|
2000
|
|
|
Garai honetako gertakizunetan batik bat bi espazio bereiz daitezke (Argentina eta Euskal Herria), eta hauetako bakoitzean gertatzen direnak garai batekin hertsiki uztarturik daude. Honela, Ameriketako pasarteak gutxi gorabehera 1925 urtean koka ditzakegu (urte honen aipua egiten baitu), eta Euskal Herrikoak, berriz, Francoren garaitik gaur
|
egun
arteko epean. Ondorioz, askotan denbora espazioaren aipamenaren bidez egituratu dezakegu.
|
|
2002
|
|
|
Seguruenik bereizketa horrek eraman zuen Lasagabaster (1981) euskal eleberriaren bilakaera hementxe aipatutako bi garaietan sailkatzera: lehen aldiak garaia hartuko luke barne, existentzialismoak markatua, eta bigarren aldia 1969an hasi eta gaur
|
egun
arte letorke, eleberrigintzan modernitatea behin betiko mamitu delarik.
|
|
2009
|
|
|
Orduko lekukoek egindako deskribapena entzunda, Elizaldeko soka dantza edo Erregelen aurrean gaudela ikus liteke argi eta garbi. Gaur
|
egun
arte Durangalde eta Busturialdean bakarrik gorde den dantza multzoa. Adindunen gomutaren arabera, Jataben egiten zen Elizaldeko soka dantza edo Erregelak Durangaldeko aldaeraren antzekoagoa zen Busturialdekoarena baino, jende artetik ateratako neskari dantzatutako aurresku eta jota zein arinekoaz gain, Dantzari dantza ere dantzatzen zuten eta.
|
|
|
Olgeten banaketa sexualak gaur
|
egun
arte iraun du, dagoeneko horren markatua ez den arren. Zurruntasun hori malgutzeko lanean garrantzi berezia izan du eskola mistoak.
|
|
2015
|
|
|
Zorion Ustelan jadanik, 1976an, euskal literaturaren baitako sormen baliabideen aldarria(" bere bereak dituen harmak") egiten zen Izagirreri egotzi diogun Herria, euskara, literatura eta horrelako batzuk artikuluan, eta kanpoko ereduekiko morrontza gaitzesten. Pentsamendu ildo hori Izagirrek eta Saizarbitoriak partekatu izan dute, beren ñabardurekin, gaur
|
egun
arte. Saizarbitoriak, esaterako, espainieraz itzulia izango dela jakiteak euskarazko idazketa originalean nola eragiten duen izan du kezkagai.
|
|
2017
|
|
|
Bereizkuntza hori egiteke, postmodernitatea zein postmodernismoa ulertzeko modurik zabalduenetako batek axolagabekeriarekin lotu ditu bata zein bestea.7 Nire ustez, ordea, gehiegizko pisua eman zaio joera horri panorama orokorra marrazteko orduan. Izan ere, Bigarren Mundu Gerraz geroztik garatu diren egitura kultural, mediatiko, ekonomiko eta politikoek bizimolde kontsumista materialista edonora zabaldu dutela onartuta ere, ukaezina dirudi arlo soziopolitikoa, maila lokal zein globalean, asmo eraldatzaile nabarmenaz plazaraturiko ahots eta ekimenez beterik egon dela, gutxienez 60ko hamarkadan hasi eta gaur
|
egun
arte: hezkuntza eredu eta helburuak, langileen aldarrikapenak, desberdintasun sozialak, emakumeen egoera, gay eta lesbianen eskubideak, etxebizitzen salneurri eskandalagarriak, ekologismoa, antimilitarismoa, eremu urriko hizkuntzen egoera, nazio aldarrikapen politikoak, indarkeria politikoa, Ipar Irlanda, Euskal Herria, ustelkeria politikoa, bankueta finantza erakundeen neurrigabeko mozkinak, multinazionalen abusuak, globalizazioa, hirugarren mundua, kanpo zorra, Palestina, Irak, Siria...
|
|
2019
|
|
|
Seguruenik bereizketa horrek eraman zuen Lasagabaster (1981) euskal eleberriaren bilakaera hementxe aipatutako bi garaietan sailkatzera: lehen aldiak garaia hartuko luke barne, existentzialismoak markatua, eta bigarren aldia 1969an hasi eta gaur
|
egun
arte letorke, eleberrigintzan modernitatea behin betiko mamitu delarik" (Olaziregi 2002: 71).
|