2010
|
|
Gehien maite nuelarik utzi egin ninduelako. Irantzu maite nuela,
|
ez
aita.
|
2014
|
|
Ez hain ezaguna, ordea, John Major, filosofo eskolastiko eskoziarrak 1510ean idatzitakoa Parisen, The commentaries on the second book of sentences, lehen tratatu teoriko luzea Espainiak Ameriketan zuen rolaz: ez zien botere denborala aitortzen
|
ez
aita santuari ezta enperadoreari ere. Harri bitxiak benetan iraganeko geruzek uzten dizkigutenak, bostehun urte geroagoko gaurkotasuna dutenak.
|
2015
|
|
Edo galdategian naiz aitaren laguntzaile, mailua eskuan jo eta jo; aita hurbildu eta zerbait esan dit, kolpeen zarata dela-eta entzuten ez dudan esaldi bat. Ez, ez da tailerra
|
ez
aita, Forteko patioko lurrean jagole bat da, beste guardiei alarma hotsa ematekoa zena, buruan jo diot eta begira nagokio; mugitzen ditu ezpainak uretatik landa arrain baten eran eta berriz jotzen diot; oraindik oihu egin nahi du, ez dio oihu egiteari uko egin nahi, bere bizitza da oihuan dagoena, buruan berriz jo. Ile beltzari odola dario, nire burdinari, nire eskuei.
|
|
Ez dakit nola edo nondik eskuratuko zuen. Arretaz aztertu nuen begitarte hura; ez nuen guretako inor ezagutu,
|
ez
aita zena, ez arreba, ez neure burua, argazkiak erakusten zuen urruneko aurpegi arrotz hartan. Foto zaharraren gizon hark irmo begiratzen zuen aitzinerantz, bi orratz burudun ziruditen begiak ikuslearen begietan iltzatzen zituen.
|
|
Bestelako xedea bilatu nukeela nire aurrezki ziztrin haietarako pentsatu nuen. Inoiz ez zen hitz bat ere sortu gorabehera hartaz, ez lagunekin
|
ez
aitarekin. Mesedegarri suertatu zitzaidan lagunen ez aipatze hura, benetan ezohikoa halako adinean eta halako gertakizunaren aitzinean.
|
2016
|
|
...o lagun azixegok esaten erakusten diyobenakin, laxter kontu ematen da, eskutuko gauz arrigarrien bat dagoala gai orretan eta nola geienetan motil zital azixego oen erakusketa da oker ta lizunkorra, ara norrela gaztetxo orren gogai izakera okertzen dan; ta beretzako, gai ontako gauz guzi abek ta eskontze bera ere, izango direla bekatu txarkerik bezala ta aurreera ondo gordeko da ezer ere galdetsez,
|
ez
aita, ama t’etxeko iñoeri ere gai onen gaiñ; bakarrik bere lengo lagun azixego zital oek izango ditu irakasle edo maixuk ta au izaten da geienetan motiko orren galtze bidea tximukeri (euskaraz garbik ez du itzik alako zikinkerientzat) gexalkor orreta emanik".
|
|
Ni Aitaren onduan, iduri kontsolari, bainan penen artetik harek haurra ez ikusi. Ni bihotza sarturik bertze xoko batera, hiltzia ez konprenditzen,
|
ez
Aitaren nigarra. Lehen aldiko, lekurik ez haren belaunian, utzi nuen Aita ixilik bere pena haundian!
|
|
Joera hau, gizakiak irizteko erabili ohi den moduari hurbil dakioke halaber. Izan ere, XVIII. mendeko amaiera arte, gutxi gorabehera, gizakiek euren etxeetatik hartzen ohi zuten deitura Euskal Herrian, eta
|
ez
aitaren deituratik. Gizon batek, Harizmendi deritzan etxean jaio bazen, Harizmendi zuen izena.
|
|
Izen propiorik ezak alegia,
|
ez
aitaren aldeko deiturarik ez eta bataioko izen propiorik ere, argi eta garbi gure gaurkoa ez bezalako norbanakoaren izate mota erakusten du. Norbanakoaren izate ahulagoa eta taldearen izate indartsuagoa dakartzan gaurkoa ez bezalako beste egoera bat.
|
2021
|
|
Gaur bazkaltzen ez da yon
|
ez
aitte, ez ama, ez aneye, ez mundu!
|
|
(Gaur bazkaltzen ez da egon
|
ez
aita, ez ama, ez anaia, ez mundu!)
|