2010
|
|
" Garai hartan
|
euskarazko
liburuak ez zeuzkan edonork. Akordatzen naiz, soldaduak erre eta erre, eta ama penetan.
|
2015
|
|
Benetako sorpresa izan nuen: Gabriel Arestiren Harri eta herri izan da nire eskuetaraino iritsitako euskarazko lehen liburua, izan ere, sasoi horretan oso nekez ikusten ziren
|
euskarazko
liburuak. Harri eta herri da euskaraz irakurri dudan lehena, eta, esan gabe doa, elebiduna izateak asko lagundu ninduen ataza horretan.
|
|
Ohartzekoa da, hala ere, ikusmolde horretan ezinbestearen ondorioa dela euskararen erabilpena: latina eta frantsesa jakin gabe, euskaldunek
|
euskarazko
liburuak behar dituzte, dela otoitz liburuak, katiximak, edota liburu teknikoak. Baina, ondoko mendeetan frantsesa sartu ahala eta euskaldun populua frantsesaz jabetu arau, asumitu egingo da jadanik ez zegoela euskal irakurgaien premiarik, eta ondorioz ez da ezer sortuko euskaraz edo arras gutxi, frantsesezko liburuez elika baitaiteke euskaldungoa.
|
|
Beñat Oihartzabalen iritziz guztiz interesgarriak dira Lopezen pasarte bi horiek, lehen aldiz eta ezinago klaru aitortzen baitute norentzat gelditu ziren
|
euskarazko
liburuak Iparraldeko banaketa diglosikoan XVIII. mendean: idazlanaren hartzaileak jende komunak dira, pobreak eta erruralak, eta komeni da, beraz, testuak ez daitezela izan luze eta korapilatsuak, eta ez karioak ere.
|
|
zergatik hori? Nire ustez, erantzun guztiz sinesgarria da jakintzazko munduan ere euskaldunak askoz gusturago hegaldatzen direla erdaraz, eta hala izanik,
|
euskarazko
liburuak gelditzen ari direla, ez soilik euskaraz dakitenentzat XVII XVIII. mendeetan legez, baizik eta euskararen militanteak direnentzat soil soilik.
|
|
" Idazle moduan ez naute identifikatzen". Intuizio soiletik abiatuta, nire iritziz, banaketa kurba normal batean irudikatuko bagenitu
|
euskarazko
liburuen irakurleak, gehienbat, ohiko Gauss kanpaiaren azpiko erdi aldean daude, eta, ostera, Amurizaren testu exigenteek eskuin aldeko bazterreko irakurle apurrak lortuko lituzkete kasurik onenean. Kontua litzateke kanpaia gehiengoamugiaraztea bazter horretarantz, edo beste era batera esanda, irakurleak heztea euskara errazaren urmaeletik haratago ausart daitezen.
|
|
Harritu nintzen: garai hartan, 80ko hamarkadaren hasieran, ez zen
|
euskarazko
libururik egoten saski haietan. Egun hartan ere Kontu zaarrak bakarra zen.
|
2016
|
|
Bestalde, euskal literaturaren ikerketan Bidadorrek egindako lan guztien artean garrantzitsuena, zalantzarik gabe, Materiales para una Historia de la Literatura Vasca en Navarra dugu (Pamiela, 2004, hemendik aurrera MHLVN). Bertan euskal literaturak Nafarroa Garaian egindako ekarpen gailenak bildu zituen, 1561ean Lizarran argitaratu zen Eltsoko Antsoren doktrina izeneko lehen
|
euskarazko
liburu inprimatutik hasi, eta 2002an argitaratu ziren liburu garrantzitsuenetaraino. MHLVN argitaratu aurretik, euskal literaturaren historiari buruzko bi lan orokor atera zituzten bi egilek:
|
2018
|
|
Duvoisin kapitainak Telemakeren abenturen itzulpenarekin segituko du guardagoan aritu bitartean, txolarteka, eta obraren lehen hamabi kapituluak euskaratuko ditu (denetara hamazortzi dira). Euskal hiztegi aberats baten premiak, bestalde,
|
euskarazko
liburu guztiak irakurtzera bultzatu zuen Duvoisin, haien lexiko eta esapideen hustuketarako, eta testuinguru horretan kokatu ohi da gorago agertu zaigun Liburu ederra.
|
|
„). Orain argitara ematen ditugun hiriko historiari buruzko jardunaldi hauetan ere parte hartu zuen, beti bezain gogotsu, Iruñean moldiztegira emandako
|
euskarazko
liburuez ponentzia aurkeztuta eta idatzita. Artikulu hori, Idoia Sarak zuzendu eta apailatuta, orriotara ekarri dugu Joxemieli diogun begirunearen lekuko.
|
2020
|
|
Etxeberria, Larreta, Zubeldia, Sagastume, eta nik esanahirik ez zuena eta euskal kutsurik ere ez zuena. Handik urte askora, umetako liburu bat begiratzen ari nintzela —nire lehen
|
euskarazko
liburua, izeba Julik oparitutako Juan San Martinen Zirikadak—, hasierako orrian Koldo Arrijostes sinadura topatu nuen. Bai, orduan gogoratu nintzen bolada batean, bederatzi hamar urte nituela, horrela sinatzen nuela.
|
|
1737ko
|
euskarazko
liburuan, errosarioa zer den eta horren misterioak esplikatzeaz gainera, misterioei buruzko zortzikoak ematen zituen. Liburua ez zuen bere izenez sinatu, Durangoco Vrico Deboto batec ipini zuen autoretzat titulu luzean:
|
|
Armairu batean gordetzen nituen etxean euskal gauza guztiak. Beste logelako hormako armairu zuri giltzarik gabekoan.179 Luzaroan ezkutatu nituen hor gorde beharrekoak,
|
euskarazko
liburuak eta neure izkribuak, baita Athletiaren bufanda.
|
2023
|
|
Bitartean, Bilboko San Franzisko kale gorrian etzanda den gazteak oinetakoen joan etorriak ditu begiratzen. Bitartean, Euskal Herriko argitaletxe bat inork irakurriko ez duen
|
euskarazko
liburuaren propaganda ari dira prestatzen. Bitartean, hizkuntza bat ari da desagertzen.
|