|
2000
|
|
|
Aurrerantzean ere, libre neuzkan larunbat gehienetan ibiltzen nintzen Parisen batera eta bestera. Lanean gurekin jarduten zuen madrildar batek
|
esan
ohi zuen, Madril ederragoa zela Paris baino. Harekin kontrakarrean aritzea alferrikakoa zenez, adarra jo nion.
|
|
|
Lekukoek
|
esan
ohi duten oro
|
|
2005
|
|
|
Sergiok erakutsi zion bagoi hustuketari buruz jakin behar zuen guztia. Bagoi hustuketaren artea,
|
esan
ohi zuen berak. Urte batzuk geroago ere, egunkari batean arte hitza irakurtzen zuen bakoitzean, argazkian ageri zen artistak pintore izan aurretik trenak hustu zituela pentsatzen jarraituko zuen Abdulek.
|
|
2006
|
|
|
– Izena baino, izana, ezta? Hori
|
esan
ohi dute.
|
|
|
Bizitza zurrunbilo bat bilakatu da, pentsatzen zuen Goiok berekiko, erle saldo baten burrunba itzalia baina etengabea, zoratzeko modukoa, ezerk ez zuen lehengo kolorea eta distira, lehengo ertz definitua eta forma ezaguna, nabarra urdina nagusitzen zen nonahi, difuminatuak eta zirriborro lausoak, fokutik kanpoko argazkia bezalakoa zen dena, Armanik esan ohi zien bezala sekzioaren bileretan, garai berri hauen ezaugarri nagusia aldakortasuna da, potroak gero, sindikalista bati Armani deitzea, fabrikako sugegorriek ezarritako izengaiztoa zen, maltzurki, gero sekzioko kideek ere onartua, maltzurki eta maiteki aldi berean, Armani ez zen horregatik asaldatzen, ez horixe, ez zen etorri berria, garai haien aldakortasunaren beraren paradigma irizten zion izengoitiari, egokia beraz, eta doike, pena bakarra berari paratu izana edukiko zuen, onartu beharra zegoen besteri esateko oso egokia zela, norberari esanez gero azkura pixka bat sortzen zuen, baina liberatua zenetik asko zaintzen zuen itxura, goiko aginduak dituk, justifikatzen zuen bere burua, baina beste batzuek buzoarekin segitzen zuten, Goiok esaterako, gero eta burusoilagoa zen Goio, Goio bere buzo barruan sarturik –enbutiturik– agorafobia probokatzeko moduko buruko soilunearekin, hestebete zurbil eta ezezagun bat bailitzan, edo okerrago, zakil punta laru bat bezala, gauzak aldatuko ziren noski baina ez Goiorentzat, soilunearen tamaina gorabehera, errealitate aldakorrarena hitz eginda zeukaten bileretan, behin baino gehiagotan, Armanik esaten zuen ez dela lan ideologikoa alde batera utzi behar, besteak konforme zeuden, lehen errealitatearen araberako kontsigna garbiak genituen, esaterako produkzio bitartekoen jabetza langileriaren eskuetara pasatu behar da, orain ezinezkoa da horrelako kontsignarik, teknologia, teknologia, errepikatzen zuen Armanik, teknologia da langileen eskuetara pasatu zena, menderatu zena, baina nondik dator teknologia, nork kontrolatzen du teknologia, pentsa une batez –eta garbi gera bedi, arren, hipotesi zoro bat baizik ez dela–, onenean ere, IBM edo dena delakoa armaz hartzen dugula, eta bertan dauden handi mandi guztiak akabatzen ditugula, gero nork jarriko zuen ordenagailua martxan, nork jakingo zuen zer tekla sakatu behar zen, zuk, Goio? ..., sikiera produkzio bitartekoak aitzurra eta pala ez diat esango baina hondeamakina eta barrenoa balira, horiek egitate kontrolagarriak zituan, ukigarriak, hurbilak, fisikoak, nire kapazitateentzako dimentsio ulergarrikoak, humanoak, baina orain dena egon zagok, baina sekula egon gabe, deabru ikusezin batek mugitzen ditik hariak hiperespazioko tokiren batetik, nonbait, mutilak, izorratu gaitiztek,
