|
2015
|
|
|
12 Ez duzue entzun, dagoeneko esana baitut hemen, testuinguru honetan ez bada ere? harako Emaztearena, Jainkoak ardandegian sarrarazi eta berarengan maitasuna ezarri zuenekoa. Bada, hauxe da; arima hark Harengan uzten du dagoeneko bere burua eta maitasun handiaz hain mendeko du, non ez baitaki eta ez baitu nahi
|
ere
Jainkoak berarekin nahi duena egin dezala baino besterik (nik uste dudanez, Jainkoak sekula ez dio egingo mesede hau inongo arimari oso osoan beretzakotzat hartzen duenari izan ezik); berak nola ez dakiela, Jainkoak nahi du bere zigilua jarrita irten dadila handik. Izan ere, arimak egiaz han ez du egiten argizariarena baizik, beste batek zigilua inprimatzen duenean, argizariak ez baitu bere burua inprimatzen, prest dago soilik, hau da, bigun; eta prest egon ahal izateko ere, bera ez da biguntzen; geldi geldi geratzen da eta hala egotea onartzen du.
|
|
2016
|
|
|
Doluminik sentituenak ematen zizkion ezer baino lehen, bere ama zena galdu berri zuela-eta (goian bego); oso ongi konprenitzen zuela ama baten galerak dakarren nahigabea, are gehiago amari oso loturik eta beste seniderik gabe bizi izan direnen kasuan; horrelakoetan, eransten zuen, sinesmena izan ohi da kontsolamendurik behinena, fedearen zurkaitzak laguntzen digu kordoka sumatzen dugun bizimodu honi sendo eusten; kasu honetan ere, bere uste osoa azaltzen zion don Benitok, Jainkoaren aldamenean izango zela ordurako bere ama Begoña zena, betiereko bizitza gozatzen, eta goiko zerutik lagunduko ziola alabari ere bizitza honetan bide zuzena hautatzen, Paradisuko baratzean Jaungoikoaren seme alaba guztiak poz eta zorionean elkartzeko eguna iritsi artean. ...ldetutakoari lotzen zitzaion, eta erantzuten arrazoi zuela, Miren Begoña Arroitajauregia Bazeta Elorrioko alaba zela, Sortzez Garbiaren parrokian bataiatua 1920ko martxoaren 19an, San Jose egunean; gurasoak Hilario Arroitajauregia eta Euxebi Bazeta, lehenengoa Bergarako semea eta bigarrena Elorriokoa bertakoa, Elorrioko parrokian ezkondutakoak 1918ko abuztuaren 15ean, Ama Birjinaren egunean, biak
|
ere
Jainkoak bere altzora eramanak, Alsinak jakingo zuen bezala, Hilario Mexiko Hirian 1960an, zoritxarreko gerrak herritik urrundu eta lur maitera itzuli ezinik hezurrak uztera behinik, eta Euxebi, berriz, 1975an, Elorrion bertan, senarra hil ostean sorterrira etorri baitzen eta neskazahar geldituriko ahizpa baten etxean bizi hortik aurrera geratzen zitzaizkion urte apurretan.... Hala ere, bere harridura azaltzen zion don Benitok, harridura sakon eta handia, Alsinaren amama Euxebi bere azken urteetan ezagutzeko zoria izan baitzuen, bai eta azken ordua iritsitakoan Jainkoaren aurrera aurkezteko prestatzen laguntzekoa ere, eta harekiko solasetatik ez omen zuen gogoratzen Euxebik inoiz familiako beste inor bizirik aipatu zuenik; oroimenaren zoko mokoetan arakatuz gogoratu uste zuen, noizbait, azkenaldiko eldarnioetan, ez ote zuen esan alaba Mexikon galdu zutela, Mexikon galdu zela gaixoa.
|
|
2017
|
|
|
Hala, bada, guri
|
ere
Jainkoak bere azken finean, hiltzeko denbora hurbildu zitzaionean esan zigun:
|
|
2019
|
|
|
Infanteak sar zedila agindu zuen, baldin eta kristaua bazen, eta ikusi bezain pronto ezagutu zuen ametsetan ikusi zuen agure bera, honekin erabat kontsolaturik gelditu zelarik. Agure onak ametsetan entzun zituen hitz berberak errepikatu zizkion infanteari, garaipena eta Kristo agertuko zitzaiola egiaztatuz, eta Jainkoarengan konfiantza handia eduki zezala gehitu zuen, Berak maite baitzuen, berarengan eta bere ondorengoengan jarririk baitzituen bere miserikordiaren begiak hamaseigarren belaunaldiraino, zeinean ondorengotza ahulduko baitzen, baina egoera hartan
|
ere
Jainkoak bere begiak ipiniko zituen, eta ondorengorik izango zen. Jainkoaren beraren partetik gaztigatu nahi ziola ezen, hurrengo gauean ermitako kanpaia jotzen ari zela entzutean, non agurea, Goikoaren mesede berezi bati esker, zuela hirurogei urte bizi baitzen, kanpamentutik atera zedila, Jainkoak bere miserikordiaren handia erakutsi nahi baitzion.
|