|
2009
|
|
|
ez baitzen bostentzat ordu bera: Teofilo Mariarentzat etxeko lanak egiteko ordua izan zitekeen, Damasorentzat bere gogoetetan murgiltzekoa, Gabinorentzat orduak desordu bihurtzekoa uztaiaren edo zibaren jirabira etengabean, Adarentzat sokasaltoan ibiltzekoa eta Maria Bibianarentzat ilunabarra dastatzekoa; une hartan, baina, Domingok bere esateko hura
|
esan
ez beste: –Gure etsairik handienak beldurtzeko moduko begirada du??, hoztasun eta iluntasun berak hartuta sentitu ziren bostak, haien mututasunak eta haien keinuek. Teofilo Mariaren buru makurtzeak eta beste lau anai arreben begi ixte sinkronizatuak?
|
|
|
Azken hori
|
esan
ez beste, damutu egin da Datos. Erabat ere ez, ordea.
|
|
|
arratsaldeko seiak, bat aukeratzeagatik, minutuen orratzak ipar, orduen orratzak hego– ez baitzen bostentzat ordu bera: Teofilo Mariarentzat etxeko lanak egiteko ordua izan zitekeen, Damasorentzat bere gogoetetan murgiltzekoa, Gabinorentzat orduak desordu bihurtzekoa uztaiaren edo zibaren jirabira etengabean, Adarentzat sokasaltoan ibiltzekoa eta Maria Bibianarentzat ilunabarra dastatzekoa; une hartan, baina, Domingok bere esateko hura
|
esan
ez beste: " Gure etsairik handienak beldurtzeko moduko begirada du...", hoztasun eta iluntasun berak hartuta sentitu ziren bostak, haien mututasunak eta haien keinuek –Teofilo Mariaren buru makurtzeak eta beste lau anai arreben begi ixte sinkronizatuak– ez baitzuten besterik adierazten, bostak ere gauminaren orratzak markatutako denbora itsu berean sartu balira bezala... abailduraren eta ezintasunaren ordu berean, alegia, arratsaldeko seiak ere gauerdiko hamabietako gaumin, non minutuen, orduen eta denbora ororen orratzek bat egiten duten, non hegoa ere ipar bihurtzen den eta zirkuluaren puntu guztiak erdigune, izugarrikeriaren eremuan ñabardurarako tarterik ez balego bezala:
|
|
2010
|
|
|
–Ongi da, Gabino. Zure eskola eta unibertsitatera joateko prest naukazu, egun batean gonbidatzen banauzu??; huraxe nahi nuen nik, zu Pagoagara joatea, baina zuk hura
|
esan
ez beste, hotzikara batek zeharkatu zidan gorputza, orain ulertzen dut zergatik, beldur bainintzen, erraietaraino beldur?
|
|
|
–Trotz alledem, Ludwig!?
|
esan
ez beste, Gerhardek lekurik desegokienera mugitu zuen erregina, istantean jan niona zaldi jauzi batez?, mihi puntan nuèn hitza ihesi joan zitzaidan arte: –Zergatik ez duzu iraultza albora uzten, jokoan zentratzeko??.
|
|
|
gizon elbarri bat naiz, baina goitik beherainoko gizona, gure aitona zena bezala?. Ni ere han nengoen, eta berea
|
esan
ez beste aski modu adierazgarrian begiratu zidan anaiak, irri harro bezain garratz bat ezpainetan?
|
|
|
" Ongi da, Gabino. Zure eskola eta unibertsitatera joateko prest naukazu, egun batean gonbidatzen banauzu..."; huraxe nahi nuen nik, zu Pagoagara joatea, baina zuk hura
|
esan
ez beste, hotzikara batek zeharkatu zidan gorputza... orain ulertzen dut zergatik, beldur bainintzen —erraietaraino beldur— amak eta biok espero genuèn mirariari ere trukua aurkituko ote zenion, hain zinen iaioa kontu haietan; zuk ni konbertituko ote ninduzun, bada, nik zu konbertitu beharrean?; zeren beldur nintzen, baina, Pagoagako Ama Birjina lagun banuen, eta berak lagunduko bazida...
|
|
|
‘Ez ni tratatu haurtxo bat banintz bezala, ama: gizon elbarri bat naiz, baina goitik beherainoko gizona, gure aitona zena bezala’ Ni ere han nengoen, eta berea
|
esan
ez beste aski modu adierazgarrian begiratu zidan anaiak, irri harro bezain garratz bat ezpainetan...
|
|
|
Eta Gerhardek bere piezak mugitzen zituen —orain peoi bat, eta orain zaldi bat—, eta gaizki mugitzen zituen, jakina, hutsegite bat beste bati zerraiola, han eta hemen egon nahi duena ez baitago ez hemen ez han ez inon. ...esan, hutsegite haiek poztu egiten ninduten, garaipenerako bidea errazten zidatelako, baina gero, pixkanaka, ohartu nintzenean garaipen merke haiek ez zutela merezi —zer meritu zuen, bada, pikutan zegoèn norbaiti xake partida bat irabazteak? —, haserretzen hasi nintzen, haserrea disimulatzen ahalegintzen banintzen ere... harik eta, halako batean —‘Trotz alledem, Ludwig! ’
|
esan
ez beste, Gerhardek lekurik desegokienera mugitu zuen erregina, istantean jan niona zaldi jauzi batez—, mihi puntan nuèn hitza ihesi joan zitzaidan arte: ‘Zergatik ez duzu iraultza albora uzten, jokoan zentratzeko? ’.
|