|
esan
ohi zuen Goiok, gaur egun dena duk birtuala, nire buruko soila izan ezik, igual, ez zaitez horregatik kezkatu, esaten zuen Armanik, ilea ugaritzeko genea aurkitu ditek saguetan, eta produktu bat atera ditek, funtzionatzen omen dik, baina ez hadi kezkatu, orain serio esaten diat, eta batez ere, ez hadi kexatu, sekula ez gaituk gaur den egunean bezala bizi, begiratu hire inguruan, Goio, noiz eduki ... badakik frontoian jokatzen?, ba, orduan burtsan jokatzen ere badakik, ez zakiat ba, defenditzen zen Goio, hik nahi duana esango duk baina nik frontoiarena garbiago ikusten diat, tira, orduan ez hadi gehiago kezkatu eta jokatu frontoian, eta uztak burtsa Armanirentzat, Armanirentzat?, Goio harrituta, ez duk izango, berriz irri egiten zioten, izango ez duk ba, nondik uste duk ateratzen duela bestela, horren traje bakoitzak hire pagaren erdia balio dik, Goio, mesedez, Goio, –hau Armani zen–, Goioren begietan irakurtzen zuen mesfidantzak asaldaturik, eta nork lortu zian KPI gehi bateko igoera, zer uste duk, gauza horiek traje eder bat eramateagatik lortzen direla?, ez horixe, gure indarraren kontziente direlako lortzen dituk, eta guk badakigulako nola tratatu jendilaje hori, nola erabili, nola kudeatu gure indarra, eta horrek, gaur egun, lehen ez bezalako gauzak eskatzen ditik, esaterako irudia, esaterako trajea, nire trajea hire buzoa duk, gauzak izugarri aldatu dituk, errealitatea bera aldakorra duk, lehen ere ez al genian horretaz hitz egin, trajea atrezzoaren parte duk, baina patronalaren aurrez aurrekoak gogorrak dituk, gogorrak gero, baita zera ere, esaten zioten orduan beste mihigaizto batzuek, baina ez al diok bibotea ikusi, Armaniren bibotea sarria zen, itxia, batek bertan edozer aurkitzea espero duen horietakoa, ez al diok bibotea ikusi, nik lehengoan bertatik langostino azal bat ateratzen ikusi nian, horiek babokeriak dituk, Goio, patronalaren amarru zaharrak, borrokan kontsekuenteenak direnak desprestigiatzeko, horretan ez zagok aldaketarik, hori betiko errealitatea duk, hik hain ongi ezagutzen duana, Goio, hori jokabide betierekoa duk, dena den ulertzen diat, Goio, hain zuzen lehengoan hitz egin nian horretaz beste hainbat konpañerorekin, konfiantzazkoekin, badakik gauza nola dagoen gaur egun, garai berriei egokitzeko ahalegindu beharra zagok, lehen pentsaezinak irudituko litzaizkigukeen soluzioak, ez duk afiliatuentzako plan bat, ezin zaiok horrela deitu, baina sindikatuak ez dik begi txarrez ikusten, urte luzeetako afiliazioa daramaten kideentzat duk, bakarrik, eta pentsatu diagu agian hik, bakoitzak hainbeste jarri behar dik, nahi duenak, noski, nahi ez duenak ez dik jarri behar eta ez duk deus gertatzen, gero sindikatuak eramango dik irabazien ehuneko hainbeste, gainerakoa norberarentzat, joño, Armani, esaten didazun hau, ez nuen sekula pentsatuko, ez al zaizu iruditzen pixka bat, nola esango nuke, gure estilotik, gure etikatik kanpo, etika, etika, erraz esaten duk etika, esadak, Goio, hogeita hamabost urte buzoarekin ibilita, hiru txandatan, eta uste al duk hiri kontu eske etortzeko eskubidea eduki dezakeenik inork, urlia, sandia eta berendia sartu dituk, guztiz legala duk, errealitate aldakor honetan zilegi duk kapitalaren tresnak klase ikuspegi batekin erabil ditzagun, zilegi eta logikoa, ezin gaitezkek atzean