2009
|
|
Kultur jardueretan eta zerbitzuetan ere ez dago egitura indartsurik. Ez dago itzulpenak eta bikoizketak egiteko laguntzarik, laguntza gutxi daude euskarazko jardueretarako, gobernuak euskarazko argitalpen gutxiago plazaratu eta
|
euskarazko
liburu gutxiago ere erosten ditu. Ez dago plangintzarik, eta orain arte garatutakoa noizbehinkakoa da eta gehienetan izaera sinboliko hutsa du, eraginkortasunik gabea.
|
2011
|
|
Beraz, hori da behar dena, alegia, sosak. Adibidez, liburuak egin, egin daitezke eta egiten ditugu, baina, jendea ez da ohartzen kolorezko, alegia, erakargarri den liburu bat inprimatzeak 22.000 euroko diru gastua duela.
|
euskarazko
liburu asko saldu behar da dirutza hori berreskuratzeko bakarrik. zinema munduan dokumentalak egiteko material pedagogiko egokiagoa egin litzateke. Baina, arazo bat sortu da.
|
|
nola lagunduko diegu haurrei etxeko lanak egiten guk euskaraz ez badakigu?. guraso eta irakasle askok bilatu dituzte baliabideak, tokian tokiko arazoei aurre egiteko. Adibidez,
|
euskarazko
liburuen erdarazko bertsioak izan ohi dira bitartekorik lagungarrienak. eta ikasleek, gurasoekin lan egiteko, aldi berean euskara eta erdara lantzen dituzte. Lan handiagoa dela?
|
2012
|
|
Nahiko modu parekatuan irakurtzen dituzte bi hizkuntzetan liburuak. Ez dago alde adierazgarririk batetik bestera, nahiz eta
|
euskarazko
liburuen irakurketa portzentualki handixeagoa den.
|
2015
|
|
Gerra ondoren, euskarak debekua ezagutu zuen,
|
euskarazko
liburuak erre ziren, abiatutako ekimen eta mugimendu guztiak bertan behera gelditu ziren, erdal hedabide handiak sartu ziren etxe guztietara, hezkuntza erdalduna zabaldu zen, gaztelaniarenganako joera zuen elebitasun desorekatua are eta gehiago zabaldu zen eta Euskal Herriko Hegoaldean jazarpen zuzenak pairatu ziren. Berriz ere, ezerezetik hasi zen euskalgintza, baina askoz baliabide (pertsonal eta material) gutxiagorekin, asko hilik edo ihes eginda baitzeuden.
|
2017
|
|
zaila izaten da twitter en ikuspegi zabala izatea, baina mezu eta jardun jario horiek, ezarian, ari dira udalaren irudia eraikitzen. twitter ez da soilik hedatze edo informatzeko bide bat (eta alderdi horretan, hizkuntza ofizialak parekotasunez erabiltzea komeni liteke), twitter bada ere komunitateak sortzeko tresna bat eta erakundeen irudia zein ospea sortzeko eta hobetzeko bide bat, eta horrez gain, hainbat politikatan (euskararen erabileran, arrazismoaren kontrako jardunean edota genero berdintasunean, esaterako) eragiteko baliabide ezin hobea. ikerketa honek erregistro moduan zentzurik izan dezan, aldian aldian errepikatu litzateke eta beste erregistro batzuekin osatu (esaterako: zenbat
|
euskarazko
liburu eskatzen dira udal liburutegia, zenbat ikastaro egiten dira euskaraz udal kiroldegietan, zenbat kontsulta auzotarrak artatzeko zerbitzuetan, eta abar). erregistro horien helburuak beti izan luke politiken ebaluazioa: neurriak neurtu eraginkorrak diren ala ez jakiteko. hitz gutxitan, neurtu neurriak hartzeko. baina osatu lirateke praktiken zentzuari buruzko ikerketa etnografikoekin. kasu honetan, ikertu litzateke erabiltzaileek zer zentzurik antzematen dieten euren hizkuntza praktikei, zein den hizkuntza bat edo beste hautatzeko zentzuzko arauak eta zein diren hautaketa horietan dituzten aukerak eta oztopoak. hori dena egin dugun hautu epistemologikoaren baitan:
|