|
2009
|
|
|
Eta oso inportantea da beste ondare horiek kontuan hartzea, zeren eztabaida beste maila batean kokaturik dago, eta Elizarendako maila hori askoz deserosoagoa da: arazoa
|
ez
baita erlijio tokiak norenak diren, baizik eta mota askotako ondasun eta ondare horiek guztiak norenak diren.
|
|
2010
|
|
|
hurkoaren miserien aurka maitasunez borrokatzen den gizaki etikoaren arketipoa, neure baitan haragi bihurtua; Kristo eredugarri hura maite dut, bai, gizakion elkartasuna amets zuena eta gizakion aldeko borrokak jainkozko egiten zuena; Kristo hurbileko hura maite dut, zinez, hurkoaren negarrarekin bat egiten zuena: ez bakarrik haren negarrarekin, haren pozarekin ere bai; kristautasuna
|
ez
baita erlijio triste bat, ez funtsean bederen, Elizak mendeetan beste irudi bat eman badigu ere, gurutzearen dramari eta nolabaiteko mendekotasun ilunari lotua; ezer izatekotan, ordea, kristautasuna erlijio askatzaile bat da, gure muga guztiak aintzakotzat hartzen dituena, bai, baina mugarik gabeko eremuetarako bidean jartzen gaituena, astuntasunetik graziarako bidean, Simone Weilen hitzetan?:... eremu haietara, non arnasa bera ere akatsik gabeko dantza kosmiko eta harmoniko bat den, eta zauriak iraganeko kontuak, karitatearen eta maitasunaren hauspoak etengabe oxigenatuak?; kristautasuna, gainera, ez da etorkizunerako dei bat, hori ere baden arren, Kristo egunero eta une oro pizten baita eskuzabaltasunaren eta zoriontasunaren baitan?. Maitasuna kontserbatzeko modurik onena ematea da?
|
|
|
hurkoaren miserien aurka maitasunez borrokatzen den gizaki etikoaren arketipoa, neure baitan haragi bihurtua; Kristo eredugarri hura maite dut, bai, gizakion elkartasuna amets zuena eta gizakion aldeko borrokak jainkozko egiten zuena; Kristo hurbileko hura maite dut, zinez, hurkoaren negarrarekin bat egiten zuena: ez bakarrik haren negarrarekin, haren pozarekin ere bai; kristautasuna
|
ez
baita erlijio triste bat, ez funtsean bederen, Elizak mendeetan beste irudi bat eman badigu ere, gurutzearen dramari eta nolabaiteko mendekotasun ilunari lotua; ezer izatekotan, ordea, kristautasuna erlijio askatzaile bat da, gure muga guztiak aintzakotzat hartzen dituena, bai, baina mugarik gabeko eremuetarako bidean jartzen gaituena —astuntasunetik graziarako bidean, Simone Weilen hitzetan... eremu haietara, non arnasa bera ere akatsik gabeko dantza kosmiko eta harmoniko bat den, eta zauriak iraganeko kontuak, karitatearen eta maitasunaren hauspoak etengabe oxigenatuak...; kristautasuna, gainera, ez da etorkizunerako dei bat, hori ere baden arren, Kristo egunero eta une oro pizten baita eskuzabaltasunaren eta zoriontasunaren baitan —" Maitasuna kontserbatzeko modurik onena ematea da" esaten zuen Mertonek, esaldi sakon bezain biribilean—, ahal duen eskuak ezin duen eskua besarkatzen duenean, edo ahal duen irriak ezin duen irria...
|