geratu, ez kezkatu etikagatik, etika arazo faltsuengatik, ez zakiat, zioen bere artean Goiok, niregatik igual ez nikek egingo, baina familiarengatik, andrea eta semearengatik, semeak uste dik bere aita tonto hutsa dela, ez duk diru asko baina bizi osoko aurrerakina duk, edo ia, ateratzen denarekin etxean obra egingo genikek eta semea bidaltzen genikek kanpora ingelesa ikastera, Armanik arrazoi dik, ez diat kezkatu behar horregatik, eta zer arraio, ez ditek esaten, ba, mihigaiztoek, Armanik ordu sindikalak aprobetxatzen dituela bere swing a edo dena delakoa hobetzeko, orduan, zergatik ez ni... ez diat kezkatu behar horregatik, baina ez, esaten zioten beste lankide maltzur samar batzuek, ez kezkatu horregatik, kezkatu beste honengatik, eta berripaper bat erakusten zioten, non esaten baitzen planta itxi eta beste norabait eramango zutela, gaur jan dituan lentejak zorretan jan dituk, bai horixe, baina kreditua bukatu zaik, ez zagok lenteja gehiagorik, garaiz baino lehen azken tanta arte zukututako limoia haiz, hik ez duk jada limoi urik ematen, kitto beraz, baina lentejak
|
|
|
Garai haietan, ikusi ahal izan nuenez, txikitero koadrilaren ibilerak ia egunerokoak ziren, asterokoak seguru," kolgatu" batzuk zirelako, koadrilako bakarren batek esaten zuenez;" Sabigaingo jamoi bat baino kolgatuago gagoz"
|
esan
ohi zuen, bere hitz zehatzak errepikatzearren; baina ez zuten zerrenda pasatzen, eta batzuetan asteak pasatzen ziren kolgatu jakin bat ikusi barik, edozein arrazoi medio ez zelako etortzen; noiz edo behin igual batek galdetzen zuen norbaitez, ausentzia luzatzen bazen, eta hasierako okurrente horrek berak esan ohi zuen, horrelakoetan," haren jamoia erretiratu dabe".... Ez da gauza bera, baina saskibaloi taldeko izarren kamisetekin horrela egiten omen dute Ameriketan, izarra erretiratzen denean kamiseta taldetik kendu eta kiroldegiko sabaitik eskegi, nik horrekin lotzen nuen hitz jokoa, bazitekeen txikiteroak ere bi ideia horiek hala edo nola elkartu izana.
|
|
|
...ako bakarren batek esaten zuenez;" Sabigaingo jamoi bat baino kolgatuago gagoz" esan ohi zuen, bere hitz zehatzak errepikatzearren; baina ez zuten zerrenda pasatzen, eta batzuetan asteak pasatzen ziren kolgatu jakin bat ikusi barik, edozein arrazoi medio ez zelako etortzen; noiz edo behin igual batek galdetzen zuen norbaitez, ausentzia luzatzen bazen, eta hasierako okurrente horrek berak
|
esan
ohi zuen, horrelakoetan," haren jamoia erretiratu dabe". Ez da gauza bera, baina saskibaloi taldeko izarren kamisetekin horrela egiten omen dute Ameriketan, izarra erretiratzen denean kamiseta taldetik kendu eta kiroldegiko sabaitik eskegi, nik horrekin lotzen nuen hitz jokoa, bazitekeen txikiteroak ere bi ideia horiek hala edo nola elkartu izana.
|
|
2007
|
|
|
Pozik egongo da Plasma, aire egokitua batere piztu beharrik gabe. Beti
|
esan
ohi du ez zaiola batere ardura telebista aparailu garestiena erosten dirua inbertitzea. Horixe erabiltzen du hitza, inbertitu, bezeroak erakartzeko lika ezin hobea dela hori, baina ez dagoela prest aire egokituan ere gastatzen ibiltzeko, telebista aparailuaren gastua behin egiten dela, eta kito, baina aire egokituaren burrundaratxoa entzuten duen aldiro, dirua harraskatik behera joaten ikusten duela eta mila demoniok irensten diotela poltsikoa, berak ezin duela halakorik eraman.
