|
2009
|
|
|
Esaten ari nintzaizun bezala, leiho ondoko aulki batean eseri nintzen, autobusaren erdi inguruan. Leihotik begira jarri nintzen eseri bezain laster,
|
ez
bainuen inork ezagutzerik gura. Kanpoko hotzetatik sartuta, epel egiten zuen barruan; bizpahirutan kendu nuen kristaleko lurruna eskuarekin, autobusa martxan hasi baino lehen.
|
|
2010
|
|
|
–Konbentzitu ditut, Gabino. Irudiak zintzilik geratuko dira??; baina nik egun berean hariak moztu, eta lehengo tokian jarri nituen irudiak,
|
ez
bainuen inork Helenari azpiko galtzak ikusterik nahi; Helenari kontatu nionean, baina, barrez eta barrez hasi zitzaidan hura ere, barre hotsak isiltzen ahalegindu zen arren;. Ez nuen uste hain barregarria zenik?, esan nion, minduta; eta nola are barre handiagoak egin baitzizkidan, mihia zorroztu eta zorroztasunez mintzatu nintzaion:
|
|
|
Bertara ohitzea pixka bat kostatu zitzaidan arren, gutxitan sentitu izan dut bizitzan han sentitu nuèn askatasun sentimendua, zeinen ongi etorri zitzaidan hango egonaldia probintzianismoa eta nire beste txokokeria guztiak eskuilatu eta nire baitatik urruntzeko!?, maila handi batean anonimotasunaren eskutik iritsi zitzaidana, zernahi eginda ere, hango kaleetatik galdu, adibidez?
|
ez
bainuen inoren beldur izan behar, eginagatik kargu hartuko zidan ala ez, Espainiako hiriburuan orbetarra izateak ahuntzaren gauerdiko eztulak baino gehiago balio ez zuenez.
|
|
|
...rtara ohitzea pixka bat kostatu zitzaidan arren, gutxitan sentitu izan dut bizitzan han sentitu nuèn askatasun sentimendua —zeinen ongi etorri zitzaidan hango egonaldia probintzianismoa eta nire beste txokokeria guztiak eskuilatu eta nire baitatik urruntzeko! —, maila handi batean anonimotasunaren eskutik iritsi zitzaidana, zernahi eginda ere —hango kaleetatik galdu, adibidez—
|
ez
bainuen inoren beldur izan behar, eginagatik kargu hartuko zidan ala ez, Espainiako hiriburuan orbetarra izateak ahuntzaren gauerdiko eztulak baino gehiago balio ez zuenez.
|
|
|
" Konbentzitu ditut, Gabino. Irudiak zintzilik geratuko dira..."; baina nik egun berean hariak moztu, eta lehengo tokian jarri nituen irudiak,
|
ez
bainuen inork Helenari azpiko galtzak ikusterik nahi; Helenari kontatu nionean, baina, barrez eta barrez hasi zitzaidan hura ere, barre hotsak isiltzen ahalegindu zen arren;" Ez nuen uste hain barregarria zenik..." esan nion, minduta; eta nola are barre handiagoak egin baitzizkidan, mihia zorroztu eta zorroztasunez mintzatu nintzaion: " Zuri berdin zaizu, beraz, edonork azpiko galtzak ikustea..."; bat batean aldatu zen haren aurpegia, egunetik gauera bezala.
|
|
2015
|
|
|
Dantza eskatzea izaten zen erritoaren hasiera, barnago ezagutzeko sarbidea, eta horraino bai, ausartzen nintzen, baina, ez dakit dantzari traketsa edo hizlari motela nintzelako, hortik gora ez nuen batere aurrerapiderik lortzen; hobeto esanda, ez nintzen elkarrizketa hura giro goxoago edo gai intimoagoetara eramaten ausartzen. Entzuten nuenean halakok ibiltzeko eskatu ziola halakori, ni beti harrituta gelditzen nintzen eta inbidiatan, nola egiten ote zuten, nola ausartzen ziren, nik
|
ez
bainuen inori eskatzeko balorerik izan; batik bat ezezkoaren beldurrez, baina, baita ere, inoiz ez nuelako inorenganako aparteko desira eta maitasunik sentitu, eta zain nengoen, edo esperantzan bederen, zerbait berezi hori noiz sentituko, horrek esan nahiko baitzuen besteak ere, neskak, antzeko sentimenduak izan zitzakeela nirekin. Edo halaxe nahi nukeen izatea.
|
|
2016
|
|
|
–Nola zenekien zuk Kirmen Uribek zituen gordelekuen berri? , galdetzen zidan eta ez nekiela erantzuten nion, testua idatzi nuenean
|
ez
bainuen inor gogoan, idazle orok bere lan argitaragabea galtzeko duen beldurraz ari bainintzen, eta erantzuna luzatze aldera kontatu diot beldur horrek baduela antzekotasunik haurdun dagoen emakumeak sentitzen duenarekin, zerikusi handirik ez badute ere, eta erantzuna ematen ari nintzen bitartean gogoratu naiz nola lehen zirriborroa literatura tailerrean egin nuen eta nola irakasleak aldeko komen... Baina ez diot gogoeta horien berri ertzainari eman.
|
|
2019
|
|
|
Eta hara non, afariaren biharamun goizean, goiz goizetik euriaren kontrabaxua kontraleihoetan joka, sentipena izan nuen bihotza niri neuri erauzia zidatela, baina niri berririk jalgitzen ez. Eta akitua sentitzen bainintzen, ad nauseam akitua ere, eta
|
ez
bainuen inor nahi, ez bainuen ezer behar, egun hura intransitiboa izango zela erabaki nuen, NOR hutsa; eta, horrekin batera, aditz geldoak baino ez nituela jokatuko: izan, egon edo etzan bezalakoak, denak ala denak ere lehen pertsonan.
|
|
2020
|
|
|
Egun batetik bestera," Argazkiak ateratzea, argazkian atera duzuna zeure egitea" ia ezabatua" Zurea naiz" bilakatu zen. Zapuztu ninduen auskalo noren aldarrikapen total eta motz horrek, nik
|
ez
bainuen inorena izan nahi, zurekin egon nahi nuen arren. Norekin, aldakorra zen.
|
|
2023
|
|
|
“Betebehar gisa bizi nuen, hasieran, hara joatea; ez neukan beste aukerarik. Ezezaguna zitzaidan proiektua baina, era berean, eskertuta nengoen,
|
ez
bainuen inor ezagutzen Gipuzkoan eta, nire etxean, ez ninduten nahi”. Hori gutxi balitz bezala, bere gertuko jende askok HIESA nola harrapatzen zuen ikusi zuen iruindarrak, xiringak partekatzearen ondorio, besteak beste:
|