du Marcok dirua. Batzuetan gure aitari ematen zion pixka bat, zeren Marco beti nirekin gustatuta egon da.
|
|
|
Aitak Dolorestarrentzat lan egiten zuenean zaintzen nuen Nora. Niri ez zitzaidan gustatzen aitak haientzat lan egitea, zeren aitak
|
ez
zekien gauzak esaten eta Dolorestarrek ez zuten ondo tratatzen. Nik beti esaten nion zerri guztiei heltzen zaiela San Martin eguna, badakidalako Dolorestarrei bizitzak eztanda egingo diela aurpegian eta noizbait okerren bat gertatu behar zaiela, horregatik esaten dut.
|
|
|
Gero buelta hartu dut eta Noraren aulkiaren hotsa entzun dut maldan behera baso barrurantz jaisten, beren kasa geldi geldi zihoazen gurpilen hots txikia, une hartan arbolek edo ez dakidan animaliaren batek bultzatuko balu bezala haren aulkia. Nik
|
ez
dakit gauza horien berri, jauna, baina oso geldi entzuten nuen haren aulkiaren firurika eta nire pausoak oso azkar zihoazen kontrako aldera, kanporantz, ahizpak oparitu didan bizitzarantz, aitak bera goiz hiltzen bazen oparituko zizkidala esaten zidan urteetarantz. Eta hona etorri naiz esertzera, jauna, itzalera, oso ondo jakin gabe bizirik nagoen ala hilda nagoen.
|
|
|
..., maletan sartu eta eraman nahi banaute ere, batzarretara eta laneko afarietara, toki horiek guztietara non lehiaketa bateko txakurra banintz bezala erakutsaraziko bainindukete beren lankideen aurrean, urteko puta, eta jadanik horixe egiten dute gainera, gustatzen ez bazait ere, askotan egiten dute, eta higuingarri zait, ez dakit zergatik, zeren orain ez dakit dagokidan guztia proban jarri baizik,
|
ez
dakit gauzei desafioa egiten baizik, txiki txiki egin arte, betiko, gero niri arrazoi emateko beti okerrena pentsatzeagatik, dena gaizki ulertu bat izan dela pentsatzeagatik, tira, zera hori guztia ez zela niretzat, beste batentzat baizik, aurpegia pintoa duen kaskagorri txiki batentzat, izterren atzealdean laranja azalik ez duen batentzat, tira, neure burua konbentzitzeko aurrerago ezer ez dator...
|
|
2023
|
|
|
Etxera etorri zen batean, Stob eko tren geltokira joan zen, eta Stob en, errepidearen ondoan, postetxetik gertu, saltzaileak egoten ziren gunean, hor ikusi du Antonen emaztea sagarrak saltzen; haren aurrean gelditu da bere urre eta harribitxi guztiekin, igandetako jantziarekin, Kamnik era baitzihoan epaitegira, etxaldea alaba baten izenean jartzera; Rozina etxetik behar bezala apaindurik irteten zen, mezatarako soinekoarekin eta Carniola ko lastoz egindako poltsarekin, beti egiten baitzuen berri bat aurrekoa apurtzen zitzaion bakoitzean; aurrena txirikordak egiten zituen, gero poltsari josten zizkion. Orain inork
|
ez
daki gauza hauek egiten, esaten zuen halako lanetan ari zenean, lehen ere ez zekiten, egia da. Eta hara non topo egin zuen Antonen emaztearekin; gerra garaian emandako laguntza eskertu nahi zion, geroztik ez baitzuen ikusi, behin izan ezik, Brinovc hil zenean, biak agertu baitziren hiletara, Antonov Anton eta Alojzija Lojza Lujza; Antonov Anton eta Brinovc lagun handiak ziren Ameriketako garaietatik, baina hiletan ez zuten izan hitz egiteko aukerarik, orduko hartan Rozina ez baitzen gauza ezer esateko, bera ere hiltzera zihoala sentitzen baitzuen; Brinovc hil zenean konturatu zen zeinen maitea zuen, nahiz eta bizirik zegoen bitartean hartan pentsatzeko betarik izan ez.
|