|
|
2011
|
|
|
Luciok zekarrenak aterpea behar bazuen, gainean zeukan hodei beltzak gaiztoa izan behar halabeharrez. " Zenbat eta gutxiago jakin orduan eta arrisku txikiagoa inguruak hondatzeko"
|
esan
ohi zuen Artemiok, eta neroni bat nator horretan. Lucioren bideak, bestalde, beste harenak bezala, arakaezinak dira.
|
|
|
Purik
|
esan
ohi du, zahartu ahala gizakiak albo batera uzten duela antzina hitza, bere ordez aspaldi erabiltzeko. Puri institutuko lankide zaharrena da eta merezi izaten du esaten duena entzutea.
|
|
|
Artean iparraldera pasatu gabea, artean bere destinoaren ezjakin, artean Lazkanoren soziologia apunteak irentsi zale –hobby hutsez,
|
esan
ohi zuen; bere lagunek ikasten zituzten karreren egarri zen, berea ez zitzaion aski, apenas unibertsitatera azaldu gabe nota altuekin gainditzen zituen filosofia eskolak gutxiegi ziren Sotoren jakin gosearentzat–.
|
|
|
Aseezina zen Sotoren konspiratzaile arima, giza jardunak eta txarkeriak azaltzeko eta ulertzen saiatzeko bere grina. " Mussolini; gustura hartuko nuke kafe bat harekin",
|
esan
ohi zuen," Silvana Mangano; gustura hartuko nuke kafe bat harekin" esaten zuen ber eran. Hizketa eta eztabaida gustatzen zitzaizkion, epatatzea," ilunak gaituk barrutik, baina ez gaitzala zahartzaroak erokeriarik egin gabe harrapa" esan ohi zuen, momentuan bururatu eta Lazkanok hainbat urte geroago libreta batean hitzez hitz ez apuntatu izana damu zuen hainbeste esaldi eder, norbaiti lapurtuak askotan, Soto betirako lagun izango zuela sinesteko bezain xalo zelarik oraindik, hainbeste esaldi potolo hain modu naturalean jaulkiak, hura gogoratzen zuen, hura bai, hura ez zuen Lazkanok ahaztu," ilunak gaituk barrutik, baina ez gaitzala zahartzaroak erokeriarik egin gabe harrapa", gertatzen ez diren gauzak, jada ezinezkoak diren gauzak, gauzatu ez direlako mingarri bilakatzen diren gauzak, horiek ez dira ahazten.
|
|
|
" Mussolini; gustura hartuko nuke kafe bat harekin", esan ohi zuen," Silvana Mangano; gustura hartuko nuke kafe bat harekin" esaten zuen ber eran. Hizketa eta eztabaida gustatzen zitzaizkion, epatatzea," ilunak gaituk barrutik, baina ez gaitzala zahartzaroak erokeriarik egin gabe harrapa"
|
esan
ohi zuen, momentuan bururatu eta Lazkanok hainbat urte geroago libreta batean hitzez hitz ez apuntatu izana damu zuen hainbeste esaldi eder, norbaiti lapurtuak askotan, Soto betirako lagun izango zuela sinesteko bezain xalo zelarik oraindik, hainbeste esaldi potolo hain modu naturalean jaulkiak, hura gogoratzen zuen, hura bai, hura ez zuen Lazkanok ahaztu," ilunak gaituk barrutik, baina ez g...
|
|
|
Jendearekin lan egiteaz nazkatu egin bide zen, ez zegoen prest jende egomaniakoa jasateko –hitz hori sarri erabiltzen zuen–. " Badaukat aski orkestra nire buruarekin",
|
esan
ohi zuen. Artista plastiko bezala, ordea, bere opening jendetsu pare batean egon zen arren Lazkano, ez zuen arte merkatuaren oihanean aurrera egin, hori zen Diegoren susmoa, bere obra hainbat galeriatan erakutsiagatik gutxi saltzen baitzuen, eta, Diegok zekiela behintzat, ez zioten museo edo korporazio handiek sekula haien fondoetarako deus erosi.
|
|
|
Badago halako jendea, atsedenik hartu ez eta ahitu arteko lanak sosegua ematen diona, nekea bera gasolio bihurtzen duena: " Indar xahutzea bera da nire energia",
|
esan
ohi zuen Joseph Beuysek".
