|
2000
|
|
|
" Ederraren" esanahia" atsegina" dela baieztatzen duen tesi zehatzaren kontra esan zuen antzezlan jakin batera joateari ezetz esan geniezaiokeela hurrengo arrazoiagatik: " Ezin
|
dut
bere handitasuna jasan"; kasu honetan desatsegina da, atsegina izan beharrean. Esan zuen pentsa genezakeela benetan nahiago dugun musika lan bat" ez" dela" deus", nahiago dugun beste baten alboan; eta" Lear Erregea" ikustera joateak ez duela erakusten inolaz ere halako esperientzia atsegina denik:
|
|
2004
|
|
|
Eta gauza guztiez zalantza egin nahi izan dudanean ziurtasunez ezagutu dudan gauza bakarra nire eta Jainkoaren existentzia izan bada, hala ere, Jainkoaren gaitasun amaigabea ezagutu ondoren, ezin ukatuko
|
dut
berak gauza asko sortu dituela edo sor ditzakeela, eta horrela ni munduko zati izango naiz, unibertsoko izaki guztien artean.40
|
|
|
Honela, bada, bere lehen segurtasunak honako forma hartuko du: " pentsatzen dudan artean existitzen naiz", edo diskurtsoko bere hitzetan, pentsatzen
|
dut
beraz banaiz. Alde batera geratzen da, orduan, nolabaiteko lehen egia determinazio korporal bat bailitzan bururatzea.
|
|
2017
|
|
|
Azkenik badakit zer naizen. Nire erara eta zure haserre handienerako, aldatu egingo dut zuen profetaren" pentsatzen
|
dut
beraz banaiz" esaldi ergel eta kriminal hori, hainbeste sufriarazi didana zenbat eta gehiago pentsatu, orduan eta gutxiago naizela sentitu izan baituteta esango dut: " ikusia naiz beraz banaiz".
|
|
|
Jakina, ‘gaizto’, ‘jeloskor’, ‘jator’, ‘betilun’ eta tankera horretako ezaugarriak ez dira ameskeria soilak: Bestea ezaugarritzeko erabiltzen ditudanean, garbi ikusten
|
dut
bere izatearen muinera heldu nahi dudala. Ordea, ezin bizi ditzaket nire errealitate propiotzat:
|
|
|
Baina ezeztapen bikoitz hori, nolabait ere, bera bakarrik suntsitzen da: edo jotzen dut, bada, izate jakin bat ez izatera eta, orduan, bera objektua da niretzat eta nik nire objektutasuna galtzen
|
dut
berarentzat; kasu horretan, Besteak utzi egiten dio Beste ni izateari, alegia, ni izaterik ukatuz objektu bihurtzen nauen subjektu izateari; edo, bestela, izate hori zinez Bestea da eta ni ez izatera jotzen du; baina, kasu horretan, ni objektu bihurtzen naiz berarentzat eta berak galdu egiten du bere objektutasuna. Horregatik, funtsean, Bestea Ez ni ez objektua da.
|
|
|
ni engaiatua existitzen naiz beti eta modu horretan bakarrik hartzen dut izatea (ren) kontzientzia. Era berean, Beste objektua soilik hartzen
|
dut
bere transzendentziaren gainditze konkretu eta engaiatu bat bezala. Baina alderantziz ere, Bestearen engaiamendua, berau bere izateko modua, nire transzendentziak transzenditua delarik, engaiamendu erreal bezala agertzen zait, sustraitze bat bezala.
|
|
|
Hortaz, atzematen dudana Bestearen ezaugarri errealtzat zera da, izate bat situazioan; alegia, nik bera munduaren barruan antolatzen
|
dut
berak mundua berarenganantz antolatzen duelarik, eta tresnen eta traben batasun objektibotzat hartzen dut. Obra honetako bigarren atalean* 2 azaldu dugunez, tresna guztien osotasuna nire posibilitateen korrelazio zehatza da.
|
|
|
nire transzendentzia atzeman ahal izateko, transzenditu egin nuke transzendentzia hori. Baina nire transzendentziak, hain zuzen, transzenditu besterik ezin du egin, bera naiz, ezin
|
dut
bera baliatu ‘transzendentzia transzenditu’ bezala eratzeko: kondenatua nago betiro nire ezereztapen propioa izatera.
|
|
|
Labur esateko, Bestea guretzat bi modutara existi daiteke: ebidentzia osoz bizi badut, ezin dut ezagutu; ezagutzen badut, beragan eragiten badut, bakarrik atzematen
|
dut
bere izate objektua eta bere existentzia probablea munduaren barruan. Bi forma horien sintesirik ez da posible.
|
|
|
Baina naizen izate hori ez naiz ‘izateko dudana’9 moduan, ezta ‘nintzen’ moduan ere: nik ez
|
dut
bere izatea fundatzen, nik ez dut zuzenean ekoizten, eta ez da nire ekintzen efektu zeharkakoa eta zorrotza ere, astintzen denean bezala nire itzala lurretik edota nire isla ispiluan egiten ditudan keinuekin batera. Naizen izate horrek nolabaiteko indeterminazioa gordetzen du, ezin da aurretik asmatu.
|
|
|
Bestearentzako objektu naizelarik, nik ez dut inongo eskumenik, nire izatea Bestearena da, niretzat izate ez agerikoa da. Besteak begiratzen didanean, gainera, begiratzailea bera da, nik ezin
|
dut
bera begiratzaile gisa ikusi. Ildo beretik, Besteari begiratzen diodanean, bera objektua da niretzat, beraz, ez da begiratua sentiarazi didana.
|