|
|
|
" Eva emazteak
|
esan
ohi zuen, Beuys hilik egon zela beti. Beuys deitzen zion senarrari andreak, eta Wenzel eta Jessyka seme alabek ere ez zioten aitatxo edo aita esaten, baizik eta Beuys, beti.
|
|
|
Beuys deitzen zion senarrari andreak, eta Wenzel eta Jessyka seme alabek ere ez zioten aitatxo edo aita esaten, baizik eta Beuys, beti. " Bizitza guztia hilik egon zen",
|
esan
ohi du Eva Beuysek," baina aldi berean beti egon zen oso bizirik. Beuys ez zen eguraldiaz kexatzen sekula, beti esan ohi zuen:
|
|
|
" Bizitza guztia hilik egon zen", esan ohi du Eva Beuysek," baina aldi berean beti egon zen oso bizirik. Beuys ez zen eguraldiaz kexatzen sekula, beti
|
esan
ohi zuen: edozein delarik ere, ona da eguraldia".
|
|
2012
|
|
|
Artisten irizpideak jarraitzen zituela
|
esan
ohi zuen. Lehen hamahiru lerroetan batekoa jarriko zuen eta hamalaugarrenean bikoa, adibidez.
|
|
|
Aita, berriz, moteldu antzera zegoen ordurako, eta ez zuen ondo entzuten, nahiz eta belarritako aparatua zeraman. Nahi zuena entzuten zuela
|
esan
ohi zuen amak, komeni zitzaiona.
|
|
|
|
esan
ohi zuen Nekane Muruak. Harako egun hartan
|
|
|
errepikatzen zuten, politikoek
|
esan
ohi dituztenak
|
|
|
eta eder sentitu. Halaxe
|
esan
ohi dute:
|
|
2015
|
|
|
" ‘Ziztrin ez bestelakoa’
|
esan
ohi zuen. ‘Ziztrin ez bestelakoa, ze inporta zaizu zuri nire nahigabea, ahaztu al zaizu zaren guztia niri, nire sufrimenduari zor diozula? ’ Eta zapi zuria eskuartean bihurritu ondoren, jertse beltzaren mahuka barnean gordetzeko zeinu hura.
|
|
|
Animaliek, adiskide, ez dute arazo sexualik. Nire lagun idazle batek –zendu zen gizajoa; zenbat maite nuen! – zera
|
esan
ohi zuen, kalean topo egiten duten bi zakur ez dituzula inoiz ere hirugarren bati buruz gaizki esaka denbora galtzen ikusiko. Kristauok, berriz, zenbat ez dugun galtzen ingurumaritan atsegin zaigun norbait begiztatzerakoan.
|
|
|
Urte parrastada erori zitzaion arren, txar txarrean, ez zen hain larria ahizparen kasua, odol deliturik egin ez eta berak emandako informazioarengatik ez baitzen inor hilik suertatu. “Gutxienez, orain badaukagu hura non bisitatu”,
|
esan
ohi zuen amak harekin haserretu aurretik. Berrogeita bat urte izango zituen askatutakoan.
|
|
2016
|
|
|
Tonyk ez zituen gogoko Ameriketatik kanpo bizi ziren amerikarrak. Beti
|
esan
ohi zuen hurbilago egon nahi zuela Ameriketatik. Depresio garaian izan zen, gogoratu.
|
|
|
– Akabo! –esan zion Martinek, zurginak
|
esan
ohi zuen bezala.
|
|
|
(hau eta beste
|
esan
ohi dute su lerroan ibilitakoek guregatik, baina haiek ez bezala, guk ez geneukan stukei deitzerik kanpandorre guztiak suntsi zitzaten)
|
|
|
Kontu jakina da, hori bai, oroitzapen bakoitza emozio bati lotuta dagoela, eta horregatik
|
esan
ohi dugu gogorapenak onak edo txarrak direla, atseginak edo mingarriak; eta gomutak gordeta dauden kutxak zabaltzeko bidea ere emozionala izaten da askotan, lurrinen bat usaintzean, paisaia bat berriz ikustean, larruazala ukitzean, ahots bat ezagutzean edo kanta bat aditzean.
|
|
|
Balandroak, baporeak eta batelak egiten zituzten. Baita traineruak ere, kirol norgehiagoketan ibiltzen diren horietakoak, eta dirudienez horretan espezializatu ere egin ziren Kantauriko ontziolen artean, nahiz eta arraun kontu horiez dakitenek maltzurkeria pitin batekin
|
esan
ohi duten, Urrestiren traineruak itsaso zakarra zegoenean ibiltzeko zirela aproposak, baina ura bare zenean ez zegoela haiek mugitzerik.
|
|
2017
|
|
|
Hau ez da lehenengo tiro egiten dut eta gero galdetzen; hau ez da Intxaurrondoko kuartela baina ezta ere aldiko Big Brother saioko luxuzko etxe kontratxapatua, ezta ere talk show dekadente okaztagarriaren agertoki nazkantea, garaien adierazgarri dena eta bere biztanleena, gu geu garen horiek, eta gu geu baino beste inor ez. ...su eta gar borrokatzea suertatu zaigun jendea, gehi milaka hankabiko, eta ekidin beharreko osasun arrazoiak medio besterik (eta bereziki) ez bada ere, buru higienea dela eta, espirituala zapalkuntza ibiltari hiztun tiranoa; hau gu zibilizazio basati bitxi zitalaren erdigunean da, beraiek eta handituz doan botere digital infinitua, ezkutuki agerian, ageriki absentea, deabruaren trikimailu zaharra,
|
esan
ohi dutenez, edo antzeko zerbait edo oraindik okerragoa, barne muin eta haragi gu geu ezinbestean hemen eta orain; hau da gure hezur plastifikatuak eguzkitan karramarro gorri distiratsuez betetako igerilekuaren aldamenean, karramarro erabat zaporegabeak ekoizpen super industrialeko negutegietako sagarren gisakoak, zoru baldosatuaren gainean gure buru baldosatuak, eguzki baldosatua gizaki baldosat... Hau ez da Delfosko orakulu kasino bihurtua, eta pitonisa ballarak larunbat gauetan beraien buruak trantzera eraman arren, eta makina bat hegaztiri erraiak ateratzen dizkiogula ere, hemen, Las Vegasko auzune periferiko amaiezinetan, sekula ez da izango behar adina gogobeteko gibelik irakurri eta ulertzeko, irakurri eta ulertu, irakurri eta ulertu.
|
|
|
Oraindik ere, zorionez, horrelako egite eta kontuak adiskidetasunari inplizituki itsatsita daude. Ez, ez naiz axolagabe ziztrina;" ez behintzat beste edozein baino gehiago", jendeak
|
esan
ohi duen bezala (gorroto dut jendeak esan ohi duena). Niri dagokidanez, jakin ezazue ondo nagoela honela, honela gaur nagoen moduan.
|
|
|
Oraindik ere, zorionez, horrelako egite eta kontuak adiskidetasunari inplizituki itsatsita daude. Ez, ez naiz axolagabe ziztrina;" ez behintzat beste edozein baino gehiago", jendeak esan ohi duen bezala (gorroto dut jendeak
|
esan
ohi duena). Niri dagokidanez, jakin ezazue ondo nagoela honela, honela gaur nagoen moduan.
|
|
|
|
esan
ohi dute
|
|
|
Azeleragailuari sakatu nion, baina ilara luzeak zeudela adierazten zuten panelek, hondartzazaleen gorputzez eta eguzkitakoen hagatxoz egindako tapoia. Hondartzak berdindu egiten gaitu, hara iristeko moduak bereizten,
|
esan
ohi zuen Igorrek juramentuka hasi aurretik.
|
|
2018
|
|
|
Aitona zenak, Walter Le Rouge Breton deituak alegia, okupazioaren aurka borrokatu zuen erresistentzian. Beti
|
esan
ohi zuen berarentzat gerra Margot jaio zenean amaitu zela.
|
|
|
ahotsa kokatu. Diafragmarekin abestu behar dela
|
esan
ohi dute, ipurmasailak estu eta bizkarra tente, baina Imanolek ezker orkatilatik abesten du gehiago: oinetako minez amaitzen ditu kantaldiak.
|
|
|
“Maita ditzadan, ez dute zertan nireak izan: patriarkatuaren uztarritik askatu behar ditiagu ume guztiak”,
|
esan
ohi du, edota, “umeak gustatzen ote zaizkidan. Helduak bezala, batzuk bai eta beste batzuk ez.
|
|
2020
|
|
|
Fikzioa, metafikzioa, iragana, oraina, fantasia eta errealitatearen artean gertatu ziren sinkroniak harrigarriak izan dira, benetan sinesgaitzak, datak, erabilitako abizenak eta aho bete hortz utzi gaituzten beste hainbat, inoiz kontatuko ez ditugunak. Nik
|
esan
ohi dut susmagarriak direla denak, jakin sakonki bai baitakit ez nuela zoriz topo egin halako metabidaia lagunekin. Eszenatokian, ezagutu ez nituen pertsonen argazki zaharren lekuan gu bion zuri beltzeko batekin egin nituen ondorengo emanaldi guztiak eta zin degizuet, sakonki begira gelditzen nintzenean argazkitik guri begira zeudela Mixel, Kontxa, Lander, Miren, Egoitz, Maritxu… Eta galdetzen nion neure buruari funtzioetan:
|
|
|
Gorputzak memoria dauka,
|
esan
ohi dugu antzerkian. Eta hala da.
|
|
|
Egon zaitezke luzaz emanaldi bat taularatu gabe, zorabioa ematen du emanaldi bat luze egin gabe egon ostean hura berriro taularatu behar izateak. Gorputzak memoria dauka,
|
esan
ohi dugu, ikasia dauka bidea eta kapaz izango da berriz ere hara iristeko. Errepikapenaren poderioz ikasi du bidea gorputzak, bizitzaren partitura bat balitz bezala, eta denbora luzearen ostean kapaza izango da eszena bat berriro bizitzeko.
|
|
|
Impedimenta eta Nordicakoak gustatzen zaizkizula
|
esan
ohi duzu.
|
|
2021
|
|
|
Eta koreografiaren jite dramatikoarekin batera konpainia osoak oparitzen digun energia erakustaldi itzela jasotzen dugu, bete betean jaso ere, dantzari guztien erabateko inplikazioak gaiaren engaiamenduak bezainbesteko zirrara sortzen digulako. Zenbat gauza dute mundu honetako hegoaldekoek esateko eta zein gauza azalekoak
|
esan
ohi ditugu Lehen Mundukook!
|
|
2022
|
|
|
Izan ere, definizio zehatzetatik harago, lan prekarietatearekin, lan merkatuko segmentazioarekin, pobreziaren feminizazioarekin, jardun bikoitz edo hirukoitzekin, denboraren pobreziarekin, bazterketa sozialarekin edota indarkeria matxistarekin lotzen da gaur egungo zaintza erregimena. Horregatik
|
esan
ohi dugu erregimen bidegabea dela, eta aldatzeko premia dugula.
|
|
2023
|
|
|
Garai batean komunean dezente irakurri dudan idazle batek
|
esan
ohi zuen literatura informatu beharretik aske dagoen lengoaia dela. Ez zuen esaten, baina gauza jakina da, literatura, informazioa eman beharretik aske egonik ere, noizean behin informatu ere egin behar duen lengoaia dela, ezer kontatuko badu (nahiz eta ezer kontatzea ezinbestekoa ez izan).
|
|
|
Izorratzen dituena da arratoi bat bezain pobre izanda, berak bezain aberatsa izatera iritsi naizela, eta beraiek desamortizazioaren garaitik erabili ohi dituzten prozedurak erabiliz
|
esan
ohi zuen, orduan.
|
|
|
Nik ez dakit nor zen. Garai haietan Kokotxa Iparraldean zegoen, eta ni “barnean”,
|
esan
ohi genuen bezala. Ez dakit norekin ibili zen.
|
|
|
Gogoratu zituen Munt eko markesa, eta Kataluniako goi burgesiako edo oligarkiako beste ordezkari batzuk. Munteko markesak
|
esan
ohi zuen aberatsek erakutsi behar dutela aberatsak direla. Agirrek ahalegin eta nekearen errelato luze bat gehi konfiantzazko gizon baten laguntza behar zuen bere aberastasuna justifikatzeko.
|